Onzeker..

[bamboocha]

Hallo,

Daar ik net mijn lange verhaal verwijderd heb in verband met privacy (wat ik achteraf nogal ongemakkelijk vond), probeer ik het nog eens neer te zetten.

(Korter is wel gelukt, maar absoluut geen samenvatting sorry)

Paar maanden geleden heb ik een jongen leren kennen via internet. Klikte heel goed, heel leuk allemaal. Was in eerste instantie niet van plan te daten, maar uiteindelijk werden we toch erg nieuwschierig naar elkaar. Nu hebben we 3 dates erop zitten, met alle 3 best een lange tijd ertussen. Dit omdat ik het zelf best 'eng' vond om te daten. Het is allemaal nieuw met spanning enzo natuurlijk.

1e date was erg leuk, wilden beide ook zeker een vervolg.
2e date was bij hem thuis, vond ik wat minder want ik voelde me niet zo op mn gemak. Was misschien ook iets te snel om bij hem thuis te komen. Hij liet wel duidelijk merken dat hij het erg leuk had gevonden.
3e date was vorige week en weer was het erg leuk. Dit was ook het moment dat ik eigenlijk een beetje verlief ben geworden.

Nu heb ik alleen een paar struikelblokjes. Een paar dingetjes waar ik een beetje onzeker over ben. Namelijk:

- Toen het over relatie's ging zei hij 'toen het met met mij en m'n meisje uitging' .. Ik wist niet zo goed wat ik hiervan moet vinden. Ik ben er ook verder niet op ingegaan omdat dat voor mn gevoel niet zo gepast was. Ik ken hem al sinds augustus dus het is al wel een poosje uit, maar toch knaagt het aan me.
- Hij brengt me wel steeds heel netjes naar huis, maar ik biedt altijd aan om met het OV te gaan omdat ik dit geen probleem vindt. Hij vraagt dus ook altijd wat ik wil, maar uiteindelijk brengt hij me toch. Ook al zeg ik dat ik het OV ook geen probleem vind. Dan zegt hij 'Ja, maar het hoort gewoon' . Dan denk ik van.. breng je me dan naar huis omdat je het WILT of omdat je vind dat het HOORT.
- Daarbij heb ik hem laatst een smsje gestuurd of hij het leuk vond om me komende week nog een keer af te spreken. Dat wilde hij wel. Maar toch komt het dan niet enthousiast over..

Daarbij is de situatie zo dat ik binnenkort (eind volgende maand) bijna een halfjaar naar het buitenland ga. Dit weet hij ook al vanaf het begin. Nog niet duidelijk over gehad, maar hij heeft vanaf het begin gezegd dat als dat mijn keuze is, hij mij daar alleen maar in zou kunnen steunen.

We hebben nu na 3 dates nog niet gezoend (niet dat dat perse moet natuurlijk). Dus nu vraag ik me af hoe hij het ziet. Met dus ook de 3 puntjes die ik eerder noemde. Ziet hij het meer vriendschappelijk? Of ziet hij me wel als meer?

Eigenlijk wil ik dat de 4e date een beetje aankaarten.. hoe hij de situatie ziet. Ook met oog op mijn vertrek. Ik vind het geen probleem om trouw aan hem te blijven, maar hij moet dat ook willen offcourse.

Daarbij is het misschien goed te vermelden dat ik nog geen eerdere relatie heb gehad en dus ook nog geen seks of iets. Dus dat hij daarom rustig aan zou doen en het mij gewoon op mijn tempo laten doen?

Bedankt voor het lezen, ik ben benieuwd wat jullie denken/vinden tot zover dat kan. Vraag gerust om info als dat nodig is.

Bedankt!

Miss nog enige toelichting?

[hookee]

Da's wel èrg onzeker..

[bamboocha]

Ja nee, ik had een heel lang verhaal neergezet. Maar in verband met privacy heb ik hem weer weg gehaald.. Wist niet hoe ik het moest verwijderen

Ik denk dat ik hem toch nog even in een samenvatting ga proberen neer te zetten.

[olha1]

privacy dit is toch anoniem?
en hier word niet zo snel gedacht van wat een sukkerl ofzow hoor
ik denk dat mensen hier wel redelijk zijn

[bamboocha]

Ja, heb je gelijk in. Maar het lijkt me toch niet zo fijn als het verhaal herkend wordt Ga ik ook niet van uit maar je weet nooit!

[Edelweiss]

hmm, je maakt je té druk, relax. Heb het er met hém over, 't komt wel goed. Don't worry.

[Bright Blue]

Het valt me op dat je best onzeker (en voorzichtig) bent, maar ik geloof dat dit ook best logisch is in dit soort relaties. Over dat smsje: ik zou niet te snel conclusies trekken. Je weet nooit wat er aan de hand is. Bel hem desnoods even. Maar ik denk dat de eerste stap die je nu moet zetten is; met hem praten! Dat lost heel veel op.

[Edelweiss]

Bright Blue schreef:

Het valt me op dat je best onzeker (en voorzichtig) bent, maar ik geloof dat dit ook best logisch is in dit soort relaties. Over dat smsje: ik zou niet te snel conclusies trekken. Je weet nooit wat er aan de hand is. Bel hem desnoods even. Maar ik denk dat de eerste stap die je nu moet zetten is; met hem praten! Dat lost heel veel op.

zoiets bedoelde ik ook, maar ik kon het niet geod verwoorden.sorry
succes

[bamboocha]

Ja precies, ik maak me ook te druk! Dat weet ik dan weer wel. Want in het dagelijks leven ben ik totaal geen onzeker persoon.. en wat hem betreft ook helemaal niet. Totdat ik de eerste kriebeltjes voelde komen en ze steeds wat meer aanwezig zijn.. En dat is zo stom, want daarvoor was ik helemaal niet zo onzeker over de situatie enzo..

En praten wil ik dus ook wel, maar zou dat niet te vroeg zijn? Ik wil hem absoluut niet afschrikken. En dat is dus een beetje mijn issue, want misschien denkt hij er heel anders over. Maar goed.. daar praat je dan weer over natuurlijk

[Bright Blue]

Sorry, maar, je twijfelt en denkt echt te veel na even.

Je weet nooit wat hij er van vind als je het hem niet verteld. En als jij je snel druk maakt; dan moet hij er gewoon mee om kunnen gaan, en jij moet het onnodige gedrukmaak niet op hem afreageren, dan komt alles goed!

[MisSunshine]

Wat zou je willen? Wil je wel echt? En hoe ga je het komende halfjaar doorkomen? Als je nu nog niet mega verliefd bent (en hij ook niet) is de kans groot dat het misschien voor jou blijft maar voor hem weggaat.
Je kunt dus of a. heel erg verliefd worden, en dit ook blijven
of b. er behoorlijk afstand tussen houden en kijken hoe het gaat.
Omdat je weggaat maakt het dat wel lastiger!

[honkballertje]

Stel dat jullie een relatie krijgen en jij gaat naar het buitenland. Dan zit je een HALF JAAR zonder hem. Dit moet je echt niet overschatten (ervaring).
Dan direct mijn ervaring maar: een meisje wat niet in Nederland woont heb ik leren kennen op vakantie (maar niet normale vakantie aangezien haar ouders vrienden van mijn ouders zijn etc.) nou ja iig dat meisje woont meerdere uren vliegen verderop en was laatst in Nederland. Toen hebben we samen wat leuks gedaan etc etc (ze was inmiddels al een tijd officieel mijn vriendin) en toen ging ze weer weg. Eerst volgende keer dat ik haar weer zou zien? precies! 6 maanden later. Ik dacht ook: oh dat overleef ik wel, want ik had haar al zoveel maanden niet meer gezien (sinds zomer vakantie niet meer toen). Na 1 of 2 weken bleek dat nogal vies tegen te vallen en zat ik zo van: ja dit is 1 a 2 weken en ik moet nog bijna 6 maanden! iig ik kon het niet aan om haar zo lang niet te zien, dus we zijn uit elkaar (ze dacht zelfd dat het wel mogelijk was).

conclusie: Ik zou erg terughoudend zijn naar (mogelijk) een relatie starten als je elkaar 6 maanden niet gaat zien. Tenzij je er echt 0,0% aan twijfelt dat het fout zal gaan, ga ik ervanuit dat het fout gaat. Die twijfel die je op het begin hebt wordt met de tijd namelijk alleen maar erger en erger en op een gegeven moment houdt het gewoon op.

wat je dan ook wilt succes!

[bamboocha]

Dankje voor je verhaal honkballertje! Alleen jouw ex woonde dus niet in Nederland? Voor mij zal het maar eenmalig zijn natuurlijk. En om eerlijk te zijn gaat het mij erom om wat hij wilt. Want voor mezel weet ik het wel. Stel wij kiezen voor elkaar, dan ga ik er ook voor en zal ik er ook alles aan doen om er doorheen te komen. Voor hem zal het lastiger zijn dan mij denk ik, want ik krijg het superdruk! Hij blijft in z' n vertrouwde omgeving.

Maar hoe dan ook zal het inderdaad vast wel moeilijk zijn ja.. Ik denk dat ik het ook wel een beetje onderschat

[honkballertje]

bamboocha schreef:

Dankje voor je verhaal honkballertje! Alleen jouw ex woonde dus niet in Nederland? Voor mij zal het maar eenmalig zijn natuurlijk. En om eerlijk te zijn gaat het mij erom om wat hij wilt. Want voor mezel weet ik het wel. Stel wij kiezen voor elkaar, dan ga ik er ook voor en zal ik er ook alles aan doen om er doorheen te komen. Voor hem zal het lastiger zijn dan mij denk ik, want ik krijg het superdruk! Hij blijft in z' n vertrouwde omgeving.

Maar hoe dan ook zal het inderdaad vast wel moeilijk zijn ja.. Ik denk dat ik het ook wel een beetje onderschat

Nope mijn ex woont niet in Nederland, maar spreek wel Nederlands. iig dat is een heel ander verhaal en het gaat nu om jouw geval

Tja als jij zeker weet dat je de uitdaging aan wilt gaan kan ik je niet tegen houden natuurlijk, maar ik kan je dus wel meegeven dat het heel erg zwaar gaat worden (vooral omdat je nu gewend bent hem regelmatig te zien, dat was ik niet eens bij mijn ex dus dan was het ook makkelijker omdat ik minder mis (wat dus erger werd zodra ze hier geweest was en weer weg ging)
ondanks dat je het druk krijgt, krijg je misschien nog wel verlangens terug naar huis/je normale situatie en daarbij dus ook naar normaal contact met die jongen etc etc etc. Ik probeer je niet duidelijk te maken dat het helemaal onnodig is, maar je moet je wel beseffen dat als je het onderschat het heel hard aan kan komen als hij ineens echt een half jaar weg is uit je leven (tenminste... je ziet hem een half jaar niet. mail/msn en weet ik veel wat kan natuurlijk nog wel, maar is toch anders en kan je beeld van hem ook veranderen)