Een jaar of twee geleden raakte ik in contact met een meisje. Ze was (is) echt ongelofelijk knap, voor mij persoonlijk misschien wel het knapste meisje die ik ken, erg lief en na heel korte tijd hadden we gesprekken alsof we broer en zus waren. Hoewel ik haar niet heel vaak zag, en ik de meeste van mijn vrienden veel vaker zag, voelde ze toch aan als een beste vriendin. En dat was andersom voor haar ook zo.
Na een tijdje begon ik haar stiekem best leuk te vinden, ik wilde het niet aan mezelf toegeven maar ik vond haar echt leuk. Van haar kant uit kwamen niet echt signalen dat zij mij ook leuk vond, dus ik dacht dat ik gefriendzoned was. Om de band niet kapot te laten gaan heb ik haar toen nooit gezegd dat ik haar leuk vond.
Van het ene op het andere moment was het contact eigenlijk weg. Ik ging naar een andere school, zag haar bijna niet meer, we spraken elkaar minder via whatsapp en social media en zo stierf het contact langzaam af tot er zo goed als niks meer van over was, erg jammer van zo'n vriendschap.
Nu, een tijd terug raakten we - hoe het nou gekomen is weet ik eigenlijk niet, gewoon uit het niets of zo - weer aan de praat na een tijdje en ik spreek haar tot op de dag van vandaag nog wel af en toe via whatsapp. Maar de eerste keer dat ze me sprak vertelde ze me iets wat ik niet zag aankomen: toen ik haar leuk vond, bleek zij mij ook leuk te vinden alleen (net als mij) heeft ze het nooit durven zeggen omdat ze ook aan een friendzone dacht. Dit zag ik dus echt niet aankomen en ik baalde natuurlijk onwijs dat ik geen stappen had ondernomen twee jaar geleden. Kort geleden (heel kort geleden) heb ik een mentaal, maar ook fysiek zware periode gehad waar ik nu gelukkig wel weer overheen ben, en zij heeft me veel gesteund door constant mijn verhalen aan te horen en proberen te helpen.
Ik merk dat ik de band die ik met haar had echt mis, dit heb ik ook gezegd en zij vond het ook erg zonde. Ik spreek haar niet heel veel meer, 1 of 2x per week via whatsapp, heb haar heel toevallig afgelopen weekend nog gezien op een feestje waar ik haar kort maar gezellig heb gesproken. Ondanks dat het contact zo achteruit is gegaan willen we weer een keertje afspreken. Voor mijn gevoel is dit puur als vrienden, weet wel bijna zeker dat zij er ook zo over denkt. Stiekem hoop ik wel dat we vaker weer gaan afspreken en dat zij me weer leuk gaat vinden, want ik weet wel zeker dat ik haar binnen de kortste keren weer ontzettend leuk ga vinden als het contact terug zou komen.
Nu hoop ik dat na die keer afspreken ik weer een band met haar krijg zoals ik die altijd al met haar had, maar ik weet eigenlijk niet hoe ik die band terug kan laten komen...
Heeft iemand ooit in eenzelfde situatie gezeten?
|