Misschien dat sommigen mijn vorige topics wel hebben gelezen,
Dat ik PDD-NOS heb, en Angstneuroses, Dwangneuroses en GTS gehad heb.
Maar ik krijg de laatste tijd wat dromen over de psychoses en waanbeelden (waren het volgens mij) die ik gezien heb.
Ze zeiden dat de PDD-NOS alleen maar een sociale-probleem was, wat nu al weer voorbij is (ik heb veel vrienden, ga er ook goed mee om vind ik)
En geen tics meer, kunnen terugkomen; maar ik kan ze toch stoppen wanneer ik wil, ook geen angstneuroses meer, en geen dwangneuroses: ik verander mijn kamer juist te veel
. (niet dat ik het moet ofzo..
)
Maar ik herinner me weer door die dromen hoe ik het toen ervaren had, gewoon alles,
Ik had 1 hele bekende psychose die altijd kwam wanneer ik huilde.. hoewel een psychose: het was eigenlijk een grote geest/monster die altijd kwam wanneer ik huilde.
Ik ben er nu achter gekomen dat dat een gespleten persoonlijkheid van mij was die waarschijnlijk in mijn fantasie naar vorenkwam.
Wanneer ik die zag, hoorde ik een boor, en rook een raar geurtje, een vreselijke geur was dat.
Ik moest uiteraard alleen maar meer huilen, en werd het steeds erger.
Maar ik ben er nu achter gekomen dat hij eigenlijk een heel positief persoonlijkheid was.
Mijn moeder heeft die persoonlijk weleens gezien,
Maar wist niet dat het een andere persoonlijkheid was;
Tenmiste dat denk ik nu, als ik terugkijk hoe ik toen was.
Er is bij mij echter nooit GespletenPersoonlijkheden of Schizofrenie
geconstateerd, maar volgens mij had ik er wel een paar.
Ik kende hun niet, hoewel ik er toch 1 kende, en die hete volgens mij "stef", rare naam.. maar zo hete die.
Ik kreeg die Psychoses erg vaak, soms wel 2x op een dag.
Ik weet van mezelf dat ik het zou ontkennen, maar dat is omdat ik er niks meer vanaf weet.
Het is al zo lang geleden dat ik psychoses heb gehad, en alles is gewoon verdwenen; dat is gewoon raar, niks kan ik 1 jaar zo vooruit gaan zeggen de doktoren steeds.
Een wonder.
Elke keer als ik die geest zag, deed hij mij aan mijn moeder, oma en iemand denken die ik niet ken (waarschijnlijk die ene stef)
Ik heb hem voor de dokter en mijn moeder een keer proberen te tekenen, maar hij was ontekenbaar vond ik.
Ik heb het geprobeerd... Ik ben goed in tekenen, maar het was toch een verschijnsel dat... tjah..
Mijn moeder heeft het echter nooit geweten, totdat ze mij eens vroegen (toen ik ouder was) wat dat allemaal was,
Ik heb geantwoord en vertelde het hun.
Het was toch wel een opluchting, hoewel ze al bijna 2 jaar niet meer kwamen, ook van "stef" wist ik niet veel meer.
Ik heb het idee dat die "stef" de geest was, en hij me iets duidelijk probeerde te maken, wat weet ik niet, maar het heefd me wel iets in me gedaan volgens mij.
Hij zei altijd tegen mij "Stop huilen, Ga slapen nu!"
Daar werd ik dus heel bang van.. en ging meteen naar beneden rennen, terwijl ik dus vol angst zat wisten mijn ouder niet wat er aan de hand was en heb het nooit kunnen zeggen, omdat ik ook nog erg klein was (4, 5 jaar)
Maar die "stef" die soms verscheen verscheen op een dag niet meer, iik weet nog steeds niet waarom.
In films hebben mensen een GP en gaat dat pas weg als er een soort angst verdwenen is.
Waarschijnlijk is er iets verdwenen bij mij; het leven zag er toen wel anders uit, veel groter dan ie nu is.
Ik had wel een angst alleen gelaten te worden, maar dat is ook echt iets voor een kind vind ik.
Hoe kan ik dit in bijna 11 jaar verder weer weten???
Ik wist er eerder niks meer van.