ik kan niet tegen kritiek

ik heb echt iets heel stoms, ik kan niet tegen kritiek. zowel kritiek op mijn muziek, mijn uiterlijk of op de manier waarom ik iets aanpak. Ik kan er gewoon niet tegen. En dan reageer ik meestal gewoon niet of kijk ik heel geïrriteerd. Ik vind het best jammer dat ik zelden luister naar wat iemand zegt. Weet iemand wat ik hieraan kan doen. Ik ben best onzeker, dus ik denk dat het daar ook mee te maken heeft. Dat ik bevestiging zoek, en als ik die niet vind word ik boos en sluit ik me af van mensen.

Ik vind dat ik vooral kritiek op mijn muziek en op mijn gedrag gewoon serieus moet nemen, en dat ik het niet als een persoonlijke aanval moet zien. Want zo bedoelen ze het niet.

Ik weet gewoon niet hoe ik de kritiek tot mij door kan laten dringen. Misschien moet ik het opschrijven en langzaam wennen aan het idee dat ik verbeterpunten heb. Maar ik ben bang dat als ik een muur ga volhangen met briefjes met verbeterpunten dat ik dan onzeker word. En ik ben al zo onzeker. Daarom dat ik waarschijnlijk alle kritiek negeer; ik bekritiseer mezelf al meer dan genoeg namelijk.

oh en volgens mij heb ik ADD. daar ben ik gisteren achter gekomen. Alle symptonen passen bij me.

ADD kun je niet zelf diagnosticeren, maar dat terzijde.
Kritiek is en blijft altijd vervelend. Voor mij althans wel.
Wat ik zou doen is:
- Als iemand kritiek levert probeer hier bewust naar te luisteren. Laat dit binnenkomen en even bezinken.
Reageer hier verder niet op.
- Ga er vanuit dat als iemand kritiek levert dat dit meestal met de goede bedoelingen zijn om uiteindelijk er voor te zorgen dat jij beter in iets wordt.
- Maak het bespreekbaar dat je kritiek lastig vindt om te horen

Als je echt zo onzeker bent dat het je belemmerd in je dagelijks leven zou ik opzoek gaan naar een sociale vaardigheids training. Dit is hier erg geschikt voor.

Probeer dingen niet als kritiek te zien maar als tips om de dingen nog beter te maken dan het al is.
Een hele muur vol verbeterpunten hoeft echt niet, kies er 1 uit ga daaraan werken en als dat beter gaat kies dan de volgende, beloon jezelf ook als het beter gaat of als je n keer normaal hebt gereageerd op kritiek ofzo.

Als je denkt dat je ADD hebt en je hebt echt last van de kenmerken kun je mss ns overwegen om jezelf te laten testen, dan kun je echt goede hulp krijgen enzo.
Maar niet testen als het geen noodzaak is want in dat geval ondervind je alleen last ervan.

Queasy schreef:

ADD kun je niet zelf diagnosticeren, maar dat terzijde.
Kritiek is en blijft altijd vervelend. Voor mij althans wel.
Wat ik zou doen is:
- Als iemand kritiek levert probeer hier bewust naar te luisteren. Laat dit binnenkomen en even bezinken.
Reageer hier verder niet op.
- Ga er vanuit dat als iemand kritiek levert dat dit meestal met de goede bedoelingen zijn om uiteindelijk er voor te zorgen dat jij beter in iets wordt.
- Maak het bespreekbaar dat je kritiek lastig vindt om te horen

Als je echt zo onzeker bent dat het je belemmerd in je dagelijks leven zou ik opzoek gaan naar een sociale vaardigheids training. Dit is hier erg geschikt voor.

svt heb ik al gedaan. haalde niet veel uit.

bedankt voor de verdere tips.

Duckdog96 schreef:

Probeer dingen niet als kritiek te zien maar als tips om de dingen nog beter te maken dan het al is.
Een hele muur vol verbeterpunten hoeft echt niet, kies er 1 uit ga daaraan werken en als dat beter gaat kies dan de volgende, beloon jezelf ook als het beter gaat of als je n keer normaal hebt gereageerd op kritiek ofzo.

hmm goed plan.

[miguel301]

Als je nieuwsgierig bent over ADD, kan je altijd een kijkje nemen op deze site. Dit zijn de richtlijnen die artsen gebruiken om een diagnose te stellen voor bepaalde aandoeningen.

[Balance]

Als je slecht tegen kritiek kan, kan ik me voorstellen dat het niet makkelijk is om in de situatie zelf het roer helemaal om te gooien. Dus ik zou gaan oefenen met het accepteren van kritiek buiten de situatie.
Bedenk bijvoorbeeld 's avonds: welke kritiek heb ik vandaag gekregen? En maak dan een voors en tegens lijstje, waarbij je jezelf dwingt om minstens 2 argumenten onder het voor-lijstje te hebben, dus argumenten die de kritiek ondersteunen. Eventueel kun je er nog een derde rijtje bij doen met 'wat heb ik aan deze kritiek?'
Je leert op die manier anders naar kritiek te kijken dan direct op een verdedigende manier.
Als het je een beetje lukt, kun je dan uit gaan breiden om het ook echt toe te passen in de praktijk. Je kan van te voren alvast bedenken hoe je kan reageren als iemand kritiek geeft.

Dat ga ik eens proberen. Misschien helpt dat wel ja.

[Selimmm]

accepteer ipv negeer

Leer ook, of zelfs éérst, omgaan met complimenten, als je dat niet kon. Dus als iemand je een compliment geeft, probeer dan om níet 'dat valt wel mee' of 'dat komt doordat je me niet kent' te denken en reageer ook niet tegenover die persoon met zo'n opmerking, maar zeg dankjewel en omarm het compliment, besef dat iemand zoiets zegt omdat diegene dat echt meent en dat er altijd een kern van waarheid in schuilt. Dat maakt het veel makkelijker om met kritiek om te gaan. Dan voel je beter het evenwicht tussen positieve en negatieve opmerkingen, waardoor je de negatieve opmerkingen minder persoonlijk opvat.

[Vogelvrij]

Dat begrijp ik niet. Als je de positieve kritiek accepteert, omarmt, dan vat je die juist toch ook persoonlijk op, dus waarom zou je negatieve kritiek dan ineens niet persoonlijk opvatten?

Ik kan niet omgaan met complimenten, dus wil eerst leren omgaan met kritiek. Complimenten krijg ik sowieso wel, maar ik geloof mensen gewoon niet.

[Em.]

Tja, als je complimenten niet gelooft en kritiek wel, dan houd je alleen de negatieve kanten over. En dan lijkt het ineens wel héél zwart. Eigenlijk wilde ik al zeggen, over de hele muur met kritiek, dat je dan eigenlijk een ándere muur moet kiezen voor al je goede punten/complimentjes. Dan houd je het in evenwicht. Of iets anders dan een muur, natuurlijk.

[CelineB]

Ik hou oowk niet van kritiek
Als ik dan kritiek krijg, dan doe ik alsof ik luister,,

[Balance]

CreativeMusic schreef:

Ik kan niet omgaan met complimenten, dus wil eerst leren omgaan met kritiek. Complimenten krijg ik sowieso wel, maar ik geloof mensen gewoon niet.

Het lijkt me niet goed voor je zelfbeeld om het op die volgorde te doen. Als je alleen het negatieve gaat omarmen en het positieve nog even laat liggen, dan hou je (zoals Em. ook zegt) alleen het negatieve over.

En als je complimenten niet gelooft en dus eigenlijk geen goed zelfbeeld hebt (wat doe je wel goed en wat doe je niet goed), dan is het des te moeilijker om bij kritiek goed te kunnen oordelen welk deel je terecht vindt en welk deel niet. Lijkt me.

Hoe moet ik dit dan aanpakken. Gewoon iedere dag kritiek en complimenten opschrijven?

CreativeMusic schreef:

Hoe moet ik dit dan aanpakken. Gewoon iedere dag kritiek en complimenten opschrijven?

Dat, en mss helpt het ook als je zelf wat dingen opschrijft waarvan jij vind dat je ze goed hebt gedaan en minder goed.
Dan kun je denk ik vanzelf ook makkelijker omgaan met opmerkingen van anderen en leer je meer in jezelf geloven dat je ook wel goede kanten hebt waardoor je dus de complimenten niet meer gaat ontkennen.

[Vogelvrij]

In dat geval zou ik wel vaste getallen afspreken, bijvoorbeeld: 3 dingen die ik goed heb gedaan, 1 ding dat ik niet goed heb gedaan. Anders heb je zo waslijsten aan dingen die je niet goed gedaan hebt terwijl je niets kunt bedenken wat wel goed is gegaan

Vogelvrij schreef:

Dat begrijp ik niet. Als je de positieve kritiek accepteert, omarmt, dan vat je die juist toch ook persoonlijk op, dus waarom zou je negatieve kritiek dan ineens niet persoonlijk opvatten?

Hmm ik vind niet dat je positieve kritiek dan persoonlijk opvat. Je vat het dan op als 1 ding dat goed is aan jou. Daardoor kun je negatieve kritiek opvatten als 1 ding dat niet goed is aan jou. Maar als je geneigd bent om alle positieve kritiek naast je neer te leggen, en wel naar de negatieve kritiek luistert, blijven er alleen dingen over die niet goed aan jou zijn, dus dan wordt het ineens wél persoonlijk.

[Vogelvrij]

Sarah schreef:

Hmm ik vind niet dat je positieve kritiek dan persoonlijk opvat. Je vat het dan op als 1 ding dat goed is aan jou. Daardoor kun je negatieve kritiek opvatten als 1 ding dat niet goed is aan jou. Maar als je geneigd bent om alle positieve kritiek naast je neer te leggen, en wel naar de negatieve kritiek luistert, blijven er alleen dingen over die niet goed aan jou zijn, dus dan wordt het ineens wél persoonlijk.

Hm, op die manier. Ik denk dat ik persoonlijk alle kritiek persoonlijk opvat Want ik kan dus ook niet tegen kritiek, maar het is niet dat ik er niet naar luister of dat het niet doordringt of zo, maar niet per se dat ik er iets mee doe, want ik word er meestal enkel verdrietig van. Tenzij het positief is, dan word ik er juist erg blij van

[Rivka]

Je hebt gelijk; je moet kritiek op je muziek en gedrag serieus nemen. Maar daarom hoef je het niet als een aanval op je persoon te ervaren.
Je moet kritiek zien als feedback, niet als aanval op je persoon of prestaties. Dat is eigenlijk het belangrijkst. Ook als hij misschien bot of hard is, kritiek is bedoeld om je verder mee te helpen.
Als je dit doet hoef je niks met schrijven of een muur te doen.
Mensen die niet (goed) met kritiek om kunnen gaan, hebben weinig zelfvertrouwen. Doe dingen die je zelfvertrouwen vergroten (wat voor dingen weet jijzelf het best), dan raak je ook minder uit het lood geslagen door kritiek en kan je het beter relativeren.

[Sneeuwwitje]

Heb je ooit van NLP of in het nederlands misschien NAP gehoord? dat is een techniek van dingen in je hoofd zien waardoor je dingen anders waarneemt, en zo kun je leren omgaan met kritiek. (denk aan Tony Robbins)

Zie kritiek als een mening en niet als een feit.

[Bregje]

verhaal eerst de complimenten dan de kritiek: mee eens.
Daarnaast: misschien kun je kritiek ook anders bekijken. Ipv dat het je afkraakt HELPT het je om een beter mens te worden. In die zin is het dus alleen maar fijn dat mensen de moeite willen nemen om die energie in jou te steken en jou daarmee verder helpen!

[Nijn*]

Het is inderdaad belangrijk dat je kritiek ziet als een mening, niet wat als onomstotelijk feit vaststaat. Probeer bij kritiek te luisteren en iemand zijn verhaal te laten doen, zonder meteen in verdediging te schieten of je heel erg aangevallen te voelen. En belangrijk is daarbij dat je je probeert af te vragen; is het terecht of niet dat ik deze kritiek krijg? Kritiek is een mening van een ander, niet iets wat sowieso waar is. Wanneer iemand bijvoorbeeld kritiek geeft op je kledingkeuze of haardracht, zou ik dat vooral aan mijn laars lappen, kritiek over bijv. asociaal gedrag oid is weer een ander verhaal (maar ook dit is mijn persoonlijke mening)! Probeer er tips en advies uit te halen, en kijk of je ermee kunt werken. Niet dat dat betekent dat je meteen een heel ander mens moet worden. En wanneer je echt ervaart en weet dat kritiek onterecht is, bijvoorbeeld wanneer mensen je beschuldigen van gedrag dat ze zelf vertonen oid, leg het dan ook naast je neer en denk bij jezelf 'oke, dat is wat jij vindt. Ik voel dat niet zo.'

[EleventhHour]

Zeker als je kritiek ontvangt over je muziek moet je je afvragen of je werkelijk muziek wil maken die iedereen mooi vindt. En of dat haalbaar is natuurlijk ;-) Zie in dat niet ieder meningsverschil uit de weg te ruimen is.
En probeer je daarnaast niet te richten op hoe je de mening van een ander kunt veranderen, of er aan kunt voldoen, maar richt je op dingen die je aan jezelf zou kunnen en willen veranderen (cirkel van invloed tov cirkel van betrokkenheid zeg maar).

[Mr.Banana]

CreativeMusic schreef:

oh en volgens mij heb ik ADD. daar ben ik gisteren achter gekomen. Alle symptonen passen bij me.

Bedenk wel dat die symptomen alleen richtlijnen zijn. Een symptoom moet in een bepaalde mate aanwezig zijn...

[ZitriN]

Ik neem aan dat de kritiek die jij bedoelt, onderbouwd is en gegeven wordt met het idee dat jij daar je voordeel mee kan doen. (Als in feedback dus).
Ik vind het niet meer dan logisch als je geirriteerd reageert op een "Jij schiet echt nooit op" bijvoorbeeld. Zelf kan ik ook niet heel goed tegen kritiek en beschouw ook snel iets als een aanval, maar ik denk dat de eerste stap om dit te verbeteren, dit erkennen is. Dus zover ben je al
Verder heb ik bij mijn studie lessen gehad in feedback, wat mij al erg heeft geholpen.

Feedback geven in drie stappen

Het geven van de feedback zelf bestaat uit drie fasen. Daarna kan eventueel een advies
volgen.
1. Feedback voorbereiden: besluit waarop je feedback gaat geven.
2. Feedback geven:
a. Vertel waarop je feedback betrekking heeft: een korte feitelijke beschrijving van dat deel van iemands gedrag of acties waarover je feedback wilt geven. Bijvoorbeeld: ik zag je … doen, ik hoorde je ….. zeggen.
b. Vertel welk effect dat op jou had. Gebruik een ik-boodschap. Bijvoorbeeld: ik vond dat …, I dacht …., op mij kwam dat over als ….
3. Feedback afronden: check bij de feedbackontvanger of je feedback is overgekomen; Geef de ontvanger een kans te reageren op jouw feedback. Ga niet in discussie: jullie spreken beide je eigen beleving uit.
4. Advies: geef zo nodig suggesties ter verbetering.

2.2 Feedback ontvangen

Je profiteert maximaal van het krijgen van feedback als je het volgende doet:
1. Luister goed en focus op de boodschap van de ander. Waardeer de moeite die de ander doet voor jou (niet iedereen vindt het even makkelijk feedback te geven).
2. Vraag door wanneer delen van de feedback boodschap jou niet duidelijk zijn, of wanneer je je meer wilt weten.
3. Laat weten aan degene die feedback geeft of je de boodschap herkent.
4. Laat weten wat je met de feedback gaat doen.