Rollenspel (ch2) - Saturday Night

[Kitten]

Rollenspel – Saturday night

Kom vooral meedoen! We beginnen met een nieuw hoofdstuk om te zorgen dat iedereen makkelijk in kan stromen!

Het doel van dit spel is om een interactie tussen karakters te laten ontstaan. Wat dit betekent is dat je altijd vanuit je eigen karakter schrijft en reageert. De lengte van je reactie maakt niet uit. Het belangrijkste is dat je ook anderen de mogelijkheid geeft om te reageren. Je hoeft natuurlijk niet jezelf te spelen, je kan je ook iemand inbeelden.

Als je tijdens het spel iemand iets wil vertellen als forummer naar elkaar, het liefst per PM versturen. Mocht je meerdere mensen iets willen vertellen, zet je bericht dan neer als offtopic. Offtopic: Offtopic: ([offtopic ])

De stukken verhaal horen in verleden tijd te zijn geschreven.

Huidige bekende karakters:

Jeroen – Kitten
Simon – Flyaway
Astrid – Vogelvrij
Laurie – fizzle-fluffy
Willemijn-Louise – Giles
Anna – Nienna*

Hier is het eerste hoofdstuk

Mochten er onduidelijkheden zijn, PM me maar even. Als er vragen vaak komen, zet ik ze hier wel bij de openingspost.
-----------------------------------------------------------------------
Zaterdag avond. Normaal zou dit voor Jeroen een avond zijn voor rust en TV. De meeste van zijn ganggenoten gingen nog steeds elk weekend naar thuisthuis om hun ouders te zien. Jeroen ging niet vaak naar zijn ouders. In de loop van de tijd was dat steeds minder belangrijk geworden en zijn ouders waren toch driekwart van de tijd weg.

Ondanks de aanwezigheid van zijn ganggenoten had hij zich geïnstalleerd op de bank in de kleine, knusse woonkamer. Hij bedenkt het zich weer hoe jammer het toch is dat de mensen in dit huis steeds op elkaar liepen te fitten. Van alle mensen op de gang, voelde het vaak alsof hij de enige was die zijn best deed, opstaan, schoonmaken, koffie zetten voor de anderen.

Zachtjes vloekt hij op zichzelf. Er is deze zaterdag avond een komedie avond op SBS6 met beide HotShot films én American Pie 1. Met een goede voorraad pelpinda’s en een halve fles cola moet het toch zeker wel leuk worden. Hij had nog even gekeken bij Laurie, maar ze leek zich wel te kunnen vinden met haar huidige beperkingen. Ze kon lopen, al ging het haar niet altijd even makkelijk af.

Hij had haar expliciet uitgenodigd om er bij te komen zitten. Ook had hij een korte uitnodiging over de mail verstuurd naar een aantal kennissen van sport en muziek. Het leek hem vooral wel grappig als Anna zou reageren, want hij kende haar nauwelijks. In ieder geval had hij de gangdeur op een kier gelaten. Als een dief iets wilde stelen moest hij toch eerst over de krakende gangvloer en langs de woonkamer voor hij iets van waarde kon vinden.

Met de afstandsbediening zette hij de TV aan en ging rustig achterover zitten. Op het scherm begon het voorfilmpje zich af te spelen.

[Geel]

Dat valt nog wel mee, dacht Eric toen hij het huis voor het eerst zag. Hij stond voor de voordeur en keek omhoog naar het huis. Ontzettend vies zag het er niet uit, als je je ogen dichtkneep kon je nog zien dat het redelijk nieuw was. Dit had hij eigenlijk niet verwacht, met ouders zo arm als de zijne was hij blij verrast dat hij niet in een stinkend hol terecht was gekomen. Hopelijk zijn de bewoners ook een beetje aardig, in ieder geval tegen elkaar, want hem maakte het niet uit als mensen onaardig deden tegen hem. Hij kreeg zijn zin toch sowieso.

Ik ga maar eens aanbellen en kijken waar ik terecht ben gekomen, dacht Eric voordat hij zijn hand hees om de deurbel in te drukken.

[Kitten]

Offtopic: Het is handig om in derde persoon te schrijven, omdat dat het onderscheid tussen de karakters veel beter aangeeft. Nu heeft je karakter bijvoorbeeld geen naam.

[fizzle-fluffy]

Laurie voelde zich vreselijk eenzaam. Haar vader had haar verboden om contact op te nemen tot ze haar bachelor rechten had afgerond, omdat ze op haar eigen benen moest staan. Ze kon nu verdomme niet eens op haar eigen benen LOPEN, laat staan dat ze op haar figuurlijke benen kon staan! Ze voelde zich verschrikkelijk eenzaam en besloot zich te verstoppen onder haar dekbed op de bank, tot haar studie over was, dan een diploma te faken en veilig terug te keren naar het ouderlijk huis.

Toen herinnerde ze zich dat Jeroen haar had uitgenodigd. Dat was heel lief van Jeroen. Jeroen was eigenlijk de enige die líef was voor haar in het huis. Astrid was een kreng, en was enkel niet heel onaardig uit beleefdheid, en Simon was alleen maar met zijn studie bezig. Nu was Laurie ook niet zo ontzettend lief en behulpzaam, maar die was opgevoed met drie man personeel - Chauffeur, kok, huishoudster. En bij speciale gelegenheden een bodyguard. Jeroen deed haar aan al die vroegere bedienden denken, misschien voelde ze zich daarom hier thuis. Jeroen zorgde ervoor dat ze zich thuis voelde.

Liggend op bed vlocht ze haar lange, blonde haar en veegde ze mascara op haar wimpers. Ze gooide een vest over haar slaapshirt en bonkte drie trappen af, naar de kamer van Jeroen. Bonk, kraak. Bonk, kraak. Bonk, kraak.

Zachtjes duwde ze de deur open. 'Jeroen?'

[Geel]

Kitten schreef:

Offtopic: Het is handig om in derde persoon te schrijven, omdat dat het onderscheid tussen de karakters veel beter aangeeft. Nu heeft je karakter bijvoorbeeld geen naam.

Offtopic: Ik heb het veranderd, maar ik was van plan om Eric zichzelf te laten voorstellen aan de rest, tenminste, als iemand de deur open wil doen.

[Vogelvrij]

Het was zaterdagavond. Normaal probeerde Astrid dan ergens anders te bivakkeren, maar vandaag had ze een hospiteeravond. Ze verwachtte niet dat er veel kijkers zouden komen, maar wilde er toch bij zijn om te voorkomen dat er allerlei vreselijke types ineens op zolder zouden komen wonen. Ze had zo al genoeg met enge types te maken.

Toen de bel ging, zat ze net lekker te lezen. Even hoopte ze dat iemand anders open zou doen, maar toen herinnerde ze zich dat Jeroen een televisieavondje had georganiseerd (onder het motto van: dan ziet de nieuwe huisgenoot meteen hoe we normaal zijn, had hij gezegd. Astrid had dat maar raar gevonden, normaal gesproken nodigde Jeroen bijna nooit mensen uit, hij ging liever ergens anders heen) en zich waarschijnlijk niet geroepen voelde om nu de deur open te doen. Daarom ging ze zelf maar. Voor de deur stond een jongen die eruit zag alsof hij zojuist door een bus overreden was.

[Geel]

Offtopic: Vogelvrij, dank je dat je Eric door een bus hebt laten overrijden, nu heb je Eric's image verpest..

Toen Eric voor de tweede keer, nadat hij een minuut had gewacht, de deurbel wilde indrukken deed Astrid (offtopic: natuurlijk kent Eric Astrid niet, maar ik, als één van de alwetende vertellers, natuurlijk wel.) de deur open. Eric keek haar aan en zag een, niet lelijk, meisje hem aankijken alsof hij net de marathon had gelopen in z'n jeans en t-shirt. Zo vermoeid zag hij er toch niet uit?

Astrid herstelde zich en stak haar hand uit.
'Hey, jij moet Eric de Rooij zijn! Welkom in dit huis, ik ben Astrid.'
'Hallo, Astrid. Ja, ik ben Eric.'
'Ok dan, kom binnen, dan stel ik je aan de rest voor.'

Eric liep achter Astrid aan naar de woonkamer en zag een jongen op de bank zitten met pelpinda's en een fles cola die naar de tv keek.

[fizzle-fluffy]

Offtopic: het is flauw enzo maar ik moest wel heel hard lachen: een fles cola die naar de tv keek

[Nienna*]

Verbaasd las Anna het mailtje nog een keer. Goh, grappig dat Jeroen haar uitnodigde. Ze kende hem eigenlijk amper, net als de rest uit het studentenhuis. Zij en Simon hadden wel eens samen gestudeerd voor een tentamen en dan had ze het wel goed met Jeroen kunnen vinden, maar hij nodigde haar met nog wat vrienden en kennissen uit voor vanavond. Anna was behoorlijk moe, maar besloot toch even te gaan. Misschien was Simon er wel, en als hij er niet was, dan kon ze altijd nog gewoon film kijken.
Jeroen stond niet in haar telefoon. Simon natuurlijk wel. Ze haalde diep adem en luisterde naar de kiestoon.

[flyaway]

Simon zat in zijn kamer, het was een lange dag geweest op de universiteit en in het ziekenhuis. Hij moest nog studeren, maar had er niet veel energie meer voor over. Hij had besloten zijn boek toch maar open te slaan en zat nu al twee minuten naar de introductiepagina te staren. Hij zuchtte en greep naar een glas water. Op dat moment ging zijn telefoon, deze zat bij wijze van bladwijzer ergens achterin zijn boek. Goh, was hij al zo ver gevorderd? Simon klapte de telefoon open.
"Hallo, met Simon!"

[Vogelvrij]

Offtopic: Beste flyaway, het was toch zaterdagavond, wat deed die arme Simon op de universiteit?

Toen Astrid de knul voor haar voordeur zag staan, herinnerde ze zich ineens hoe hij heette. Ze wist niet precies hoeveel mensen er eigenlijk kwamen hospiteren, maar wist wel dat er één jongen bij zat die nogal wanhopig op zoek was geweest naar een kamer. Een jongen met dezelfde achternaam als de wereldberoemde Dakarrijders. Dat had ze veelbelovend gevonden, ze mocht graag kijken naar races waarbij mensen kwijt konden raken. Dat was tenslotte haar specialiteit. Ze vroeg zich af of hij net als zij uit Brabant kwam.

Ze had hem mee naar binnen getroond en wuifde naar de kapstok. Eric begreep haar niet, hij keek een beetje gealarmeerd om zich heen. Misschien stoorden de pelpinda's hem, had hij die nog niet mogen eten van zijn moeder, uit angst dat hij erin zou blijven. Dat zou nog wat worden dan, de strijd om los te komen van zijn moeder. Ze grinnikte inwendig, maar besloot toen dat ze niet zo flauw moest doen.
"Eric, dit zijn Jeroen en Laurie. Simon en Willemijn-Louise zitten boven op hun kamer, dus die zie je later nog wel. Misschien. Jeroen, sta alsjeblieft even op en schenk wat cola voor die jongen in."

[Kitten]

Jeroen was al verbaasd geweest toen Laurie binnen kwam, nu was Astrid er ook en kwam er ook nog iemand langs. "Astrid, wat komt 'ie doen?" vroeg Jeroen.

"Hospiteren," was het korte antwoord.

"Voor wat?" Jeroen vroeg zich af wat Astrid nou weer had bedacht. Ze hadden een kamer vrij, en Jeroen was er van uit gegaan dat daar vanzelf weer iemand zou komen wonen zodra de SSH er tijd voor had. "Je hebt toch niet een avond georganiseerd en het ons niet verteld? Eric, trek je dit even niet aan, maar ik wist hier helemaal niets van."

[Vogelvrij]

'Eeeh, voor een kamer?' Astrid en Jeroen keken elkaar aan alsof de ander voor hun ogen bezig was om in een rups te veranderen. 'Dat wist je toch wel, heb je dat dreigmailtje van de ssh niet gehad? Als we niet binnen een week iemand vinden, gaan ze iemand plaatsen. Iemand die zichzelf nergens kon plaatsen, een jongen van 2,20 uit Kirgizië of een meisje met zelfmoordneigingen dat Keltisch studeert, zulk soort types. Types waarnaast Eric een geschenk uit de hemel lijkt, dus wees maar blij dat Simon deze avond voor ons geregeld heeft en kijk me niet zo aan alsof het allemaal mijn schuld is, want ik heb niets gedaan. En je zei zelf nog dat het jou niets kon schelen en dat je gewoon lekker je televisieavondje ging houden!' Jeroen keek alsof hem langzaam iets begon te dagen en ze vermoedde dat hij het expres vergeten was. Zoals je ook vergeet om je belastingaangifte te doen of een belangrijke mail te versturen.
'Waar blijft Simon eigenlijk?', voegde Astrid er nog aan toe, voordat ze zich naast Laurie op de bank liet ploffen.

[flyaway]

Offtopic: oeps Nouja, hij kan toch werken op zaterdag? En nu heeft Simon het opeens georganiseerd, haha Eigenlijk wel een goede. Vanuit de Simonpersoon krijg je dan dus het onzekere, en vanuit de rest is hij eigenlijk best tof.

[fizzle-fluffy]

Om Laurie heen ging een gesprek over dreigmailtjes van de ssh en nieuwe kamergenoten. Ze rolde met haar ogen en schonk voor zichzelf een limonadeglas vol wijn. Zonder zich om te draaien of haar ogen maar van de tv af te wenden, vroeg ze of iemand anders nog wijn wilde en zonder het antwoord af te wachten kurkte ze de fles weer en schoof ze hem onder de bijzettafel.

[Geel]

Offtopic: Het is best irritant dat er niet wordt vermeld waar in het jaar dit verhaal zich ongeveer afspeelt...

Eric volgde Astrid mee naar binnen en negeerde haar toen ze met gebaren duidelijk wilde maken dat ze hij z'n jas uit moest doen. Eric dacht dat het geen zin had om z'n jas uit te doen, hij wist immers niet of hij mocht blijven en of dit groepje hier wel geïnteresseerd was in een nieuwe kamergenoot. Toen hij hoorde waar Astrid en de jongen, blijkbaar Jeroen, het over hadden, begreep hij een beetje wat voor groepje studenten dit waren. Ze hadden vast geheime affaires met elkaar maar je kon zien dat ze verder niet veel met elkaar te maken wilden hebben.

Naar wat Astrid vertelde hadden ze dringend een kamergenoot nodig, maar hij begreep niet of hij de opmerking van Astrid als een compliment moest opvatten of niet. Eric ging op een vrije stoel zitten en pakte zijn mobieltje uit z'n zak om iets te doen te hebben. Hij wachtte totdat iemand iets zou zeggen terwijl hij een sms las die hij waarschijnlijk niet hadhoren binnenkomen. De stilte duurde wel erg lang en Eric stopte z'n mobieltje terug in zijn zak en wachtte rustig af.

[Kitten]

Jeroen kon nog net een diepe zucht onderdrukken toen ze Astrid's vinnige reactie hoorde. Hij wist heel zeker dat hij niets had gehoord over een hospiteer avond. Daarnaast had hij in Wageningen voortdurend de afdeling gedeeld met aangewezen mensen. Over het algemeen betekende het weinig verschil in het type dat je over de vloer kreeg, dus het was niet iets waar hij zich zorgen om maakte.

Met zijn rechter hand zette hij de TV uit. "Ik heb er nu al helemaal geen zin meer in," zei hij. "Astrid, ik zou het op prijs stellen als je niet achter alles wat ik zeg twintig andere dingen zoekt. Ik wist niets van deze hospiteer avond en ik had zelf bedacht lekker TV te gaan kijken. Ik heb inderdaad gezegd dat het me niet zo veel uitmaakt wie er hier komt wonen. Hospiteren heeft van dit studentenhuis ook niet een fantastische groep gemaakt.

Ik denk zelfs dat ik nog wat verder ga: ik woon liever met willekeurige mensen op een afdeling. Je bent al sacherijnig sinds vanochtend. Je keek een van de artsen in het ziekenhuis zo giftig aan dat hij naar farmacie is gelopen, terwijl Laurie lag te verkrampen in een rolstoel. Misschien is het nog niet helemaal door gedrongen, maar niet iedereen is hetzelfde als jij en niet iedereen springt gelijk in de houding als jij een keer wat wil.

Eric, het lijkt me handig als we eerst even de kamer gaan bekijken voor dat je überhaupt besluit of je hier wil wonen. Het is de kamer naast Laurie, dus het is lekker rustig... behalve misschien nu even, want de vloer echoot het geluid van haar gegipste voet nogal. Daar kan ze verder ook niets aan doen. Ik heb de sleutel van de vorige bewoner gekregen, dus ik laat je er wel even binnen."

Jeroen stond op en liep langs Astrid, die bij de deur stond. Hij keek haar nog een keer strak aan voor hij verder liep.

[fizzle-fluffy]

Laurie begon het net leuk te vinden, met wijn en chips en een fijne film, toen Jeroen opeens de tv uitzette en begon te tieren op Astrid. Laurie draaide zich om en probeerde de vurige monoloog te volgen. Ze stond versteld - Jeroen leek altijd alleen maar lief en behulpzaam en plotseling reageerde hij zo fel! Toen Jeroen met een strenge blik de kamer verliet en die vreemde jongeman, Eric, met de handen in de zakken achter hem aan sjokte, bleef Astrid alleen achter met Laurie. Het was ook altijd hetzelfde gelazer.
Laurie verzamelde al haar sympathie en empathie en schonk een glas wijn in voor Astrid, wat ze naar haar uitstak terwijl ze de tv weer aanzette.

[Vogelvrij]

Offtopic: Kitten, ik zat eigenlijk al op die bank naast Laurie hè Maar maakt niet uit.

Trillend ging/ bleef Astrid op de bank zitten. Waar had ze die tirade nu weer aan te danken? Ze begreep werkelijk helemaal niets van Jeroen. Ergens was er een flinke miscommunicatie geweest, dat was wel duidelijk. In elk geval leek Jeroen oprecht te zijn vergeten dat Eric kwam hospiteren. Of Simon had dat niet aan hem verteld, dat zou ook nog kunnen. Ze zuchtte diep, in een poging de tranen terug naar binnen te dringen. Het hielp niet en daarom draaide ze haar hoofd tegen de bankleuning, zodat de hete plasjes water aan de oevers van wimpers bleven staan.
'Hier', Laurie duwde haar een glas wijn in de hand.
'Ik lust geen wijn', wilde ze zeggen, maar op het laatste moment koos ze voor het iets veiligere: 'Dank je.'

[Vogelvrij]

Offtopic: Ik zat nog te denken... Of nou ja, door Kitten kwam ik erachter dat Eric misschien eigenlijk niet kwam hospiteren maar dat hij dat al eerder gedaan had, maar nu het toch een hospiteeravond is geworden, is het misschien een handige gelegenheid om de karakters wat meer voor te stellen? Je moet je toch altijd voorstellen bij hospiteren? En waar in het jaar het zich afspeelt, maakt dat veel uit? Ik ging er vanuit, gewoon 'nu'

[fizzle-fluffy]

Offtopic: ik weet vrij weinig van hospiteren enzo, maar dat als Eric weer beneden komt, dat we ons aan hem voorstellen? Wie we zijn, wat we studeren, ofzo?

[Vogelvrij]

Offtopic: Dat bedoelde ik inderdaad. Maar Eric is al beneden hè, bij Laurie en Astrid.

[fizzle-fluffy]

Offtopic: ohja, ik ging er vanuit dat hij achter Jeroen aan zou gaan nu. Moeten we niet opeens tegen hem gaan praten natuurlijk

[Vogelvrij]

Offtopic: O ja, jij hebt hem weg laten lopen, zie ik nu... Dan zullen we nog maar even afwachten.

[flyaway]

Simon loopt de keuken binnen. Hij had net Anna aan de telefoon, ze wist de route niet. Deze had Simon aan haar uitgelegd, verbaasd dat zij zijn nummer had.

[Nienna*]

Pff, dit had Anna nou al-tijd. Zelfs al was ze ergens al een keer geweest, toch raakte ze altijd opnieuw de weg kwijt. Wat was dat toch met haar oriëntatiegevoel? Het ergerde haar dat ze niet eens de weg naar Simons huis kon vinden. Maar goed dat ze niet samen waren, ze zou zich doodschamen als ze zijn huis niet eens kon vinden.
Maar goed, daar was ze dan. Met trillende knietjes stond ze voor de deur. Ze haalde nog even diep adem en belde toen aan.
Niet meteen deed er iemand open, dus belde ze nog een keer aan. Na nog geen halve seconde ging de deur open.

[fizzle-fluffy]

Laurie en Astrid zaten zwijgend naast elkaar op de bank, toen de deurbel ging. 'De deurbel gaat.' zei Laurie na een tijdje, zonder haar ogen van het beeldscherm af te wenden. 'Ja,' zei Astrid. Nog een minuut was het stil, Laurie wachtte, maar Astrid maakte geen aanstalten om ook maar een centimeter van haar luie lijf in actie te brengen. Laurie zuchtte, sloeg haar wijn achterover en hees zichzelf uit de bank. Ze bonkte naar de deur. Nog voor ze hem kon opendoen, ging weer de bel. 'Jajajaja, ja, ja,' zuchtte ze en ze trok de deur open. Daar stond een meisje dat haar vaag bekend voorkwam. Ze leek doodzenuwachtig.
'Eh... kom jij ook hospiteren?' Laurie stak haar hand uit. 'Ik ben Laurie.'

[Geel]

Offtopic: Ik weet ook vrij weinig van hospiteren, maar volgens mij is het toch de bedoeling dat jullie gaan besluiten of Eric wel of niet bij jullie in het huis mag blijven?Enne, als het verhaal zich 'nu' afspeelt is het (school)jaar al bijna ten einde.. niet?

Leuk hoor, echt gezellig, dacht Eric toen hij Jeroen hoorde uitvallen op Astrid. Als ze maar niet allemaal zo tegen elkaar doen. Nou ja, eigenlijk kon het Eric niet zo veel schelen. Hij deed altijd aardig tegen andere mensen en kreeg daardoor bijna altijd zijn zin. Maar hij kon zich voorstellen dat het moeilijk zou worden om tegen zo'n stelletje ego trippers aardig te doen. (Offtopic: Dit is geen belediging naar de andere karakters toen, alleen maar de indruk die Eric krijgt.)

Toen Jeroen zei dat hij de kamer zou laten zien keek Eric raar op. Nou ja, blijkbaar maakte het ze echt niets uit wie er bij hen kwam wonen. Hij liep achter Jeroen aan naar boven. De kamer zag er prima uit, niet al te klein. De kamer was in ieder geval beter dan zijn vorige, die in de fik vloog samen met het hele huis. Hij zou veel spullen moeten kopen, maar dat zou wel in orde komen.

Hij keek Jeroen aan. 'De kamer lijkt me prima hoor. En ik denk niet dat ik last zal hebben van Laurie's been. Als jullie niet verder willen wachten om te kijken of er nog iemand anders komt hospiteren, wil ik er best intrekken.'

[Vogelvrij]

De bel ging. De vorige keer dat dat gebeurde, waren er daarna de walgelijkste dingen gebeurd. Bij 'saved by the bell' kon Astrid zich momenteel niets voorstellen. Vandaar dat ze niet echt aanstalten maakte om de deur te openen en voor het gemak maar even vergat dat Laurie gehandicapt was en dat Eric hier officieel nog niet woonde. Van haar mocht hij blijven, hij had nu toch al de slechtste kanten van iedereen gezien, dus kon het moeilijk meer tegenvallen. Ze hoorde hoe er in de gang een ongemakkelijk gesprek plaatsvond en was blij dat zij hier rustig op de bank haar zonden kon overdenken. Even later hoorde ze ook Simons stem en ze wist dat alles nu snel goed zou komen.

Offtopic: Hehe, ggcy8, we schreven tegelijkertijd, maar gelukkig hoef ik deze keer niets te veranderen, het sluit goed op elkaar aan. En mja, dan zou het schooljaar bijna afgelopen zijn, maakt toch niets uit? Je kan doen dat je komend schooljaar gaat studeren en dat je nu vast een kamer zocht, of dat je juist een eerstejaars bent en het tijd vond om je ouders te ontvluchten. En wij zullen inderdaad besluiten of je mag blijven, ja.

[Kitten]

"Ik heb geen flauw idee, Eric," antwoordde Jeroen. "Ik had namelijk bedacht te wachten op de SSH. Ik vind het prima, maar we moeten natuurlijk eventuele andere hospitanten ook een kans geven. Ik kan dus nu niet al zeggen of het kan of niet. Kan je in ieder geval even mee lopen? Ik heb nog wel wat in voorraad, want er komen blijkbaar veel mensen."

Hij liep naar de overkant van de gang. Uit de hoek van zijn kamer -hij had echt teveel ruimte met 22m2- haalde hij de rest van zijn 6-pack colaflessen en uit zijn kast viste hij twee zakken chips, bolognese en naturel. "Ik moet altijd voorbereid zijn op moeilijke tijden."

Toen hij weer beneden liep bedacht hij dat hij wel een beetje te ver aan het gaan was in zijn sacherijnig gedrag. Astrid kon dan wel een commanderende bitch zijn af en toe, maar hij moet niet al zijn problemen in gaan zetten om haar maar zo irritant mogelijk te vinden. Hij deed de deur open en liet Eric door met de chips. "Ik heb even wat van mijn kamer gehaald. Het is helaas niet beter dan dit, dus ik hoop dat iedereen dit lust en wil," zei hij, terwijl hij merkte dat Laurie blijkbaar even weg was.

Hij keek even naar Astrid. "Sorry van daarnet. Ik had niet zo uit moeten vallen tegen je," zei hij. "Ik heb gewoon... ach laat maar. 'T licht aan hoe ik me voel, niet perse hoe jij doet."

[Geel]

Het wordt steeds leuker, dacht Eric. Eerst viel hij ontzettend uit op Astrid en daarna vroeg Jeroen doodleuk of Eric beneden kwam om een filmpje te kijken. Mijn best, dacht hij en liep achter Jeroen aan naar beneden. Er was nog iets dat Eric opviel over de humeur-wisselingen van Jeroen. Hij vond het namelijk een beetje schijnheilig dat Jeroen 'eventuele andere hospitanten ook een kans wou geven'. Maar Eric bedacht zich dat, al klonk het een beetje schijnheilig, het wel waar was. Het was ook oneerlijk om de eerste persoon de kamer te geven. Doch, aan de andere kant, waarom zou je de derde of de vierde hospitant de kamer geven? Eric kwam er maar niet uit of hij het nou eerlijk vond wat Jeroen deed of niet.

Hij liep met de chips in z'n handen de woonkamer binnen en ging naast Astrid zitten. In ieder geval verontschuldigde Jeroen zich. Dat viel wel weer mee.

[fizzle-fluffy]

Laurie had het verlegen meisje, dat blijkbaar niet kwam hospiteren maar was uitgenodigd door Jeroen (waar kenden ze haar dan toch van!), naar binnen weten te loodsen en de kapstok laten zien. Toen ze weer de huiskamer inbonkte, had die nieuwe Eric doodleuk haar plekje op de bank ingepikt! Niet dat Laurie nu zo graag naast Astrid zat, maar ze kon niet echt lekker op de grond zitten met haar tenen.
Eric keek een beetje vertwijfeld. Laurie fronste diep; zij zou ook vertwijfeld kijken als ze de plaats van iemand had ingepikt en alle chips uit het huis in haar handen had. Ze mocht die nieuwe jongen niet. Laurie besloot om de avond toch maar op haar kamer door te brengen. Ze draaide zich vlug om, stapte op de rand van haar broek, kon zichzelf niet goed opvangen met haar bezeerde voet en viel recht in Jeroens armen. In de deuropening stond het zenuwachtige meisje zich nog zenuwachtiger te maken, terwijl Laurie zich verontschuldigde.

[Vogelvrij]

Astrid maakte hetzelfde gebaar als dat ze naar Eric had gemaakt toen ze beduidde dat hij zijn jas op mocht hangen. Het was onduidelijk wat het betekende, maar misschien was dat nu precies wat ze bedoelde. "Ik voel me ook wel eens zo", zei ze. Soms past een leugen zoveel beter.
Eric was naast haar gaan zitten met een enorme berg chips die ongetwijfeld uit Jeroens voorraad was gekomen. Toen Laurie binnenkwam en Eric op haar plaats zag zitten, schoten de vonken uit haar ogen. Geen vuurwerkvonken maar kanonsvuurvonken, dat was duidelijk. Toen ze zich omdraaide, viel ze zo in Jeroens armen. Het hele tafereel zorgde ervoor dat Astrid zich alweer wat beter voelde. "Niet weggaan, Laurie! We gingen ons juist aan Eric voorstellen. Als de rest ook even binnenkomt... Simon, komen er nu nog meer hospitanten of niet?"

[fizzle-fluffy]

Offtopic: Ik vind het echt heel erg leuk dat dit er is. Letteren komt helemaal tot leven!

[Kitten]

Jeroen vond zichzelf plotseling met Laurie in zijn armen. Met een onschuldig gezicht hield hij haar stabiel en ging verder met TV kijken. Na een aantal seconden keek hij even weg van de TV naar Laurie. "Of wil je liever weer op staan?" vervolgens keek hij naar Anna in de deuropening. "Hoi Anna. Je bent gekomen. Ik rekende eigenlijk al niet meer op de mensen die ik had uitgenodigd. Zoals je kan zien ben ik even een beetje beladen, dus je zult zelf moeten inschenken als je iets wil drinken."

[Nienna*]

Anna glimlachte naar iedereen, dood- en doodonzeker over hoe ze daar stond, hoe ze haar armen hield, hoe ze moest kijken en hoe iedereen naar haar keek. "Eh - ja, ik neem wel een beetje cola, prima. Dankjewel..."
Ze morste cola over de rand toen ze probeerde in te schenken. Met blosjes op haar wangen glimlachte ze naar Simon. Simon reageerde eigenlijk amper op haar. Jeroen daarentegen wierp haar een blik toe.

[Giles]

Normaal was Willemijn-Louise nooit aanwezig op de zaterdagavond. Ze was óf bij haar ouders in het Gooi of ze was uit met vriendinnen, meestal in Amsterdam. Met haar geld konden ze overal naar binnen en was er altijd wel een taxi te vinden die het stuk terug wilde rijden. Die sukkels van chauffeurs deden tenslotte toch alles voor geld.
Maar vanavond dus niet. Ze had -tegen de mensen die er naar vroegen, wat er maar weinig waren- gezegd dat Cinderella, haar maine coon, zich niet zo lekker voelde en dat ze het dier eigenlijk niet durfde te vervoeren. Maar met Cindy was eigenlijk niks mis. Willemijn-Louise was eigenlijk nieuwsgierig naar de paupers die op zouden komen dagen voor de .. hoe noemde je dat? Hospiteeravond. Ja jeetje, wat zou dat zenuwslopend zijn, zo'n vleeskeuring. Gelukkig had zij genoeg geld om zich overal in te kopen.
Door het geroezemoes beneden wist ze vrij zeker dat er nu nieuwelingen waren. Willemijn-Louise vertelde Cinderella te volgen en verliet haar kamer. Voor ze naar beneden ging sloot ze eerst haar deur af. Het was tijd om te beginnen met de vleeskeuring.

[fizzle-fluffy]

Laurie voelde haar teveel aan wijn naar haar wangen stijgen en ze begon vreselijk te giechelen. Net op dat moment gooide Anna haar cola over de grond en ze keek -hoe was het mogelijk- nóg onzekerder, zenuwachtiger en gekwelder dan ze deed voordat Laurie begon te giechelen. 'Het is wel goed meid, laat maar liggen, dat ruimen we later wel op ofzo' proestte Laurie, in een poging sympathiek te doen.
Ze besefte wel dat ze nog op Jeroens schoot lag, maar dat gaf eigenlijk nog veel meer reden tot amusement. Ze verborg haar gezicht in zijn trui en kreeg vreselijk de slappe lach. Anna grijnsde geforceerd terug.

[Vogelvrij]

Offtopic: Een maine coon? Is dat een hond? Een cavia? Het is toch wel een beest hè

Inmiddels was er een ontzettend mooi meisje de kamer binnen gekomen. Ze had geknoeid, wat Laurie blijkbaar geweldig grappig vond. Anna zag eruit alsof ze het liefst in een boerka wilde verdwijnen: wel aanwezig maar veilig onzichtbaar. Ze zou haar het liefst een knuffel willen geven, maar Anna's blik op Simon weerhield haar. Ineens had ze er genoeg van. De plotselinge drukte vloog haar aan en het liefst was ze kei hard gaan gillen. Precies op dat moment kwam Willemijn-Louise binnen met een gezichtsuitdrukking van die onverholen leedvermaak uitdrukte. Ook dat nog.
'Eric', zei ze. Ze hoopte op een neutrale toon, niet op een toon van: jij-moet-mijn-redding-zijn. 'Vertel eens wat over jezelf.'

[flyaway]

Simon zat in de kamer, het was er aardig druk. Hij volgde de gesprekken niet helemaal, hij keek vooral rond. Hij besloot er uit te zien of hij wat nuttigs deed en liep naar de koelkast. Daar haalde hij wat biertjes en cola uit en zette deze op het tafeltje.
"Wie wil mag pakken!" zei Simon, wat klonk dat toch lame uit zijn mond. Hij had er de stem niet naar om dingen cool te laten klinken, vond hij. Hij zag Anna naar hem kijken, hij hoorde haar haast denken 'wat een sukkel.' Hij draaide zich naar Eric en luisterde naar hoe hij zich voorstelde.
Hij voelde Astrid op zijn schouder tikken. "Zeg, komen er nog meer hospitanten, of niet?" Simon haalde zijn schouders op. Hij zei zachtjes: "Waarschijnlijk is Eric de enige, er zou misschien nog een contactje van hem langskomen, maar daar heb ik niet veel meer van gehoord."

[Kitten]

Jeroen voelde zich een beetje vreemd toen hij merkte hoe het lenige meisjes lichaam in zijn armen schokte van het lachen. Hij was zich plotseling enorm bewust van de spieren die zich in bochten wrongen om hun balans te houden. De verandering tussen hardheid en zachtheid in die zich voltrok als een storm. Het vreemde gevoel werd ongemakkelijk toen hij zich realiseerde dat hij weer aan het analyseren was. Er kon ook nooit gewoon eens een avond voorbij gaan zonder dat hij werd herinnerd.

Laurie proestte ondertussen van het lachen zijn trui vol met haar adem. De warme lucht trok door zijn t-shirt en verwarmde zijn schouder. Als hij niet haar onbeholpen vrolijkheid had gemerkt, zou hij denken dat ze aan het huilen was. Het verschil was kleiner dan waar hij op voorbereid was. Hij verschoof zijn hand iets op haar rug om haar wat beter te ondersteunen en draaide zijn hoofd richting Anna.

"Waarom ga je niet zitten? Naast Simon is nog plek. Hij bijt bijna nooit!" zei hij, maar voelde dat zijn glimlach nog onechter moest lijken dan de 'zekerheid' van Anna. "Misschien is het handig als we ons allemaal een keer voorstellen, zodat we allemaal op dezelfde pagina zitten?"

Hij keek om zich heen en zag een paar knikkende hoofden. "Ik ben Jeroen," zei hij -vooral tegen Anna en Eric- "Ik ben 23 jaar oud en 5de jaars Geschiedenis student. Ik ben op dit moment bijna klaar met mijn Master Geschiedenis. Mijn huidige scriptie onderzoek gaat over de Bataafse foedriati -een soort beroepssoldaten- in dienst van het Laat Romeinse Keizerrijk. Mijn hobbies zijn zaalvoetbal en ik skate graag."

[fizzle-fluffy]

Offtopic: maar ik weet helemaal niks over rechtenstudie

[Kitten]

fizzle-fluffy schreef:

Offtopic: maar ik weet helemaal niks over rechtenstudie

Offtopic: Wikipedia is your friend

[Giles]

Offtopic: een grote half langharige kat

"Goedenavond zeg, wat is hier nu aan de hand? Verstoor ik iets intiems? Want ik dacht dat jullie aan het hospiteren waren.." Willemijn-Louise keek de kamer rond. Cinderella draaide rondjes om haar benen heen. "Als ik had geweten dat jullie zo kennis maken met vreemden had ik ook aan de hospiteerrondes mee gedaan, het ziet er zo gezellig uit allemaal."

[Vogelvrij]

"Heel intiem inderdaad, hospiteren. Daarbij moet je namelijk dingen over jezelf vertellen. En eerlijk zijn." Astrid merkte dat ze alweer was hersteld van Jeroens uitval even daarvoor. "Nou Eric, dat is dus Willemijn-Louise. En ik ben Astrid, ik studeer net zoals Jeroen geschiedenis. Officieel ben ik ook met mijn master bezig, in praktijk... Nou ja, scripties zijn stom, laten we het daar maar op houden." Ze wist dat ze nu eigenlijk ook nog haar hobbies moest noemen, maar vond dat dan weer net wat teveel gevraagd. Dingen expres niet benoemen klonk nog altijd beter dan toegeven dat je eigenlijk geen hobbies had. Tenzij piekeren over liefdesbrieven en naar buiten staren hobbies genoemd konden worden.

[Geel]

Eric keek Jeroen aan toen hij zich voorstelde en daarna keek hij Astrid aan. Hij was verbaasd dat Jeroen geschiedenis studeerde, het leek Eric totaal niets voor Jeroen. Maar ja, hij was ook niet echt goed in het inschatten van mensen.

Nadat Astrid zichzelf had voorgesteld keek hij Laurie aan maar bedacht zich dat zij niet in staat was om zichzelf voor te stellen. Eric vond het maar vreemd hoe snel Laurie aangeschoten was geraakt.

Toen richtte hij zich tot Willemijn-Louise. Ze was net binnen gekomen en blijkbaar niet erg geliefd bij de anderen, Eric vroeg zich af wie er überhaupt geliefd was bij wie dan ook. Eén blik op haar was voldoende om te beseffen dat ze ontzettend verwend was. Ook had ze een blik in haar ogen die Eric goed herkende. Een blik van 'OMG, I'm so the number one in everything'.

Eric vond haar wel interessant.

Hij keek Willemijn-Louise met een vragende blik aan. Hij hoopte dat ze intelligent genoeg was om te beseffen dat ze zichzelf nu moest voorstellen.

[fizzle-fluffy]

Laurie vond dat het tijd was om zich voor te stellen, al stond die Eric maar naar Willemijn te staren met een schaapachtige uitdrukking. Het leek Laurie een goed idee om extra luid te beginnen, zodat iedereen wist dat zij zich ging introduceren. 'Ik ben Laurie de Ruyter - van Stevenynck en ik zit in het vierde jaar van mijn bachelor in Rechten. En de reden dat ik deze gipsen poot heb, is dat we hier allemaal bespottelijke muizenvallen hebben omdat die verwende langharige gooische kat geen poot uitsteekt!' Laurie wierp een verwijtende blik naar Willemijn. Ze wilde verdergaan met haar monoloog, maar werd onderbroken.

[Giles]

"Bedankt voor de uitleg Astrid. Jij bent tenminste iemand waar je op kan rekenen." Cinderella kwam miauwend op Eric af, peilend of hij haar net zo leuk vond als haar baasje. Willemijn-Louise negeerde Laurie. Dat meisje was zo ongelooflijk simpel dat Willemijn-Louise niet begreep dat ze ook maar in wélke studie ook binnen was gekomen. Waarschijnlijk zichzelf naar binnen gelikt, zulke vrouwen kenden geen schaamte.
"Ongetwijfeld een plezier om je te ontmoeten Eric, ik hoop dat het je hier bevalt. Ik hoop niet dat je anti-katten bent, want dan kun je merken dat je dan een probleem hebt. Moet ze weg? Cinderella heeft net zo weinig schaamte als sommige vrouwelijke studenten, ze werpt zich op iedereen die nieuw is."

[Vogelvrij]

Verbaasd keek Astrid op. Niemand had ooit aan haar gevraagd wat ze van harige minitijgers vond. Toen Willemijn-Louise was komen hospiteren, had ze geen melding gemaakt van haar huisdier en toen bleek dat ze een kat had, was Jeroen juist vol lof geweest, in het kader van de muizenbestrijding. Het beest bleek zich helaas te goed te voelen voor muizen, maar inmiddels waren Willemijn-Louise plus kat al zo geïnstalleerd dat er geen sprake meer van kon zijn dat ze nog ooit weg zouden gaan.

Astrid twijfelde of ze al met goed fatsoen naar haar kamer kon gaan. De kat bezorgde haar kriebels in haar neus en ze wilde nog even lezen. Even alles vergeten, alle moeilijke beslissingen uitstellen. Maar Eric had zich nog steeds niet voorgesteld en aangezien zij degene was die hem binnen had gelaten, vond ze dat ze toch op zijn minst moest wachten tot hij zijn blik van Willemijn-Louise had losgescheurd.

[fizzle-fluffy]

Laurie zette een verontwaardigde blik op en sprong omhoog. Ze draaide zich fel om, zodat haar paardestaart in het gezicht van Willemijn zwiepte en ze paradeer-bonkte de kamer uit, om in de keuken te gaan zitten.