hallo allemaal, voor degenen die toch niets te doen hebben en graag advies geven schrijf ik dit even - en het is wel fijn om het even van mezelf af te schrijven.
ik werk al 3 jaar in een boekenwinkel, en doe daar praktisch alles, van boeken bestellen tot de de afwas. afgelopen zaterdag - ik werk dan altijd alleen met 1 zaterdaghulp erbij - stond er opeens een meisje voor mijn neus. ik moest haar inwerken, ik zal haar voor het gemak even N. noemen. ze was op zich wel aardig en vroeg gelijk of ik gisteravond ook op het terras van café R. zat. ik zei dat dat klopte, ze had me gezien en wist schijnbaar al dat ik haar de volgende dag in zou werken. dus ik begon haar in te werken en na een tijdje begon ze over een roddel die over mij gaat. haar vriend had die roddel over mij verteld en gezegd dat hij het wel geloofde. zelf geloofde ze er niks van zei ze.
ik ben in mijn woonplaats iemand waar over heel erg geroddeld werd, dat is nu een tijdje voorbij. dit vind ik heel vervelend en die roddels kloppen ook echt allemaal niet, ze gaan meestal over de meest idiote dingen, dus ik had het wel raar gevonden als ze het wél had geloofd. ik kan wel met die roddels leven, maar het is natuurlijk niet echt leuk en heel unfair.
ik vroeg vervolgens wie haar vriend was. dat was ene D. ik had nog nooit van hem gehoord. ze vertelde dat een andere vriend van haar, C., dezelfde roddel over mij vertelde. ik zei dat ik dat jammer vond. ze benadrukte dat ze haar vriend geweldig vond en dat hij het vast niet zo bedoelde. ik zei tegen haar, dat als we elkaar de volgende avond zouden treffen in café r., ik me wel eens voor zou stellen aan haar vriend, misschien lost dat wat op. (want, heb ik niet het goed recht, om als iemand die ik niet ken over me roddelt, hem daarop aan te spreken?)
die avond, na het werk, zat ik met wat vrienden van me op het terras, waaronder hele close vrienden. toen ik daar een tijdje zat, en al over dat rare voorval had verteld aan 1 van mijn beste vrienden h., kwam zij langslopen. Dus mijn nieuwe collega N. met haar vriend D. ik stelde me voor aan haar vriend maar hij wilde me niet de hand schudden. ik zei: "ik ben M., ik werk je vriendin nu in in de bruna!" en vervolgens "ik hoor van N. dat jij ook over mij roddelt.". Vervolgens sloeg de vlam in de pan!! N. begon te ontkennen dat ze dat ooit gezegd had, en D. begon heel hard te schreeuwen tegen mij ondanks dat dit de eerste keer was dat ik hem zag. ze ontkenden het allebei, wat ik nogal vreemd vond aangezien N. het me die middag zelf nog verteld had. toen D. begon te schreeuwen, begonnen mijn vrienden ook te schreeuwen en zo ontstond er bijna een enorme vechtpartij op het terras. tot een van mijn vrienden zei dat D. maar door moest lopen, en snel, want we kwamen er niet echt uit.
ik baalde van de hele ruzie en voelde me er een beetje ongemakkelijk bij, want ik moest haar tenslotte weer inwerken de volgende week. toch vond ik dat ik niet verkeerd gehandeld had. ik had geprobeerd rustig een praatje met hem te maken, maar blijkbaar had hij ADHD wat ik niet wist.
toen ik mijn collega N. maandag weer zag begon ze een heel verhaal tegen me af te steken dat "mijn vrienden geen ruzie moesten zoeken met D. omdat hij heel veel vechtsporten kent en met zijn ADHD is dat heel erg gevaarlijk.". Ik zei dat ik geen ruzie wilde in de eerste instantie, alleen kennis maken en vragen waarom hij roddelde, maar dat het buiten mij om uit de hand gelopen was en dat ik dat jammer vond. toen begon N. nog een heel verhaal op te hangen "dat ze wel begreep dat ik door die roddels helemaal gefrustreerd was" en "dat jouw vrienden niet tegen D. moeten zeggen dat hij 'een lager niveau is', want hij doet wel universitair niveau!!"
ik snapte niet echt waarom ze het nodig vond er zo lang over door te gaan, en ze had best wel een grote bek, om het even cru te omschrijven, en een arrogante verwaande houding.
vandaag, alweer 3 dagen later, vroeg ik haar wat dingen in de werksfeer en deed ze heel vervelend tegen me; alsof ze totaal niet mee wil werken aan wat ik van haar vroeg, terwijl het eigenlijk alleen maar orders zijn van mijn baas die ik aan haar doorgeef omdat hij er niet is. ik ben bovendien bij machte om dit te doen, ik werk er 3 jaar en moet haar (2 weken werkervaring) alles leren.
ik hoorde later van een collega dat ze het hele verhaal heeft omgebouwd tot iets heel anders, namelijk dat ik keihard had geschreeuwd en ruzie had gezocht met haar vriend D., maar dat is niet de waarheid en ik vind het nogal gedurfd van haar dat ze nu al mij zwart maakt achter mijn rug bij mijn collega's (die mijn beste maatjes zijn en dit verhaal dus gelijk aan mij vertelden). bovendien vind ik haar houding nu heel erg onprettig, het lijkt wel of ze me alleen maar tegen wil werken ipv samen. en ik vind het echt oprecht vervelend dat die hele ruzie ontstond, maar ik heb al gezegd dat dat niet mijn bedoeling was, ook tegen haar.
en dat ze dat maar uit moest leggen aan D. ook.
nu het pijnlijkste; mijn baas heeft de zaak vandaag verkocht, de deal is rond. en nu zegt hij "te gaan kiezen tussen haar, en jou". ik ben 3 jaar in dienst en zij 2 weken. zij moet alles nog leren. dan is je keus toch snel gemaakt denk ik? ik was sowieso van plan ontslag te nemen maar ik PIK het gewoon simpelweg niet dat iemand over me lult tegen mijn collega's en dan nog onwaarheden ook. en zeker iemand die er net werkt en dan al met zulke verhalen, dan heb je wel lef denk ik! Ik vind het echt smerig. wat vinden jullie
moet ik opnieuw de confrontatie aangaan met haar en zeggen dat ze niet zo over me moet praten, en haar vriend alsnog een keer aanspreken als ik rustig met hem kan praten
of dit gewoon laten zitten en haar lekker laten voor wat ze is (een heel achterbaks rotmens)
maar ja mijn dillema is dat ik haar nog wel een hele tijd moet inwerken en alles moet leren, en als ze dan zo vervelend blijft doen....
some help here?
|