geen relatie als je verliefd bent!

[moenbase]

Als je verliefd bent zie je de negatieve kanten niet van dat persoon. Natuurlijk is niemand perfect en heeft iedereen wel wat negatieve kanten.
Later in een relatie kan het zo zijn dat je [juist ja, net als bij m'n andere topic] bij elkaar blijft slapen, en langzaam maar zeker bemerkt dat jij het zo heel erg vervelend vind dat hij bijvoorbeeld met z'n sokken aan slaapt, in het begin vind je het misschien niet erg, je bent verliefd en kan het je niet zo veel schelen. Maar misschien later als de verliefdheid een beetje aan het wegzakken is, kan het best zijn dat je het toch heel vervelend vind die stinksokken in bed. Het kan ook zo zijn dat je het in het begin eigenlijk al naar vind, maar er niets van zegt.

Ander voorbeeld:

Jullie hebben samen gedouched, maar hij vertikt het om z'n handdoeken op te hangen.


Het zijn allemaal kleine dingetjes die toch kunnen leiden tot grote ergenissen, die weer kunnen leiden tot een break in de relatie.

Ook vinden een hoop mensen het een reden om het uit te maken als je niet meer verliefd bent. "Hij/zij wordt saai, en daardoor geen goede partner meer."
Zoals al een keer in een topic is genoemd dat je verliefdheid eigenlijk min of meer onzin is omdat het vervaagd.


Daarom mijn stelling:
Zou het niet beter zijn als je pas een liefdesrelatie begint met iemand wanneer je verliefdheid over is?

Wanneer de verliefdheid over is, weet ik niet of een liefdesrelatie nog zo lang standhoudt.

Ik vrees dat de kans dan elke dag groter wordt dat je iemand anders leuk gaat vinden..

Je hebt een relatie met iemand, omdat je elkaar erg leuk vindt en daar hoort een bepaalde verliefdheid bij. Gewoon kleine dingen aan je partner die je altijd leuk vindt; het kan de manier zijn waarop ze kijkt of lacht .. weet ik het

Als dat weg is en ze in je hoofd een meisje als elk ander wordt, gaat het dan niet vervelen? Als dat speciale gevoel weg is?

Kijk, het is heel normaal dat er dingen zijn aan je partner waaraan je je irriteert, maar juist omdat je van diegene houdt, neem je deze dingen voor lief. Zoals iemand al schreef op dit forum: liefde is meer 'ondanks' in plaats van 'omdat'.

PS:
Het is heel normaal dat vele relaties weer verbroken worden, daar kom je niet omheen. Je kunt het ook zien als een selectieprocedure; van elke relatie leer je iets, waardoor je de volgende keer kritischer wordt en de 'blindheid' afneemt.

Mensen leren door fouten te maken

[miss_sunshinegirl]

het hoort er allemaal bij vind ik. Dat zijn de fasen van een relatie, je moet erin groeien. En ja... zo is die persoon nu eenmaal. Proberen eraan te wennen, lukt dat niet, dan weet je de consequentie.

Ik vind met irritaties ook dat het zo is dat je die meer op laat lopen tot grote ergenissen, als je er namelijk niets van zegt. Maar als je respect voor elkaar hebt, en er gewoon over kunt praten, kunnen die irritaties vaak opgelost worden want zoals met de handdoek. Wat is er voor diegene nadelig aan de handdoek wel op te hangen, want de ander irriteert het.. dus kan die ander het net zo goed wel doen, maar niet als die niet weet dat het de ander irriteert.

Misschien is het iets waar je het dan vaker over moet hebben, en ms worden bepaalde irritaties helemaal niet opgelost.. maar op die manier hoopt het veel minder snel op.

Bovendien is het idd zo dat relaties nu eenmaal uitgaan, alleen op die manier leer je wat je nodig hebt. Iemand gaf er es een heel mooi verhaal voor. Als het Kerstmis was, kregen zij en dr zusje altijd een hele doos vol chocolaatjes, maar aan de buitenkant kon je niet zien welke chocolaatjes wat voor vulling hadden. Dus namen ze uit een aantal chocolaatjes een hapje, bij anderen haalden ze de vulling eruit, weer anderen braken ze om te kijken.. En zo kwam ze er uiteindelijk achter welke wel lekkere vulling hadden en welke niet, zodat ze neit volgend jaar weer al die chocolaatjes hoefden te proberen.

En zo is het net met jongens.. Je probeert er een hele boel, neemt een hapje om de binnenkant te kunnen zien, en als ze niet lekker zijn leg je ze weer terug.. Zodat je uiteindelijk weet wie voor jou wel de juiste is..

Dusjcrib schreef:
En zo is het net met jongens.. Je probeert er een hele boel, neemt een hapje om de binnenkant te kunnen zien, en als ze niet lekker zijn leg je ze weer terug.. Zodat je uiteindelijk weet wie voor jou wel de juiste is..

Kannibaal!

[PardonMe]

Over de meeste dingen valt wel te praten en als je zegt dat je je eraan ergert zal het voor de ander een kleine moeite zijn om dit te veranderen... Dus denk dat je bij veel dingen er wel uit kunt komen..
Maar dan moet je er wel over praten!!
Als je het allemaal maar blijft opkroppen dan komt een moment dat het gewoon te veel wordt allemaal en dat de bom barst en dat zal dan waarschijnlijk het einde van je relatie zijn..
Ik vind dat als je je aan iets van de ander ergert dat je het tegen je partner moet kunnen zeggen en dat jullie er samen een oplossing voor kunnen vinden...
Zijn het grotere dingen die blijven irriteren en waar je niet uit kunt komen dan passen jullie misschien toch niet zo goed bij elkaar en houdt het op ..

Dusjcrib ==> Coole vergelijking

[moenbase]

Ik denk dat als je verliefd bent dat je het allemaal maar voor lief neemt, en dus je er niets van aantrekt. Of eigenlijk nóg niet. Maar later, wanneer de verliefdheid afzakt, en als het eigenlijk al 'gewoon' is geworden dat hij z'n handdoeken op de grond smijt is het lastiger om er iets van te zeggen omdat hij het altijd al deed, maar het maakte je toen niets uit.

moenbase schreef:
Ik denk dat als je verliefd bent dat je het allemaal maar voor lief neemt, en dus je er niets van aantrekt. Of eigenlijk nóg niet. Maar later, wanneer de verliefdheid afzakt, en als het eigenlijk al 'gewoon' is geworden dat hij z'n handdoeken op de grond smijt is het lastiger om er iets van te zeggen omdat hij het altijd al deed, maar het maakte je toen niets uit.

Maar dan moet je het alsnog zeggen om te voorkomen dat je het dus gaat opkroppen.. En die dingen zullen je wel al irriteren als je verliefd bent, alleen voel je je ms minder vrij er iets over te zeggen ofzo. Maar het is echt niet zo dat door dat de verliefdheid over is dingen ineens gaan irriteren.. Dus vanaf het begin, altijd zeggen....

Wat wel ook eens gebeurt is dat de redenen waarom je verliefd werd op iemand, bepaalde trekjes die je toen geweldig vond, juist de irritante dingen worden wanneer de verliefdheid over is. Misschien doel je meer op die dingen.. Nja, ik denk dan dat het 'not meant to be' is..

moenbase schreef:
Daarom mijn stelling:
Zou het niet beter zijn als je pas een liefdesrelatie begint met iemand wanneer je verliefdheid over is?

Je begint als de abt te klinken

[moenbase]

Dusjcrib schreef:


1) Maar dan moet je het alsnog zeggen om te voorkomen dat je het dus gaat opkroppen..

2) En die dingen zullen je wel al irriteren als je verliefd bent, alleen voel je je ms minder vrij er iets over te zeggen ofzo. Maar het is echt niet zo dat door dat de verliefdheid over is dingen ineens gaan irriteren.. Dus vanaf het begin, altijd zeggen....

3) Wat wel ook eens gebeurt is dat de redenen waarom je verliefd werd op iemand, bepaalde trekjes die je toen geweldig vond, juist de irritante dingen worden wanneer de verliefdheid over is. Misschien doel je meer op die dingen.. Nja, ik denk dan dat het 'not meant to be' is..

1) Jawel, maar dat leek mij vanzelf sprekend eigenlijk.

2) Dat zei ik toch ook, dat ze soms al irritaties opwekken wanneer ze (ik ga even uit van een dame) verliefd is, ze ziet die dingen wel, maar trekt zich er weinig tot niets van aan, want voor de rest is hij mr. Perfect. Volgens haar.

3) Hm, nee, daar doel ik niet op. Ik doel op de (kleine, toch wel opgekropte) irritaties die kunnen lijden tot een breuk van de relatie wanneer de verliefdheid wegvalt.
Daarom lijkt het mij handiger als je een relatie aangaat met iemand op wie je niet verliefd bent.

[moenbase]

Krummeltje schreef:

Je begint als de abt te klinken

Zover ben ik nog lang niet.

moenbase schreef:


1) Jawel, maar dat leek mij vanzelf sprekend eigenlijk.

2) Dat zei ik toch ook, dat ze soms al irritaties opwekken wanneer ze (ik ga even uit van een dame) verliefd is, ze ziet die dingen wel, maar trekt zich er weinig tot niets van aan, want voor de rest is hij mr. Perfect. Volgens haar.

3) Hm, nee, daar doel ik niet op. Ik doel op de (kleine, toch wel opgekropte) irritaties die kunnen lijden tot een breuk van de relatie wanneer de verliefdheid wegvalt.
Daarom lijkt het mij handiger als je een relatie aangaat met iemand op wie je niet verliefd bent.

2) en wat ik zeg is dat wanneer je die irritaties dan toch al zegt die zich niet opkroppen..

3) Dat lijkt me al helemaal niet handig, met iemand op wie je niet verliefd bent.. Heb ik geprobeerd, werkt dus echt voor geen meter he!

Als je jou stelling precies wil navolgen zou ik zeggen, alleen nog maar relaties aangaan met vrienden, daarvan ken je de irritante trekjes al van voor je verliefd op hen was...

Maar euh, ik blijf toch bij mn chocoladeverhaaltje.. het is nodig om te weten wat je wil..

[moenbase]

Dusjcrib schreef:


2) en wat ik zeg is dat wanneer je die irritaties dan toch al zegt die zich niet opkroppen..

3) Dat lijkt me al helemaal niet handig, met iemand op wie je niet verliefd bent.. Heb ik geprobeerd, werkt dus echt voor geen meter he!

4) Als je jou stelling precies wil navolgen zou ik zeggen, alleen nog maar relaties aangaan met vrienden, daarvan ken je de irritante trekjes al van voor je verliefd op hen was...

5) Maar euh, ik blijf toch bij mn chocoladeverhaaltje.. het is nodig om te weten wat je wil..

2) ok

3) Daarentegen is het ook niet geweldig om steeds met die irritaties om te gaan.

4) Op vrienden, waar je niet op verliefd zou zijn dan.

5) Alleen vergeet je 1 ding...

"En zo is het net met jongens.. Je probeert er een hele boel, neemt een hapje om de binnenkant te kunnen zien, en als ze niet lekker zijn leg je ze weer terug.. Zodat je uiteindelijk weet wie voor jou wel de juiste is.. "

Een hoop mensen leren niet van hun fouten, een voorbeeld...
2 jongens [a en b] en een meisje, beide jongens slapen met hun sokken aan. Dat meisje vind het vanaf het begin af aan al niet geweldig dat haar vriendje, jongen a, dat doet. Door wat irritaties, waaronder deze, loopt de relatie stuk.
Vervolgens ontmoet ze jongen b, hij, met dezelfde gewoonte om met z'n sokken aan te slapen, het meisje wéét wel dat ze dat vervelend vind, maar toch zal ze denken "ach, wat geeft het...". Vervolgens bestaat de kans weer dat er weer irritaties ontstaan, waaronder het sokkenverhaal.
En hoe komt dat, doordat je verliefd was op die leuke jongen, die perecte toffe peer. Maar, later blijkt dat ook hij niet Mr. Right is.

[moenbase]

Ik merk trouwens dat een hoop mensen mijn stelling zonder dat ze het weten 'vertegenwoordigen'.
Topics zoals:

"fout vriendje maar ik kan hem niet loslaten"
"een vriend of vriendin hebben en nog wel uitgaan met vrienden is dat normaal???"
"wat te doen als je vriendje veel vriendinnen heeft"

Etc. etc.

Uit dat soort topics blijkt wel dat je beter niet verliefd kan zijn, maar elkaar gewoon beter leert kennen [dat is voor sommigen ook een 'probleem'.] en pas later, wanneer je er echt zeker van bent dat je om kunt gaan met zijn leven, en de dingen die hij daarin doet die jou wel of niet zouden kunnen irriteren, genoegen mee neemt. En dus kiest of je wel of niet met hem/haar verkeren wilt.

[rabecca]

******** schreef:


PS:
Het is heel normaal dat vele relaties weer verbroken worden, daar kom je niet omheen. Je kunt het ook zien als een selectieprocedure; van elke relatie leer je iets, waardoor je de volgende keer kritischer wordt en de 'blindheid' afneemt.

Mensen leren door fouten te maken

Kijk wij kunnen met elkaar praten
Kben het er helemaal mee eens

[Chloe Siere]

heeft toch geen zin. als je verliefd bent, ben je verliefd en dat hou je toch niet tegen. als dit wederzijds is, wat houdt je dan tegen om met elkaar te zoenen, om zo vaak mogelijk bij elkaar te zijn, etc.? je merkt vanzelf hoe het loopt. als die irritaties ontstaan, dat is jammer dan.

iedere relatie kan foutlopen, ook als je de fase hebt gehad van verliefd zijn. (neem bijvoorbeeld getrouwde mensen die na 30 jaar bij elkaar zijn, gaan scheiden. dan heb je die fase allang gehad, maar komt die irritatie e.d. pas na een lange tijd...)

[moenbase]

*RainBow* schreef:
1) heeft toch geen zin. als je verliefd bent, ben je verliefd en dat hou je toch niet tegen. als dit wederzijds is, wat houdt je dan tegen om met elkaar te zoenen, om zo vaak mogelijk bij elkaar te zijn, etc.? je merkt vanzelf hoe het loopt. als die irritaties ontstaan, dat is jammer dan.

2) iedere relatie kan foutlopen,

3) ook als je de fase hebt gehad van verliefd zijn. (neem bijvoorbeeld getrouwde mensen die na 30 jaar bij elkaar zijn, gaan scheiden. dan heb je die fase allang gehad, maar komt die irritatie e.d. pas na een lange tijd...)

1) Het gaat er mij om dat die irritaties er niet hoeven te zijn, je kiest er in-direct voor. En je gaat je er meer aan ergeren, en eens is het de druppel die de emmer doet overlopen. Het had anders kunnen wezen.

2) Een perfecte relatie kán niet fout lopen.

3) Hm, daar zeg je me wat...daar heb ik eigenlijk nooit zo over na gedacht omdat ik het bijna nooit zie. Je ziet immers eerder mensen van 16 de relatie verbreken dan mensen die over de 30 zijn. Dát komt ook vaak doordat de al wat ouderen er ook daadwerkelijk voor willen vechten. Veel jongeren hebben dat toch minder.
"O, ik ben niet meer verliefd, kom we beëindigen de relatie..."