|
Kzal me alvast excuseren voor het lange bericht. Ik ben 23 en mijn nu dus ex-vriendin van ene maand geleden was er 17. Ik volg universitaire studies en moest de volledige maand januari opofferen om mijn examens af te leggen. Na deze examens had ik ook nog een week skivakantie. Ik zat tijdens mijn examens op kot en kon haar niet zien. Wel mocht ze elk weekend met mijn ouders meekomen op restaurant iets eten, maar dan liet ze het eerste weekend al andere dingen voor gaan.
Ik had 7 examens en zit in het laatste jaar van mijn ondertussen 6-jarige opleiding en stond dus onder veel druk. 1 vak onvoldoende = 3 maanden kwijt. De dag dat ik vertrok was alles prima, we hadden bij haar familie nieuwjaar gevierd en de laatste keer ik ze gezien had leek ze nog dolverliefd op mij.
In elk geval, ik zat op mijn kamertje van 3x3m met enkel mijn boeken, gsm en frustraties. We smsten dan, maar het was voor mij onmogelijk om alles positief te houden, weet zelf niet waarom ik verkeerde dingen gestuurd heb. Dingen die ik nooit zou gezegd hebben als ik met haar zou praten in het echte leven. Ik heb mij er in elk geval oprecht voor meermaals geëxcuseerd. In elk geval, ze stuurde niet meer dat ze me nog graag zag en begon alles gigantisch af te korten wat ze normaal niet deed, ze was veranderd... dat ze nimmer zei dat ze me graag zag, daar ben ik achter gaan vragen en ik werd daar zot van, ik had helemaal geen zekerheid meer... Kheb zelfs op een bepaald moment gezegd dat als ze me toch nimmer graag zag het niet meer hoefde voor mij.. Daar had ik spijt van en had het binnen de 3 seconden teruggenomen.
We hadden dus ruzie.. Ze is toch nog meegekomen met mijn ouders, we hebben dan een stukje gewandeld en ik heb alles proberen goed te maken, we zijn gestopt aan een brugje, ik heb ze gekust, en alles leek de rest van die avond inorde. Ze zou de volgende week zaterdag gewoon ook komen... Ik dacht dat alles inorde was, ik stuurde dat ik blij was dat ze kwam en ze echt graag zag, en kreeg daarop korte antwoorden, antwoorden zonder enig spoor van liefde.
Nu in parallel met dit alles bleef zij nog wel weggaan feesten samen met 1 vriendin, na haar eerste avondje stappen voegde ze een nieuwe jongen toe op fb, ik vroeg wie het was (want ik had hem al eens gezien dacht ik), ze zei een vriend die al 5 jaar een relatie had. Als ik iets op mijn facebook zette vond ongeveer 40 mensen het leuk, behalve mijn eigen vriendin. Maar die andere jongen vond leuk wat zij erop zette en andersom vond zij ook leuk wat hij erop zette. Nu achteraf ben ik te weten gekomen dat die jongen vrijgezel is. En mijn broer heeft ze (eerste weekend dat onze relatie ten einde was) ook al samen met haar gezien in het café waar ze altijd alleen naartoe ging terwijl ik zat te studeren.
Dat ik die jongen dacht al te kennen was vanop een fuif 5 maanden geleden, toen waren we 1 maand samen. Zij wist niet dat ik daar was (we hadden ruzie toen), ze ging met een vriendin zei ze, maar ze stond er met een hoop jongens en 1 meisje, en de jongens leken mij aan de drugs. Ook die ene kerel was daar volgens mij bij en lijkt mij ook geen zuivere te zijn... In elk geval ik stuurde naar haar hoe het was op de fuif. Ik zie vanop afstand dat ze mijn bericht leest en niet reageert. Ik ben vertrokken en nog terwijl ik onderweg was krijg ik het bericht dat ze al in haar bed lag. Dit kon natuurlijk niet. Volgende dag was ik er naartoe gereden en wou ik het uitmaken enkel hiervoor, maar ze gaf het toe en ze zou nooit meer liegen tegen mij, ze weende ook.. ik zag ze graag, kreeg medelijden en heb haar alles vergeven. Maar ik denk dat de reden dat ik vroeg wie die jongen was hier zeker mee te maken heeft.
Voor die ene zaterdag dat ze zou komen heeft ze 10 excuses verzonnen om maar niet te moeten komen.. in diezelfde week had ik mijn zwaarste examen, en dat wist ze. Ze heeft mij de 4 dagen die ik als voorbereiding had aan het lijntje gehouden en in onzekerheid gelaten en mij gedumpt de avond voor mijn examen. Diezelfde avond ging zij nog gewoon op café. Ze had me enkel succes gewenst voor mijn eerste examen, voor de rest niet, maar volgende morgen stuurde ze wel "Veel succes met uw examen"... Namiddag "Hoe was uw examen"........
Ik was emotioneel helemaal kapot, ik moest mij inhouden om niet te huilen tijdens mijn examen. Ik had het slecht gemaakt en ging er vanuit dat ik een onvoldoende had. Mijn ouders zijn mijn komen halen omdat ik echt niet meer aankon. Volgende dag heb ik gevraagd om nog is een laatste keer met haar af te spreken omdat ik het zo klote vond dat ze het gewoon aan de telefoon deed en ik vond dat ze het ook maar in mijn gezicht moest zeggen. Ik wou rust en dacht dat ik zo rust zou kunnen krijgen. Ik reed er niet naartoe om nog iets goed te maken, eerder om afscheid te nemen. Mijn ouders waren kwaad op haar, omdat zij ervoor gezorgd had dat ik er niet door was, ze waarschuwde van te voren "durf er niet meer mee thuiskomen!" maar ondanks alles zag ik ze eigenlijk nog wel doodgraag... Ik ben er naartoe gereden, we hebben gepraat.. En ze wou het nog een kans geven, ik heb gezegd dat zij niet meer degene was die het nog een kans moest geven, zij had mij laten vallen, niet andersom.. En onder de druk van thuis heb ik het toen geen kans meer gegeven. Daar had ik diezelfde avond en volgende morgen al spijt van en dat heb ik haar ook gezegd en ik wou het nog steeds terug goedmaken, maar zij vond dat er nu wel teveel gebeurd was.
Dit was de laatste keer dat ik haar gezien had, 27 januari. Vanaf die moment heb ik nog meermaals gezegd dat ik ze echt nog wel graag zag. Op mijn skireis heb ik ze nog de groetjes gedaan... Maar antwoorden kwamen er ook niet echt meer. Op een bepaalde avond heb ik het nog is in 10 berichten gezegd hoe graag ik haar nog zie, maar ik kreeg reacties "Er is teveel gebeurd" "Nee het is gedaan" .... en opt einde "Echt sorry... ??" Maar ik stuurde nimmer terug, en toen stuurde ze devolgende dag nog "Hallo?" ik zei "Hey" maar ze antwoorde niet meer.. Ik denk dat ze niet het laatste bericht wou sturen.
2 dagen geleden had ik receptie voor de start van het nieuwe semester. Ik had er al 3 dagen niets meer naar gestuurd, en zij ook niet meer naar mij. Ze belt mij 2 keer, dan smst ze "Pak aub op, het is belangrijk" en belt ze nog maals (mijn telefoon stond stil, ik had het laat gezien). Ik bel ze terug en ze had blijkbaar problemen met haar computer (ze weet dat ik daar veel van ken). Ik heb haar aan de telefoon ook nog is mijn liefde verkondigd en gevraagd of ze er nog is wou over nadenken en iets laten weten. Ze zei ja, ik heb haar geholpen via de telefoon en de computer was hersteld. Tijdens datzelfde gesprek zei ze ook dat iemand mij gezien had met een ander meiske, het ex van een vriend, maar daar is helemaal niets van waar... Nu heb ik er al 2 dagen niets meer van gehoord.
Ik weet dat het al een maand geleden is allemaal, maar ik zag/zie ze zo graag dat ik mij er precies niet over kan zetten of het loslaten, ik heb geen zin in niks, ik ben al 3 kg vermagerd, slaap slecht en droom over haar en heb absoluut geen energie meer om nog dingen te doen. Het enige wat ik doe is soms teveel drinken om alles te vergeten. Het einde van de relatie heeft ze volledig mij verweten, "ik had alles verkloot"... Ik zet dit hier omdat ik met mijn vrienden er niet echt meer durf erover praten, ik denk dat ze mij al beu zijn ondertussen... Iedereen zegt laat het los.. Mijn vorig liefje heeft me eveneens na een relatie van 1,5 jaar gedumpt en die is nu nog steeds samen met een kerel waar we 2 weken voor het einde van onze relatie mee samen waren gaan snowboarden...
Na het telefoon gesprek dat ik zei dat ze er maar is moest over nadenken heb ik niets meer gesmst. Het is toch niet aan mij om te vragen "heb je er al over nagedacht?".. Ik denk dat de kans groot is dat ze me enkel nog een keer gebruikt heeft om haar problemen op te lossen. Het enige beetje rust dat ik kan vinden is in het feit dat ik alles geprobeerd heb.
Ik had alles al verwijdert van haar, haar van facebook verwijdert, haar nummer verwijdert, alle berichten verwijdert.. maar ik ken haar nummer uit mijn hoofd en net zoals dat nummer, blijft ook zij volledig in mijn hoofd zitten, ik moet vechten tegen mezelf om niet naar haar te smsen. In de auto spelen ze een van onze liedjes en het water komt me tegemoet... Iemand advies?
|