Ik ben een kind van gescheiden ouders. Ze zijn nu zo'n 8 of 9 jaar uit elkaar. Ik woon bij m'n moeder, samen met mn zusje.
Opzich vind ik t prima om in zo'n meiden huis te wonen, maar ik heb een hele hechte band met mn vader eigenlijk. Zie em heel weinig, maar we zijn precies hetzelfde. We hebben daardoor ook vaak ruzie (discussie's) maar kunnen het ook heel goed met elkaar vinden.
Als ik thuis ruzie heb met mn moeder, zegt ze altijd dat ik maar bij mn vader moet gaan wonen. En dat overweeg ik dan toch wel sterk. Want opzich kan t heel goed met hem vinden, maar school houdt me tegen. Om in 5 havo over te stappen naar een onbekende school, lijkt me geen goed plan...
Mn vader had meteen al een nieuwe vriendin, met wie mn zusje en ik het totaal niet kunnen vinden. Zij heeft een hekel aan ons, wij aan haar. We proberen dus zo min mogelijk met die vriendin in aanmerking te komen, wat eigenlijk aardig lukt. Ze wonen gelukkig niet samen (mn vader wil haar niet altijd om zich heen). Mn moeder heeft al een paar keer een vriend gehad, elke keer liep het stuk. Nu heeft ze sinds kort weer een vriend, een hele leuke,spontane, handige man. Hij is momenteel aan het scheiden, en zn huis staat in de verkoop. Mijn moeder zou erg graag willen dat hij, zodra het huis verkocht is, bij ons in komt wonen. Maar ik wil dit niet, dat heb ik ook tegen mn moeder gezegt. We leven nu al 9 jaar met 3 meiden in 1 huis, zonder man. Ik kan niet zomaar overschakelen dat er een "vreemde" man in huis komt wonen, zomaar. Dan zou ik "die vader" gewoon vaker om me heen hebben dan mn echte vader! Ik vind dit gewoon heel moeilijk. De aandacht die van mn moeder kwam naar mn zusje en mij, moeten we nu ook ineens delen met nog iemand... Die overstap lijkt me zo moeilijk!
Zijn dr misschien mensen die dit ook meegemaakt hebben?! Ik zou graag advies willen, of ik t nou wel of niet moet laten gebeuren, dat samenwonen...
Maybe ga ik volgend jaar wel op kamers, maar dat is niet zeker...
kusje Steph
__________________
*Let Love Rule*
|