hij heeft het uitgemaakt MAAR.....komt het weer goed?

Heb de onderste helft van de reacties niet meer gelezen, dus misschien herhaal ik hier iemand.


Volgens mij is hij nog steeds zo close met je, omdat hij bang is dat jij jezelf iets aandoet (als hij meer afstand wil) en hij zich dan eeuwig schuldig zou voelen.
Ik kan me best inbeelden dat iemand het niet durft uitmaken met zijn vriendin omdat hij bang is dat zijn dan-ex de controle totaal zou verliezen en extreem domme dingen doet, of zoals in dit geval, extreem veel contact blijven hebben om toch maar zeker te zijn dat er niks zal gebeuren...

Snappie?

[Thee Muts]

Anijs schreef op 30-12-2005 @ 22:27 :
Natuurlijk weet ik niet hoe het is om een relatie te hebben met iemand die borderline heeft, het zal vast heel moeilijk zijn, maar ik blijf er toch bij dat als je verliefd op iemand bent je het niet om deze reden uitmaakt, als je verliefd bent ben je verliefd, basta, of ze nu borderline heeft of niet.

Maar verliefd zijn alleen en houden van is niet genoeg voor een goede, stabiele relatie. Daar komt zóveel meer bij kijken. En met iemand met borderline maakt dat het nog extra moeilijk. Je zit constant in een achtbaan samen, je valt van een heel hoge top opeens naar een heel groot dieptepunt. Als zoiets constant voorkomt in je relatie, steeds maar weer die intensiteit en het niet weten waar je aan toe bent, dan is houden van alleen helaas niet genoeg, hoe graag je het ook wil.

Een relatie met iemand met borderline kan echt heel zwaar zijn, je moet heel sterk in je eigen schoenen staan wil je daar echt goed mee om kunnen gaan. En dat vergt tijd en aandacht, vooral ook voor jezelf. En als je dat niet tijdens de relatie in kan lassen voor jezelf, dan heb je buiten de relatie om op gegeven moment tijd voor jezelf nodig. En ik denk dat dat de reden is waarom het naar zijn idee niet meer gaat, hij is gewoon op, kan niet meer. Maar dan moet hij ook de stap durven zetten om echt even afstand te nemen en idd te gaan voor die tijd voor zichzelf. En op deze manier zoals dat nu gaat, gaat dat nooit lukken natuurlijk.

[Edit]
Een heel goed en realistich boek die duidelijk weergeeft hoe het is om een relatie met iemand met borderline te hebben, is 'De borderline dans' van Anthony Walker. Echt een aanrader voor als je er meer over wil weten.

[Rohit]

Hmm, zijn schuldgevoel maakt em paranoia.

[HelpMePlease]

Rohit schreef op 31-12-2005 @ 14:09 :
Hmm, zijn schuldgevoel maakt em paranoia.

waarom denk iedereen toch dat hij zich schuldig voelt? ik bedoel het niet kwaad hoor, maar ik vraag me dat écht af. Het lijkt erop dat heel veel mensen denken dat hij zoveel contact houdt uit schuldgevoel, terwijl ik er echt van overtuigt dat dit niet zo is. Ik merk gewoon dat hij alles écht meent.

Ik ben zo verdrietig, als we samen zijn voelt het allemaal zo goed. Net als gister toen hij me vasthield omdat hij bang was dat ik zelfmoord zou plegen.

En tegelijkertijd.......ik weet het allemaal niet. IK weet gewoon niet wat ik van hem moet denken.

[LOLA3000]

HelpMePlease schreef op 31-12-2005 @ 15:52 :
waarom denk iedereen toch dat hij zich schuldig voelt? ik bedoel het niet kwaad hoor, maar ik vraag me dat écht af. Het lijkt erop dat heel veel mensen denken dat hij zoveel contact houdt uit schuldgevoel, terwijl ik er echt van overtuigt dat dit niet zo is. Ik merk gewoon dat hij alles écht meent.

Ik ben zo verdrietig, als we samen zijn voelt het allemaal zo goed. Net als gister toen hij me vasthield omdat hij bang was dat ik zelfmoord zou plegen.

En tegelijkertijd.......ik weet het allemaal niet. IK weet gewoon niet wat ik van hem moet denken.

Ik denk niet dat hij contact houdt uit schuldgevoel. Hij is gewoon gek op je en wil er graag voor je zijn. En ik denk ook dat hij het meent als hij zegt dat hij wil dat jij zijn beste vriendin wordt. Maar het allerbelangrijkste nu is dat het met jou goed gaat. En het is nu fijn dat hij je vasthoudt. Dan ben je hem nog niet kwijt, en hoef je hem niet te missen. Maar het is niet voor niets uit. Als je vrienden met hem wil blijven moet je afstand van hem nemen. Hoe het nu gaat maakt je uiteindelijk alleen maar verdrietiger denk ik..
Ga maar een keertje goed met hem er over praten.

[HelpMePlease]

LOLA3000 schreef op 31-12-2005 @ 18:02 :
Ik denk niet dat hij contact houdt uit schuldgevoel. Hij is gewoon gek op je en wil er graag voor je zijn. En ik denk ook dat hij het meent als hij zegt dat hij wil dat jij zijn beste vriendin wordt. Maar het allerbelangrijkste nu is dat het met jou goed gaat. En het is nu fijn dat hij je vasthoudt. Dan ben je hem nog niet kwijt, en hoef je hem niet te missen. Maar het is niet voor niets uit. Als je vrienden met hem wil blijven moet je afstand van hem nemen. Hoe het nu gaat maakt je uiteindelijk alleen maar verdrietiger denk ik..
Ga maar een keertje goed met hem er over praten.

hey, dank je wel voor je reactie. Hij belde net omdat hij aanstaande dinsdagavond nog wilt afspreken, ik zei toen dat ik dat ik goed vond omdat ik hem wil spreken. Waarover vertelde ik hem niet, maar het gaat natuurlijk om afstand nemen. HIj begon opeens dat het moeilijker zou zijn voor hem als we geen contact meer hadden (alsof hij het aanvoelt dat ik dat niet meer wil) en zei daarachter aan 'maar gelukkig hebben we nog wel....''

Ik ga er in ieder geval dinsdagavond met hem over praten. Want ik denk ook dat hij alles meent wat hij zegt, en zeker niet uit schuld. HIj wilt echt vrienden met mij zijn en geeft echt nog veel om me, en het is niet voor niets uit ja......maar dat zie ik nog niet. Dat het over en uit is, dat zie ik niet. Dus moet ik er wat aan doen. Afstand nemen, hem missen.....en daardoor in zien dat het over is.

verdomme, ik zie het niet het is oudejaarsavond, we zouden samen zijn. Maar hij zit ver weg, en ik hier..zonder hem. Was alles maar anders...

[HelpMePlease]

Nog even iets wat ik wil vermelden.


Met oudejaarsavond smste hij dat hij het onwijs moeilijk had en heel verdrietig was. Vervolgens belde hij rond half 1 dat hij gehuild had en me ontzettend mistte en het heel moeilijk had. Hij belde later terug rond 4 uur dat hij alle vuurpijlen voor mij had afgestoken, constant aan me dacht ,dat zijn familie in de gaten dat hij heel verdrietig was en dat hij moest huilen om 12 uur vanwege ''ons''.

Dubbel he? uitmaken en tegelijkertijd zo moeilijk hebben. Dat is dus waarom ik zo twijfel aan zijn keus.

Hij vertelde zelfs dat hij nadacht van ''Hoe moeten we nou verder" en dat hij even dacht bij zichzelf of bij elkaar komen niet beter zou zijn, maar hij dacht dat het beter was dit niet te doen.

Anyway, het kwam erop neer dat hij mij écht onwijs mistte en verdrietig was, nog erger als mij lijkt wel. Ik had het ook wel moeilijk, maar toch....

Hij bekende zijn verdriet en gevoelens en dat hij het gewoon zó moeilijk had. Het was echt overduidelijk dat hij helemaal kapot was.

Dames en heren, wat moet ik nou in godsnaam denken?

Wat ik moet doen weet ik al, dinsdagavond als hij komt zeg ik dat afstand beter is.


Maar wat ik van hem moet denken.......

wie o wie...

[Nienna*]

Nou, als het uit is, kan het best zijn dat het beter is, ook al weet je niet zo goed hoe je je moet voelen.
Natuurlijk is het moeilijk! De eerste keer oud en nieuw zonder je vriendin! Bovendien is het toch nog niet zo lang uit, dus het is gewoon zwaar. Ik denk inderdaad dat afstand gewoon beter is.

En misschien zeg ik nu iets heel doms, maar zegt zijn verstand dat hij bij je weg moet blijven, maar zijn gevoel juist niet.

[Thee Muts]

HelpMePlease schreef op 01-01-2006 @ 16:40 :
Maar wat ik van hem moet denken.......

wie o wie...

Dat hij het uit heeft gemaakt, betekend niet dat hij het niet heel moeilijk kan hebben met die beslissing. Zeker niet op dit soort momenten zoals met oud&nieuw en feestdagen. Waarschijnlijk had hij het helemaal niet uit willen maken, maar zag hij op dat moment gewoon geen andere manier waarop het wel nog zou gaan werken. En dus is het misschien maar beter om de relatie te verbreken, ookal doet die beslissing hem nog zo veel pijn.

Hij is de enige die je echt antwoord kan geven op de vraag of hij achter die beslissing staat. Het is heel goed dat jullie gaan praten komende week, zeg hem wat er in jou omgaat en welke beslissingen jij hebt genomen en luister naar wat hij jou te vertellen heeft. En daarna komt de gezamelijke beslissing over hoe het nu verder moet en ik hoop dat jullie die beiden kunnen accepteren.

[HelpMePlease]

hoi mensen,



even laten weten hoe het ''afgelopen'' is.

Hij was hier gisteravond en het opzich heel gezellig en de sfeer was goed. Later gingen we op mijn bed liggen en zijn gaan praten. Ik vertelde dat ik afstand wou omdat ik op deze manier niet kan verwerken, hij schrok en kreeg gelijk tranen in zijn ogen. Ik zei ook dat ik niet wist hoelang ik nodig had, maar dat ik het écht nodig had.

Hij kwam met het idee om te beginnen met één week. Eerst één week geen contact hebben, dat ik niks mag laten horen, niet bellen, niet smsen, niet mailen niks. Maar hij wil onwijs graag wél mailtjes sturen zei hij. Dus de afspraak is: een week geen contact van mijn kant. hij mag mij wel mailen. en volgende week dinsdag nemen we weer contact op. Hij wou dan ook gelijk voor diezelfde week wat afspreken....

ja denken jullie, wat schiet je hiermee op? Ik weet het zelf ook niet. In ieder geval kan hij ook zien wat het is zonder mij, zonder reacties of contact van mijn kant. Hij ziet het namelijk écht niet hoor. Hij begon ook te huilen dat hij het allemaal zo moeilijk vond waarop ik zei'''Jij hebt het zelf uitgemaakt hoor''

neemt natuurlijk niet weg dat het moeilijk is voor hem, maar de manier waarop hij hiermee omgaat geeft mij ZO de indruk dat hij mij terugwilt. Hij begon zelfs over dat hij na zou gaan denken in de komende week waarom hij het uitgemaakt had en waarom hij het evt. weer aan zou kunnen maken....

heel gedoe....

wat denken jullie nou? Ik weet zeker dat ik deze week zonder hem uithou, maar ik krijg STERK de indruk dat hij écht gek wordt zonder me en dat we uiteindelijk toch weer bij elkaar komen.

wat denken jullie?

[Gothic]

HelpMePlease schreef op 04-01-2006 @ 18:03 :
hoi mensen,



even laten weten hoe het ''afgelopen'' is.

Hij was hier gisteravond en het opzich heel gezellig en de sfeer was goed. Later gingen we op mijn bed liggen en zijn gaan praten. Ik vertelde dat ik afstand wou omdat ik op deze manier niet kan verwerken, hij schrok en kreeg gelijk tranen in zijn ogen. Ik zei ook dat ik niet wist hoelang ik nodig had, maar dat ik het écht nodig had.

Hij kwam met het idee om te beginnen met één week. Eerst één week geen contact hebben, dat ik niks mag laten horen, niet bellen, niet smsen, niet mailen niks. Maar hij wil onwijs graag wél mailtjes sturen zei hij. Dus de afspraak is: een week geen contact van mijn kant. hij mag mij wel mailen. en volgende week dinsdag nemen we weer contact op. Hij wou dan ook gelijk voor diezelfde week wat afspreken....

ja denken jullie, wat schiet je hiermee op? Ik weet het zelf ook niet. In ieder geval kan hij ook zien wat het is zonder mij, zonder reacties of contact van mijn kant. Hij ziet het namelijk écht niet hoor. Hij begon ook te huilen dat hij het allemaal zo moeilijk vond waarop ik zei'''Jij hebt het zelf uitgemaakt hoor''

neemt natuurlijk niet weg dat het moeilijk is voor hem, maar de manier waarop hij hiermee omgaat geeft mij ZO de indruk dat hij mij terugwilt. Hij begon zelfs over dat hij na zou gaan denken in de komende week waarom hij het uitgemaakt had en waarom hij het evt. weer aan zou kunnen maken....

heel gedoe....

wat denken jullie nou? Ik weet zeker dat ik deze week zonder hem uithou, maar ik krijg STERK de indruk dat hij écht gek wordt zonder me en dat we uiteindelijk toch weer bij elkaar komen.

wat denken jullie?

ik denk dat je het het verkeerd afgesproken hebt... in alles wat hij doet, zegt ed zie jij dat hij je terug wil...

Dit is geen afstand als jij nog steeds van hem hoort. Bij elk mailtje krijg jij weer hoop, je schiet er zo helemaal niets mee op...

[HelpMePlease]

maar wat moet ik dan doen? Ik heb de eerste stap al proberen te zetten, maar ik ben gewoon nog zó gek op hem. Wat moet ik nou toch denken van hem, en hoe kan ik nou het beste hiermee omgaan? Iedereen zegt afstand nemen, maar ik durf dat gewoon niet voor een hele tijd. Ben bang dat ik hem dan ''misloop'' dat hij helemaal nooit meer terugkomt.

Ik merk ook wel dat hij het écht moeilijk heeft, maar ik kan niet zonder hem. Ik heb het ook niet helemaal goed aangepakt, maar al beter dan een week geleden. Toen hing ik urenlang met hem aan de telefoon omdat hij belde. Ik heb nu voor mezelf onze foto's al opgeborgen, en proberen afstand te nemen. Het is misschien niet helemaal goed, maar wel een begin..

Ik weet ook dat ik het kan veranderen door gewoon geen contact te hebben, maar hoe weet ik dan zeker of hij mij terugwilt? Ik kan écht niet zonder hem. Ik lijk te zien dat hij mij erg mist en terugwilt, maar als ik het vraag zegt hij dat hij net ''nu'' niet ziet en dat het zou kunnen dat we over een tijdje weer samen zijn omdat we veranderd zijn.

Zucht..............voel me zo RADELOOS.

Hoe weet ik nou toch of hij mij terugwilt of niet?

Ik kan hier écht niet tegen.

[Gothic]

HelpMePlease schreef op 04-01-2006 @ 18:58 :
maar wat moet ik dan doen? Ik heb de eerste stap al proberen te zetten, maar ik ben gewoon nog zó gek op hem. Wat moet ik nou toch denken van hem, en hoe kan ik nou het beste hiermee omgaan? Iedereen zegt afstand nemen, maar ik durf dat gewoon niet voor een hele tijd. Ben bang dat ik hem dan ''misloop'' dat hij helemaal nooit meer terugkomt.

Ik merk ook wel dat hij het écht moeilijk heeft, maar ik kan niet zonder hem. Ik heb het ook niet helemaal goed aangepakt, maar al beter dan een week geleden. Toen hing ik urenlang met hem aan de telefoon omdat hij belde. Ik heb nu voor mezelf onze foto's al opgeborgen, en proberen afstand te nemen. Het is misschien niet helemaal goed, maar wel een begin..

Ik weet ook dat ik het kan veranderen door gewoon geen contact te hebben, maar hoe weet ik dan zeker of hij mij terugwilt? Ik kan écht niet zonder hem. Ik lijk te zien dat hij mij erg mist en terugwilt, maar als ik het vraag zegt hij dat hij net ''nu'' niet ziet en dat het zou kunnen dat we over een tijdje weer samen zijn omdat we veranderd zijn.

Zucht..............voel me zo RADELOOS.

Hoe weet ik nou toch of hij mij terugwilt of niet?

Ik kan hier écht niet tegen.

Als hij je terug wil, zegt hij dat. Hij zegt dat niet, dus hij wil het niet. Hij weet ook wel dat je hem meteen zou terugnemen...

[Thee Muts]

Gothic schreef op 04-01-2006 @ 19:17 :
Als hij je terug wil, zegt hij dat. Hij zegt dat niet, dus hij wil het niet. Hij weet ook wel dat je hem meteen zou terugnemen...

Idd. Wel goed van je dat je hem eerlijk hebt verteld dat je afstand wil nemen om het te kunnen verwerken Alleen jammer dat hij je dan weer zo moeilijk los kan laten en zelfs komende week jou wel mailtjes wil blijven sturen ed. Maar goed, het is een begin. Wacht af hoe deze week gaat verlopen en kijk daarna weer verder. Maar probeer je wel bij je eigen standpunt te houden door even geen contact met hem op te nemen. Het begin daarin is altijd het moeilijkst, maar uiteindelijk is dat toch het beste.

[HelpMePlease]

Gothic schreef op 04-01-2006 @ 19:17 :
Als hij je terug wil, zegt hij dat. Hij zegt dat niet, dus hij wil het niet. Hij weet ook wel dat je hem meteen zou terugnemen...

ja dat weet hij dat ik hem direct zou terugnemen. Daarom denk ik dat het verstandig is afstand te nemen, ook ná deze ene week en te laten zien dat ik wél zonder hem kan. En hem te vertellen dat ik er niet meer vanuit ga dat we samen komen, misschien dat er dan een lichtje gaat branden bij hem.

[HelpMePlease]

hallo allemaal,

ik hoop dat er nog iemand is die even de moeite wilt nemen dit te lezen. Ik ben op het moment zo down, zo verdrietig en leeg. Zo eenzaam voel ik me zonder me vriend.

Ik weet niet wat ik moet denken van hem. Ja ik weet wat ik moet doen, afstand nemen. Maar afstand nemen gaat zóveel makkelijker als je weet dat iets écht over is. Dat het écht voorbij is. Dat weet ik van me vorige relatie. Toen was het écht over, en dan kun je gewoon veel makkelijk afstand nemen.

Maar nu......nu weet ik niks, ik weet dat hij het nu zogenaamd uit wil hebben maar intussen mij niet los kan laten.

Ik ben moe, leeg en heel verdrietig. Ik MOET volhouden tot dinsdag, dan hebben we pas weer contact. Maar ik trek het niet....

ik kan niet zonder hem, wie kan me helpen?

[HelpMePlease]

asjeblieft wie gaat me raad geven.

Ik doe mezelf nog wat aan ik word helemaal gestoord van deze onzekerheid. Wie......ik voel me zó verdrietig.

[Gothic]

HelpMePlease schreef op 05-01-2006 @ 23:13 :
Maar nu......nu weet ik niks, ik weet dat hij het nu zogenaamd uit wil hebben maar intussen mij niet los kan laten.

Hij wil het niet zogenaamd uit hebben. Het ís uit.

[HelpMePlease]

ja dat hij dat zegt is één ding, maar weet je hoe hij zich gedraagt man? Niet normaal. Elke dag bellen úrenlang, elke dag mailen en smsen. En als hij bij mij is gaat ie huilen als ik zeg dat ik één weekje afstand wil. En dat terwijl hij weet dat me dinsdag weer spreekt en diezelfde week nog zal zien. Denk je dat ik er dan heilig van overtuigt ben dat het ''uit'' is. hij gaat huilen omdat we elkaar een lullig weekje niet zien, terwijl híj het uigemaakt heeft. Das toch niet gezond.

Vervolgens vraagt hij of we niet kunnen ''afbouwen'' en gaat hij huilend bij me weg omdat we een rotweekje afstand nemen. En dan nog niet eens échte afstand, want hij blijft me mailen zegt ie....

snap je, hij zegt dat het uit is maar gedraagt zich anders.

Dat is waarom ik me zo druk maak. Als hij me kan overtuigen dat het écht over is dan leg ik maar daarbij neer. Ga ik afstand nemen en verder met mijn eigen leven.

Maar zo zit het niet. Hij loopt nog achter me aan, kan me niet loslaten, wilt persé contact en vriendschap opbouwen. En hij blijft ook zeggen dat hij ''niks uitsluit'' over de toekomst omdat hij de toekomst niet kan voorspellen. Wat is dat toch voor bullshit? Natuurlijk kan je de toekomst niet voorspellen maar je staat achter je keuze of niet. Hoe hij zich gedraagt, dat is niet over en uit, niet op deze manier. En dus kan ik hier niks mee omdat ik ook nog eens fucking veel hoop heb dat het weer aankomt ook.

Snap je? Het is niet simpel zo van ''het is uit dus vergeet hem''

Hij maakt het mij niet alleen moeilijk omdat hij niet verder wilt, hij maakt het me nog eens extra moeilijk door hoop te geven (terwijl hij dat niet wilt zegt ie) en door zo intensief contact te willen.

Dát maakt me gek, niet het feit dat het ''uit'' is. De manier waarop hij daarmee omgaat. Dat maakt me door de war, want dan denk ik echt ''wil hij nou verder of niet?''

[Gothic]

HelpMePlease schreef op 06-01-2006 @ 16:45 :
ja dat hij dat zegt is één ding, maar weet je hoe hij zich gedraagt man? Niet normaal. Elke dag bellen úrenlang, elke dag mailen en smsen. En als hij bij mij is gaat ie huilen als ik zeg dat ik één weekje afstand wil. En dat terwijl hij weet dat me dinsdag weer spreekt en diezelfde week nog zal zien. Denk je dat ik er dan heilig van overtuigt ben dat het ''uit'' is. hij gaat huilen omdat we elkaar een lullig weekje niet zien, terwijl híj het uigemaakt heeft. Das toch niet gezond.

Vervolgens vraagt hij of we niet kunnen ''afbouwen'' en gaat hij huilend bij me weg omdat we een rotweekje afstand nemen. En dan nog niet eens échte afstand, want hij blijft me mailen zegt ie....

snap je, hij zegt dat het uit is maar gedraagt zich anders.

Dat is waarom ik me zo druk maak. Als hij me kan overtuigen dat het écht over is dan leg ik maar daarbij neer. Ga ik afstand nemen en verder met mijn eigen leven.

Maar zo zit het niet. Hij loopt nog achter me aan, kan me niet loslaten, wilt persé contact en vriendschap opbouwen. En hij blijft ook zeggen dat hij ''niks uitsluit'' over de toekomst omdat hij de toekomst niet kan voorspellen. Wat is dat toch voor bullshit? Natuurlijk kan je de toekomst niet voorspellen maar je staat achter je keuze of niet. Hoe hij zich gedraagt, dat is niet over en uit, niet op deze manier. En dus kan ik hier niks mee omdat ik ook nog eens fucking veel hoop heb dat het weer aankomt ook.

Snap je? Het is niet simpel zo van ''het is uit dus vergeet hem''

Hij maakt het mij niet alleen moeilijk omdat hij niet verder wilt, hij maakt het me nog eens extra moeilijk door hoop te geven (terwijl hij dat niet wilt zegt ie) en door zo intensief contact te willen.

Dát maakt me gek, niet het feit dat het ''uit'' is. De manier waarop hij daarmee omgaat. Dat maakt me door de war, want dan denk ik echt ''wil hij nou verder of niet?''

Ik snap het heel goed. Maar sommige mannen doen dat nou eenmaal. Zeggen het ene, doen het ander en andersom. Maar het is uit. Ondanks dat je afstand wil nemen, heeft hij niet gezegd dat hij je terug wil.
Jíj moet een keuze maken, jij moet kiezen of je dit halve wil of niet. Jíj moet verder, hij is er vanaf, want hij heeft de keuze gemaakt.
Hij heeft het uitgemaakt en natuurlijk is het moeilijk voor hem. Maar hij is ook bang dat jij jezelf iets aandoet. Hij wil best vrienden zijn, voor hem is dat gemakkelijk te zeggen. Hij is van jou af, van de verplichting en de relatie.
Maar jij zit nog met de verliefde gevoelens, jij wil de relatie niet kwijt en alles wat hij doet, vat jij op alsof hij nog van je houdt en een relatie met je wil. Hij zegt dat niet, dus hij wil níet. Hij wil niet, klaar. Anders had hij het allang gezegd, want het is heeel erg duidelijk dat jij hem terug wil.
Zolang hij dat niet zegt, wil hij het niet, klaar. En daar moet jij je bij neerleggen. Jij moet nu een keuze maken.

[bl0empj;]

wat is jouw definitie van kort?

HelpMePlease schreef op 30-12-2005 @ 16:49 :
hallo allemaal,

ik ben echt wanhopig anders zou ik dit nooit op het forum zetten maar het gaat om mijn vriend/ex. Ik hou het kort en probeer het objectief te houden.

HIj kan duidelijk geen afstand van je nemen. Maar het ís idd uit, zorg dan dan jij die afstand neemt. Niet meer die urenlange telefoongesprekken aan gaan, niet reageren op smsjes en zorgen dat je niet meer zo vaak met hem af kan spreken.

[Grimmetje]

Corine87 schreef op 06-01-2006 @ 19:28 :
Ewa, fuck die busta met zijn kk cariëre, hij moet je behandelen als een prinsesje, en hij denkt alleen maar aan geld weet je, gewoon losen die gast. Hij wil je gewoon hebben voor de seks ewa je weet toch. Hij wil je niet meer maar toch wil ie van je genieten, zeg gewoon fuck jou met je carriëre.Dat ie er voor je is, Ewa, hij wil je gewoon neuke smatje, ga weg bij die kill, en zoek een echte man met diamanten en autos, een echte warrior!

G E W E L D I G

[HelpMePlease]

Hoezo denkt hij alleen maar aan geld? En aan carriere? IK heb het daar niet eens over gehad.......wat is dit nou weer.

[druiveke]

heeft hij je ondertussen nog gemaild?

[HelpMePlease]

druiveke schreef op 07-01-2006 @ 12:27 :
heeft hij je ondertussen nog gemaild?

Nee nog niet, dat komt binnenkort denk ik. Hij stuurde gisteravond een smsje met daarin dat hij wou laten weten hoe het met hem ging, en dat hij het maar heel gek vond om geen contact te hebben en om niet te weten hoe het met mij gaat. Dat hij elke dag in gedachten verzinkt en dat alles raar was. En hij zou me dinsdag spreken zei hij.

Het was een heel lief smsje...

Ik ben echt compleet gestoord aan het worden. Ik doe geen oog dicht in de nacht, lig standaard tot een uur of vijf wakke ralleen maar te draaien, onrustig te wezen en te huilen. En áls ik dan slaap droom ik alleen maar over hem......het is verschrikkelijk dit.

[amstelbabe]

hej meisje,

Ik snap dat dit heel moeilijk voor je is. Ik heb onlangs min of meer hetzelfde meegemaakt. 28 dec heb ik het uitgemaakt met mijn vriend (na bijna 2 jaar relatie), maar niet omdat 1 vande 2 niet meer verliefd is of iets dergelijks. Nee, het ging om mij, omdat ik rust nodig had. Ik heb een erg zware studit en Ik heb nogal een hectische periode achter de rug en ga binnenkort ook met iemand praten. Maar ik heb dus altijd gedacht dat uitmaken met hem mijn problemen op zou lossen.. dus niet. Om het even met jouw situatie te vergelijken: ik ben dan jouw vriend, en mijn ex is jou. Ik weet dat hij me zo terug zou nemen as ik tegen hem zeg da ik hem terug wil. Ik wil ook erg graag vrienden met hem blijven, maar een relatie zit er even nog niet in. Maar bij ons beide blijft de hoop dat het binnenkort weer goed komt tussen ons erin. In ieder geval bij hem, dat heeft ie me vertelt. Ik weet zelf ook niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik wil hem als vriend behouden, maar weet dat dat eigenlijk eventjes niet gaat, dat is gewoon normaal na een lange relatie.Zeker als het gevoel er nog is (in ons geval is bij beiden het gevoel er nog). Ik heb al een aantal keer geprobeerd afstand van hem te nemen door hem niet meer te smsen, maar dan ga ik hem weer missen enzo en ga ik hem smsen da ik hem mis en da t mss beter is da we weer bij elkaar komen. Wat ik zeggen wil; ik denk da t bij jouw vriend preceis t zelfde ligt; zn verstand zegt dat het beter is om uitelkaar te zijn, maar zn gevoel is er nog wel, hij wil bij je zijn en je steunen. En zo werkt het gewoon niet, hij houdt je zo aan het lijntje. En misschien da ik da bij mijn ex nu ook zo doe, maar ik hoop da de tijd me dat zal leren, en dat ik vanzelf erachter kom of ik beter af ben zonder hem of niet. Maar zoals iedereen zegt; afstand nemen is echt het beste, ook van zijn kant. Je raakt hem heus niet zomaar helemaal kwijt, als het echte liefde is tussen jullie, is da gevoel er over een paar maanden, of een jaar, er ook nog wel, geloof me. Maar je moet gewoon niet teveel vasthouden aan het idee da t nog goed komt tussen jullie. Jullie moeten echt afstand nemen van elkaar. En ik weet het, het klinkt makkelijker als het lijkt, maar ik zit er nu zelf ook in,dus ik weet waar ik over praat. En dat lege gevoel dat je hebt, is heel normaal, dat heet liefdesverdriet... Ik heb de eerste dagen ook amper kunnen eten en slapen, en werd helemaal gek van mezelf. Maar tijd heelt de wonden, het klinkt cliché, maar het IS gewoon zo. Dus meisje; neem afstand van hem, accepteer dat het over is (en zeg da ook tegen hem, hij moet ook afstand nemen), dat is nu echt even het beste. Als jullie voor elkaar gemaakt zijn, komt het echt ooit wel weer goed (maar remember; hou je hier niet aan vast!!) er zijn 3 faces van liefdesverdriet; 1e: accepteren dat het over is, als je dat kan, kan je naar fase 2: hem loslaten, en als je dat eenmaal hebt gedaan kun je naar fase 3: Doorgaan met je leven en een eventuele vriendschap met hem weer gaan opbouwen. Maar... hier kan helaas heel veel tijd overeen gaan... Meis, ik wens je erg veel sterkte toe, als ik je ergens mee kan helpen, hoor ik het graag, ik zit in precies t zelfde schuitje, dus ik weet echt heel goed hoe je je voelt.

veel sterkte

Liefs

[HelpMePlease]

amstelbabe schreef op 07-01-2006 @ 14:54 :
hej meisje,

Ik snap dat dit heel moeilijk voor je is. Ik heb onlangs min of meer hetzelfde meegemaakt. 28 dec heb ik het uitgemaakt met mijn vriend (na bijna 2 jaar relatie), maar niet omdat 1 vande 2 niet meer verliefd is of iets dergelijks. Nee, het ging om mij, omdat ik rust nodig had. Ik heb een erg zware studit en Ik heb nogal een hectische periode achter de rug en ga binnenkort ook met iemand praten. Maar ik heb dus altijd gedacht dat uitmaken met hem mijn problemen op zou lossen.. dus niet. Om het even met jouw situatie te vergelijken: ik ben dan jouw vriend, en mijn ex is jou. Ik weet dat hij me zo terug zou nemen as ik tegen hem zeg da ik hem terug wil. Ik wil ook erg graag vrienden met hem blijven, maar een relatie zit er even nog niet in. Maar bij ons beide blijft de hoop dat het binnenkort weer goed komt tussen ons erin. In ieder geval bij hem, dat heeft ie me vertelt. Ik weet zelf ook niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik wil hem als vriend behouden, maar weet dat dat eigenlijk eventjes niet gaat, dat is gewoon normaal na een lange relatie.Zeker als het gevoel er nog is (in ons geval is bij beiden het gevoel er nog). Ik heb al een aantal keer geprobeerd afstand van hem te nemen door hem niet meer te smsen, maar dan ga ik hem weer missen enzo en ga ik hem smsen da ik hem mis en da t mss beter is da we weer bij elkaar komen. Wat ik zeggen wil; ik denk da t bij jouw vriend preceis t zelfde ligt; zn verstand zegt dat het beter is om uitelkaar te zijn, maar zn gevoel is er nog wel, hij wil bij je zijn en je steunen. En zo werkt het gewoon niet, hij houdt je zo aan het lijntje. En misschien da ik da bij mijn ex nu ook zo doe, maar ik hoop da de tijd me dat zal leren, en dat ik vanzelf erachter kom of ik beter af ben zonder hem of niet. Maar zoals iedereen zegt; afstand nemen is echt het beste, ook van zijn kant. Je raakt hem heus niet zomaar helemaal kwijt, als het echte liefde is tussen jullie, is da gevoel er over een paar maanden, of een jaar, er ook nog wel, geloof me. Maar je moet gewoon niet teveel vasthouden aan het idee da t nog goed komt tussen jullie. Jullie moeten echt afstand nemen van elkaar. En ik weet het, het klinkt makkelijker als het lijkt, maar ik zit er nu zelf ook in,dus ik weet waar ik over praat. En dat lege gevoel dat je hebt, is heel normaal, dat heet liefdesverdriet... Ik heb de eerste dagen ook amper kunnen eten en slapen, en werd helemaal gek van mezelf. Maar tijd heelt de wonden, het klinkt cliché, maar het IS gewoon zo. Dus meisje; neem afstand van hem, accepteer dat het over is (en zeg da ook tegen hem, hij moet ook afstand nemen), dat is nu echt even het beste. Als jullie voor elkaar gemaakt zijn, komt het echt ooit wel weer goed (maar remember; hou je hier niet aan vast!!) er zijn 3 faces van liefdesverdriet; 1e: accepteren dat het over is, als je dat kan, kan je naar fase 2: hem loslaten, en als je dat eenmaal hebt gedaan kun je naar fase 3: Doorgaan met je leven en een eventuele vriendschap met hem weer gaan opbouwen. Maar... hier kan helaas heel veel tijd overeen gaan... Meis, ik wens je erg veel sterkte toe, als ik je ergens mee kan helpen, hoor ik het graag, ik zit in precies t zelfde schuitje, dus ik weet echt heel goed hoe je je voelt.

veel sterkte

Liefs

dank je wel voor je superreacitie. Ik weet nog steeds niet wat ik moet, vlak voordat ik jouw bericht las hier belde ik hem op maar kreeg zijn voice mail. Ja ik hou me niet aan onze afspraak om tot dinsdag geen contact te hebben, maar ik heb besloten. Ik heb besloten dat het óf aan is óf dat we geen contact meer hebben, en dat wil ik hem nu al zeggen. Waarom zou ik daar tot dinsdag mee wachten?

Dit doet zo'n pijn, als jij dit zo herkent he, krijg je dan niet de indruk dat het we weer bij elkaar komen?

want dat is wat me zo gek maakt, dat idee dat we toch wel weer bij elkaar komen....

[Yolcu]

Als hij weer een relatie met je zou willen, dan zou hij dat zeggen. Hij wil het niet, want hij zegt het niet. Hij heeft het niet voor niets uitgemaakt.

Naar aanleiding van wat ik hier lees, denk ik dat hij er niet meer tegenkon dat het met jou niet zo goed gaat. Jij hebt tijd nodig om aan jezelf te werken. Je hebt tijd nodig om een aantal dingen op een rijtje te zetten. Dat zul je zelf moeten doen, de enige persoon met wie je altijd samen zult zijn, ben jij zelf. Je kunt je niet aan hem blijven vasthouden.

Als het daarna beter met je gaat, wie weet komt het dan ooit nog eens goed. Uit ervaring weet ik, dat dit waarschijnlijk niet zal gebeuren omdat jij je zult realiseren dat je zonder hem kunt. Dat je sterk genoeg bent zonder hem.

En ik wil niet hard zijn, maar het klinkt alsof hij heel erg veel van je gehouden heeft, maar op dit moment niet samen met je wil zijn. Hij is bang dat deze beslissing ervoor zorgt dat jij je iets aandoet en hij wil dat hoe dan ook voorkomen. Dat is natuurlijk zeer nobel, maar de enige die kan voorkomen dat er iets met jou gebeurt, ben jij zelf! Hij denkt dat het jou minder pijn doet als jullie vrienden blijven. Maar dat heeft hij mis, want jij zult nooit verder kunnen (en dus aan jezelf kunnen gaan werken) als hij zo betrokken blijft in je leven.

Geef hem op. Heb een tijdje geen contact met hem en zeg hem dat je tijd nodig hebt om alles te verwerken. En dan.. ja dan moet je jezelf dus de tijd geven om het te verwerken. Natuurlijk draai je nu helemaal door.. een relatie beeindigen is zwaar. Maar je zult merken dat het over een aantal weken.. maanden.. beter gaat. Dat er opeens dagen zullen zijn dat je níet aan hem denkt. Geloof me, dat gaat gebeuren. En pas als jij beter in je vel zit, kun je gaan kijken of jullie ooit nog samen kunnen komen. Maar reken daar niet op.. kijk gewoon wat de toekomst zal brengen.

[amstelbabe]

HelpMePlease schreef op 07-01-2006 @ 16:11 :
dank je wel voor je superreacitie. Ik weet nog steeds niet wat ik moet, vlak voordat ik jouw bericht las hier belde ik hem op maar kreeg zijn voice mail. Ja ik hou me niet aan onze afspraak om tot dinsdag geen contact te hebben, maar ik heb besloten. Ik heb besloten dat het óf aan is óf dat we geen contact meer hebben, en dat wil ik hem nu al zeggen. Waarom zou ik daar tot dinsdag mee wachten?

Dit doet zo'n pijn, als jij dit zo herkent he, krijg je dan niet de indruk dat het we weer bij elkaar komen?

want dat is wat me zo gek maakt, dat idee dat we toch wel weer bij elkaar komen....

meisje, weet je wat het is? Zolang er die hoop is dat julli bij elkaar terugkomen, zul je hem nooit helemaal los kunnen laten. Daarom vind ik het erg goed van je, dat je tegen hem gaat zeggen dat het of aan is of helemaal uit, vind ik al een hele grote stap in de goede richting.. Ja, advies geven kan ik wel, maar zelf houd k ook nog altijd t idee in mn achterhoofd da t goed komt tussen mn ex en mij, waardoor t verdriet iets draaglijker wordt.. kijk, het is mooi om te hopen, maar als dit de verwerking van je liefdesverdriet in de pad staat, moet je hier proberen mee op te houden... vergeet hem, ga verder met je leven, stort je op andere dingen in het leven, na verloop van tijd kun je mss weer helemaal opnieuw beginnen met hem. Want het is denk niet alleen de relatie die je mist, je mist dat er iemand 24 u per dag voor je klaar staat, de geborgenheid, de vertrouwde gevoelens.. zeker voor jou, iemand met borderline (mn zus heeft het ook, dus weet precies wat het is) is het moeilijk dat er zo iemand niet meer is... probeer je probleem-uitingen voortaan op je vriendinnen te leggen, ben ik nu ook mee bezig, en moet zeggen dat t me best goed afgaat... en heb je geen psych of iemand anders waarmee je over je borderline praat? probeer andere mensen te zoeken die je die steun kunnen geven meis...

succes en sterkte

[amstelbabe]

Yolcu schreef op 07-01-2006 @ 16:21 :
Als hij weer een relatie met je zou willen, dan zou hij dat zeggen. Hij wil het niet, want hij zegt het niet. Hij heeft het niet voor niets uitgemaakt.

Naar aanleiding van wat ik hier lees, denk ik dat hij er niet meer tegenkon dat het met jou niet zo goed gaat. Jij hebt tijd nodig om aan jezelf te werken. Je hebt tijd nodig om een aantal dingen op een rijtje te zetten. Dat zul je zelf moeten doen, de enige persoon met wie je altijd samen zult zijn, ben jij zelf. Je kunt je niet aan hem blijven vasthouden.

Als het daarna beter met je gaat, wie weet komt het dan ooit nog eens goed. Uit ervaring weet ik, dat dit waarschijnlijk niet zal gebeuren omdat jij je zult realiseren dat je zonder hem kunt. Dat je sterk genoeg bent zonder hem.

En ik wil niet hard zijn, maar het klinkt alsof hij heel erg veel van je gehouden heeft, maar op dit moment niet samen met je wil zijn. Hij is bang dat deze beslissing ervoor zorgt dat jij je iets aandoet en hij wil dat hoe dan ook voorkomen. Dat is natuurlijk zeer nobel, maar de enige die kan voorkomen dat er iets met jou gebeurt, ben jij zelf! Hij denkt dat het jou minder pijn doet als jullie vrienden blijven. Maar dat heeft hij mis, want jij zult nooit verder kunnen (en dus aan jezelf kunnen gaan werken) als hij zo betrokken blijft in je leven.

Geef hem op. Heb een tijdje geen contact met hem en zeg hem dat je tijd nodig hebt om alles te verwerken. En dan.. ja dan moet je jezelf dus de tijd geven om het te verwerken. Natuurlijk draai je nu helemaal door.. een relatie beeindigen is zwaar. Maar je zult merken dat het over een aantal weken.. maanden.. beter gaat. Dat er opeens dagen zullen zijn dat je níet aan hem denkt. Geloof me, dat gaat gebeuren. En pas als jij beter in je vel zit, kun je gaan kijken of jullie ooit nog samen kunnen komen. Maar reken daar niet op.. kijk gewoon wat de toekomst zal brengen.

Ik vind dat je helemaal gelijk hebt, ze heeft echt rust nodig om aan drzelf te werken en te leren dat ze op eigen benen moet kunnen staan, dat is echt het beste...

[Gothic]

Ik hoop dat je je er bij neer kan leggen als hij toch kiest voor geen relatie straks...

Het is wel een beetje emotionele chantage vind ik, door het zo te stellen. Misschien schrikt hij zo dat hij je straks helemaal kwijt is, dat hij toch wel weer opnieuw wil proberen, waardoor jij straks voor de 2e keer je grote liefde kwijt raakt. Want hij zal weer op het punt komen, dat hij het zal moeten uitmaken om exact dezelfde redenen...
En ik weet dat je wil dat hij je weer terugneemt, en zelfs om deze redenen, maar het is echt niet slim...

[HelpMePlease]

Gothic schreef op 07-01-2006 @ 17:18 :
Ik hoop dat je je er bij neer kan leggen als hij toch kiest voor geen relatie straks...

Het is wel een beetje emotionele chantage vind ik, door het zo te stellen. Misschien schrikt hij zo dat hij je straks helemaal kwijt is, dat hij toch wel weer opnieuw wil proberen, waardoor jij straks voor de 2e keer je grote liefde kwijt raakt. Want hij zal weer op het punt komen, dat hij het zal moeten uitmaken om exact dezelfde redenen...
En ik weet dat je wil dat hij je weer terugneemt, en zelfs om deze redenen, maar het is echt niet slim...

Oke dames en heren luister.....

Hij belde mij vanavond op omdat ik op zijn voice mail stond. Ik vertelde hem dat ik het niet aankon een vriendschap omdat ik meer wil en dus geen contact meer wil.

Nu hebben we het volgende afgesproken na 2 uur gebeld te hebben: tot april hebben we afstand, in die tussen werkt hij aan zichzelf en ik werk aan mezelf. In die tussentijd is het écht uit, maar weet hij dat er misschien een kans komt dat we weer bij elkaar komen en zal hij ook gaan nadenken over wat hij zou moeten veranderen om opnieuw te proberen. Af en toe hebben we tussendoor contact. Maar we richten ons op ons eigen leven. In april spreken we regelmatig weer wat af om te kijken hoe het met elkaar gaat en of we echt veranderd zijn. Dan gaan we kijken of we verder willen met elkaar of niet.

is dat goed of niet? hij zegt dat als ik veranderd ben en hij ook, dat hij dan zeker wilt proberen, maar hij weet nog niet of hij dat in april al wilt. of hij dan een relatie wilt. maar hij weet wel dat als we beide veranderd zijn, en áls het weer in zijn leven past hij opnieuw wilt proberen.

we hebben dus opgehangen met de instelling dat het voor nu echt uit is, we sluiten niks uit, we werken aan ons zelf, denken na, en in april gaan we kijken wat we willen.

wat vinden julie hiervan?

[druiveke]

ik vind dit een super slechte beslissing.

bij mijn vriend had ik wat gelijkardigs.
hij had psychische probelemen, wist het daardoor niet meer en bla bla bla...

een maand of twee ben ik super depri geweest, weet je waarom?
omdat ik tege mezelf zei 'het komt miss nog goed'

ik werd er zo verschrikkelijk ziek van, om me telkens af te vragen hoe het gaat verder lopen, wat ik het beste deed, dit en dat

na diep in de put te zitten dacht ik zo
hij neemt geen contact meer met me op?
wel goed, dan hoef ik hem nietmeer
ik ga niet vechten voor een relatie met iemand die niet oprecht voor mij kiest!
liefde kan je niet dwingen, hoewel je het vaak wel zou willen.

ik heb twee maanden met die ingestelheid verder geleefd, veel gefeest en gevierd met dank aan de super vrienden die me dan mee uit huis sleurden wat ik wel nodig had de eerste keren, ik deed eerst niet liever dan zielig thuis te zitten en te wenen.

na een dikke maand zocht men ex zelf weer contact
eerst wou ik het zelf nietmeer
eerst vecht hij niet voor ons, en nu gaat hij mijn perfecte wereldje afbreken?
hj heeft een maand GEVOCHTEN

en nu, nu zijn we twee jaar nadien nog steeds samen, vele beter dan voordien





ik denk dat je je nog teveel op hem gaat fixeren en blijven hopen
je zou hem nu een beetje moeten gaan 'haten'
en stel dat hij dan later terug komt, wel goed, dan zie je dat DAN maar verder

maar met de ingesteldheid van 'in april zien we mekaar'
sorry maar dat maakt jou stuk denk ik




je hebt meer in je dan met je te laten sollen
laat hem met rust, smijt zijn adres weg, telefoonnummer, blokkeer hem op msn
zodat JIJ niets meer kan zeggen, dan zal hij beseffen wat hij zonder jou is!

als hij dan beseft dat jij de ware voor hem bent, dan moet hij maar vechten voor je

beseft hij dit niet, so be it!
je wilt toch geen vriend de je alleen 'je vriend' kan noemen maar die eigenlijk met zijn hart bij iemand anders is?

[amstelbabe]

meisje, ik zat is eens jouw vorige topics te kijken, en kwa er 1 tegen van 2 jaar geleden, toen het net uit was met je toenmalige vriend, waar je naderhand ook nog veel mee heb lopen wikken en wegen... hoe is dat afgelopen? zijn jullie toen weer bij elkaar gekomen? lijkt me als je zoiets al eerder hebt meegemaakt, je weet dat afstand nemen t beste is......

[druiveke]

amstelbabe was dat voor mij?

wel met die jongen is ht perfect
nadien heb ik alles gehoord wat ergebeurd is ed

nu gaat het eens zoveel beter, niks meer van problemen



maar ik heb ook 2 maan mezelf kapot gemaakt
en dan voor mezelf geleefd

ik hoop dat de starter van dit topic ook kan
anders gaat ze erzelf aan kapot

[amstelbabe]

druiveke schreef op 08-01-2006 @ 12:56 :
amstelbabe was dat voor mij?

wel met die jongen is ht perfect
nadien heb ik alles gehoord wat ergebeurd is ed

nu gaat het eens zoveel beter, niks meer van problemen



maar ik heb ook 2 maan mezelf kapot gemaakt
en dan voor mezelf geleefd

ik hoop dat de starter van dit topic ook kan
anders gaat ze erzelf aan kapot

Blij dat te horen mar eigenlijk was t voor de topicstarter bedoelt

[druiveke]

oepz ok


ik hoop dat ze begrijpt dat ze afstand moet nemen



Oh no- here comes that sun again.
And (that) means another day without you my friend.
And it hurts me to look into the mirror at myself.
And it hurts even more to have to be with somebody else.

And it's so hard to do and so easy to say.
But sometimes - sometimes,
you just have to walk away - walk away.

With so many people to love in my life, why do I worry about one?
But you put the happy in my ness, you put the good times into my fun.

And it's so hard to do and so easy to say.
But sometimes - sometimes,
you just have to walk away - walk away and head for the door.

We've tried the goodbye so many days.
We walk in the same direction so that we could never stray.
They say if you love somebody than you have got to set them free,
but I would rather be locked to you than live in this pain and misery.
They say time will make all this go away,
but it's time that has taken my tomorrows and turned them into yesterdays.
And once again that rising sun is droppin' on down
And once again, you my friend, are nowhere to be found.

And it's so hard to do and so easy to say.
But sometimes, sometimes you just have to walk away, walk away and head for the door.
You just walk away - walk away - walk away.
You just walk away, walk on, turn and head for the door.

[HelpMePlease]

Hij is gisteravond om elf uur vanuit zijn werk nog langsgekomen om te praten. Hij zei dat ik er vanuit moet gaan dat het nu gewoon écht uit is. Dat we nu de komende drie maanden in gaan om ons eigen leven weer op te bouwen, en om afstand te nemen om ons op deze manier los te maken van elkaar. Hij zei dat we dan rond maart/april elkaar weer zien om dan leuke dingen met elkaar te gaan doen en gewoon te kijken hoe het met elkaar gaat, wat de ander doet, hoe de ander verandert is etc. Hij zei dat we dan alsnog kunnen kijken; wat willen we? Vriendschap, relatie, of staan we toch nog te dichtbij elkaar en moeten we nog een tijd afstand nemen?

Ik had het heel moeilijk gisteravond maar hij bleef volhouden dat ik als doel moet hebben van deze drie maanden: Afstand nemen om uiteindelijk een zo leuk mogelijk contact te hebben met hem. En wat daaruit voortkomt zal de toekomst uit moeten wijzen.


We zijn op een positieve manier uit elkaar gegaan, we hebben afgesproken elkaar niet meer te bellen, te smsen en elkaar te zien. Wel stelde we voor om elkaar nog regelmatig te mailen. En uiteindelijk rond maart/april gaan we elkaar weer zien.

Maar het is nu écht uit, ik zie dat nu wel steeds meer en meer in merk ik zelf al. Ik heb nu een paar maanden om in te zien dat ik zonder hem ben, dat ik weer vrijgezel ben en dat ik mijn eigen leven op moet bouwen. Ik ga terug naar therapie, nieuwe baan zoeken en heel hard aan mezelf werken.

Tegen de tijd dat wij elkaar weer tegenkomen heeft hij aan zichzelf gewerkt en ik, we houden nog steeds van elkaar want binnen 3 maanden stop je dat gevoel níet weg. We houden dan nog van elkaar, zijn beide in positief opzicht veranderd, en wie weet kunnen we het om die redenen alsnog opnieuw proberen.

Maar wie weet denk ik er tegen die tijd heel anders over (wat ik niet denk) en willen we wel een vriendschap, maar het kan ook zijn dat we dan nog teveel voor elkaar voelen en nog even tijdje afstand nodig hebben.

Het enge vind ik eraan is dat ik de komende maanden het idee ''we komen weer bij elkaar'' niet los kan laten waardoor ik over 3 maanden in een nóg dieper dal terrecht kom dan nu, terwijl ik tegen die tijd dan ook weer een hoop heb opgebouwd voor mezelf. ben bang dat ik die klap dan weer krijg. Daarom moet ik zegt hij er vanuit gaan dat het uit is, en als doel nemen ''een goed leuk mogelijk contact '' en niet ''we komen weer bij elkaar'' net als dat hij niet als doel mag nemen ''we krijgen een vriendschap''

Nee, we moeten beide als doel nemen dat we voor een goed contact gaan en vanuit daar kijken we hoe we verder gaan.

Wat viinden jullie hiervan?

[teirg]

HelpMePlease schreef op 09-01-2006 @ 14:40 :
Het enge vind ik eraan is dat ik de komende maanden het idee ''we komen weer bij elkaar'' niet los kan laten waardoor ik over 3 maanden in een nóg dieper dal terrecht kom dan nu, terwijl ik tegen die tijd dan ook weer een hoop heb opgebouwd voor mezelf. ben bang dat ik die klap dan weer krijg.

Je mag er gewoonweg niet uitgaan van het idee "we komen weer bij elkaar". Het is echt over! Ga leuke dingen doen met vriendinnen, amuseer je, doe weet ik veel wat. Maar ga er alsjeblieft niet meer van uit dat jullie weer samen komen.

Ik vind de beslissing die jullie nu namen in ieder geval al beter dan toen hij contact mocht opnemen met jou, maar jij niet met hem. Hoe moet je op die manier in staat zijn om hem te vergeten?

Succes ermee in ieder geval!

[HelpMePlease]

teirg schreef op 09-01-2006 @ 14:59 :
Je mag er gewoonweg niet uitgaan van het idee "we komen weer bij elkaar". Het is echt over! Ga leuke dingen doen met vriendinnen, amuseer je, doe weet ik veel wat. Maar ga er alsjeblieft niet meer van uit dat jullie weer samen komen.

Ik vind de beslissing die jullie nu namen in ieder geval al beter dan toen hij contact mocht opnemen met jou, maar jij niet met hem. Hoe moet je op die manier in staat zijn om hem te vergeten?

Succes ermee in ieder geval!

Ik wil er ook niet vanuit gaan dat we wel weer bij elkaar komen, maar dat is wat mij zo bang maakt om drie maanden ''zonder'' hem te zijn. Maar op die manier kan ik juist wél inzien dat het uit is.

Alleen ik blijf het raar vinden dat hij zegt ''we kijken dan wel verder wat we doen, vriendschap of relatie'' Terwijl hij nu zegt dat hij niet verwacht dat hij dán een relatie wilt.

Nou, op de één of andere manier voel ik me hier rustig onder. Omdat we wel blijven mailen met elkaar en omdat als we samen zijn zoals gister dan merk ik gewoon hoeveel hij écht nog om me geeft. En dat hij mij letterlijk en figuurlijk niet los kan laten. Dan denk ik ''ja verander toch niet dat gevoel in drie maanden''

Dus daarom blijf ik me misschien aan dat idee vasthouden dat we bij elkaar komen. Omdat ik zie hoeveel hij nog om mij geeft. En dan denk ik, ja als we elkaar straks weer zien en ik ben veranderd en hij ook en we houden nog zoveel van elkaar, dan wíl je toch gewoon proberen?

Maar daar mag ik dus niet vanuit gaan. Ik probeer ook in te zien dat het uit is, zal wel heel moeilijk zijn. Maar toch blijf ik altijd hopen. Hopen mag, er vanuit gaan niet. En dat is wat ik moet proberen.


Ik moet als doel hebben: uiteindelijk weer goed contact hebben

omdat we nu niks kunnen, nu kunnen we geen vriendschap, geen relatie, niks hebben....

[druiveke]

volgens mij wil hij je echt niet meer en wilt hij je niet kwetsen

moest hij nog iets voor je gevoeld hebben, zou hij dit zeer zeker beseft hebben in die week zonder jou.

je moet nu voor jezelf leven en niet denken 'binnen drie maand zien we wel'

neen je moet denken
het is MIJN leven en binnen drie maand?
wel binnen drie maand kan ik misschien al iemand nieuw hebben
en hij dan? wel weg ermee
hij moest me drie maand geleden niet
wel nu hoef ik hem niet meer


het is cruw maar als je niet zo gaat denken gaat hij je blijven in zijn macht houden

soms heb ik zelf het gevoel dat hij je gebruikt

[Gothic]

ik zou maar heel goed beseffen dat hij geen relatie meer wil, daarom heeft ie het uitgemaakt, want anders moet je over 3 maanden nog een keer door deze hel...

[HelpMePlease]

Gothic schreef op 09-01-2006 @ 16:51 :
ik zou maar heel goed beseffen dat hij geen relatie meer wil, daarom heeft ie het uitgemaakt, want anders moet je over 3 maanden nog een keer door deze hel...

me maag draait om.....

omdat iedereen zegt 'hij wil echt niet meer'' hoe weten jullie dat nou? Nee, ik kan ook niet weten dat het weer aankomt, en daarom gaan we kijken over 3 maanden. HIj doet dit niet omdat hij mij geen pijn wilt doen, hij doet dit omdat hij om me geeft.

[HelpMePlease]

druiveke schreef op 09-01-2006 @ 16:09 :
volgens mij wil hij je echt niet meer en wilt hij je niet kwetsen

moest hij nog iets voor je gevoeld hebben, zou hij dit zeer zeker beseft hebben in die week zonder jou.
je moet nu voor jezelf leven en niet denken 'binnen drie maand zien we wel'

neen je moet denken
het is MIJN leven en binnen drie maand?
wel binnen drie maand kan ik misschien al iemand nieuw hebben
en hij dan? wel weg ermee
hij moest me drie maand geleden niet
wel nu hoef ik hem niet meer

het is cruw maar als je niet zo gaat denken gaat hij je blijven in zijn macht houden

soms heb ik zelf het gevoel dat hij je gebruikt

nee dat klopt hij wilt nu geen relatie met me nee. Maar hij voelt nog heel veel voor me en daarom hielden we ook zoveel contact en kwam hij constant langs, niet omdat hij mij niet wou kwetsen. En ja het is mijn leven, maar het is niet zo dat ik hem niet hoef.

En hij heeft mij nooit in zijn macht gehad, het is altijd mijn eigen keuze geweest om te blijven hopen etc. hij heeft altijd gezeg dat het uit is.

En als er iemand is die mensen niet gebruikt is hij het wel.

Hij kan nu wel zeggen dat hij afstand nodig heeft en dat het dan misschien goed komt, maar misschien denkt hij daar over 3 maand heel anders over.

Het is moeilijk om afstand van iemand te nemen, en diep in je hart hoop je ook dat het anders kan. Maar soms duurt het even voor je ervan kan 'genieten' (slechte woordkeuze) dat het uit is.

Toen ik het na 1,5 jaar uitmaakte ging dat eerst ook onder het mom van 'even afstand, dan opnieuw kijken', omdat ik echt nog veel om hem gaf. Ik heb nu inmiddels al een half jaar een nieuwe vriend, met mijn ex heb ik soms nog steeds contact. Hij wil mij nog steeds terug.

Hou er rekening mee dat over 3 maand één van beide andere plannen heeft. Je zegt dat houden van niet uitdooft in 3 maand, uitdoven misschien niet maar je kan altijd iemand anders tegenkomen of er gewoon geen zin meer in hebben.

[druiveke]

hey meid

het klinkt allemaal wel cruw
maar geloof me, ik heb het ook meegemaakt

je zou hem nu eigenlijk wat moeten gaan 'haten'
waneer je spreekt over 'we kijken wel' ben je nog steeds slecht bezig

je gaat nu beide andere kanten uit, alle sinds hij toch
en als jij zo verder blijft denken
ga je binnen drie maand zijn huppelend hondje zijn

ween een weekje gerust door, laat hem een week TOTAAL niks van je horen ook gn mail ed
als hij dan nog niet beseft wat hij stuk gemaakt heeft en wat hij kwijt is
zeg dan gewoon zelf
loser! andere jongens zullen WEL moeite voor me doen en WEL beseffen wat ze missen

het is makkelijk gezegd 'ik geef nog om je, maar ik wil e niet meer'


iemand hier boven zei dat je dit al had meegemaakt
en ok 'deze jongen was het echt, .... zegt iedereen als het net uit is'
maar geloof me
hij is het niet meer waard

stel binnen 3mnd is het ok, wil jij dan iemand die je drie maand niet heeft willen hebben als vriendin, lief?
je bent geen bloempot die je effe in de garage weg zet bij de rommel en dan na 3maand weer water gaat geven!

[HelpMePlease]

druiveke schreef op 09-01-2006 @ 19:07 :
hey meid

het klinkt allemaal wel cruw
maar geloof me, ik heb het ook meegemaakt

je zou hem nu eigenlijk wat moeten gaan 'haten'
waneer je spreekt over 'we kijken wel' ben je nog steeds slecht bezig

je gaat nu beide andere kanten uit, alle sinds hij toch
en als jij zo verder blijft denken
ga je binnen drie maand zijn huppelend hondje zijn

ween een weekje gerust door, laat hem een week TOTAAL niks van je horen ook gn mail ed
als hij dan nog niet beseft wat hij stuk gemaakt heeft en wat hij kwijt is
zeg dan gewoon zelf
loser! andere jongens zullen WEL moeite voor me doen en WEL beseffen wat ze missen

het is makkelijk gezegd 'ik geef nog om je, maar ik wil e niet meer'


iemand hier boven zei dat je dit al had meegemaakt
en ok 'deze jongen was het echt, .... zegt iedereen als het net uit is'
maar geloof me
hij is het niet meer waard

stel binnen 3mnd is het ok, wil jij dan iemand die je drie maand niet heeft willen hebben als vriendin, lief?
je bent geen bloempot die je effe in de garage weg zet bij de rommel en dan na 3maand weer water gaat geven!

Ik hoef hem niet te haten want hij heeft mij niet opzettelijk pijn gedaan. in ieder geval nooit met die intentie. Het is uit, het is over zegt hij. Maar hij weet niet hoe hij zich over 3 maanden voelt en daarom sluit hij niks uit.

Ik wil hem niet haten....hij is te lief. En ik ben niet zijn huppelend hondje want hij heeft duidelijk gezegd dat onze relatie voorbij is, gister weer.

Hij weet alleen niet hoe de toekomst gaat zijn, zijn gevoel dat hij niet verder wilt is gebaseerd op nu. Maar dingen en mensen veranderen. Dat is wat hij bedoelt. Over drie maanden kan het zo zijn dat we elkaar absoluut terugwillen, maar het kan ook zijn dat ik dat niet meer wil. Hij bedoelt alleen niks uitsluiten omdat hij niet in de toekomst kan kijken.

[druiveke]

ach ja.. denk ervan wat je wil
ik hoop gewoon dat je jezelf niet kapot maakt en dat je ogen open gaan

[HelpMePlease]

druiveke schreef op 09-01-2006 @ 19:58 :
ach ja.. denk ervan wat je wil
ik hoop gewoon dat je jezelf niet kapot maakt en dat je ogen open gaan

Ik weet ook echt wel dat je het goed bedoelt, alleen ik zit middenin deze hele toestand dat ik zelf niet weet wt ik moet denken. Ik kan alleen nog maar op mijn gevoel afgaan en dat zegt nog steeds dat we bij elkaar komen. Het is gewoon zó moeilijk voor me.

Ik heb eigenlijk ook ziets van ik ga hem haten zoek het ook maar uit........dat is niet omdat ik hem echt haat, maar voor mezelf. Ik bedoel hij is echt een schat van een jongen, hart van goud, hij is heel goed, soms té goed en té lief, maar ik ben gewoon zo bang. dus ik kan beter mezelf wijs maken dat het NOOIT meer goedkomt, dan dat ik hoop en straks alsnog hoor dat hij alleen vrienden wilt blijven. Kan ik beter nu de klap krijgen, dan 3 maanden later als ik net min of meer overheen ben.

dus ik ga denk maar heel lang niks laten horen......

en zegegn dat het NOOIT meer goedkomt, dan heb ik nu de klap...