Hallo daar,
Ik durf eindelijk eens iets te posten van mijn schrijfsels. In de hoop dat jullie opbouwende kritiek geven.
God is verloren
Kan jij zeggen waarom de nachten mijn wonden niet helen. Waarom zij mijn geweten niet sussen. Ik staar eindloos en doelloos in roetzwarte sterren. Zelf Uw licht vervalt in destructie door de hete adem van monstermachines. Bent U zwak?
We zijn met duizenden, tienduizenden. Gevlucht van ons huis, weg van een land die mij ooit zo dierbaar was. Trotsheid vervaagt in kwelling, ellende en verderf. Weet U ?
Ik kwam terecht in een plaats waar mensen op elkaar wonen. Waar ziekte zich evensnel verspreidt als het wantrouwen, de haat tegenover U. Ja, Mijnheer Uw ziekte sterft uit, net als wij.
Als ik m'n ogen sluit en de stilte, een eenzaamheid van een ongekend gevoel, omarm. Zie ik hun ijskoude blikken. Moet een dood niet eerbiedig zijn? Nee, kinderen hoeven niet te sterven. Uw goedheid kent geen grenzen. Ik zeg U Mijnheer, uw land bestaat niet als het ooit wel bestaan heeft.
Het straatbeeld is troebel en verdronken. Verdronken door drank. Uw nieuwe vijand noemt alcohol. Wij strelen ze en dat maakt ons uw vijand. Haat ons! Verpletter ons! Maakt een einde aan uw eigen geschapen hel! Maarnee, bent U bang, god?. Bang voor u eigen schepping?
Gezanten van uw hemelrijk, neergedaalde engelen om te schepping te perfectioneren. U stuurt ze naar verre landen om de blijde boodschap te verkondigen. Realiteit blijkt anders uit de draaien. U vernietigd eeuwenoude culturen. U versplintert gezinnen als kapbaar hout. Rebellen verliezen hun handen alsof een sadist traag de poten van een mug ontneemt, één voor één. En dat allemaal in uw naam?
En U hebt nog steeds het lef dat wij onze zonden moeten opbiechten tegenover U. U wilt ons slaaf laten worden van een " kwaade " verborgen als het goede. Nee, U bent al te laat. We zijn slaven van ongelovigen, de verlichten.
Nee God, wij zullen U vermoorden. Infeite zal het een zelfmoord zijn.
__________________
We hebben god vermoord.
|