Langzaam laat ik je mooie, slanke lijf over me heen zakken, met m'n handen om je rug. Met zichbare moeite loop ik naar het bed en leg je teder neer. Ik kijk naar haar verstokte lichaam. Ik probeer het touw om je zo anders malse, warme nek los te krijgen. Een rood spoor zie ik. Ik kijk om me heen, op zoek naar iets waarmee ik haar intieme delen kan bedekken. Ze ligt er zo vredig bij. Waarom? Waarom heb je jezelf dit aangedaan? Iets valt me op. Met trillende benen begeef ik me naar mijn stoel. Bevend begint ik het briefje te lezen. Langzaam aan beginnen de tranen langs mijn wangen te druppelen en plof ik neer op mijn knieën. Had dat toch eerder gezegd liefje, had dat toch eerder gezegd. Ik weet dat ik fout was, vergeef me. De intense pijn doet me grijpen naar mijn wapen uit het nachtkastje. Altijd geladen geweest, nooit gebruikt. Voor het geval dat het zover kwam........ Trillend zet ik hem tegen mijn slaap aan. Mijn mobiel gaat af. Verschrikt laat ik het wapen vallen."Hallo schat, ben je vrij vanavond?" Euuh, JA, zeg ik uit volle borst. "Kom je bij me?" Nog een JA volgt. Ik spring op van het bed en snel mij naar de deur. Ik kijk voor de laatste keer naar haar en denk bij mezelf: "Op naar het volgende lekker wijf". Ik sluit de deur van haar woning en smeer hem.
|