Nog een zeiktopic...

[Lidewij]

Sorry, dat ik jullie lastig val hiermee, ik weet dat het irritant is, ik weet ook niet wat ik er mee wil bereiken...misschien dat iemand iets weet, kan helpen, weet ik het wat...

De afgelopen maanden ben ik 8/9 kilo afgevallen...'k zit nu net onder het minimale gewicht dat ik eigenlijk moet hebben. Kun je zeggen 'ik ook', maar sommige mensen hebben altijd al minder gewogen, zijn niet stevig gebouwd, of kunnen zoveel eten als ze willen zonder aan te komen, dat is bij mij allemaal niet het geval. En ik krijg de laatste tijd steeds vaker te horen 'dunne benen!' ed en mijn ouders krijgen te horen 'geven jullie dat kind wel genoeg te eten?!' ed. Ik zie het zelf niet, 'k vind mezelf echt enorm dik...ben ik ook, maar ja... Maar 'k weet dus niet meer zo wat ik moet geloven...'k geloof mezelf, maar 'k twijfel er wel aan of ik het wel goed zie, zeg maar... Zeg nou niet 'ga naar de dokter', want dat heb ik al een keer gedaan en die zei 'je bent toch niet zo dun als al die meisjes met anorexia?!' En daar heeft hij gelijk in: ik ben niet dun.

Wat ik hier nou mee bereiken wil...? 'k weetet niet... Misschien weet iemand anders het wel...

[Marc S]

Hmmz... ik weet ook niet hoe ik hierop moet reageren...

Mijn eigen ervaring was dat ik rond mijn 17e 76kg woog, wat normaal is voor een jongen van 1 meter 88. Maar op mijn 20e verjaardag waren het nog maar 58kg. Het gewichtsverlies had bij mij veel met stress te maken en diverse angsten waardoor ik steeds minder at, soms hele weken niks anders dan brood...

Mijn ouders schrokken zich ook lam toen ze mij tijdens vakantie bij het zwembad zagen, zo afgemagerd als ik was en het rare daarbij vind ik nog steeds dat ik het niet direct zag...

Pas wanneer ik in de spiegel keek, viel me op dat ik erg dun was, maar anders niet. Wel vind ik 8/9 kilo in een paar maanden erg veel... bij mij ging het geleidelijk aan over 2 a 3 jaar en niet zo snel, waardoor ik het waarschijnlijk ook niet merkte.

Na ja, ik zit nu weer op 65kg, ben gelukkig weer aangekomen wat ervoor spreekt dat ik voor de rest niet ziek ben ofzo...

Maar goed, de dokter heeft dus verder niets bij jou vastgesteld?

[Fluppie]

Ben je afgevallen doordat je bewust weinig bent gaan eten om slanker te worden, of door een andere reden. In je eigen ogen ben je waarschijnlijk dik, maar dat hebben heel veel mensen.
Maar in de ogen van andere heb jij zeer waarschijnlijk een prachtig slank figuur. Dat geef je wel aan doordat je iets onder het minimum weegt. Misschien zelfs tegen mager aan als je die opmerkingen krijgt.
Heel veel mensen hebben een vertekend beeld van zichzelf, maken zichzelf dingen wijs die nergens op slaan en geloven er dan ook heilig in. Waarschijnlijk ga je alleen maar harder denken dat je dik bent als mensen zeggen dat je mager bent, puur omdat je ze niet wil/kan geloven.
Misschien zeggen dokters pas dat je anorexia hebt als je zwaar onder gewicht bent, of bolimia als je het eruitgooit. Maar als je de hele tijd met je lichaams gewicht en eetgewoontes bezigbent heb je zeker wel verhoogde kans op anorexia en/of bolimia. Ik spreek uit ervaring
Het is echt absoluut niet leuk, zelf ben je nooit tevreden met jezelf en het kan zelfs je leven kosten. Je gelloft niemand die zegt dat je slank of mager bent en je gaat serieus aan jezelf twijfelen.
Geloof alsjeblief wat andere mensen zeggen. Als je het niet zeker weet of ze het menen vraag dan gewoon wat ze van jouw denken. Je moet niet vergeten dat jongen eerder vallen op meisjes met wat volume dan die magere latten. Hoe bot het ook klinkt, ze willen houvast!?! Dus door jezelf uit te hongeren in de hoop het schoonheidsidiaal na te streven wordt je eigenlijk alleen maar minder mooi.
Sowieso kan je niet meer alles doen wat je gewent bent te doen als je te weinig eet. Sporten, samen uit eten en zelf helder denken wordt moeilijker.
Het is ook heel erg moeilijk om van jezelf toe te geven dat je (misschien) een eetstorenis hebt, in zo'n geval geef je dus toe dat je niet normaal functioneerd. Maar echt, het is niks om je voor te schamen (mits je het hebt), het is dan alleen heel belangrijk dat je goede hulp krijgt en er weer bovenop komt.

Alsjeblieft zorg ervoor dat je normaal blijft eten en niet meer gewicht kwijtraakt, meer hoeft niet persee, maar minder is wel ernstig.

Zelf heb ik anorexia gehad en ben nog steeds veel bezig over eten enz... Echt eroverheen ben ik niet maar kan er wel normaal mee leven.

Mocht je nog vragen hebben of gewoon mailen dan kan dat altijd. Heel veel sterkte toegewenst!!!!

Knufs, Mattijs

[BlackMystery]

bij mij is het andersom
ik weeg nog 71 kg
en ik kom van 85
en de rest merkt dat amper
alleen ik weet da
maar dat is ook omdat ik ze bijna elke dag zie men vriende
dus die merken dat niet echt