Je laat me vaak lachen,
maar nu huil ik.
Een hete traan, die een spoor
van pijn op mijn gezicht zijn weg trekt.
O mijn god, please,
please laat dit zo niet blijven!
ik kan niet vertellen wat ik voor je voel.
verschillende woorden tollen door mijn hoofd.
Boos, verliefd, treurig, lusteloos,
maar vooral bang en verward.
je hebt mijn hart geroofd
tegelijker tijd scheur je hem.
mijn hart,
je steelt hem elke keer als ik je zie
net als deze keer.
ik probeer me te verzetten,
hulpeloos, zonder enige kans.
ik hoop dat ik er van leer.
Ik ben niet zijn bediende,
evenmin zijn slaaf.
Maar toch verwacht je elke keer
dat ik doe wat je zegt.
Dat moet ik wel,
ik ben niet meer mijzelf
Al is het me goed recht.
Na deze ruzie,
heb ik zitten denken.
Verlaten of blijven.
O mijn god ik blijf, ik ga
in 1 opzicht ben ik toch wel zijn slaaf.
ik kan niet zonder hem.
Ik voel me machteloos.
Moe van gedachten val ik in slaap,
naar dromeland.
Als een raaf,
vlieg ik weg,
zonder opgemerkt te worden.
De zwarte mooie nacht in...
Mijn mening is over dit gedicht: verwarrend, maar wel echt van mij. Ik heb mijn gevoelens opgeschreven. Psies zoals ik het voel.
|