Iemand een idee voor een titel? En: Wat vinden jullie ervan? Zelf vind ik het niet echt geweldig, ik heb betere dingen geschreven.
*****************************************
Mijn vingers glijden over het toetsenbord. Van de ene letter naar de andere letter. De letters vormen woorden. Woorden die ik zelf niet heb gekozen. Ik denk niet na, kijk alleen naar mijn vingers en ik zie wat ze doen. Mijn vingers hebben macht over mij. Ze bepalen wat er met mij aan de hand is. Mijn vingers geven mijn gedachten weer in woorden.
Ik haal ze van het toetsenbord af en staar voor me uit. Vandaag moet ik die brief schrijven, de brief aan mijn nichtje. Ik heb het al heel lang uitgesteld, maar nu zit er niets anders op. Nu moet het. Ik zucht. Een diepe zucht. Dan zet ik mijn vingers weer op het toetsenbord en ik begin:
Lieve Elise,
Na lang nadenken ben ik tot het besluit gekomen dat het zo niet langer door kan gaan. We hebben alles geprobeerd, maar niets hielp. Dus we geven jouw lot door aan andere mensen. Sorry.
Lieve Elise,
Je hebt een moeilijke tijd achter de rug. Een tijd waarin ik je heb gesteund, totdat het me teveel werd. Ik weet nu dat je het niet alleen kan, zelfs niet met steun van je vrienden en familie. Ik moet je loslaten, maar ik zal er altijd voor je zijn. Je tante.
Lieve Elise,
Je vader en moeder kunnen het niet meer aan, evenals je vrienden. Je weet zelf ook dat er niets anders op zit dan wat we je hebben aangeboden. Ga er op in en wees ooit gelukkig. Je tante.
Ik slaak een zucht. Drie brieven waarin mijn vingers de leiding hebben genomen. Drie brieven, en ik vind ze allemaal niets. Mijn vingers stellen niets voor.
Abrupt sta ik op en ik loop naar de keuken. Mijn vingers stellen niets voor. Ik haat mijn vingers. Ik pak een keukenmes. Mijn vingers stellen niets voor. Ik zet het mes in mijn wijsvinger. Mijn vingers stellen niets voor. Dan in mijn andere vingers. Ik haat mijn vingers, ik moet ze straffen. Bloed, overal bloed. Dan zit het mes opeens in mijn pols. Ik haat mijn vingers en mijn armen en mijn benen. Bloed uit mijn benen. Bloed op de grond. Ik haat mezelf, ik moet dood!
Een bed. Ik lig in een bed. Ik weet niet meer hoe ik hier terecht ben gekomen. Ik kijk om me heen. Mijn polsen zitten in verband en mijn handen zijn beplakt met pleisters. Naast me zit een meisje. "Word maar snel weer beter, tante. Ik heb m'n best gedaan, maar het lukte me niet alleen. Andere mensen moeten u maar helpen." Het is Elise, mijn nichtje. Ik zucht en sluit mijn ogen. Ik ga vechten totdat ik weer beter ben!
__________________
Hm... Larstig... ;)
|