Oud 05-12-2011, 18:38
Diamera
Avatar van Diamera
Diamera is offline
Ik zoek even een uitlaatklep omdat ik in het echt niemand tot last wil zijn met een hoop gezeik, en omdat het van je af schrijven schijnt te helpen als je te veel piekert. Om het geen nodeloos lang verhaal te maken, heb ik bijzaken in spoilers gezet.

Ik heb het gevoel dat ik nergens bij pas. Ik ben ontzettend verlegen, onopvallend en introvert, maar dan ook gewoon echt zo stil dat ik bijvoorbeeld wel eens absent wordt vermeld in lessen waar ik er gewoon ben. Met een persoon apart kan ik meestal goed praten, maar in grotere gezelschappen kan ik niet goed meepraten, val ik vaak stil, en ben ik zelden degene die het woord voert. Ik heb ook nogal een zachte stem, wat ook niet echt meezit. Praten over ditjes en datjes is sowieso niet mijn sterkste kant, ik kijk nooit de populaire programma's op tv, het aantal films dat ik heb gezien dat niet in schoolverband was is op twee handen te tellen, uitgaan doe ik niet, ik ben niet bezig met scooter- en autorijbewijzen en dan houd je, even generaliserend, in het gemiddelde leven van een puber/adolescent weinig spectaculairs meer over. Niemand lijkt op dezelfde golflengte te zitten, als dat is hoe ik het het beste kan verwoorden.

Het probleem is dat ik als gesprekken sterk persoonlijk worden, of over gevoelens gaan, ik om een reden die mij ook niet duidelijk is, altijd begin te huilen.
Spoiler

Mijn punt; als ik dit allemaal aan iemand zou vertellen, zou ik dat triest genoeg ook niet zonder tranen kunnen doen, hoe graag ik het ook zou willen en proberen.

*knip*

Eigenlijk heb ik met alle SE's, boeken die ik moet lezen, mijn pws en mijn bijbaantje nu met de kerstuitverkoop enzo op dit moment ook helemaal geen tijd om hier over te praten met iemand.

Spoiler


Spoiler


Mijn moeder is ook gauw chagrijnig, is niet bepaald een lief zorgzaam moederfiguur, en maakt vaak ruzie met mijn vader, meestal over haar schoonmoeder, mijn oma dus. Ze scheldt sowieso erg veel en wordt gauw moe. Ze kan ook slecht tegen alles wat aandacht nodig heeft, en heeft overal kritiek op. Ze deinst er ook niet voor terug om rake klappen uit te delen, vroeger deed ze het vaker, maar sinds ongeveer mijn tiende weet ik dat je zolang je maar gewoon niet voor problemen zorgt, je ook geen problemen met haar hebt. Mijn vader zit de hele dag op zijn werk, en hij neigt nogal naar het ontwijken van spanningen en problemen, dus hij probeert als het weer eens zover is het gewoon gauw over te laten gaan. Het is overigens niet altijd zo slecht thuis, alles gaat meestal gewoon zijn gangetje, ik maak huiswerk of zit achter de computer en de rest doet ook maar wat, maar ik heb nou niet echt een warme gezellige familie, ook al is het ook niet de slechtste.

Dat weet overigens ook niemand, behalve mijn gezin thuis dan. De rest van de familie weet ook niet meer dan dat mijn moeder mijn oma haat, maar ik heb een lieve familie en mijn moeder doet eigenlijk altijd schijn-vriendelijk bij familie, ook als ik in alle zeldzaamheid iemand thuis meeneem ofzo, dus niemand weet beter dan dat ik een gewone gemiddelde familie heb.

Ik hou me niet zoveel bezig met andere dingen dan school, en denk vaak aan als ik geslaagd ben, naar het buitenland kan gaan ofzo, en gewoon zorgeloos het leuk kan hebben en mezelf meer kan uiten, wat extraverter te worden, want ik ben wel vriendelijk en kan wel gezellig zijn, maar ben nu alleen zo verlegen en stil.

Depressief of iets in die richting ben ik denk ik niet, zielig doen of aandacht vragen is al helemaal niet mijn bedoeling, want dat en dat van dat ongegrond huilen zijn redenen waarom ik het niemand vertel, ik voel me alleen nergens thuis, en zou het liefst vluchten en ergens opnieuw beginnen. Ik moest dit alleen even kwijt, ook al is het nu misschien een mooi voorbeeld van tltr geworden. En misschien heeft iemand een tip voor me ofzo.

Laatst gewijzigd op 07-12-2011 om 12:03. Reden: Ietsjes anoniemer
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 05-12-2011, 18:41
art4live
Avatar van art4live
art4live is offline
wat is er gebeurd?
__________________
Een relatie is net een liedje. Elk liedje heeft een eind en elk liedje heeft een begin... Ik denk dat ik maar eens een hit ga maken
Met citaat reageren
Oud 05-12-2011, 19:12
koekje97
Avatar van koekje97
koekje97 is offline
Citaat:
wat is er gebeurd?
Met citaat reageren
Oud 05-12-2011, 21:05
Diamera
Avatar van Diamera
Diamera is offline
^Sorry ik had al gepost voordat ik klaar was.
Met citaat reageren
Oud 05-12-2011, 21:09
CuwleMandarijn
Avatar van CuwleMandarijn
CuwleMandarijn is offline
probeer tog eens wat meer te praten desnoods met een psychiater, nee je bent dan niet gestoord, of vertel aaan iemand je gevoelens, zorg anders voor afleiding of iets anders
__________________
Dat is nou het punt, je bent wel aardig, en lief, en 3 jaar, maar toch wordt je gezocht in 42 staten...
Met citaat reageren
Oud 05-12-2011, 21:16
art4live
Avatar van art4live
art4live is offline
Je moet met een psycholoog praten je zit met heel veel dingen en sommige gevoelens al heel diep geworteld wij kunnen je misschien met de oppervlakkige dingen helpen maar met die diepgewortelde dingen kan alleen een psycholoog je helpen.
__________________
Een relatie is net een liedje. Elk liedje heeft een eind en elk liedje heeft een begin... Ik denk dat ik maar eens een hit ga maken
Met citaat reageren
Oud 05-12-2011, 21:22
Em.
Avatar van Em.
Em. is offline
Wat ik tot nu toe heb gelezen (het schuingedrukte stukje) is eigenlijk hetzelfde als wat ik heb. Alleen ben ik de laatste tijd niet meer absent gemeld in lessen waar ik was (is wel eens bijna gebeurd), maar volgens mij ben ik óók niet absent gemeld toen ik er laatst niet was. Maar goed, ik deel je desinteresse voor uitgaan, rijbewijzen, populaire programma's, enzovoort. Al kan ik met een persoon apart (waarbij 'een persoon' dan een gemiddelde puber is) ook vaak niet goed praten. Het aantal klasgenoten waarmee ik op één golflengte zat is op één vinger te tellen, en verder heb ik dat met niemand.

Al denk ik dat jij en ik alsnog heel anders zijn, qua waar die interesses dan wel liggen, bijvoorbeeld. Maar in ieder geval ben je sowieso niet de enige.

En ik ga zo even de rest lezen, of in ieder geval een stukje meer.
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
Met citaat reageren
Oud 06-12-2011, 16:50
bambambam
bambambam is offline
Pff nu ik dit zo lees vind ik jou best wel op mij lijken, vroeger was ik ook echt super verlegen en ook een beetje het stille typje op school. bij mij kwam dat doordat ik niet echt veel zelfvertrouwen had, over eigenlijk vanalles, maar sinds ik van de middelbare afgegaan ben veranderde dat heel erg, ik ging éindelijk mn haar eens doen en sinds dien echt superrrr veel veranderd
En ook een beetje hoe ik van mijn verlegenheid af gekomen ben is gewoon door het te doen, ook al was ik soms bang op mn mond open te trekken, ik deed het gewoon, ik dacht elke keer: ''spijt krijg ik achteraf wel''. maar dat heb ik maar zelden gekregen

verder kun je als je gewoon een filmpje wilt kijken. ze gewoon downloaden. Dan ben je iig van dat journaal en die kookprogramma's af!
Met citaat reageren
Oud 06-12-2011, 20:29
Verwijderd
Even in korte puntjes, want ben druk!

* Wat is er erg aan als je gaat huilen als je zoiets vertelt? Daar kijkt niemand raar van op, hoor. (Ik heb het zelf ook met dingen waar ik mee zit; superirritant, maar heb echt nog nooit een vervelende reactie gehad ofzo)

* Wat goed dat je een baantje hebt gezocht! Ik denk dat je, om over je verlegenheid heen te komen, vooral ook er op uit moet gaan - zoals ze in het Engels zeggen, put yourself out there, dwing jezelf om in sociale situaties terecht te komen. En dat hoeft heus niet een discotheek te zijn; je kunt ook naar een forummeeting gaan (), helpen in de bieb, of bijvoorbeeld een club of sport waarbij er veel gelegenheid is tot praten - filmclub, tafeltennis, ik roep maar wat

* Sowieso is een assertiviteitscursus denk ik een goed idee.

* Wat je klasgenoten betreft en het gevoel nergens bij te horen; ik herken dat wel, ook uit het leven van vrienden. Vaak kwamen zij pas op de universiteit/hbo voor het eerst mensen tegen bij wie ze zich echt thuis voelden. Er zijn dan bovendien nog veel meer verenigingen, sporten, clubs, activiteiten waar je naar toe kunt en gelijkgestemde zielen kunt ontmoeten - denk bijvoorbeeld eens aan een toneelclub of literatuuravonden (ook een goed plan om deel uit te gaan maken van de organisatie van dat soort dingen, dan sla je twee vliegen in een klap! Kan me sowieso voorstellen dat toneel wel een goed idee voor je is - het is een veilige omgeving waarin je allerlei andere persoonlijkheidstrekjes kunt oefenen zonder dat je je belachelijk hoeft te voelen).
Goed, daar heb je nú niet zo veel aan, maar het is dus iets wat veel mensen hebben op de middelbare school

Enne, waarom probeer je niet eens wel wat persoonlijke dingen te delen met die drie meiden met wie je in de klas omgaat? Dat hoeven heus niet meteen grootse onderwerpen te zijn, maar vertellen over dingen die jij belangrijk of gaaf vindt, of juist vertellen dat je ergens wat minder blij van wordt, dat kan best helpen om een wat sterkere band met mensen te krijgen. Hetzelfde geldt voor je collega's. Je bent heus niet saai, want er zit meer dan genoeg in jou. Maar je kunt wel saai overkomen als mensen dat niet wéten. Dus je zult het ze toch op de een of andere manier duidelijk moeten maken

* Het belangrijkste is denk ik dat je toch probeert een deel van die verlegenheid van je af te zetten, bijv dmv assertiviteitstraining of eventueel therapie. Want mensen staan heus open voor contact met jou, maar dan moeten ze wel het gevoel hebben dat er enige reactie is. Ik had een meisje in mijn klas dat heus aardig was, maar ze was zó ontieglijk verlegen dat je er zelfs één op één nauwelijks wat uit kreeg. Op een gegeven moment houdt het dan op; je kunt niet sociaal doen in je eentje. En dat moet vast met kleine stapjes. Probeer eens wél iets te zeggen in de klas. Wat kan er nu helemaal gebeuren als je dat doet? In het ergste geval gaan mensen lachen. Nou en? Vijf minuten later lachen ze om iemand anders. En je was tenminste grappig.
Met citaat reageren
Oud 06-12-2011, 22:27
Winstanley
Winstanley is offline
Ik herken je gevoel deels wel. Ik had het in de eerste en tweede klas ook wel, in iets mindere mate. Dat over het uitgaan vind ik ook een beetje belachelijk soms. Er zijn namelijk genoeg jongeren die zelden of nooit uitgaan. Toen ik 15 was had ik ook altijd het idee IK WIL UITGAAN! Maar toen ik erachter kwam dat dit totaal niet mijn interesse was, ben ik er gewoon mee gekapt.

Mijn boodschap: doe wat je leuk vindt. Als je iets wil omdat de grote kudde het wil, is het ook niet goed.
Voor het lekkerder in je vel komen en meer zelfvertrouwen te kweken raad ik je aan eens met een psycholoog of met je vertrouwenspersoon op school te praten.

Hoop dat je er wat mee kan.
Met citaat reageren
Oud 07-12-2011, 12:00
Diamera
Avatar van Diamera
Diamera is offline
Heel erg bedankt allemaal voor jullie geruststellende reacties. Zowel jullie verhalen als tips kan ik zeker wat mee, naast dat het fijn is om te weten dat je niet de enige bent, is het misschien ook eens tijd om inderdaad iets aan die verlegenheid te doen.

Ik heb wat lopen googlen naar assertiviteitstraining, ik wist helemaal niet dat zoiets bestond, het klinkt erg handig. Hoe herkenbaar het klinkt wat ik las: zich stilhouden, snel toegeven, geen kritiek durven te geven, moeilijk complimenten ontvangen... Ik ga het overwegen, misschien inderdaad maar via de huisarts.

Ik heb in de posts een aantal keren het woord psycholoog genoemd zien worden, wat nogal drastisch klinkt... Op welke manier kan die precies iets voor je betekenen?

Nogmaals dank jullie wel, ik voel me in ieder geval al stukken beter dan toen ik het schreef.
Met citaat reageren
Oud 07-12-2011, 13:43
Rob
Avatar van Rob
Rob is offline
Deels komt mij dit wel bekend voor. Toen ik zelf in de laatste paar jaren middelbare school zat (15, 16, 17), had ik redelijk afwijkende interesses van mijn klasgenoten. Nu is dat op zich niet zo erg, maar wanneer je niemand kent die dezelfde interesses deelt, is het lastig om je niet alleen te voelen. Uitgaan deed ik ook niet (en doe ik ook nog steeds niet. ), mijn rijbewijs heb ik pas een jaar en televisie keek ik ook niet.
Per stom toeval kwam ik een paar andere tegen op school die wel dezelfde interesses hadden en de laatste twee jaar op mijn middelbare heb ik meer met hun opgetrokken dan met mijn eigen klasgenoten. Die laatste zag ik alleen maar tijdens de lessen en dat beviel mij prima.

Op mijn HBO daarna was het ook niet veel soeps, maar op een opleiding van je eigen keuze vind je al wel snel mensen die een paar interesses delen. Naast contact met mensen in het echt heb ik ook veel contact gehad met mensen over internet. Nu, acht jaar later, spreek ik sommige van die mensen nog steeds.
Op mijn tweede HBO was het wel heel tof, want daar zaten nog meer geeks als ik. ;x

Het echt assertiever worden is bij mij als vanzelf gekomen de afgelopen jaren, maar dat kwam vooral door invloeden van buitenaf. Het hoeft niet per se verlegenheid te zijn. Verlegen was ik eigenlijk niet, maar ik kreeg simpelweg niet de trigger die ik nodig had om wat meer van mijzelf te laten zien.
Persoonlijk vond ik het ook niet zo erg om nergens bij te horen, dus ik kijk ook niet echt vervelend terug op die periode, maar dat verschilt natuurlijk per persoon.

Doe vooral waar je je goed bij voelt en ga geen dingen doen waar je je niet prettig bij voelt. Als ik naar mijn situatie kijk, komt het vanzelf wel goed.
__________________
Bad spelling and grammar make me [sic].
Met citaat reageren
Oud 07-12-2011, 14:03
annathsegers
annathsegers is offline
Lieve Diamera,
ik ben inmiddels 27 en ik ben ook pas op de universiteit opengebloeid. Daar is het wat makkelijker om mensen op je eigen golflengte te vinden. Het was alsof er een nieuwe wereld voor me openging.

Ik kan je PsyQ aanraden (www.psyq.nl) om een professioneel luisterend oor te vinden. Zij zitten op vele locaties in Nederland. En de ene psycholoog is de ander niet, je moet er maar een klik mee hebben. Je voelt vanzelf wanneer het goed zit (en anders ga je naar een ander, maar geef het wel een kans).
Het feit dat je zo moet huilen elke keer is waarschijnlijk toch omdat je heel veel emotie opgekropt hebt in je lichaam (die muur om je heen bouwen is niet altijd goed voor je) en dat werkt natuurlijk niet opbouwend voor je verlegenheid. Ik ben geen expert, maar ik denk dat alles er gewoon een keer uit moet, dat je alles er eens flink uit moet gooien, er uit moet huilen. Maar daarvoor heb je wel eerst iemand nodig die je vertrouwt. Hopelijk vind je dit bij PsyQ (zij kennen je vrienden en familie niet EN hebben geheimhoudingsplicht, dus het voelt ook wat vrijer om gewoon alles te zeggen wat op je hart ligt).

Over je verlegenheid. Stel jezelf de vraag: ben ik sportief, creatief of een bolleboos (interessant vinden om te leren).
Maak een beslissing en kies minimaal 1 ding om jezelf te leren de remmen los te gooien en je stem of emotie ergens in te gooien. Als je ergens fanatiek in bent, vergeet je je verlegenheid even (en dan kan je achteraf misschien wel van jezelf schrikken van hoe uitgaand je wel niet kunt zijn). Je moet even je kracht, je interesse vinden en die verder versterken. Je POSITIEVE punten VERSTERKEN!

a. sportief? - sportclub
Kies een sport. Maakt niet uit welke, als je er maar alles voor geeft.
Bv. tennis, ram die innerlijke rommelingen eruit, of
hardlopen, blijven doorrennen tot het uit je tenen komt. Je krijgt er adrenaline van en dat is nou precies wat je nodig hebt. Je bent daarna voldaan en te moe om nog na te denken over moeilijke dingen in je leven. Huilen ben je ook te moe voor. Gewoon lekker sport gebruiken als uitlaatklep. Maar WEL bij een vereniging zodat je met andere mensen in een groepje zit. Als iemand al zegt van, jeetje, dat was echt zwaaar die training, floept er bij jou zo een antwoord van bevestiging uit (bv. ja echt niet normaal). Zo simpel kan het zijn. En dan gaat het ook niet over jouw persoonlijke leven of hoe het met je gaat.

b. creatief? - toneelclub
Iemand zei al toneel. Das echt super want dan hoef je niet jezelf te zijn en kan je een 'alter ego' spelen. In die persoonlijkheid kan je dan misschien de persoon spelen die je zelf niet durft te zijn. Het is een stuk makkelijker om je voor te doen als iemand anders. Als je leert je te uiten, hardop te spreken op toneel, gekke bekken te trekken, ... en daar op een gegeven moment wel je draai in begint te vinden, dan kan je daarna stukje bij beetje het proberen toe te passen in je eigen leven, je echte ik.
=> Jij bent de ene extreme: stil, op toneel wordt er het andere extreme van je verwacht: uitgaand zijn, hard praten, inleven in je rol (je wordt gepusht waardoor je sneller over die drempel komt van jezelf uiten dan zonder die stok achter de deur) en uiteindelijk in het normale leven zijn de mensen juist het gemiddelde tussen die twee extremen, niet stil maar ook niet extreem aanwezig en hardpratend. Toen ik begon met skiracen (en met mn skit'tjes netjes naast elkaar skiede) moest ik eerst een paar trainingen lang met een meter tussen mijn ski's skien, zag eruit als een kleuter op de piste! Van het ene extreme naar het andere extreme dus, maar daarna skiede ik wel precies met die, wat is het, 50cm tussen mn ski's wat essentieel is voor de slalomtechniek.

c. bolleboos? - debateerclub
ga bij een debateerclub. Hier leer je goed spreken en contact maken met je 'tegenstander' op een bepaalde manier. Bij debatteren moet je wel op je strepen gaan staan om je stelling te winnen. Doordat je goed je huiswerk doet over een onderwerp, voel je je ook wat steviger in de schoenen staan en daardoor is het makkelijker om tegen iemand in te gaan. Je hebt argumenten achter de hand waarmee je vlijmscherp uit kan halen. Kennis is macht. Als je voelt dat je meer weet over het onderwerp dan je tegenstander, of dat zijn argumenten maar matig zijn, gaat je zelfvertrouwen automatisch groeien waardoor je automatisch harder gaat spreken. Daarnaast is het goed voor je educatieve ontwikkeling, dus altijd mooi mee genomen.

Lang verhaal, maar SUCCES iig!

Laatst gewijzigd op 07-12-2011 om 14:10.
Met citaat reageren
Oud 07-12-2011, 20:13
Verwijderd
Citaat:
Heel erg bedankt allemaal voor jullie geruststellende reacties. Zowel jullie verhalen als tips kan ik zeker wat mee, naast dat het fijn is om te weten dat je niet de enige bent, is het misschien ook eens tijd om inderdaad iets aan die verlegenheid te doen.

Ik heb wat lopen googlen naar assertiviteitstraining, ik wist helemaal niet dat zoiets bestond, het klinkt erg handig. Hoe herkenbaar het klinkt wat ik las: zich stilhouden, snel toegeven, geen kritiek durven te geven, moeilijk complimenten ontvangen... Ik ga het overwegen, misschien inderdaad maar via de huisarts.

Ik heb in de posts een aantal keren het woord psycholoog genoemd zien worden, wat nogal drastisch klinkt... Op welke manier kan die precies iets voor je betekenen?

Nogmaals dank jullie wel, ik voel me in ieder geval al stukken beter dan toen ik het schreef.
Een psycholoog is in zoverre nuttig of fijn omdat het iemand van buitenaf is om mee te praten (kan prettig zijn); omdat het gesprek alleen om jou gaat, dus je gaat niet uit beleefdheid de dingen waar je mee zit verbergen; en omdat hij/zij er voor opgeleid is om met nuttige tips en hulpmiddelen te komen. Je kunt ook gewoon één keertje een gesprek met iemand hebben, je hoeft niet meteen in therapie ofzo. Toch kan het best zo zijn dat het niet klikt met iemand, of dat het hele concept je helemaal niet ligt; ook geen probleem.

Ik vermoed eigenlijk dat zo'n psycholoog je toch wel een assertiviteitscursus zou aanraden. Jullie school biedt zoiets niet aan? Dan zou ik idd eens via de huisarts kijken. Mijn ex heeft een assertiviteitscursus gedaan (ik geloof via het hbo waar hij op zat) en die heeft daar echt enorm veel baat bij gehad, die vond het ook heel fijn om op die manier praktisch met zoiets bezig te gaan.
Met citaat reageren
Oud 08-12-2011, 02:51
'¤Keith¤'
'¤Keith¤' is offline
Beste Diamera,
Ik heb veel goede tips gelezen hierboven en ik beveel ook de clubs van annathsegers aan. Ik weet niet wat ik nog moet toevoegen, maar ik weet bijna zeker dat je niet de enige op school ben die verlegen is. Ikzelf ben ook nogal verlegen en heb weinig vrienden daarbij wordt ik nog gepest, maar bij toeval heb ik een vriendin gekregen (geen relatie, gewoon een vriendin) en die was ook erg onzeker enzo, ik had al een hele goede vriendin, maar die trekt veel met andere in mijn klas op en dan krijg je toch het gevoel dat je klas steeds closer wordt en jij een beetje achterblijft. Maar ik heb veel lol met die "onzekere" vriendin. We lijken bijna helemaal niet op elkaar. Zij zit ook op een ander niveau (havo, ik zit op gymnasium) en ze heeft ook een hele andere cultuur. Toch kunnen we goed met elkaar opschieten, ik weet niet of jij ook een vriend(in) heb waar je erg goed mee kan opschieten en die ook zo haar problemen heeft. Maar met haar kan ik ook over zaken praten waar ik mee zit en samen steunen we elkaar. Ik hoop dat je er wat aan heb Dus ik raad aan, als je nog niet zo vriend(in) heb om er een te vinden, dat klinkt gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk wel dat het je lukt. Het is mij ook gelukt. Heel veel succes en laat snel nog wat van je horen.

Laatst gewijzigd op 08-12-2011 om 18:31.
Met citaat reageren
Oud 08-12-2011, 22:23
Rivka
Avatar van Rivka
Rivka is offline
Ik herken heel goed hoe je je voelt! Ik ben nu ook bijna 16 en voelde me zeker tot ik 14 was net zo. Ik heb een erg moeilijk basisschoolverleden (ik ben erg heftig gepest, ook fysiek) gehad en zo herken ik je angst voor grotere groepen ook wel. Ik heb echt trauma's aan niet uitgekozen worden bij gym, dus ik weet hoe het is om ergens buiten te staan.
Ik heb ook langere tijd (minstens 2/3 van mijn leven) heel andere interesses gehad. Nu is dat behoorlijk rechtgetrokken, maar ook als dit niet zo is kan je vaak genoeg raakvlakken vinden met bepaalde mensen. Probeer je eens beter te oriënteren: kijk inderdaad eens een populaire film, check nieuwe muziek en kijk eens wat er op school speelt en wat je leuk vindt aan clubjes (schoolkrant, toneelclub...) om verlegenheid te overwinnen en mensen (op school) te vinden die misschien niet per se van uitgaan houden, maar wél van bijv. verhalen schrijven of acteren. Wie zegt dat interesses spectaculair moeten zijn? Als je zo'n clubje vindt en er eenmaal goed inzit val je zo al in een gezellig, sociaal kringetje en hoef je helemaal geen buitenstaander of groepsmens te zijn. Tot op bepaalde hoogte duw je jezelf ook in een rol. Dat klinkt nu hard, maar je zal zeker zien dat het zo is.
Ik ben natuurlijk geen psycholoog, maar ik denk dat je snel moet huilen omdat je je opgesloten voelt als het 'dieper komt'. Hierbij kan het helpen om met een goede vriendin of inderdaad met een psycholoog gaat praten om wat meer inzicht te krijgen en hier losser over wordt. Ik zou het trouwens zeker niet iets vinden om je dood over te schamen! Ik vind huilen veel 'beter' dan keihard over je emoties heen schreeuwen.
__________________
"The moment one gives close attention to anything, even a blade of grass, it becomes a magnificent world in itself.''-Henry Miller
Met citaat reageren
Oud 09-12-2011, 12:13
priepie
priepie is offline
Ik heb al deze reacties gelezen is best heel ve hulp ikzelf had dat ook alleen waarschijnlijk minder erg maar ben uiteindelijk naar een psych gegaan die heeft mij heel goed geholpen uiteindelijk zeiden ze tegen mij dat ik een vorm van autisme had waardoor bij mij die sociale problemen kwamen toen hebben ze me op een SOVA gedaan is net zo iets als assertieviteit alleen dan meer gericht op het ontwikkelen van contact leggen met andere mensen heb bij die groep ook vrienden gemaakt omdat je dan ook merkt van hé ik ben niet de enige ook ben ik een keer van school verandert ( naar een speciaal onderwijs school )na het moment dat ik klaar was met die sova omdat ze op mijn vorige school wisten van me geslotenheid en dan zouden ze moeilijke vragen kunnen gaan stellen waar ik niet aan toe was verder blijft het heel veel mengen en net als wat de rest zegt zoek je interesses en ga daar dan mee aan de gang. Maar heel veel succes verder hoop dat je er verder mee komtet alles wat hier allemaal door iedereen aan tips is aangedragen. ( srry voor slechte interpunctie en zinsopbouw.
Met citaat reageren
Oud 09-12-2011, 16:51
Diamera
Avatar van Diamera
Diamera is offline
Citaat:
Een psycholoog is in zoverre nuttig of fijn omdat het iemand van buitenaf is om mee te praten (kan prettig zijn); omdat het gesprek alleen om jou gaat, dus je gaat niet uit beleefdheid de dingen waar je mee zit verbergen; en omdat hij/zij er voor opgeleid is om met nuttige tips en hulpmiddelen te komen. Je kunt ook gewoon één keertje een gesprek met iemand hebben, je hoeft niet meteen in therapie ofzo. Toch kan het best zo zijn dat het niet klikt met iemand, of dat het hele concept je helemaal niet ligt; ook geen probleem.

Ik vermoed eigenlijk dat zo'n psycholoog je toch wel een assertiviteitscursus zou aanraden. Jullie school biedt zoiets niet aan? Dan zou ik idd eens via de huisarts kijken. Mijn ex heeft een assertiviteitscursus gedaan (ik geloof via het hbo waar hij op zat) en die heeft daar echt enorm veel baat bij gehad, die vond het ook heel fijn om op die manier praktisch met zoiets bezig te gaan.
Citaat:
Ik ben natuurlijk geen psycholoog, maar ik denk dat je snel moet huilen omdat je je opgesloten voelt als het 'dieper komt'. Hierbij kan het helpen om met een goede vriendin of inderdaad met een psycholoog gaat praten om wat meer inzicht te krijgen en hier losser over wordt. Ik zou het trouwens zeker niet iets vinden om je dood over te schamen! Ik vind huilen veel 'beter' dan keihard over je emoties heen schreeuwen.
Dat is zo, maar ik vind het nogal hinderlijk dat het steeds gebeurt, ook omdat ik niet duidelijk de oorzaak weet... Maar vanwege jullie reacties ga ik er maar gewoon eens goed over praten, misschien dan wel met een psycholoog. Het klinkt logisch dat als je met een deskundige praat en het helemaal uitpluist, dat je je daar beter van gaat voelen en na het vele praten er ook losser in wordt

Ik ben echt ontzettend blij met iedereens hulp en advies. Het voelt echt alsof aan mezelf kan werken, meer zelfvertrouwen kan kweken, en gewoon een fijne tijd tegemoet ga! Ik ben er eigenlijk nooit zo mee bezig geweest, maar ik denk nu dat je er echt bij gebaat kunt zijn om ten eerste je zorgen eruit te gooien, en er ten tweede wat aan te kunnen doen! Heel erg bedankt allemaal

Wat mij betreft mag hier nu wel een slotje op.

Citaat:
Doe vooral waar je je goed bij voelt en ga geen dingen doen waar je je niet prettig bij voelt. Als ik naar mijn situatie kijk, komt het vanzelf wel goed.
En dit zal ik zeker blijven onthouden
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 09-12-2011, 18:28
priepie
priepie is offline
Veel succes en als je wilt houdt ins een beetje op de hoogte
Met citaat reageren
Oud 09-12-2011, 19:44
'¤Keith¤'
'¤Keith¤' is offline
Veel succes
Met citaat reageren
Oud 09-12-2011, 23:32
art4live
Avatar van art4live
art4live is offline
Good luck
__________________
Een relatie is net een liedje. Elk liedje heeft een eind en elk liedje heeft een begin... Ik denk dat ik maar eens een hit ga maken
Met citaat reageren
Oud 13-12-2011, 00:27
Autisme
Autisme is offline
Ik begrijp precies wat je bedoelt. Ik weet eventjes niks meer te zeggen.
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Psychologie ik weet het niet meer
Barb4
7 30-12-2007 20:34
Psychologie zie het niet meer zitten...
looneylover
18 04-03-2006 11:06
Psychologie Ik zie het niet meer zitten...
See-Me
5 24-08-2003 15:40
Psychologie Ik wil het niet meer/Hoe moet ik verder?
Miracle
33 05-01-2003 22:56
Verhalen & Gedichten en ik snap het niet...
DutchGirl
6 18-12-2002 22:20
Psychologie Kan ik niet beter stoppen met therapie..
pati
9 14-02-2002 20:19


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:10.