Advertentie | |
|
21-07-2013, 15:24 | ||
Citaat:
ten tweede: wat ik daarmee wil zeggen is dat dyscalculie meer iets als een stoornis is dan als ergens niet goed in zijn. ten derde: ik heb hier een bron voor je die wel zo'n beetje zegt wat ik bedoel: http://www.bureaudidact.nl/dyscalcul..._probleem.html en ik merk het ook zelf trouwens. ik heb sinds ik in groep drie zat kijhard geploeterd om bijvoorbeeld de tafels te leren, heb elke dag een uur rekenbijles gehad en nu weet ik ze nog steeds niet. ten vierde: het was mischien niet zo'n goede vergelijking. dat geef ik toe, ik had geen vergelijking moeten maken met iets waarvan ik weinig wist, mijn excuses daarvoor. en oh, ik word niet gedwongen om te leren rekenen? hoe weet jij dat? ken ik jou? ben jij bekend met het belijd op mijn school? ik zal je bij deze vertellen dat ik wel degelijk gedwongen word om te leren rekenen. en technies gezien is het een handicap, alleen dan niet een enorm grote. ten vijfde: dat is idd een typfoutje van mijn kant, ik bedoel erkening. er is te weinig erkening voor ja. jou nogal overdreven kwaade reactie is daar wel een voorbeeld van. ik snap trouwens niet zo goed waarom je je zo ergert. zou ik dat mogen weten? ik heb niks kwaads in de zin, maar jij lijkt je er bijzonder aan te ergeren. |
21-07-2013, 15:33 | ||
Citaat:
ten tweede: wat ik daarmee wil zeggen is dat dyscalculie meer iets als een stoornis is dan als ergens niet goed in zijn. ten derde: ik heb hier een bron voor je die wel zo'n beetje zegt wat ik bedoel: http://www.bureaudidact.nl/dyscalcul..._probleem.html en ik merk het ook zelf trouwens. ik heb sinds ik in groep drie zat kijhard geploeterd om bijvoorbeeld de tafels te leren, heb elke dag een uur rekenbijles gehad en nu weet ik ze nog steeds niet. ten vierde: het was mischien niet zo'n goede vergelijking. dat geef ik toe, ik had geen vergelijking moeten maken met iets waarvan ik weinig wist, mijn excuses daarvoor. en oh, ik word niet gedwongen om te leren rekenen? hoe weet jij dat? ken ik jou? ben jij bekend met het belijd op mijn school? ik zal je bij deze vertellen dat ik wel degelijk gedwongen word om te leren rekenen. en technies gezien is het een handicap, alleen dan niet een enorm grote. ten vijfde: dat is idd een typfoutje van mijn kant, ik bedoel erkening. er is te weinig erkening voor ja. jou nogal overdreven kwaade reactie is daar wel een voorbeeld van. ik snap trouwens niet zo goed waarom je je zo ergert. zou ik dat mogen weten? ik heb niks kwaads in de zin, maar jij lijkt je er bijzonder aan te ergeren. |
21-07-2013, 16:06 | ||
Citaat:
maar vooral, als het erkend word, kunnen er mischien kleine aanpassingen komen in het huidige onderwijs, die het voor mensen met dyscalculie mogenlijk maken om de opleiding te doen die ze met hun intelegencie makkenlijk aankunnen. alleen door een rekentoets kan dit al niet meer. en geef nou toen, iedereen vind het het prettig dat iets waar hij/zij last van heeft erkend word |
21-07-2013, 17:01 | ||
Citaat:
GG |
21-07-2013, 17:06 | ||||||||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Dyscalculie is juist WEL precies "ergens niet goed in zijn" en om precies te zijn rekenen. Dat is de kern van dyscalculie. Waarom vind je dit zo'n groot probleem, waarom kun je er klaarblijkelijk niet tegen als mensen zeggen dat dyscalculie slecht rekenen is? Citaat:
Er moet een geleidelijke opbouw zijn in de leerstof en het is goed als er veel kan worden geoefend. Op school en in de klas zal nadrukkelijk tijd moeten worden ingeruimd om deze kinderen extra instructie te geven. Veel oefenen, veel herhalen is juist DE manier om dyscalculie effectief aan te pakken. Waarom blijf je roepen dat dat niet zo is? Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Je bent slecht in iets, en ik kan me goed voorstellen dat dat erg frustrerend is. Voorbeeld: Ik ben zelf bijzonder onhandig, al vind ik het best leuk om een beetje te klussen, als ik het alleen doe, gaat het altijd mis. Dat is soms heel erg vervelend. Er is misschien een oorzaak voor, ik ben niet in het algemeen heel erg slecht in alle dingen, maar op klusgebied ben ik een drama. Wat doet het er nog toe wat precies die oorzaak is? Of dat ik erkenning voor die oorzaak krijg? De ervaring heeft me geleerd dat ik het meeste begrip krijg, als ik vertel dat ik bijzonder onhandig ben. Als ik ga vertellen dat ik erg intelligent ben op heel veel vlakken, en ook best aardig kan sporten, dan denken mensen niet "oh, hij heeft hulp nodig met het installeren van die nieuwe douchekraan". Als ik zeg dat ik twee linkerhanden heb en dat ik nog nooit een douchekraan geïnstalleerd heb, dan krijg ik wel hulp. Maar het lijkt er op dat je de kern van het probleem ontkent, want we mogen niet zeggen dat je slecht bent in rekenen. Dat vind ik erg raar en dan ga ik graag de discussie aan. Daarom reageer ik zo. Waarom is het voor jou een groot pijnpunt dat we zeggen dat je slecht bent in rekenen? Dat is toch ook zo? Als je later hulp nodig hebt bij iets dat rekenen betreft, laten we zeggen je belastingaangifte, en je vraagt het de buurman, wat denk je dat beter werkt? "Hey buurman, ik ben erg intelligent, maar ik heb een stoornis. Vul jij mijn belastingaangifte even in?" of "Hey buurman, ik ben echt een totale ramp met cijfers. Kan je me helpen met de belastingaangifte?" |
21-07-2013, 20:07 | |
Ik ga even een richting geven aan dit topic en de openingspost veranderen. Je kan hier vanaf nu praten over de moeilijkheden die je ondervind met dyscalculie en elkaar tips geven om het rekenen wat makkelijker te maken. Niet iedereen onderschrijft dyscalculie en wat mij betreft mag je hier ook wel over discussiëren met elkaar zolang het maar op een respectvolle manier gaat en er niet op de man wordt gespeeld. We houden het in de gaten. Mocht het uit de hand lopen dan staken we de discussie. Maar een discussie lijkt me interessant en meerdere perspectieven geven en daar is dit subforum ook o.a. voor bedoeld.
__________________
Je was een glasblazer met een wolk van diamanten aan zijn mond
|
22-07-2013, 14:11 | ||
Citaat:
Wel lijkt het me nuttig om te kijken naar de invulling van bijvoorbeeld wiskundelessen op de middelbare school. Ik heb zelf natuurkunde gestudeerd, en bij de wiskunde die je op de universiteit krijgt komt nauwelijks rekenen kijken. Ik heb de indruk dat veel abstracte concepten uit de wiskunde worden vervangen door cijfertjes om het concreter en begrijpelijker te maken voor leerlingen, maar ik denk dat het juist daardoor verwarrender wordt. Het is me ook niet duidelijk naar welke erkenning je precies op zoek bent. |
Ads door Google |
23-07-2013, 14:38 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Wat betreft de moeilijkheden: zoek je talent elders, ervaring met anderen met dyscalculie heeft uitgewezen dat je slecht in rekenen blijft. Laatst gewijzigd op 23-07-2013 om 14:44. |
23-07-2013, 15:58 | |
Verwijderd
|
Als je het gewoon blijft herhalen leer je het ook wel inderdaad. Mijn rekenen was rond de middelbare-schooltijd dramatisch. Met moeite vijfjes enzo, maar vaak zat lager.
Uiteindelijk wel bij het casino gaan werken waar je hele dagen achter elkaar moet rekenen (en geen foutjes mag maken!). Was erg zwaar, maar na genoeg oefening ging het prima. Vaak is het gewoon een kwestie van niet bitchen en huilen dat je het niet kan, maar gewoon dood oefenen. Doch begrijp ik ergens ook wel het dilemma wat wordt aangekaart. Ondanks mijn vrijwel-alleen-maar hoge cijfers in andere vakken was het wel vermoeiend om toch elke keer weer dankzij vakken als natuur en wiskunde maar net over te gaan. Echter is dat eerder een probleem van de leerling dan van de school, imo. |
24-07-2013, 00:37 | |
Zelf heb ik dyslexie en mijn ervaring is dat veel oefenen wel helpt om beter in de Nederlandse taal te worden.
Talen zullen altijd mijn zwakke kant blijven, alleen heb ik dat geaccepteerd en probeer er dus ook mee om te gaan. Zeker in het zakenleven kun je niet van de rest verwachten dat ze daar rekening mee houden.
__________________
Du bist ein N00b!
|
|
|