ronald giphart

[skatefamke]

hoi!!! hebben jullie boeken van giphart gelezen? wat vonden jullie ervan? en... is zoiets nou literatuur?

[Prada]

Ja tuurlijk is dat literatuur!!! Ik moet zeggen dat toen ik begon met zijn boeken te lezen vond ik hem geweldig, maar langzamerhand is dat toch behoorlijk afgezakt...Maar literatuur is het zeker...Hij schrijft trouwens geweldige artikelen in de Rails en VN...

Ik heb
* Giph
* Ik ook van jou
* Ik omhels je met 1000 armen
Gelezen. Geweldige boeken. De manier waarom Giphart schrijf vinnik zo geweldig. Soms is het zo droog!
En in bijv ik omhels je met 1000 armen zijn ook hele serieuze stukken, wat weer voor afwisseling zorgt.
Ik ook van jou was het eerste boek dat ik als, je kunt het lezen als een boek vol sex, want dat komt veel in zijn boeken voor, maar als je gaat nadenken over dat meisje, dat ze zichzelf verwond en alles, is het toch niet zo... grappig en leuk allemaal

conclusie: giphart for president

[Cypher]

Giphart is wel grappig, maar dat is ook alles. Bovendien ken ik veel grappigere schrijvers die wat subtielere humor hebben. Giphart's verhalen vind ik prut, en de serieuze stukjes vind ik al helemaal erg.
Maar laat ik niet hypocriet gaan doen, ik heb bij enkele boeken van hem wel een paar keer flink gelachen.

[dystopia]

Dat is literatuur! en naar mijn mening nog goeie ook

Kan niet precies uitleggen wat ik zo goed vind. Er zit een flinke dosis humor in, maar ook tragedie. Beide spreken mij ontzettend aan. Dat in combinatie met onverwachte elementen en ik ben verkocht!

[dystopia]

Dit is mijn favoriete passage. Over het algemeen tragedie maar er zit ook zat humor in. De passage komt uit het boek Giph.

Karin 3, Pier en Noelle stonden achter de bar. Monk, Thijm en ik zaten in
het raamkozijn, en we besloten tot de oprichting van onze eigen stroming
in de literatuur: de Utrechte School. Thijm, die voor zijn hobby
groots en meeslepend probeert te leven, riep dat we de huidige literatuur
moesten beschimpelen, beroddelen, bevechten. 'We gaan de Nederlandse
literatuur kapot maken,' besloot hij, toen er aan de bar een soldaat kwam
zitten. 'Ik geloof niet dat ik geinteresseerd ben in je diensverhalen,'
zei ik tegen Thijm, nog voor hij een woord gezegt had. Monk en ik
filosofeerden verder over het vernietigende manifest dat we voor de
Utrechtse School zouden opstellen, en Thijm staarde naar de soldaat.
De jongen zat zenuwachtig op zij kruk maar twee dingen te doen: zuipen en
Noelle aangapen. Ik vond hem eng op dat moment, maar als ik had geweten
wat hij nog zou gaan doen, zou ik een niet te stelpen medelijden met hem
hebben gehad. Toen Noelle naar ons kozijn kwam, om de vieze glazen op te
halen, keek de soldaat haar na. Noelle maakte en passant een
wereldopmerking. Toen Thijm vertelde dat we een stroming hadden opgericht,
de Utrechse School, luisterde ze maar half en vroeg ze: 'Ja? En in
welke klas zitten jullie?'

De soldaat ging steeds meer gebogen over de bar hangen. We hoorden
hem snotteren; later bleek dat hij inderdaad zat te huilen. Thijm zei:
'Dat wordt vechten. Zijn vriendin doet het natuurlijk met een ander, en nu
zit hij te wachten tot hij iemand in elkaar kan slaan.' De huilende
soldaat begon nu echt op te vallen in de zaak, het was aandoenlijk en toch
dreigend. Domme mensen lachten hem uit. Tranen en snotdruppels vielen van
zijn gezicht op de bar. Noelle kon het niet langer aanzien. Ze vroeg de
jongen wat er was, maar hij gaf geen antwoord.

'Waarom ga je niet naar huis,' zei ze, terwijl ze lief met haar
hand over de arm van de soldaat streek. 'Je voelt je hartstikke rot en
hier zitten alleen maar lachende mensen.' De jongen reageerde niet. Hij
huilde verder. 'Dat is voor jou natuurlijk ook niet leuk, zo'n gezellige
sfeer. Daar wordt je niet vrolijker van. En voor de mensen is het
natuurlijk ook geen prettig gezicht als er aan de bar iemand zit te
huilen...'

Op dat moment vloog de jongen wild op. Thijm schoot toe en een
splitseconde later had hij de rechterarm van de soldaat vast. De jongen
zwaaide met zijn linkerarm, waar bij de pols een enorme wond zat. Het
bloed in het rond. Door de greep van Thijm liet de jongen het
aardappelschilmesje vallen waarmee hij zich had verwond. De jongen
schreeuwde: 'Ik wil dood! Ik wil dood!' Enorme consternatie. Een meisje
kleeg bloed in haar gezicht. Het was verschrikkelijk. Thijm trok de jongen
naar de grond, iemand riep dat Pier een ambulance moest bellen. Monk wilde
dat de linkerarm van de jongen werd afgebonden, maar Thijm duwde Monk weg
om alleen maar met zijn hand de wond dicht te drukken (Thijm is in dienst
hospik geweest, vandaar). ik keek naar de hand van Thijm, naar het bloed
dat langs Thijms vingers gutste. Kun je je dat voorstellen?

'Ik wil dood!' riep de jongen alsmaar, 'ik wil dood!' Ik begon te
zuchten, terwijl er zwarte wolken in mijn ooghoek kwamen. Misselijk van
medelijden en walging waggelde ik naar de uitgang. Weg van hier. Buiten
kokhalsde ik, maar ik kotste niet. Er kwamen meer mensen uit de kroeg
gewaggeld. Twee meisjes huilden, een paar jongens ondersteunden een
flauwgevallen vrouw. Dat ze haar hoofd tussen haar benen moest leggen,
riep iemand. Ik was nog steeds beroerd. Almaar zag ik voor mijn ogen het
bloed gutsen over Thijms vingers. Ik zakte door mijn knieen terwijl ik met
mijn rug tegen de muur leunde.

Toen kwam Noelle naar buiten, ze was heel bleek en ze kokhalsde
voortdurend. Ze liep direct op me af, ik stond op, spreidde m'n armen
waarop we elkaar omhelsden. Noelle huilde. Ik zei 'Stil maar, stil maar.'
Ik wreef over haar rug en Noelle huilde en huilde maar. Binnen schonk ik
voor Noelle een glas leidingwater in, terwijl ik zoveel mogelijk niet
probeerde te kijken naar de jongen en de plas bloed op de grond. Thijm zat
met rustige stem op de soldaat in te praten (later hoorde ik dat hij
helemaal geen vrienden had, zijn ouders rot tegen hem deden, hij nog nooit
een vriendin had gehad, en, het belangrijkste, dat hij in een
geloofscrisis zat, kun je je dat voorstellen, een geloofscrisis?(.
Buiten gaf ik Noelle het glas water. Ze streelde even de hand waarmee ik
het glas aangaf. 'Je bent heel lief,' fluisterde ze.

De sfeer ionder de cafegasten was ongekend optimaal. Iedereen was
aardig tegen elkaar, iedereen praatte met iedereen. De ambulance kwam vrij
snel. De broeders waren uitermate grof tegen de soldaat. Het zal wel
therapeutisch zijn, maar het was verschrikkelijk om te zien. De jongen lag
op de grond, maar de broeders vertikten het een brancard te pakken. Een
van de broeders gaf de jongen een schopje in zijn zij en riep dat hij best
zelf kon lopen, 'Je gaat echt niet dood van een schrammetje in je pols,'
snauwde de andere broeder. Ze namrn hem mee, en ook een meisje dat was
flauwgevallen en niet meer bijkwam. Binnen mopte Pier het bloed van de
vloer, buiten stond ik nog een hele tijd in een omhelzing met Noelle. Toen
we weer binnenkwamen, probeerde Thijm te choqueren door tomatensap te
drinken. De sfeer in het cafe was uren later nog steeds even optimaal. Ik
bleef maar aan die soldaat denken.

dystopia schreef:
Dat is literatuur! en naar mijn mening nog goeie ook

Kan niet precies uitleggen wat ik zo goed vind. Er zit een flinke dosis humor in, maar ook tragedie. Beide spreken mij ontzettend aan. Dat in combinatie met onverwachte elementen en ik ben verkocht!

that's my point

[*Shorty*]

ik heb Giph, Het feest der Liefde, Ik omhels je met duizend armen, Phileine zegt sorry en ik ook van jou gelezen. Vooral die nieuwe, i.o.j.m.d.a. vonnik errug moowj. De boeken lezen erg makkelijk. Echt van die 'vakantie'boeken die je vrijwillig leest

[*Shorty*]

A Dutch fuck

Volgens het script zitten Gulpje en ik nu in een restaurant dat Veselka’s heet. Om ons heen wordt driftig geluncht, gerend, gekookt, geroepen en gepraat. Veselka’s ligt in de wijk Little Ukrain; ze serveren gerechten als borsjtsj en koolsoep, en de mensen zien eruit alsof ze die lekker vinden.
Ik steek een sigaret op. Het is me opgevallen dat als vrouwen om wat voor opportunistische reden dan ook besloten hebben niet rot tegen elkaar te doen, ze elkaar benaderen zoals mannen hen zouden benaderen. Het lijkt of ze flirten bedoel ik, of ze elkaar proberen te versieren; vrouwen die elkaar mogen, voeren ogenspel, raken elkaar aan, stralen iets uit, een beetje als baby dikes. Gulpje pakt mijn peuk om vuur te zuigen in haar eigen sigaret, terwijl ze me met half dichtgeknepen ogen toelacht. Ik kijk naar haar en voel een opkomende verliefdheid, niet-seksueel goddank (of misschien ook wel, dat zou me echt niet kunnen schelen). Gulp geeft me mijn sigaret terug. Dat ik erg van vrouwen kan houden, soms meer van vrouwen dan van mannen. Gulpje en ik zijn beiden female chauvinist pigs en de wereld zal het weten. We praten hardop over Max, Gulpjes vriend Richard, het naderende toneelstuk van Shakespeare, jongens, New York, mannen, de mensen om ons heen en het feit dat iedereen hier elkaar begroet met ‘How do you do?’, terwijl je dan niet moet antwoorden: ‘I’m feeling quite miserable, actually’, omdat ‘How do you do?’ in dit land niets meer blijkt te betekenen dan: Óké, ik merk dat je in mijn blikveld staat, maar van de wet mag ik je niet in elkaar trappen.’ Op ‘how do you do?’ hoor je terug te zeggen ‘how do you do?’ om elkaar vervolgens weer met rust te laten. Alleen als je een vent eens goed voor het blok wil zetten, je als hij ‘how do you do?’ murmelt heel nuchter antwoorden: ‘The way you like it, honey.’ De telefoonnummers die je na zo’n antwoord krijgt, gooi je natuurlijk gewoon weg, zegt Gulpje.
Bij een serveerster bestel ik een kom borsjtsj, Gulpje houdt het op een eiergerecht met maar vijf medeklinkers. Drie tafels verder zitten twee stropdassen te eten (alleen met vork). Ze vallen me op omdat ze ons voortdurend aankijken met wat Lala zou noemen zaadaanbiedende ogen. Dat is dus het vervelende, dat je bijna nooit ergens kunt zitten zonder dat mannen denken dat je hun bak hondevoer bent.
‘O, ik ken ze wel,’ zegt Gulpje, als ik haar op de mannen heb gewezen. ‘Dat is het illustere duo Buk & Bef, die zitten hier iedere dag te lunchen, echt iedere dag. Ze werken in de buurt, vermoedelijk. Een van hen heeft ooit een poginkje gedaan me mee te vragen voor een date, maar dat deed hij zo stuntelig dat ik wel moest weigeren. Toch heeft dat hen er niet van weerhouden te blijven gluren met z’n tweeën, elke dag opnieuw. Volgens mij zitten ze zich tijdens het eten onder de tafel te rukken. Het zou me niet verwonderen. Rukken, eten en naar vrouwen kijken.’ Ik geef de mannen een lieve glimlach.
‘Buk heeft wel wat,’ zeg ik.
‘Nee dat is Bef, die is cute,’ zegt Gulpje. ‘Als hij lacht, beweegt hij zijn tong over zijn bovenlip, let maar op. Volgens Jules komt dit omdat hij zich schaamt voor zijn grote voortanden. Hij wil ze achter zijn tong verbergen, zegt Jules, en die kan het weten, want als er iemand op de hoogte is van alle frustraties, tics, afwijkingen en trauma’s op aarde, is het Jules. Bef is leuk, maar moet je zien hoe hij met Buk omgaat. Bef praat met Buk alsof hij met een volwaardig iemand zit te praten, in plaats van met een Reuzensmurf.’
Buk & Bef voelen waarschijnlijk dat wij over hen praten, want ze gaan plotseling overdreven hanerig zitten etaleren hoe leuk & mannelijk ze eigenlijk zijn, ze blazen zich op en maken luidruchtige grappen, een beetje als studenten. Vooral Buk slooft zich uit. Ik zie dat Bef inderdaad zijn tong op zijn bovenlip houdt als hij lacht.
‘Als ik zo naar jongens kijk, weet ik dat het fijner is vrouw te zijn dan man,’ zegt Gulpje, wanneer we even zogenaamd terloops naar het duo hebben gekeken. ‘Ik heb eens een film gezien over een groepje jongens dat zat te praten over de atoombom, ze stelden zich voor dat de bom inderdaad zou vallen en dat ze nog een uur hadden te leven. Ze vroegen elkaar of ze een meisje wisten om dat laatste moment mee te kunnen neuken. Dat vonden ze heel belangrijk, om te allen tijde een meisje achter de hand te hebben. Dat ze als het cruciaal werd maar één telefoontje hoefden te plegen om tussen de benen van een vrouw te mogen. Een beetje zielig, lijkt me, want wat voor mannen blijkbaar een statussymbool is, is voor vrouwen een uitgangspunt. Ik bedoel, als vrouw kun je altijd naar bed met wie je ook wil, waar dan ook. Altijd kunnen wippen, dat is het verschil.’
Ik knik en druk mijn sigaret uit omdat onze bestelling wordt gebracht. Inderdaad: altijd kunnen wippen, dat heeft Gulpje perfect gezegd. Mijn aberratie is dat ik ervan houd om met vriendinnen over seks te praten, Ricki, het liefst zo grof en vulgair mogelijk. Ik hou van meisjes die het over ‘wippen’ hebben, over ‘hem erin blaffen’, over je ‘loosdoos’ of ín je muts gekletterd worden’. Veroordeel ons hoe je wilt, maar zulke uitdrukkingen gebruiken we nu eenmaal tijdens ons Jonge-Vrouwen-Topoverleg. ‘Nacht van de Lange Pikken’ noemen Lala, Kim, Fleur en ik het als we op een avond – het liefst doordeweeks – de stad ingaan en keihard door te drinken en urenlang te jongehoeren (term van Lala). Het grappige is dat we dan woorden en uitdrukkingen gebruiken die we van mannen nooit zouden accepteren (behalve als ze ze fluisteren, terwijl ze ons intussen tegen een muur of de spijlen van een bed drukken).
Het duo Buk & Bef is uitgegeten en heeft de rekening betaald. Ik heb alweer een sigaret gepakt, want de borsjtsj was aan mij eigenlijk niet besteed (culinair voorschrift no.I: bestel nooit iets wat je niet uit jezelf kunt spellen). Op weg naar de uitgang komen de mannen langs ons tafeltje. Hoe hanig ze net ook deden, nu gedragen ze zich schichtig en ongemakkelijk. Als Bef mij even aankijkt, zeg ik lief: ‘How do you do?’
Gulpje lacht, Buk schrikt en Befje Pavlov antwoordt onmiddelijk: ‘How do you do?’
‘The way you like it, honey,’ zeg ik, irritant zelfingenomen. Bef staart me even aan, niet wetend wat hij moet zeggen. Gulp giert het uit, terwijl het duo geparalyseerd staat te wachten.
‘Hey, you guys wanna sit down and join us for a minute?’ zegt Gulpje, na haar lachtoeval, en ik begin te roepen: ‘Yeah, sit down,’ want als ik ergens voor gemaakt ben, is het voor onverwachte dingen. Buk & Bef aarzelen even, maar nemen toch plaats. Een paar lunchers in Veskela’s kijken nieuwsgierig, hoewel we ons daar niets van aantrekken. Als de mannen zitten, probeert Buk het heft in eigen handen te nemen: ‘Are you from Sweden?’ vraagt hij.
‘Does it matter?’ antwoordt Gulpje. ‘I mean: do you want us to be from Sweden?’
‘Just wondering,’ zegt Buk, licht verongelijkt, terwijl Bef met zijn tong zijn bovenlip beroert. Gulpje pakt een sigaret uit haar pakje en neemt mijn halfopgerookte peuk van me over. Met een paar trekjes heeft ze haar sigaret aan. Buk & Bef kijken toe.
‘Do you know what this is called?’ vraagt Gulpje, rook uitblazend. Ze gebaart op de twee peuken tussen haar vingers en haar handeling van zoëven. De mannen schudden van nee.
‘Weet jij het?’ vraagt Gulp.
Ik zeg no.
‘Dutch fuck is what you Americans call that,’zegt ze droog. Ze geeft me mijn sigaret terug.
‘And we’re Dutch,’ vul ik aan, al even droog.
Buk & Bef zijn een kort moment sprakeloos.
‘We’ve gotta go back to work,’ herneemt Buk zich.
‘May we give you our phone numbers?’ vraagt Bef, net niet hijgerig. Dat mogen ze. We beloven hun vanavond te bellen.
Als ze verdwenen zijn, kijken Gulp en ik elkaar glimlachend aan. Beiden verscheuren we langzaam een visitekaartje.


Heel mooi, omdat Ronald Giphart door de ogen van een vrouw probeert te bekijken, erg goed gelukt.

net als waarshcijnlijk heel veel anderen was het eerste wat ik ging doen nadat ik verplicht ik ook van jou had gelzen voor mijn lijst, al zijn andere boeken lezen... nou nog de film..

[Boogie]

Prada schreef:
en VN...

VN, Vrij Nederland? Dan zal ik ff kijkuh!!

[PV]

Ik heb "Giph" en "Phileine zegt sorry" gelezen, de laatste vond ik het mooist. Ik ben van plan om meer van hem te gaan lezen in de vakantie, als ik er tijd voor heb.

[Anne]

Phileine zegt sorry, dat is zo'n goed en leuk boek! Aanrader! En Ik ook van jou is ook erg goed!
Ik hou van zijn humor.
"Ze vallen om"
"Ze vallen niet om"
"Ze vallen toch om"

Ik ook van jou...naja, de helft dan...vreselijk boek...

[Zyndel]

Giphart is super!
het boek Phileine zegt Sorry vind ik een van de beste boeken van moderne Nederlandse schrijvers

Anneee schreef:
Phileine zegt sorry, dat is zo'n goed en leuk boek! Aanrader! En Ik ook van jou is ook erg goed!
Ik hou van zijn humor.
"Ze vallen om"
"Ze vallen niet om"
"Ze vallen toch om"

das idd heel droog

[skatefamke]

ik vind 'ik omhels je met duizend armen' het mooiste boek van giphart, die heb ik zelf trouwens

ik heb voor het behalen van mijn diploma 65 piek aan boekenbonnen gekregen... ga ik een gipje van kopen. ik ben er alleen nog niet uit welke.

is er iemand die 'de voorzitter' heeft gelezen? die vond ik minder leuk dan de andere boeken van giphart.

[kootjezzz]

Vind Giphart echt goed, zeker literatuur!
Hij is heel cynisch, heeft humor. Er zitten echt leuke fragmenten in zijn boeken.

[*Shorty*]

Anneee schreef:

"Ze vallen om"
"Ze vallen niet om"
"Ze vallen toch om"

heel grappug!! echt...

[*Fallen_Tear*]

Ronald Giphart roelt

Ik heb gisteren "Phileine zegt sorry" gelezen, en dat vond ik een geweldig boek. Hij schrijft heel leuk, het boek barst van het sarcasme en de ironie

[LiN]

Giphart is gewoon masterlijk.

[Sacha]

Ik heb Ik ook van jou gelezen en vond het een heel mooi boek; het heeft gewoon een hele mooie dubbele bodem en daarnaast spelen gevoelens een belangrijke rol in het boek..
Het is wel literatuur, maar ik denk dat er een heleboel boeken zijn die nog veel en veel mooier zijn en een hogere literaire waarde hebben...

Inerdaad Giphart is een geweldige schrijver. Ik heb al zijn romans gelezen. Ik vind ze erg goed, vooral zijn laatste.

[Aurora]

Ik heb alleen ik ook van jou gelezen...leest erg leuk, hij heeft een leuke manier van schrijven

skatefamke schreef:
ik vind 'ik omhels je met duizend armen' het mooiste boek van giphart, die heb ik zelf trouwens

ik heb voor het behalen van mijn diploma 65 piek aan boekenbonnen gekregen... ga ik een gipje van kopen. ik ben er alleen nog niet uit welke.

is er iemand die 'de voorzitter' heeft gelezen? die vond ik minder leuk dan de andere boeken van giphart.

daar wil ik net in beginnen...

[Rollo Tomasi]

Als het cynisme en sarcasme van Giphart jullie aantrekt, dan moeten jullie zeker eens iets van Herman Brusselmans proberen, een Vlaamse schrijver, en klootzak van de eerste orde

[stroopwafel]

ik heb er NOG geen gelezen maar alle titels zijn genoteerd..

[Signy]

Ik heb hem net ontdekt

Ik ook van jou heb ik gelzen en die's echt supergoed, vinnik.
Ik ben nu bezig met Phileine zegt sorry, en ook die's sterk.

[Signy]

dystopia schreef:
Dat is literatuur! en naar mijn mening nog goeie ook

Kan niet precies uitleggen wat ik zo goed vind. Er zit een flinke dosis humor in, maar ook tragedie. Beide spreken mij ontzettend aan. Dat in combinatie met onverwachte elementen en ik ben verkocht!

Als jij hem kent, waarom snap je mijn sig. dan niej huh?

[Ska-nne]

Ik heb alleen 'Phileine zegt sorry' van hem gelezen en die vond ik zoooo goed!! Echt leuk boek..! Die humor, echt wat voor mij
Ik ga zeker meer van em lezen zodra ik in de ban van de Ring uit heb, en dat duurt nog even

kus
Sanne

[stylo girl]

Ik heb 'ik ook van jou' gelezen, is echt een vaag maar wel leuk boek. Het gaat over twee vrienden die naar de Dordogne gaan, en daar gesprekken hebben over liefde, literatuur en seks, ze krijgen daar ook allebei een vriendin. Seks scene's worden uitgebreid besproken(vind ik eerlijk gezegt wat minder, maar goed)Het is zeker literatuur!! Zit ook wel goede humor in, wel een aanrader....

[Dit bericht is aangepast door stylo girl (24-06-2001).]

stylo girl schreef:
Ik heb 'ik ook van jou' gelezen, is echt een vaag maar wel leuk boek. Het gaat over twee vrienden die naar de Dordogne gaan, en daar gesprekken hebben over liefde, literatuur en seks, ze krijgen daar ook allebei een vriendin. Seks scene's worden uitgebreid besproken(vind ik eerlijk gezegt wat minder, maar goed)Het is zeker literatuur!! Zit ook wel goede humor in, wel een aanrader....

[Dit bericht is aangepast door stylo girl (24-06-2001).]

K vind humor een beetje te groot woord; het is een vet serieus boek. Meisje dat in zichzelf snijdt noem ik geen humor...
maar dit is wat ik er van vond.

[Hannibal]

Nou Daan, ik heb 'Ik Omhels Je Met Duizend Armen' gelezen, en ik heb nog nooit zo gelachen, maar om nu te zeggen literatuur?

[Hannibal]

Blije mensen

Utrecht, 29 april 1991

Zoëven stond ik voor mijn raam te kijken naar de wolken boven de stad. Het schemerde, maar het regende niet. Ik kan dat heel lang, zo staren naar de stad en de lucht erboven. Jeroen Brouwers schrijft ergens: 'Ik vind er niets aan, aan leven.' En hoewel ik dat ook wel eens denk, overkomt het me toch vaker dat ik er juist wel wat aan vind, aan leven. Als ik 's avonds zo'n beetje half en half naar de stad sta te staren, en ik hoor de straatgeluiden, en ik zie mensen zitten in de cafés, en ik heb een volle agenda met allemaal leuke spaghetti-afspraken, dan word ik, tja, ik weet niet, het klinkt zo simpel, dan word ik best behoorlijk blij. Dat ik best behoorlijk blij ben, met m'n leven en zo, en al die dingen, hoe het gaat met m'n vrienden, en dat je je soms rot voelt over een bepaalde periode, maar dat er dan iemand op de proppen komt die geregeld haar tong in jouw mond gaat steken, en dat je dat dan een verhouding noemt, en dat je dan plotseling blij bent, niet zomaar blij, maar echt blij, zo blij dat je het zonder dralen zou willen zeggen, zo van: 'Hé, ik ben blij,' zo van dat je je moet inhouden om je ramen niet open te gooien en naar argeloze omstanders te roepen: 'Hé, argeloze omstanders, ik ben blij,' en dat er onder die argeloze omstanders mensen zitten die terugroepen: 'Hé, wij zijn ook blij,' en dat er nog meer mensen aankomen die allemaal roepen: 'Wij zijn blij,' en in de verte zie je mensen, en je wijst, en je roept: 'Hallo! Zijn jullie blij?' en ze roepen terug: 'Ja, wij zijn blij,' en overal zijn alle mensen blij, en jullie zwaaien naar mekaar, en omdat iedereen zo blij is, stelt iemand voor een club te beginnen, een club van blije mensen, en in de straat begint men te juichen, wat een enorm goed idee, en die club wordt ter plekke opgericht, en er wordt gefeest om te vieren dat de club er is, en het is zo'n uitermate blije bedoening, tot er een nieuw iemand de straat in komt wandelen, en jullie vragen: 'Nieuw iemand, ben jij blij?' en die nieuwe iemand zegt: 'Blij! Ik! Rot op! Ik heb kanker in mijn lul,' en er heerst meteen ontsteltenis, er is iemand niet blij, en de groep wacht gelaten af, tot er iemand roept: 'Maak hem af!' en de blije menigte roept: 'Ja, maak hem af!' en de menigte maakt hem af, en weer iemand anders roept: 'De stad in!' en de menigte juicht: 'Ja, de stad in,' en de menigte trekt de stad in, en iedereen die ze tegenkomen vragen ze: 'Ben jij blij?' en zegt iemand: 'Ja, ik ben blij,' dan mag hij bij de club, maar zegt iemand: 'Nee, ik ben niet blij,' dan is het tjakka! hoofd eraf, en jullie vragen het aan heel veel mensen, er er blijken heel veel mensen niet blij te zijn, en jullie gaan kampen inrichten om al die niet blije mensen gezamenlijk af te maken, en jullie brengen ze bij bosjes om het leven, rakkatakkarakkatakka klinkt het in de stad, onophoudelijk, en de lijken stapelen zich op, en sommigen van jullie vragen: 'Kan dit nu wel? Is dit niet wat overdreven?' en dan zeggen anderen: 'Dit moet, dit is de harde lijn,' en dan krijgen jullie onenigheid over deze twee zienswijzen, en dan ontstaan er twee groepen rivaliserende blije mensen, en gaan jullie elkaar bevechten, en dan komen er nog meer afsplitsingen, en nog meer groepen, en groepen blije mensen uit andere steden, en dan gaan jullie elkaar uitmoorden, en komen er hongersnoden, en uitgemergelde kinderen, en brandende gebouwen en bommen en verderf en dood. En als je dan 's avonds zo'n beetje half en half naar de wolken boven de stad staat te staren, te luisteren naar de avondgeluiden, en je ziet de mensen op straat, en de rottende met maden krioelende lijken en de afgekloven ledematen, en je ruikt de stinkende geur van verbrand vlees, dan denk je: Dat komt er nou van, van blij zijn.

[Hannibal]

Bij Giphart is het jammer genoeg zo dat als je er een gelezen hebt je ze bijna allemaal wel gelezen hebt. Tip, lees 'Giph', en koop over tien jaar nog eens een boek van Giphart dat dan nieuw is.
Dystopia, ik dacht dat jij niet zo hield van seks in verhalen, in Giphart komt toch aardig wat naar voren lijkt me zo?

[SoMeBoDy]

Ik heb 'ik ook van jou' gelezen en ik vond het wel een leuk boek