Zoals jij je gedachten dwalend liet
En de mijne kriskras door mijn hersenpan
Beduusd, licht geraakt neerstortten
Liet jij ze daarop, als ongeschonden,
Versgeschoren poedels
Voor je neerknielen
Zoals jij de letters in,
Precies de goede formatie commandeerde
En ik gewoonweg smachtend naar je keek
Viste jij daarop, als aanstaand professor
Een uitbundig compliment
Uit het strottenhoofd van de leraar
Zoals jij de liefkozendste, prachtigste lettercombinaties
Uit je hoofd wist te toveren
En ik niets anders uitbracht dan het welbekende 'uhhh'
Had jij jou liefde al getemd
En was de mijne
Niks anders dan een sneeuwstorm
|