Verhaaltje 2

[b-z]

Verloren

De 2 vlinders die ik al 2 minuten met mijn ogen volgde, waren druk aan het vechten om een wijfje. Het was, zoals ieder jaar, lente geworden. de twee opgefokte en opgegeilde vlinders dartelden door de lucht, het was al duidelijk dat de ene ging verliezen, want bij vlinders is het namelijk omgekeerde wereld. Bij mensen is symmetrie een schoonheidsideaal, bij vlinders niet. Het hele leven van de vlinder draait om deze gevechten uit liefde (of pure geilheid, voorzover daar een verschil tussen is) nou is het zo dat de vlinder die als snelste bochten kan draaien ook altijd de winnende vlinder is, de ene vlinder had ooit een aanvaring gehad met een fietser en was het puntje van zijn rechtervleugel verloren. de tweestrijd ging verder en de mooie (in mensenogen dus) vlinder was steeds meer aan het verliezen, het wijfje leek haar keus al gemaakt te hebben en ik keek nog steeds toe. toen besefte ik mij opeens dat ik anti schoonheid was. Ik was zo iemand die naar iemand keek en erdoorheen het innerlijk probeerde te zien, een ideaal dat soms moeilijk op te volgen was. ik zag mijn kans schoon om mijn ideen op te volgen, ik stond op, wankelde even, strekte mijn twee armen, en met een doffe klap viel de (in onze ogen) gehandicapte vlinder neer. ik ging weer zitten, ik nam een slok cola, ik pakte mijn tijdschrift weer op en ik las verder. Ik kon het toch niet laten mij trots te voelen, trots over het doden. Ik kon opeens niet meer bvedenken of ik nou wel of niet mijn ideaal heb opgevolgd, heb ik nou de mooie of de lelijke vlinder doodgeslagen.

[Quiana]

Paar slordige foutjes, hoofdletters ed..
Sommige zinnen lezen niet erg lekker weg,
heb ze ff schuin aangegeven.
Vind het idee op zich wel ok, maar snap
ws niet helemaal wat er bedoelt wordt, of waar het om gaat..

De vetgedrukte dingetjes vond ik beter staan..

De 2 vlinders die ik al 2 minuten met mijn ogen volgde, waren druk aan het vechten om een wijfje. Het was, zoals ieder jaar, lente geworden. De twee opgefokte en opgegeilde vlinders dartelden door de lucht, het was al duidelijk dat de ene ging verliezen, want bij vlinders is het namelijk omgekeerde wereld. Bij mensen is symmetrie een schoonheidsideaal, bij vlinders niet. Het hele leven van de vlinder draait om deze gevechten uit liefde (of pure geilheid, voor zover daar een verschil tussen is). Nou is het zo dat de vlinder die als snelste bochten kan draaien, ook altijd de winnende vlinder is, de ene vlinder had ooit een aanvaring gehad met een fietser en was het puntje van zijn rechtervleugel verloren. De tweestrijd ging verder en de mooie (in mensenogen dus) vlinder was steeds meer aan het verliezen, het wijfje leek haar keus al gemaakt te hebben en ik keek nog steeds toe. Toen besefte ik mij opeens dat ik anti schoonheid was. Ik was zo iemand die naar iemand keek en erdoorheen het innerlijk probeerde te zien, een ideaal dat soms moeilijk op te volgen was. Ik zag mijn kans schoon om mijn ideen op te volgen, ik stond op, wankelde even, strekte mijn twee armen, en met een doffe klap viel de (in onze ogen), gehandicapte vlinder neer. Ik ging weer zitten, ik nam een slok cola, ik pakte mijn tijdschrift weer op en ik las verder. Ik kon het toch niet laten mij trots te voelen, trots over het doden. Ik kon opeens niet meer bedenken of ik nou wel of niet mijn ideaal heb opgevolgd, heb ik nou de mooie of de lelijke vlinder doodgeslagen.

Een paar zinnen die imo niet zo lekker lopen..
nou is het zo dat de vlinder die als snelste bochten kan draaien ook altijd de winnende vlinder is, de ene vlinder had ooit een aanvaring gehad met een fietser en was het puntje van zijn rechtervleugel verloren.
Weet niet zo goed hoe dees beter kan lopen,
misschien door er 2 zinnen van te maken oid?

de tweestrijd ging verder en de mooie (in mensenogen dus) vlinder was steeds meer aan het verliezen, het wijfje leek haar keus al gemaakt te hebben en ik keek nog steeds toe.
Hier zou ik ook 2 zinnen van maken, door
na verliezen een punt te zetten.

ik zag mijn kans schoon om mijn ideen op te volgen, ik stond op, wankelde even, strekte mijn twee armen, en met een doffe klap viel de (in onze ogen) gehandicapte vlinder neer. ik ging weer zitten, ik nam een slok cola, ik pakte mijn tijdschrift weer op en ik las verder.
Hier gebruik je best vaak 'ik', en korte stukjes
zeg maar.. Vind dat zelf een beetje raar om te lezen,
maar goed, da's persoonlijk, hoeft niet persé zo te zijn.

Ik kon opeens niet meer bvedenken of ik nou wel of niet mijn ideaal heb opgevolgd, heb ik nou de mooie of de lelijke vlinder doodgeslagen.
Laatste stukje (heb.. doodgeslagen),
kan misschien anders? Lijkt niet af imo..

Mja, zijn dus kleine dingetjes die me opvielen,
grootste is gebasseerd op m'n gevoel,
denk dat niet alles bij iedereen opvalt..

[Ireentje]

hmmm mijn mening over jou verhaal LAAT DIE ARME VLINDERS MET RUST

[Psychopath]

ÐaRklåÐy schreef op 28-04-2003 @ 19:29:
hmmm mijn mening over jou verhaal LAAT DIE ARME VLINDERS MET RUST

Spam is hier niet toegestaan!