Ik zit sinds kort met een probleem. Het komt erop neer dat ik al jaren gek ben op een meisje. We hebben nooit een echte relatie gehad, zij is heel lang verliefd geweest op mij, maar ik niet op haar.. vervolgens werden we vrienden.. ben ik verliefd geworden op haar, toen hebben we weer ff wat gehad.. maar vervolgens leerde zij een jongen kennen waar ze verliefd op werd. Lang over gepraat en aangezien mijn gevoel op dat moment niet zo sterk voor haar was, zijn we als vrienden uit elkaar gegaan en dat zijn we nu nog steeds
Ik ben erg blij met onze vriendschap maar toch wilde ik diep in mn hart meer. Nu is het wel zo dat het gevoel gelukkig een stuk minder is geworden omdat een relatie tot een week geleden simpelweg niet kon. Ze had al een tijdje wat met een leuke jongen, en ik heb zelf ook een erg leuk meisje leren kennen die inmiddels ook mijn vriendin is geworden. Mijn huidige vriendin is dan ook in alle opzichten beter voor me als ik het objectief bekijk, en ik ben ook wel gelukkig met haar, maar het gevoel voor mijn beste vriendin is niet minder geworden. Nu is het ook nog zo dat het sinds vorige week uit is tussen mijn beste vriendin en haar vriend. Vervolgens hebben we een keer gebeld en zijn we elkaar toevallig tegengekomen op koninginnenacht in Amsterdam. Beide keren hebben we gewoon normaal tegen elkaar gedaan en hebben we elkaar beide niet de indruk gegeven dat we elkaar "nodig" hadden. Ze was alweer geinteresseerd in een andere jongen, die haar wel zag zitten, en ik had het erg leuk met mn vriendin. Toch heb ik weer kriebels in mn buik als ik er zie of spreek via de telefoon. Ik kijk echt uit naar de keren dat ik haar zie, en ik kan erg goed met haar praten omdat we al zolang vrienden zijn.
Omdat ik pas sinds kort iets heb met mijn huidige vriendin, en we alleen nog maar gezoend hebben en elkaar pas 5 keer hebben gezien (wonen uit elkaar) begin ik weer te twijfelen. Mijn hart zegt mijn beste vriendin, maar mijn hersens zeggen mijn huidige vriendin. Ook omdat mijn beste vriendin over 4 maanden een jaar naar Zweden gaat, en mocht het wat worden ik haar nog erger ga missen
Maar ik kan dus niet het gevoel veranderen, en vind het nu zo moeilijk om serieuzer te worden met mijn vriendin, omdat ik mezelf misschien wel voor de gek hou en helemaal niet zo verliefd op dr ben als ik denk maar gewoon een leegte probeer op te vullen...mijn vrienden en ouders verklaren me voor gek.. Zij hebben allemaal zoiets dat het ooit nog wel eens wat word met mijn beste vriendin omdat we echt bij elkaar passen, maar dat het nu dus simpelweg niet kan, en ik beter kan genieten van mijn huidige vriendin. En ik weet dat ze gelijk hebben, maar toch verlang ik zo naar een echte relatie met mijn beste vriendin, dat ik gewoon even helemaal niet meer weet wat ik moet doen. Sorry voor het warrige verhaal, maar ik hoop dat iemand een advies voor me heeft, want zelf kom ik er niet uit..