Oud 26-09-2003, 15:36
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Ik dacht dat het misschien wel leuk zou zijn, een vast topic te hebben, waar je gedichten kan plaatsen die je mooi vindt van bekende dichters.

Dit met als doel om je smaak te delen met mede-dop-pers. Verder motiveert het je wellicht om gedichten te gaan lezen van een bepaalde dichter.

Het posten van gedichten van bekende dichters houdt dus niet in dat je gedichten gaat plaatsen van een zeer bekende vriend of vriendin


Belangrijk



1). Vermeld bij het gedicht:

~De Naam van de dichter*
~Titel van het gedicht*

~Naam van het dichtbundeltje/ boek waar het gedicht uit komt, of waar je het vandaan hebt geplukt; internet bijvoorbeeld.


*Is verplicht te vermelden!.

2). Post je gedicht en ik of een andere FB zet het bij de andere gedichten en je orginele post wordt daarna verwijderd.


3). Geen chatconversaties; geen reacties over dingen die los staan van het gedicht.

4). Je kan hier ook reageren op de gedichten van anderen(van bekende dichters) onder de grote post met alle gedichten.




Ik zou zeggen: Post u allen!

Verandering (reageren op de geposte gedichten) mede-mogelijk gemaakt door lovetear
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...

Laatst gewijzigd op 29-09-2003 om 14:17.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 26-09-2003, 16:09
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Gepost door Dreamerfly


Zo waait de wind

Zo komen de dingen en gaan
we verzinnen ze niet, ze gebeuren
en al weten we niet waarvandaan
ze maken ons blij of we treuren
alles is nemen en geven lief kind
zo waait de wind

De wolken ze varen
ze varen voorbij
de sneeuw van december
de bloei van de mei
alles wat ik zing
wordt herinnering lief kind
zo waait de wind
't is 'n voetstap op 't grind
zo waait de wind

Zo komt de liefde
opeens ontmoet je haar
ze komt jouw kant op
en niemand weet van waar
als je de moed al hebt verloren
komt onverwacht 'n vrind
zo waait de wind


Leven


We doen zwaarwichtig met ons wel en wee
en er wil maar niet gebeuren wat we willen
een dag is als een druppel van de zee
een druppel waar we veel te zwaar aan tillen


Luisteren


Luisteren naar de hemel
er valt van alles uit
de hagel hagelt hagelwit
de regens klateren luid
luister als de storm begint
naar het donderen van de donder
luister naar de lentewind
hij fluistert zo bijzonder
en luister naar het lieve lied
van vogels in de luchten
kijk omhoog naar het blije blauw
en hoor de mensen zuchten


Dichter: Toon Hermans
Titels: Zo waait de wind/Leven/Luisteren
Dichtbundel: Zo waait de wind


Oorspronkelijk is het in het engels, dit is een vertaling er van, komt uit het toneelstuk Drie Koningen of: Zie Zelf Maar

Wanneer muziek de liefde voedt, speel door,
Geef me te veel ervan - dat, door het schrokken,
Mijn trek er misselijk van wordt en sterft.
Die wijs nog eens, hoe heerlijk stierf die weg:
Ze naderde mijn oor als het geluid
Dat ademt boven een viooltjesbed
En geuren steelt en geeft. Genoeg, niet meer; De zoetheid van daarnet keert toch niet weer. O liefdesgeest, wat ben je fel en gulzig, Dat er niettegenstaande je vermogen. Om alles, als de zee, in je op te schrokken, Toch niets, hoe hoog en rijk ook, tot je doordringt
Of ,op hetzelfde ogenblik al, is het
Armzalig en Platvloers! Als hoogste vorm
Van fantasie kent liefde alle vormen.

Schrijver:William Shakespeare, vertaalt door Gerrit Komrij
Titel/ Boekje:Drie Koningen Of: Zie Zelf Maar


Vlinders


Zoals de zachte nachtgeluiden
stil komen dwalen in je droom
raken gedachten je soms aan.

Dat moeders ook dood kunnen gaan.
Dat vaders ook wel eens kunnen huilen
En dat je nooit weet wat er komt.

Hoe kun je een gedachte laten zwijgen?
Het zijn net vlinders: kun je vlinders slaan?

Je wilt gewoon dezelfde blijven
En dat er niemand weg zal gaan

Dichter: Johanna Kruit
Titel: Vlinders
Boek/Bundel: De dichter is een tovenaar; 175 gedichten voor kinderen. Verzameling dus, oorspronkelijk komt het uit: Wie weet nog waar we zijn? Leopold, 1999


Van hier naar hier


Waar het stil is
ga daar rustig zitten

sluit je ogen
neem een atlas
tussen je oren

laat je gedachten
kalmpjes door spannende
landen bladeren

tot ze ergens komen
waar het stil is

daar waar je
rustig ging zitten
om wat van
de wereld te zien

Dichter: Erik van Os
Titel: Van hier naar hier
Boek: De dichter is een tovenaar; 175 gedichten voor kinderen. , oorspronkelijk komt het uit: Van hier naar hier, Stichting Plint 1997


...................................................................... ................................

Gedicht die mysecret zocht, mede mogelijk gemaakt/gepost door Leonoor

10 THINGS I HATE ABOUT YOU POEM


I hate the way you talk to me
And the way you cut your hair.
I hate the way you drive my car.
I hate it when you stare.
I hate your big dumb combat boots
And the way you read my mind.
I hate you so much it makes me sick -
It even makes me rhyme.

I hate the way you're always right.
I hate it when you lie.
I hate it when you make me laugh -
Even worse when you make me cry.
I hate it that you're not around
And the fact that you didn't call.
But mostly I hate the way I don't hate you --
Not even close, not even a little bit, not any at all.


from the "10 things i hate about you" movie
written by Karen McCullah Lutz and Kirsten Smith
Bron van deze: http://www.anzwers.org/free/roam3/10things.htm



...................................................................... ...........................

Gepost door wondersbestaan

'Als'

Als ik mezelf verwekt had
Leek ik vast vrij veel op mij
En als ik op mezelf lijk
Is dat optimistisch, blij
Was ik mijn eigen ouders
Is mijn leven goed begonnen
Jammer dat ´als´ betekend
Dat ik het heb verzonnen

Als waar kan zijn wat ik verzin
Is durf de laatste grens
Alles kan en alles mag
Alles naar mijn wens
Ik roep heel hard ´Het draait om mij`
Waarna mijn stem verstomd
Geluk is niet wat je bedenkt
Maar wat je overkomt

Dolf Jansen
...................................................................... ................................

Gepost door lovetear



Herfstwandeling

Reeds vroeg ontstegen aan het bed
waarin ook zij wel heeft gelegen
wier doen en laten mij toen tegen-
woordig vaak nog aan het denken zet,

ging ik de herfst in. Allerwegen
stond boomskelet na boomskelet
van alle allerliefsten het
verkoolde geraamte in de regen.

Wat is dat toch ontzettend met
relaties die hun einde kregen;
al was je ze ook zeer genegen

je hebt er jaren van gezwegen
en dan opeens kom je ze tegen
terwijl je op iets anders let.

Uitvaart

Zo'n tien jaar terug voor haar gevallen;
het duurde maar een maand of drie.
Toen kwamen drank en jaloezie
en achterklap de boel vergallen

Op zich geen grond voor nostalgie
- zo ging het vroeg of laat met allen -
maar het is vreemd nu ik de smalle
doodskist in deze aula zie.

Iets wat ik nooit geheel aanvaarde
blijkt plotseling ontstellend echt:

Dat ook door mij beminde vrouwen
verdwijnen in de natte aarde,

de handen op de borst gevouwen,
de voeten naast elkaar gelegd.

Kerkhof

Een herfstdag tegen allerzielen,
het was niet anders dan het was:
de zon, de bladeen die vielen,
het hek, de zerken en het gras.

Ik had een tijdje rondgezworven
voor ik haargraf gevonden had
want er wordt toch nog meer gestorven
dan je zou denken in zo'n stad.

En half beschaamd en half bewogen
-je ziet jezelf een beetje staan-
heb ik verwonderd overwogen
hoe vreemd de dingen altijd gaan,

hoe onverbiddelijk de liefde
verband houdt met verdriet en rouw,
en of ik als zij nu nog leefde
nog zoveel om haar geven zou

En nimmer was het dichter bij me
en nimmer verder van mij af,
het denken over de geheimen,
de gruwelijke, van het graf.


Allemaal van Jean Pierre Rawie, uit de bundel: we hebben alles nog te goed(die ik ooit stiekem mee heb moeten smokkelen uit de bibliotheek, omdat ze hem niet uit wilden lenen omdat mijn pasje verlopen was )

No second troy vind ik ook mooi van hem, maar die ken ik niet uit mijn hoofd.


Sotto Voce

Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en schijden,
en niet het snijden doet zo'n pijn
maar het afgesneden zijn.

Nog is het mooi, 't geraamte van een blad,
vlinderlicht rustend op de aarde,
alleen nog maar zijn wezen waard.
Maar tussen de aderen van het lijden
niets meer om u mee te verblijden;
bijeengehouden door wat pijn
en groter wordend met de tijd.

Arm en beschaamd zo arm te zijn.


Van M. Vasalis.

Eigenlijk vind ik vooral de beeldspraak van het bladgeraamte mooi, en de twee regels:
En niet het snijden doet zo'n pijn
maar het afgesneden zijn.

Prachtig .


________________

steen

Verdriet kit al mijn krachten samen,
zodat ik roerloos word als steen.
Mijn hele wezen word materie,
een ondoordringbaar star mysterie,
o sla de rots, opdat ik ween.




Prachtig toch?


VERSLAAFD RONDEEL

Ik kan dit leed met niemand delen
al slaap ik niet meer van verdriet,
Met drank en valium en speed
lukt het nog wel mooi weer te spelen,

zodat temidden van de velen
geen sterveling mijn wanhoop ziet:
ik kan dit leed met niemand delen,
al slaap ik niet meer van verdriet.

Ach God, verstrek mij duizend kelen
waar ik vergetelheid in giet,
want baat het niet, dan schaadt het niet,
en wat kan mij de wereld schelen?
Ik kan dit leed met niemand delen.


Dichter:Jean Pierre Rawie

Zocht: Lovetear, gevonden/gepost doorLive



Confetti

Ik zoek een misverstand om in te geloven.
Al mijn gedchten zitten binnen
en met hun voorhoofd aan de ruit
van al mijn ramen, van onderen tot boven
gedrongen, kijken zij mismoedig uit.

De oudste hebbn kindergezichten,
ze dansen en fluistren met elkaar,
de jongste hebben rimpels, grijzend haar.
Ik wou maar dat het vreselijk ging waaien,
zodat het volle, stille huis ging zwaaien
en dat de ramen openvlogen en de gedachten alle,
geel roze, wit, geluidloos als ze zijn,
als een sneeuwstorm confetti zouden vallen
op straat - er hoeft geen held te zijn
waarvoor ze 't doen. Good afternoon.

Vasalis, vergezichten en gezichten

No second Troy

Ik heb een vrouw bemind, die best
een tweede Troje zou verdienen,
en die door drank en heroïne
onder mijn ogen werd verpest.

Tot ziekbed kromp het liefdesnest,
en ik zou zachtjes willen grienen,
omdat alleen dit clandestiene
sonnetje van ons tweeën rest.

Zo'n veertien regeltjes waarmee je
een tipje van de sluier licht,
wat zout om in de wond te wrijven.

Wat zijn dat toch voor waanideeën,
dat je, verdomd, in een gedicht
`de dingen van je af kunt schrijven'?

Rawie, oude gedichten en volgens mij stond deze ook in Kwade trouw.

De Dapperstraat

Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant,
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hoge staat.

Dit heb ik bij mijzelve overdacht,
Verregend, op een miezerige morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat.

Van J.C.Bloem
Uit: verzamelde gedichten

en deze dan ook nog erbij:

Voor wie dit leest

Gedrukte letters laat ik U hier kijken,
Maar met mijn warme mond kan ik niet spreken,
mijn hete hand uit dit papier; niet steken;
wat kan ik doen? Ik kan u niet bereiken.

O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen.
Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid;
verzacht het vreemde door de druk verstenen
van het geschreven woord, of spreek het uit.

Menige verzen heb ik al geschreven,
ben menigen een vreemdeling gebleven
en wie ik griefde weet ik niets te geven;
liefde is het enige.

Liefde is het meestal ook geweest
die mij het potlood in de hand bewoog
tot ik mij slapende voorover boog
over de woorden die Gij wakkerleest.

Ik zou wel onder deze bladzij willen zijn
en door de letters heen van dit gedicht
kijken in Uw lezende gezicht
en hunkeren naar het smelten van Uw pijn.

Doe deze woorden niet vergeefs ontwaken,
zij kunnen zich hun naaktheid niet vergeven;
en laat Uw blik hun innigste niet raken
tenzij Gij door de liefde zijt gedreven.

Lees dit dan als een lang verwachte brief,
en wees gerust, en vrees niet de gedachte
dat U door deze woorden werd gekust:
ik heb je zo lief.

Van: Leo Vroman
Uit: Gedichten, vroegere en latere
...................................................................... ...................................

Gepost door: Secreet

Zeven maal om de aarde te gaan,
Als het zou moeten op handen en voeten;
Zeven maal, om die ene te groeten
Die daar lachend te wachten zou staan,
Zeven maal om de aarde te gaan.

Zeven maal over de zeeën te gaan,
Schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
Kon uit de dood ik die ene doen keren
Zeven maal over de zeeën te gaan -
Zeven maal, om met zijn tweeën te staan.


Dichter: Ida Gerhardt
Titel: Zeven maal
Dichtbundel: Ida Gerhardt verzamelde gedichten

Ga nu maar liggen liefste in de tuin
de lege plekken in het hoge gras,
ik heb altijd gewild dat ik dat was,
een lege plek voor iemand om te blijven.

Dichter: Rutger Kopland
Titel: X
Bundel: Het liefste gedicht



wees niet bang
je mag opnieuw beginnen
vastberaden doelbewust
of aarzelend op de tast
houd je aan regels
volg je eigen zinnen
laat die hand maar los
of houd er juist een vast


wees niet bang
voor al te grote dromen
ga als je het zeker weet
en als je aarzelt wacht
hoe ijdel zijn de dingen
die je je hebt voorgenomen
het mooiste overkomt je
het minste is bedacht


wees niet bang
voor wat ze van je vinden
wat weet je van een ander
als je jezelf niet kent
verlies je oorsprong niet
door je te snel te binden
het leven lijkt afwisselend
maar zelfs de liefde went


wees niet bang
je bent een van de velen
en tegelijk is er
maar een als jij
dat betekent
dat je vaak zult moeten delen
en soms zult moeten roepen
laat me vrij

Dichter: Freek de jonge
titel: wees niet bang
bundel: X





Een kinderspiegel - judith Herzberg

Als ik oud word neem ik blonde krullen
ik neem geen spataders, geen onderkin,
en als ik rimpels krijg omdat ik vijftig ben
dan neem ik vrolijke, niet van die lange om mijn mond
alleen wat kraaiepootjes om mijn ogen.

Ik ga nooit liegen of bedriegen, waarom zou ik
en niemand gaat ooit liegen tegen mij.
Ik neem niet van die vieze vette
grijze pieken en ik ga zeker ook niet
stinken uit mijn mond.

Ik neem een hond drie poezen en een geit
die binnen mag, dat is gezellig,
de keutels kunnen mij niet schelen.
De poezen mogen in mijn bed
de hond gaat op het kleedje.

Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen
niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars.
ik neem een hele lieve man die tamelijk beroemd is
de hele dag en ook de hele nacht
blijven wij alsmaar bij elkaar


Rutger Kopland

eindelijk zag ik dat alles voorbij
zou gaan als deze dag boven
land dat ik lief heb

Ik zeg niet dat dat erg is
ik zeg alleen wat ik dacht
te zien


Ga nu maar liggen liefste in de tuin
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven




Toon Telligen - Een streep

Ik trok een streep;
tot hier,
nooit ga ik verder dan hier.

Toen ik verder ging
trok ik een nieuwe streep,
en nog een streep.

De zon scheen
en overal zag ik mensen,
en iedereen trok een streep
iedereen ging verder

...................................................................... ......................

Gepost door: Frummel

Eb

Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
Iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
Waterdun omhuld door ’t ogenblik.
Zuigende eb aan het gemoed,
Dat de minuten trekt en dat de vloed
Diep in zijn duisternis bereidt.


Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?

M. Vasalis ( )

(ik weet niet uit welke bundel,
hangt bij mij op school)





Impasse

de man was moe, hij zag het leven niet meer zitten
hij zag zichzelf alleen maar zitten op z'n stoel
hij had geen kracht meer om z'n tuintje om te spitten
en kreeg een grenzeloos, vereenzaamd, leeg gevoel

toen heeft hij heel lang aan zijn kamerraam gezeten
alsof hij wachtte op een teken, een geluid
van buitenaf, dat hem weer nieuwe kracht zou geven
maar tevergeefs keek hij er elke dag naar uit

zo heeft hij héél lang aan dat stille raam gezeten
de tuin werd groen en toen weer grijs en toen weer groen
totdat hij godzijdank ten slotte heeft begrepen
dat er geen teken kwam ... dat hij het zelf moest doen

Toon Hermans
Uit 'Fluiten naar de overkant'

(Vind ik persoonlijk het meest rakende gedicht dat ik ooit gelezen heb)
...................................................................... ...................................

Gepost door: Leonoor

Leven is als sneeuw
Je kunt het niet bewaren
Troost is dat jij er was
Uren, maanden, jaren

Door: Herman van Veen

Dankzij Goede Fee.
...................................................................... ...................................

Gepost door: Ems

Dit is Schreeuwlandschap van Jotie t Hooft. Ik heb zijn verzamelde gedichten van hem : In mij is ontstuitbaar de doodsbloem ontloken, maar die heb ik uit geleend dus dit komt van internet

Het was waar, zei ik
Hij speelde met woorden als geen ander
Maar wat had dat te betekenen

Zo bleek was hij in mij
Op de foto van toen
En wat toen? Te doen?

Schreeuwlandschap, junkieverdriet
Een jongen van éénentwintig jaar
Vlaanderens grootste poète maudit

Hij flirtte met het einde
De mens, een naald zoekend naar een ader
De cultus van de dood
Waarom is dit bestaan zo hard, Grote Vader

Het icoon van de zwarte romantiek
Een zielsmelodie in contramine
Roodbruine vloeistof op de kale muur van zijn sterftplaats
…overdosis cocaïne…
...................................................................... .................................

Gepost door: Live

Onderstaande van JC Bloem is een van de mooiste gedichten die ik ooit gelezen heb. Daarbij ook nog enkelen van Rawie (en Bloem en een vertaling van shakespeare) (ik zal in mijn eigen topic nog wel die twee herfstgedichten plaatsen Dreamerfly) Deze twee dichters zijn naar mijn idee de besten in de Nederlandse poezie. Dus als je daar nog niet zo veel van gelezen hebt, raad ik je dat zeker aan.

~Het portret~

Wanneer ik dood ben en de donkren komen,
Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij
Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen.
Ik merk er toch niets van. Het is voorbij.

Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen
De beeltenis van dit bemind gelaat,
In een tot molm geworden kist geborgen,
Diep in de muffe grond met mij vergaat.

Doch als ik stervend ben, maar nog niet henen,
Dan wil ik 't houden in mijn vege hand.
Mijn laatste denken moet nog zijn doorschenen
Door 't liefste waar het zich aan had verpand.

Want ik berust erin. 'k Heb in mijn streven
Naar iedere andre liefde om niet gehaakt -
Door deze alleen is dit rampzalig leven
Tot onuitsprekelijk geluk gemaakt.


© JC Bloem





~Bezit~

Waar ik mijn hart aan heb verpand
in mijn verspild verleden,
het ging voorbij, het hield geen stand,
het is als zand vergleden.

Ik heb mij steeds het meest gehecht
aan sterfelijke zaken,
aan dingen die ik nimmer echt
tot mijn bezit kon maken.

Maar alles wat zo dierbaar was
dat ik het heb verloren,
is mij sinds ik het kwijt ben pas
voorgoed gaan toebehoren.


© Jean Pierre Rawie





~Interieur~

Wanneer ik over het verdwijnen
van weer een zielsgeliefde treur,
sluit ik behoedzaam de gordijnen
en schuif de grendel voor de deur.

Niets blijft mij in mijn misogyne
momenten meer dan dit houvast:
het lamplicht op de schrijfmachine,
de boeken in de boekenkast.

Ik hoor de regen langs de ramen
en hoe een late motor start.
De liefdes gingen als zij kwamen.
Ik hoor de wind, en hoor mijn hart.


© Jean Pierre Rawie




~Rendez-vous~

Er wordt nog altijd over je gesproken,
terwijl je langzaam een wordt met de grond,
en onze liefde gaat van mond tot mond,
want wat ons bond is door geen dood verbroken.

Wij waren zo betrokken met elkaar,
dat lijf en ziel elkaar blijven bestoken.
Maar lief, kom soms een beetje bij me spoken;
wij zijn nog lang niet met elkander klaar.


© Jean Pierre Rawie





~Sonnet 81~

Of ik leef lang en zal je grafschrift schrijven,
Of jij gedenkt dat ik tot stof verging,
Al zou er ook van mij niets overblijven,
De dood rooft nimmer jouw herinnering.
Dit vers geeft aan jouw naam het eeuwig leven,
Al ben ik voor de wereld heengegaan,
Mij kan de aarde een arm graf maar geven,
Jouw tombe blijft voor 's werelds oog bestaan,
Mijn teder vers, voor jou een monument,
Zullen nog ongeboren ogen lezen,
Terwijl menige tong jouw naam nog kent
Als geen die ademhaalt er nog zal wezen.
Mijn pen zal maken dat jij overleeft
Zolang de mensheid mond en adem heeft.

Shakespeare




~Ursa minor i~

De hemelboog wordt sedert weken
slechts door jouw sterrenbeeld beheerst,
en of ik nimmer had gekeken
zie ik de wereld voor het eerst.

Ik heb de straten en de stegen
waarvan ik elke tegel weet
om jouwentwille liefgekregen
en met betekenis bekleed.

En alle nooit van mij geweken
en steeds ondragelijker druk
verliest zijn dreiging vergeleken
met dit onmogelijk geluk.

Wat is geweest is om het even,
wat wordt van geen belang, zolang
ik zulke liefde nog kan geven
en zulke liefde nog ontvang.

Ik weet niet of dit nieuwe teken
mijn noodlot wel of niet vervult,
maar hart, ik sta voor deze weken
voor eeuwig bij je in de schuld.


© Jean Pierre Rawie





~Vader~

Mijn vader sterft; Als ik zijn hand vasthoud,
voel ik de botten door zijn huid heen steken.
Ik zoek naar woorden,
maar hij kan niet spreken
En is bij elke ademtocht benauwd

Dus schud ik kussens en verschik de deken
Waar hij met krachteloze hand in klauwt
ik blijf zijn kind,
al word ik eeuwen oud,
en blijf als kind voor eeuwig in gebreke

Wij volgen een voor een hetzelfde pad,
en worden met dezelfde maat gemeten;
Ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten
zoals hij bij zijn eigen vader zat
Straks is hij weg, en heeft nooit geweten,
hoe machteloos ik hem heb liefgehad


© J.P. Rawie




~Grafschrift~

Het in zijn roes slechts half geleegde glas
Staat naast de stoel, waar hij heeft uitgestreden;
Het laatste boek is op de grond gegleden
In de om de kachel heen gemorste as.

Wat geeft het of men zo of anders leeft?
Dit zagen de verschrikten, die hem vonden:
Een mens, die niet meer bloedt uit duizend wonden,
Maar 't leven eindlijk overwonnen heeft.


© JC Bloem



Nou, ik stop maar want anders worden het er veel te veel, maar er zijn nog veel meer mooie gedichten van deze heren!!!
...................................................................... ...............................
Gepost door: DaisyDeadPetals

Over verdriet, dit vind ik echt een van de mooiste gedichten ooit geschreven! Emily Dickinson is zowieso geweldig, heerlijk eenzaam en deprimerend als je in de stemming bent .


-I measure every grief I meet-
--Emily Dickinson--


I measure every grief I meet
With analytic eyes;
I wonder if it weighs like mine,
Or has an easier size.

I wonder if they bore it long,
Or did it just begin?
I could not tell the date of mine,
It feels so old a pain.

I wonder if it hurts to live,
And if they have to try,
And whether, could they choose between,
They would not rather die.

I wonder if when years have piled--
Some thousands--on the cause
Of early hurt, if such a lapse
Could give them any pause;

Or would they go on aching still
Through centuries above,
Enlightened to a larger pain
By contrast with the love.

The grieved are many, I am told;
The reason deeper lies,--
Death is but one and comes but once
And only nails the eyes.

There's grief of want, and grief of cold,--
A sort they call 'despair,'
There's banishment from native eyes,
In sight of native air.

And though I may not guess the kind
Correctly yet to me
A piercing comfort it affords
In passing Calvary,

To note the fashions of the cross
Of those that stand alone
Still fascinated to presume
That some are like my own.


-I cannot live with you-
--Emily Dickinson--


I cannot live with you,
It would be life,
And life is over there
Behind the shelf

The sexton keeps the key to,
Putting up
Our life, his porcelain,
Like a cup

Discarded of the housewife,
Quaint or broken;
A newer Sevres pleases,
Old ones crack.

I could not die with you,
For one must wait
To shut the other's gaze down,--
You could not.

And I, could I stand by
And see you freeze,
Without my right of frost,
Death's privilege?

Nor could I rise with you,
Because your face
Would put out Jesus'.
That new grace

Glow plain and foreign
On my homesick eye,
Except that you, than he
Shone closer by.

They'd judge us--how?
For you served Heaven, you know
Or sought to;
I could not,

Because you saturated sight,
And I had no more eyes
For sordid excellence
As Paradise.

And were you lost, I would be,
Though my name
Rang loudest
On the heavenly fame.

And were you saved,
And I condemned to be
Where you were not,
That self were hell to me.

So we must keep apart,
You there, I here,
With just the door ajar
That oceans are,
And prayer,
And that pale svustenance,
Despair!


-The heart asks pleasure first-
--Emily Dickinson--


The heart asks pleasure first
And then, excuse from pain-
And then, those little anodynes
That deaden suffering;

And then, to go to sleep;
And then, if it should be
The will of its Inquisitor,
The liberty to die.

...................................................................... ................................
gepost door:Liefkleinmeisje

Hendrik Marsman - Heerser

Hij schreed
en ruimte was hem soepel kleed
aan 't koele lijf

de gladde luchten spatten uit elkander
en rode sterren walmden ál hun wonder
in wankelenden nacht

hij schreed
en ruimte brak aan zijn metalen tred
en lucht verkromp voor zijn doorzengden zucht

leven was enkle vlokken violette geur

hij at
en aarde trok haar gillende spiralen
hij had geproefd

hij stond,
atoom en kosmos beide,
en heersend was in ertsen greep
over den werveldans der elementen
d'ivoren glimlach van den stillen knaap
...................................................................... .................................
Gepost door: floorzub


Passage uit Two gentleman of Verona: Act III Scene I
William Shakespeare

And why not death rather than living
torment?
To die is to be banish'd from myself;
And Silvia is myself: banish'd from her
Is self from self,—a deadly banishment!
What light is light, if Silvia be not seen?
What joy is joy, if Silvia be not by?
Unless it be to think that she is by
And feed upon the shadow of perfection.
Except I be by Silvia in the night,
There is no music in the nightingale;
Unless I look on Silvia in the day,
There is no day for me to look upon.
She is my essence; and I leave to be,
If I be not by her fair influence
Foster'd, illumin'd, cherish'd, kept alive.
I fly not death, to fly his deadly doom:
Tarry I here, I but attend on death;
But, fly I hence, I fly away from life.


EEN VERS DAT ALS EEN NACHTKAARS UITGAAT
Eliza Laurillard (1830-1908)
Uit: Ernstig en los, 1874
http://web.inter.nl.net/users/R.Hid.../nachtkaars.htm

In een dilligence zaten
Negen menschen bij elkaar;
't Was een dag van groote hette,
En de lucht was drukkend zwaar.

Alles wat die menschen zeiden,
Kwam zoowat op 't zelfde neer:
Niemand hunner sprak tenminste
Anders dan van 't heete weer.

Naast een jongen, dwazen dandy
Zat een onderofficier;
Nevens hem een rijzig zeeman,
Over dien een rentenier.

Naast den rentenier een nufje,
Als een uitgeknipte prent;
En naast haar een burgerjufvrouw
Met een Amsterdamsch accent.

't Was een ruwe paardenkooper,
Die weer achter deze zat,
En gewoon was zóó te spreken,
Of hij hooge ruzie had.

Aan zijn zijde een reizend hand'laar,
In zijn spreken razend vlug,
En daarnaast een rimp'lig bestje,
Bevend en gekromd van rug. -

" 't Is fameus!" zoo spreekt de dandy,
En daarbij wordt uiterst net
Met twee vingers en twee duimen
't Kneveltjen in krul gezet:

" 't Is fameus vandaag, meneeren!
Etouffant is de atmosfeer!
Men gaat waarlijk languisseeren
Naar wat vocht, - mijn woord van eer!"

"Ja!" zoo antwoordt hem de zeeman,
En zijn dasknoop zit al laag,
Maar hij trekt dien nog wat lager,
Tot zoowat de streek der maag:

"Erger nog as in Oostinje
Brandt de zon hier op je huid;
't Merg druipt weg uit al je knokkels;
't Pek loopt al de naden uit."

"Ja, 't is warm," zoo zegt de man nu
Die stil van zijn renten leeft,
En wiens hals een hooge heining,
Wit en helder om zich heeft:

" 't Is zeer warm," vervolgt hij, - keurig,
Of 't zóó naar de drukpers moet:
"Anders is de zon zoo lieflijk,
Maar thans kwelt derzelver gloed."

"Stel je voorr," zoo zegt de krijger
Trekkend aan zijn kinnebaard, -
Hand'ling, waar een ernstig fronsen
Van het voorhoofd zich mee paart:

"Stel je voorr, 'k heb met zoo'n hette
Eens vijf u...rren gemarrcheerrd;
't Was wat! Maar - in mijn carrière
Dient bepaald geobediëerrd."

"Nou maar,"spreekt de paardenkooper
Op zijn ouden ruzietoon, -
En zijn pet, heel schuin gestooten,
Dekt zijn hoofd niet, maar zijn koon, -

"Nou maar, wat wou jullie praten!
'k Leg hier de verklaring af,
Dat ik eens een dag beleefd heb,
Dat een peerd geen schaduw gaf.

'k Was op weg: 'k wou wat schuilen
Achter 't peerd, maar ja! toen scheen -
't Is zoo waar als ik 't je zeg, hoor! -
't Zonnelicht er dwars doorheen."

" 'k Weet nog wel," zegt nu het bestje,
En het bruine bovenvlak
Van haar hand loopt langs haar neus heen, -
"Dat de musschen van het dak

Zoo maar morsdood kwamen vallen,
Doe ik nog een meiske was;
En het vee kreeg 's zeumers koeken,
Want er stond geen sprietje gras."

"Ja, enfin!" zoo spreekt de hand'laar
In een snellen woordenvloed:
"Zie je? een glaasje grog van bessen
Straks in 't Posthuis, dat doet goed.

Ik ben altijd reizend , zie je?
Nu, enfin, dan kent men dat.
Grog of Beiersch, - prachtig! heerlijk!
Van dat Beiersch, frisch van 't vat!"

"Och!" zucht nu de burgerjufvrouw
"Liefe minsch! 'k bin sou verhit!
't mot wel sijn, sou 'k haast geloufen
Da'k sou an de sonsij sit.

Op uws plaassie is 't nog beiter,
Maar hier sweit een minsch sich doud;
'k mot u seggen: van mijn handen
Loupt een plassie in me schout."

Van de hette spraken allen, -
Maar die eene stijve nuf?
Wel, die zei daarbij maar telkens
Met haar zakdoek waaiend: "pf!"

In meer dan éénen zin, maar ook door dit besluit,
Gaat dit verheven dicht gelijk een nachtkaars uit.
...................................................................... ...................................
Gepost door:Multilot

Hans Andreus
Voor een dag van morgen

wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg ik om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
miscchien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens.
ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man alleen maar een vrouw,
dat een mens zo liefhad
als ik jou.
...................................................................... ................................
Gepost door: Woodstock

Annie M.G. Schmidt: Bijziende

De wereld waar ik door loop zonder bril,
bestaat vooral uit vlekken en uit vegen.
De vlekken staan voor 't grootst gedeelte stil,
terwijl de vegen allemaal bewegen.

Mijn vrienden zeggen: Doe toch niet zo dwaas,
zet toch een bril op. Al dat malle turen...
Maar zij begrijpen niet, hoe juist dat waas
mij helpen kan het leven te verduren.

Wel zit ik wel eens in lijn zeventien,
terwijl het twee moet zijn. En ik val voorover
de trappen af, ondat ik niet kan zien
waar ze beginnen. Maar daartegenover

zie ik soms ineens een kangoeroe
met een bruin jonkie, op het Leidseplein.
Erg lief is dat, al geef ik later toe
dat het geen kangoeroe geweest kan zijn.

Zo is het nou. En ik ga kippig door
en zeg: hallo Mies, tegen een pastoor...

(uit mijn hoofd opgeschreven, er kunnen dus enkele woorden een beetje verkeerd zijn. ik weet ook niet meer uit welke bundel het komt, maar ik vind het geniaal.)


Willem Wilmink - Mijn broertje

Ik heb een klein broertje met wit haar
en een grote snottebel,
ik heb een klein broertje van twee jaar,
en `t is een leuk ventje, dat wel.
Als-ie stout is krijgt-ie weinig straf,
want hij is ook nog zo klein.
Met mij loopt dat wel ànders af:
ik moet verstandig zijn.

Hij begrijpt er nog zo weinig van
wanneer ik hem vertel,
dati-ie niet met mijn speelgoed spelen kan,
maar `t is een leuk ventje, dat wel.

Hij maakt wel `es dingen van me stuk,
en dat is niet zo fijn.
Maar het is ook nog zo`n kleine puk,
en ik moet verstandig zijn.

Hij zit aan mij meccanodoos
en aan mijn voetbalspel,
en soms is het hopeloos,
maar `t is een leuk ventje, dat wel.
Dat wel.
...................................................................... .................................
Gepost door:Dhyana


Van http://www.kindermishandeling.nl
Door Arthur

Ik ben lucht
voor mijn vader
In een hoekje getrapt
en vergeten

Ik ben niks
Ik ben niemand
en nergens toe in staat
dan te janken in mijn slaap

Zie mij,
kijk maar goed
van voor en van achter
Ik spring in het rond

Maar daaronder
koud en kil
Warmte ken ik niet
Want ik ben de lucht
die ik adem niet waard
...................................................................... ................................
Gepost door:Anneee

Ruzie voorbij (Johanna Kruit)

Ik pluk de sterren uit de hemel
en graaf de maan op uit het zand.

Kijk alle schaduwen verdwijnen
ze lopen weg, ik zing en dans.

Ik haal het zonlicht naar beneden
en stop het in mijn schoudertas.

Nu loop ik zingend door de dagen:
het is zoals het vroeger was.




Ik danste die morgen toen de schepping begon.
Ik leidde de dans van de sterren, de maan en de zon.
De golvende velden en de deinende zee
en alles wat ademt, danste mee.

Ik danste voor blinden die mij riepen om licht.
Ik gaf aan verschopten een naam en een gezicht.
Ik danste voor kinderen, de koning te rijk.
Ik danste het lied van gerechtigheid.

De dans leek te sterven, maar ik deelde het brood
en danste uit liefde veel sterker dan de dood.
Ik zal in jouw leven als je meedanst met mij
om vrede voor héél de schepping, zegt Hij.


(Sleumer, uit: Vrede voor jou)
...................................................................... ....................
Gepost door:dinki

Dit gedicht vind ik echt heel erg mooi, het komt uit de film 'Four Weddings And A Funeral', wordt voorgelezen tijdens de funeral.
er is ook een vertaling in het nederlands, maar die vind ik minder goed.

W.H. Alden - 'Funeral Blues'

Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy obne,
Silence the piano's and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crêpe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last forever: I was wrong.

The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood;
For nothing now can ever come to any good.
...................................................................... .......
Gepost door: Sublime

(dit zijn wel mijn aller aller aller lievelingste gedichten )


The Tiger - William Blake

Tiger! Tiger! burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry?

In what distant deeps or skies
Burnt the fire of thine eyes?
On what wings dare he aspire?
What the hand dare seize the fire?

And what shoulder, and what art,
Could twist the sinews of thy heart?
And when thy heart began to beat,
What dread hand, and what dread feet?

What the hammer? what the chain?
In what furnace was thy brain?
What the anvil? what dread grasp
Dare its deadly terrors clasp?

When the stars threw down their spears,
And watered heaven with their tears,
Did he smile his work to see?
Did he who made the Lamb made thee?

Tiger! Tiger! burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Dare frame thy fearful symmetry?
--------------------------------------------------------------------------------

Herman Gorter

Zie je ik hou van je,
ik vin je zo lief en zo licht -
je ogen zijn zo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.

En je neus en je mond en je haar
en je ogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.

Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent.

O ja, ik hou van je,
ik hou zo vrees'lijk van je,
ik wou het helemaal zeggen -
Maar ik kan het toch niet zeggen.
--------------------------------------------------------------------------------

Vlinders - Johanna Kruit

Zoals de zachte nachtgeluiden
stil komen dwalen in je droom
raken gedachten je soms aan.

Dat moeders ook dood kunnen gaan.
Dat vaders wel eens kunnen huilen.
En dat je nooit weet wat er komt.

Hoe kun je een gedachte laten zwijgen?
Het zijn net vlinders: kun je vlinders slaan?

Je wilt gewoon dezelfde blijven.
En dat er niemand weg zal gaan.
--------------------------------------------------------------------------------



Diep weggedoken in mijzelf - Nannie Kuiper

diep weggedoken in mijzelf
omringd door dikke muren

wel gaatjes om te gluren
naar wat buiten is

maar wie erdoor
naar binnen kijkt
ziet duisternis


en

ik heb mijn favoriete plint gedichten op mn website gezet:

KLIK VOOR PLINT
...................................................................... ....................

Gepost door: In Your Room

Vliegen
Vliegen is een beetje dromen
zonder einde en begin.
Ergens weggaan, ergens komen
en de droom daar tussenin:
aan de wolken kunnen raken,
dichter bij de sterren zijn
en de wereld kleiner maken.
Klein, klein, kleiner, kleinst….

Dromen is een beetje vliegen,
fladderen in het begin
leren stijgen, hoger komen
tussen twee gedachten in.
Even aan de wolken raken,
even bij de sterren zijn
en de wereld kleiner maken.
Klein, klein, kleiner, kleinst…

Leren vliegen,
toch weer dalen,
zien opnieuw omhoog te komen,
grijpen en het net niet halen,
dat is dromen.

Dromen is toch blijven vliegen,
weer beginnen bij ‘t begin.
Dromen is een beetje liegen
tegen beter weten in

auteur: Mies Bouhuys
bron: Omdat ik in de wereld loop
Uitgever: Holland - Haarlem 1985
http://home.quicknet.nl/qn/prive/liedgenootschap/

-------------

Dit alles

Ik was je kwijt voordat ik je bezat,
ik heb je al gemist voor ik je kende;
er is klaarblijkelijk nog meer ellende
dan ik voor mogelijk gehouden had.

En elke keer dat wij elkaar bekenden,
en alles wat je zogenaamd vergat –
Ik zou iets voor ons willen doen, maar wat
ik doe, het zal zich nooit ten goede wenden.

De ergste droefenis is trouwens pas
gekomen met het vreselijke weten
dat ik je nooit in wezen heb bezeten,
terwijl ik zo bezeten van je was.

Ik wilde dat ik even kon vergeten
hoe onvergetelijk dit alles was.

Auteur: Jean Pierre Rawie
http://www.geocities.com/la_vertigo/nedpoezie.html

-------

Composed Upon Westminster Bridge, September 3, 1802
Earth has not anything to show more fair:
Dull would he be of soul who could pass by
A sight so touching in its majesty:
This City now doth, like a garment, wear
The beauty of the morning; silent, bare,
Ships, towers, domes, theatres, and temples lie
Open unto the fields, and to the sky;
All bright and glittering in the smokeless air.
Never did sun more beautifully steep
In his first splendour, valley, rock, or hill;
Ne'er saw I, never felt, a calm so deep!
The river glideth at his own sweet will:
Dear God! the very houses seem asleep;
And all that mighty heart is lying still!


Auteur: William Wordsworth
http://www.breakoutofthebox.com/westminster.htm
...................................................................... ....................

Gepost door: Tha Joker

written by: Edgar allen Poe
out of: Fairlyland, The Raven and other poems

The Raven

Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
"'Tis some visitor," I muttered, "tapping at my chamber door—
Only this, and nothing more."


Ah, distinctly I remember it was in the bleak December,
And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor.
Eagerly I wished the morrow;— vainly I had sought to borrow
From my books surcease of sorrow— sorrow for the lost Lenore—
For the rare and radiant maiden whom the angels name Lenore—
Nameless here for evermore.


And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain
Thrilled me— filled me with fantastic terrors never felt before;
So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating,
"'Tis some visitor entreating entrance at my chamber door—
Some late visitor entreating entrance at my chamber door;—
This it is, and nothing more."


Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer,
"Sir," said I, "or Madam, truly your forgiveness I implore;
But the fact is I was napping, and so gently you came rapping,
And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door,
That I scarce was sure I heard you"— here I opened wide the door;—
Darkness there, and nothing more.


Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing,
Doubting, dreaming dreams no mortals ever dared to dream before;
But the silence was unbroken, and the stillness gave no token,
And the only word there spoken was the whispered word, "Lenore!"
This I whispered, and an echo murmured back the word, "Lenore!"-
Merely this, and nothing more.


Back into the chamber turning, all my soul within me burning,
Soon again I heard a tapping somewhat louder than before.
"Surely," said I, "surely that is something at my window lattice:
Let me see, then, what thereat is, and this mystery explore—
Let my heart be still a moment and this mystery explore;—
'Tis the wind and nothing more."


Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter,
In there stepped a stately raven of the saintly days of yore;
Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed
he;But, with mien of lord or lady, perched above my chamber door—
Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door—
Perched, and sat, and nothing more.


Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore.
"Though thy crest be shorn and shaven, thou," I said, "art sure no craven,
Ghastly grim and ancient raven wandering from the Nightly shore—
Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."


Much I marvelled this ungainly fowl to hear discourse so plainly,
Though its answer little meaning— little relevancy bore;
For we cannot help agreeing that no living human being
Ever yet was blest with seeing bird above his chamber door—
Bird or beast upon the sculptured bust above his chamber door,
With such name as "Nevermore."


But the raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only
That one word, as if his soul in that one word he did outpour.
Nothing further then he uttered— not a feather then he fluttered—
Till I scarcely more than muttered, "other friends have flown before-
On the morrow he will leave me, as my hopes have flown before."
Then the bird said, "Nevermore."


Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken,
"Doubtless," said I, "what it utters is its only stock and store,
Caught from some unhappy master whom unmerciful Disaster
Followed fast and followed faster till his songs one burden bore—
Till the dirges of his Hope that melancholy burden bore
Of 'Never— nevermore'."


But the Raven still beguiling all my fancy into smiling,
Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird, and bust and door;
Then upon the velvet sinking, I betook myself to linking
Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore—
What this grim, ungainly, ghastly, gaunt and ominous bird of yore
Meant in croaking "Nevermore."


This I sat engaged in guessing, but no syllable expressing
To the fowl whose fiery eyes now burned into my bosom's core;
This and more I sat divining, with my head at ease reclining
On the cushion's velvet lining that the lamplight gloated o'er,
But whose velvet violet lining with the lamplight gloating o'er,
She shall press, ah, nevermore!


Then methought the air grew denser, perfumed from an unseen censer
Swung by Seraphim whose footfalls tinkled on the tufted floor.
"Wretch," I cried, "thy God hath lent thee— by these angels he hath sent thee
Respite— respite and nepenthe, from thy memories of Lenore!
Quaff, oh quaff this kind nepenthe and forget this lost Lenore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."


"Prophet!" said I, "thing of evil!— prophet still, if bird or devil!—
Whether Tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore,
Desolate yet all undaunted, on this desert land enchanted—
On this home by horror haunted— tell me truly, I implore—
Is there— is there balm in Gilead?— tell me— tell me, I implore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."


"Prophet!" said I, "thing of evil— prophet still, if bird or devil!
By that Heaven that bends above us— by that God we both adore—
Tell this soul with sorrow laden if, within the distant Aidenn,
It shall clasp a sainted maiden whom the angels name Lenore—
Clasp a rare and radiant maiden whom the angels name Lenore."
Quoth the Raven, "Nevermore."


"Be that word our sign in parting, bird or fiend," I shrieked, upstarting—
"Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken!— quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!"
Quoth the Raven, "Nevermore."


And the Raven, never flitting, still is sitting, still is sitting
On the pallid bust of Pallas just above my chamber door;
And his eyes have all the seeming of a demon's that is dreaming,
And the lamplight o'er him streaming throws his shadow on the floor;
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor
Shall be lifted— nevermore!

-The End-
...................................................................... .................................
Gepost door: antispleen~*

Charles Baudelaire (uit 'les Fleurs du Mal')

Le vampire

Toi qui, comme un coup de couteau,
Dans mon coeur plaintif es entrée;
Toi qui, forte comme un troupeau
De démons, vins, folle et parée,

De mon esprit humilié
Faire ton lit et ton domaine;
- Infame à qui je suis lié
Comme le forçat à la chaîne,

Comme au jeu le joueur têtu,
Comme à la bouteille l'ivrogne,
Comme aux vermines la charogne,
- Maudite, maudite sois-tu!

J'ai prié le glaive rapide
De conquérir ma liberté
Et j'ai dit au poison perfide
De secourir ma lâcheté

Hélas! Le poison et le glaive
m'ont pris en dédain et m'ont dit:
<<Tu n'est pas digne qu'on t'enlève
A ton esclavage maudit,

Imbécile! - de son empire
si nos efforts de délivraient,
Tes baisers ressusciteraient
Le cadavre de ton vampire!>>




ik hou echt van het ritme, de alliteratie en assonantie
...................................................................... ............................
Gepost door: mrs me

Hans Andreus
Voor een dag van morgen

Zie bij Gepost door: Multilot
...................................................................... .............................
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...

Laatst gewijzigd op 28-12-2003 om 12:00.
Met citaat reageren
Oud 29-09-2003, 20:05
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
We hebben het limiet gehaald van aantal woorden binnen een reply/post , dus heb ik de daaropvolgende post van Lovetear moeten gebruiken om dus verder gedichten van jullie neer te zetten.(sorry voor het weghalen van jouw inhoud van je post Lovetear , zo blijft het overzicht over alle geposte gedichten het beste; je post staat nog wel gequote in mijn post in het begin); met bezwaren kan je bij mijn Pm-box aankloppen.


Gepost door: jsoes

Sleepnet

zij neemt zijn hand in
een centraal park

ogen zoeken neutraal terrein

verspil geen emoties nu
volg stap voor stap de code

benen maken het V-teken

wij zijn op weg naar ons
donkerste uur

bondgenoten

haar tong likt het woord van z'n lippen
& hij vergeet de nagels
elk detail voldoet

- wie knielde in het donker
- wie hield de camera vast
- wie verborg de blauwdruk
van het origineel

veel verpulverd in je handen
bedel je de zandloper om tijd

het achterland is al veroverd
de eerste voorsteden ontruimd
je wordt rijp voor het sleepnet

in de vroege avond verlaten we de stad
ontkomen via binnenwegen
plooien in verduisterd land

& dan schudt de bodem -
wij kijken nog één keer om

de stad is voorgoed vergrendeld
overal vecht vuur met vuur
een dronken rookcordon
kroont het skelet

hij heeft gehouden van deze grond

als wij de rivier bereiken
aarzelt de nacht niet langer

ijs glijdt uit alle golven
wij trekken verder weg
lossen op in halflicht
stroomopwaarts


veel is verpulverd in je handen
& en je smeekt om meer tijd

je bent rijp voor het sleepnet
& wordt vervangen


Bart Chabot in "Popcorn" ('81)
...................................................................... ....................
Gepost door: Sublime; zie ook de reply hierboven met de verzamelde gedichten.

also hier heb ik er nog een paar:
( o uit respectievelijk william blake - selected poems en emily brontë - selected poems)


The Fly – William Blake

Little fly,
Thy summer’s play
My thoughtless hand
Has brushed away.

Am not I
A fly like thee?
Or art not thou
A man like me?

For I dance,
And drink, and sing
Till some blind hand
Shall brush my wing.

If thought is life
And strength and breath,
And the want
Of thought is death,

Then am I
A happy fly,
If I live
Or if I die.

Stars – Emily Brontë

Ah! Why, because the dazzling sun
Restored our Earth to joy,
Have you departed, every one
And left a desert sky?

All through the night, your glorious eyes
Were gazing down in mine,
And with a full heart’s thankful sighs,
I blessed that watch divine.

I was at peace, and drank your beams
As they were life to me;
And revelled in my changeful dreams,
Like petrel on the sea.

Thought followed thought, star followed star,
Through boundless regions, on;
While one sweet influence, near and far,
Thrilled through, and proved us one!

Why did the morning dawn to break
So great, so pure, a spell;
And scorch with fire, the tranquil cheek,
Where your cool radiance fell?

Blood-red, he rose, and, arrow-straight,
His fierce beams struck my brow;
The soul of nature, sprang, elate,
But mine sank sad and low!

My lids closed down, yet through their veil,
I saw him, blazing, still,
And steep in gold the misty dale,
And flash upon the hill.

I turned me to the pillow, then,
To call back night, and see
Your worlds of solemn light, again,
Throb with my heart, and me!

It would not do – the pillow glowed,
And glowed both roof and floor;
And birds sang loudly in the wood,
And fresh winds shook the door;

The curtains waved, the wakened flies
Were murmuring round my room,
Imprisoned there, till I should rise,
And give them leave to roam.

Oh, stars, and dreams, and gentle night;
Oh, night and stars return!
And hide me from the hostile light,
That does not warm, but burn;

That drains the blood of suffering men;
Drinks tears, instead of dew;
Let me sleep through his blinding reign,
And only wake with you!


A death-scene – Emily Brontë

‘O Day! He cannot die
When thou so fair art shining!
O Sun, in such a glorious sky,
So tranquilly declining;

‘He cannot leave thee now,
While fresh west winds are blowing,
And all around his youthful brow
Thy cheerful light is glowing!

‘Edward, awake, awake –
The golden evening gleams
Warm and bright on Arden’s lake –
Arouse thee from thy dreams!

‘Beside thee, on my knee,
My dearest friend! I pray
That thou, to cross the eternal sea,
Wouldst yet one hour delay:

‘I hear its billows roar –
I see them foaming high;
But no glimpse of a further shore
Has blest my straining eye.

‘Believe not what they urge
Of Eden isles beyond;
Turn back, from that tempestuous surge,
To thy own native land.

‘It is not death, but pain
That struggles in thy breast –
Nay, rally, Edward, rouse again;
I cannot let thee rest!’

One long look, that sore reproved me
For the woe I could not bear –
One mute look of suffering moved me
To repent my useless prayer:

And, with sudden check, the heaving
Of distraction passed away;
Not a sign of further grieving
Stirred my soul that awful day.

Paled, at length, the sweet sun setting;
Sunk to peace the twilight breeze:
Summer dews fell softly, wetting
Glen, and glade, and silent trees.

Then his eyes began to weary,
Weighed beneath a mortal sleep;
And their orbs grew strangely dreary,
Clouded, even as they would weep.

But the wept not, but they changed not,
Never moved, and never closed;
Troubled still, and still they ranged not –
Wandered not, nor yet reposed!

So I knew that he was dying –
Stooped, and raised his languid head;
Felt no breath, and heard no sighing,
So I knew that he was dead.

nog meer:

van Willem J. van der Molen (pakje van plint)

De wijde sprong van
het licht over de vlakte
en dat ik er ook ben!

_

In glas geblazen
zijn mijn dromen anders
dan in steen gebakken.


van Toon Tellegen uit 'Gedichten 1977-1999'

De muze

Als je uit een raam kunt leunen
rek je dan zo ver uit dat je zult vallen
of haar net, nét zult kussen-

zij zal wachten, haar hart zal bozen, zij zal zien
hoe ver je reikt.

van Herman de Coninck uit 'De gedichten'

Zomeravond. We hebben woorden en tijd.
Behaaglijk is het om van mening en geslacht
te verschillen, waarna alleen nog van geslacht
een verschil van dag en nacht, waarna nacht.

Laat je strelen, kom.
Ik hou ervan je lichaam te verdelen
in van alles twee, zoals ik deze zomer
de zee verdeelde toen ik schoolslag zwom.

van Pierre Kemp uit 'Een bloemlezing uit zijn kleine liederen'

Inspiratie

Nu de vogel zulk een licht
valt op de tenen moet hij wel fluiten
met al de veren van zijn gezicht
en al de veren daarbuiten.

van J.C. van Schagen uit 'Ik ga maar en ben'

je hoort het suizen
er is een betekenis
het is niet zegbaar


je mag het niet verliezen

___

ergens moet het zijn
een soort verwilderde tuin
van oude stilte

de boom voor het huis
zacht wazelt hij zijn verhaal
niemand begrijpt het

het heeft geregend
de tuin dampt goede geuren
aardie die verlangt

(hoe kewl: 3 haiku's, 1 gedicht )

van Jean Pierre Rawie uit 'woelig stof'

Het ijzelt, en de struiken zijn van glas.
Wij lopen samen door het witte gras.
Er zijn van die momenten dat ik wilde
dat alles nu maar bleef zoals het was.

van Joke van Leeuwen uit 'Ozo heppie en andere versjes'

Lijmen

Ik had drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een vogeltje.
Een veulentje.
Een varkentje.

Ze zijn gevallen.
Ze braken stuk.
Ik heb ze gelijmd.
't Is bijna gelukt.

Ik heb drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een volentje.
Een veukentje.
Een vargeltje.

van Erik van Os uit 'Ik was zo'n steentje in jouw schoen'

Was ik maar dat kunstwerk
daar hangend aan jouw muur
jij had mij gekocht
al was ik veel te duur

trots zou je naar me kijken
jouw aanwinst aan die muur
wat was ik kunst wat was ik mooi
en o wat was ik duur.


...................................................................... ..........................
Gepost door: Mushu

Wanneer ga jij dood opa?

" Wanneer denk jij dat je doodgaat, opa? "
vroeg Willem onder het wandelen.
Beschaamd door mijn ontwetenheid zei ik:
" Het is nog niet bekend wanneer ik doodga."
" Straks word je zeventig, gebeurt het dan? "
" Dat staat niet vast, " zei ik.
" Sommige mensen gaan eerder dood. "
Dus bleef hij even staan,
want dit was iets om overna te denken.
" En ik, ben ik een sommig mens? "
was toen zijn vraag.


J. B. Charles

Aan dit gedicht zit een speciale herinnering voor mij. Wat het gedicht extra mooi voor mij maakt. Hoewel ik het sowieso een prachtig gedicht vind.



Nooit verloren - Anna Kasimir

Je hele leven was één spannend avontuur
Vol risico's stond jij in lichterlaaie
Van dingen die het aards bestaan verfraaien
Je hebt de prijs betaald, dit voorjaar
in het niet bestaande uur
De klok stond stil in plaats van één keer
door te draaien
En in de verte klonk de veugelslag der kraaien.

Het was een waan
je wou niet horen
nergens voor bevreesd
ik liet je gaan
jij vrijgeboren
nooit verloren geest

Het felle zomerlicht verschroeide mijn verstand
De waarheid van jouw dood leek niet te dragen
Gedachteloos kwamen ganzen in de lucht
En op het leeg geoogste land, zag ik
mijn ijlers licht vervagen
Ik stak de haard aan om de koude te verjagen.

Het was een waan
je wou niet horen
nergens voor bevreesd
ik liet je gaan
jij vrijgeboren
nooit verloren geest

Ik keek een keer andermansveren daar werd dit lied/gedicht gezongen door Willem Nijholt. Dat gedicht heb ik toen opgeschreven, maar ik kan het in geen enkele dichtbundel of iets vinden. Internet ook niet. Maar dit vind ik ook een heel mooi gedicht
...................................................................... ...................................
Gepost door:Anneee


Soms
Johanna Kruit

Soms zijn er witte plekken in een droom.
Misschien dat daar wel stille vlinders zweven.
Al weet je niet vanwaar zo'n vlinder komt.

Soms zijn er witte plekken in een droom.
Misschien dat je dan rustiger kunt slapen.
Zodat je niet meer bang bent voor wat komt.

Soms zijn er witte plekken in een droom.
Dan brengt de slaap je warmte en wat licht.
En minder donker waarvan je wakker ligt.


De pinguïn en de papegaai
Erik van Os

Dag papegaai, zei de pinguïn.
Dag papegaai, zei de papegaai.
Nee, zei de pinguïn, jij moet dag pinguïn zeggen.
Nee, zei de papegaai, jij moet dag pinguïn zeggen.
Nee, zei de pinguïn, ik ben een pinguïn.
Nee, zei de papegaai, ik ben een pinguïn.
Jij bent een papegaai, zei de pinguïn.
Jij bent een papegaai, zei de papegaai.
Stomme papegaai, zei de pinguïn.
Stomme pinguïn, zei de papegaai.


Siberië
Bart Moeyaart

Geef me je jas
van bont met teddyberen.
Leg je arm om me heen
en al je winterkleren.
Zoen me
tot ik warm word.
Zoen me
tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit,
stop mij eronder in.
Sus me met je hartslag:
wij ons wij ons wij ons.
Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.


Wakker worden
Lidy Peters

Wakker worden

De ochtend raakt je aan in licht
en nauwelijks merkbaar gapen
ik stop je in gedicht
omdat ik wil bewaren
je adem en zoals je ligt nog
eventjes wilt slapen


Heel dichtbij
Hans en Monique Hagen

heel dichtbij

ik zie lichtjes in je ogen
kom eens heel dichtbij

ik zie mij

je ogen zijn twee spiegeltjes
zie jij dat ook bij mij


...................................................................... ..................
Gepost door: Jet666

WH Auden

Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum,
Bring out the coffin, let the mourners come.
Let airplanes circle moaning overhead,
Scribbling on the sky the message He Is Dead.
Put cr?pe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.
He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song,
I thought that love would last forever, I was wrong.
The stars are not wanted now, put out every one,
Pack up the moon and dismantle the sun,
Pour away the ocean and sweep up the wood,
For nothing now can ever come to any good.
...................................................................... .........................
Gepost door: Nientjuh087


Het volgende gedicht is van Toon Hermans uit 'Liggen in het gras'.
Ik vind het persoonlijk een heel erg mooi gedicht.

Een Vriend

Je hebt iemand nodig
Stil en oprecht
Die als het erop aan komt
Voor je bidt en voor je vecht
Pas als je iemand hebt
Die met je lacht en met je grient
Dan pas kun je zeggen
Ik heb een vriend
...................................................................... .............................
Gepost door:LINKINPARKGIRL

Dit is het eerste gedicht waarvan ik hardop moest huilen....

Joods kind

Zij wacht hem elke avond aan de terin
Het meisje met d'onarisch zwarte haren,
Met ogen, die verstrakken in een staren
Of vader gauw de tunnel door zal zijn

Forensen schuif'len lags de binnendeur
En schieten van de trap in daag'lijks jachten
Het donkre kind kan enkel staan en wachten
Vlak bij het hokje van de conducteur

Dan zwaait een mannenarm een verre groet,
Op 't kleine gezicht bloeit plotseling herkennen,
Ze moet opslag hard naar haar vader rennen,
Hij bukt zich laag en zoent haar smalle toet.

Nu gaan zij samen door de late dag,
De man gebogen en van zorg gebeten,
Het ratelstemmetje wil erg graag weten
Waarom ze nog niet naar het zwembad mag...

O Heer, ik heb vandaag een bede maar;
Elke Joods gezin wordt haast vaneengereten
Laat de Gestapo deze twee vergeten
Laat die in Jezus'naam toch bij elkaar

1943 Henk Fedder

ik had het in mijn gedichtenverzamleboekje staan...dus ik weet nietwaar ik hem heb opgescharreld..
...................................................................... ...............................
gepost doorfoogel

De dingen waar ik iets van zeg
wankelen en waggelen weg
Die waar ik bijna iets mee doe
kruipen nieuwsgierig naar mij toe.

Stop, voordat ik mijn pen wegleg!

~Leo Vroman

[geen titel]
...................................................................... ................................
__________________
Dat heb je soms...

Laatst gewijzigd op 25-01-2004 om 09:36.
Met citaat reageren
Oud 29-09-2003, 20:46
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Citaat:
Secreet schreef op 29-09-2003 @ 20:26:
Dichter: Ida Gerhardt
Titel: Zeven maal
Dichtbundel: Ida Gerhardt verzamelde gedichten
Heb je van haar misschien ook dat gedicht van een steen, ik weet niet meer hoe het heette. Het was iets van vijf regels en van Ida Gerhardt, weet je welke ik bedoel?
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 29-09-2003, 21:06
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Citaat:
lovetear schreef op 29-09-2003 @ 20:05:
Leuk gedaan zo .

Dat gedicht vlinders vind ik trouwens echt prachtig...
me2, raakt.....
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Oud 29-09-2003, 21:29
Secreet
Avatar van Secreet
Secreet is offline
Citaat:
lovetear schreef op 29-09-2003 @ 21:46:
Heb je van haar misschien ook dat gedicht van een steen, ik weet niet meer hoe het heette. Het was iets van vijf regels en van Ida Gerhardt, weet je welke ik bedoel?
Ik weet niet zeker welke je bedoeld, heb het boek nu voor me liggen....dit is er een van 5 regels over een steenwand?

eroos

Aan de steenwand grauw
wij. verslagenen in staren.
Daar, ontzaglijk te ontwaren,
macht viervleugelig opgevaren,
parende de adelaren
voor het blauw.
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
Met citaat reageren
Oud 30-09-2003, 15:54
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Nee, die bedoel ik niet, hij is wel mooi, maar het was een andere. Ik kan hem nergens meer vinden.
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 02-10-2003, 15:39
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Sorry Secreet, ik heb het gedicht gevonden. Het was niet van Gerhardt, maar van Vasalis :

steen

Verdriet kit mijn gevoelens samen,
zodat ik roerloos word als steen.
Mijn hele wezen word materie,
een ondoordringbaar star mysterie,
o sla de rots, opdat ik ween.



Prachtig toch?
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 02-10-2003, 22:22
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Citaat:
lovetear schreef op 02-10-2003 @ 15:39:
Sorry Secreet, ik heb het gedicht gevonden. Het was niet van Gerhardt, maar van Vasalis :

steen

Verdriet kit mijn gevoelens samen,
zodat ik roerloos word als steen.
Mijn hele wezen word materie,
een ondoordringbaar star mysterie,
o sla de rots, opdat ik ween.



Prachtig toch?
Idd mooi, in verwoording, metrum , als ook de inhoud


Gaat goed zo, post door post door!
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Oud 12-10-2003, 14:09
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Live, heb je misschien rondeel van een verslaafde, of verslaafde rondeel of iets dergelijks(kan niet op de titel komen, maar ik hoop dat je begrijpt welke ik bedoel) van Rawie? Die vind ik ook mooi.
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 14-10-2003, 20:21
Live
Avatar van Live
Live is offline
Citaat:
lovetear schreef op 12-10-2003 @ 14:09:
Live, heb je misschien rondeel van een verslaafde, of verslaafde rondeel of iets dergelijks(kan niet op de titel komen, maar ik hoop dat je begrijpt welke ik bedoel) van Rawie? Die vind ik ook mooi.
Ik heb even na zitten denken, maar het doet nog geen belletje rinkelen....heb je m niet zelf ergens in de buurt, of heb je m ooit toevallig gelezen? (altijd meteen bewaren he!) Ik zal nog eens rondkijken, maar mocht jij m eerder vinden, laat t me weten, ik ben inmiddels erg nieuwsgierig

Liefs, Live
Met citaat reageren
Oud 16-10-2003, 20:52
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Citaat:
Live schreef op 14-10-2003 @ 20:21:
Ik heb even na zitten denken, maar het doet nog geen belletje rinkelen....heb je m niet zelf ergens in de buurt, of heb je m ooit toevallig gelezen? (altijd meteen bewaren he!) Ik zal nog eens rondkijken, maar mocht jij m eerder vinden, laat t me weten, ik ben inmiddels erg nieuwsgierig

Liefs, Live
Ik heb het vandaag even opgezocht, het heet: verslaafd rondeel, en komt oorspronkelijk uit de bundel: kwade trouw. Het staat ook in de bundel: oude gedichten, van Rawie. Ik kon het niet meenemen, geen geld mee en stelen leek me ook niet de oplossing, heb jij die bundel misschien ergens toevallig?
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 16-10-2003, 20:53
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Citaat:
lovetear schreef op 02-10-2003 @ 15:39:
steen

Verdriet kit mijn gevoelens samen,
zodat ik roerloos word als steen.
Mijn hele wezen word materie,
een ondoordringbaar star mysterie,
o sla de rots, opdat ik ween.
Excuses dreamerfly, het gedicht moet zijn:

steen

Verdriet kit al mijn krachten samen,
zodat ik roerloos word als steen.
Mijn hele wezen word materie,
een ondoordringbaar star mysterie,
o sla de rots, opdat ik ween.



Klein beetje anders, maar toch...
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 18-10-2003, 14:21
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Citaat:
lovetear schreef op 16-10-2003 @ 20:53:
Excuses dreamerfly, het gedicht moet zijn:

steen

Verdriet kit al mijn krachten samen,
zodat ik roerloos word als steen.
Mijn hele wezen word materie,
een ondoordringbaar star mysterie,
o sla de rots, opdat ik ween.



Klein beetje anders, maar toch...
fixt
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Oud 18-10-2003, 14:28
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Toon Telligen/Eeen streep; mooi symbolisch gedichtje, mijn moeder heeft deze in haar plakboek zitten, spreekt mij enorm aan inhoudelijk en qua verwoording!
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Oud 18-10-2003, 17:17
Secreet
Avatar van Secreet
Secreet is offline
Citaat:
Dreamerfly schreef op 18-10-2003 @ 15:28:
Toon Telligen/Eeen streep; mooi symbolisch gedichtje, mijn moeder heeft deze in haar plakboek zitten, spreekt mij enorm aan inhoudelijk en qua verwoording!
inderdaad, mij dus ook...het is heel realistisch...
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
Met citaat reageren
Oud 20-10-2003, 10:08
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Live, bedankt . Die van dreamerfly vind ik ook mooi.
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 21-10-2003, 13:58
Secreet
Avatar van Secreet
Secreet is offline
Ik vole me stom dat ik die vergeten was...
Multilot goede smaak
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 24-10-2003, 23:39
Multilot
Avatar van Multilot
Multilot is offline
Citaat:
Secreet schreef op 21-10-2003 @ 13:58:
Ik vole me stom dat ik die vergeten was...
Multilot goede smaak
Ik zat me inderdaad te verbazen dat hij er niet bijstond...
Het mooiste gedicht allen tijde
__________________
Lief zijn!
Met citaat reageren
Oud 26-10-2003, 14:34
Woodstock
Avatar van Woodstock
Woodstock is offline
overigens is het Toon TellEgen, lieve mensen
__________________
Eat jazz, drink sunshine, listen to honey, talk to tea
Met citaat reageren
Oud 10-11-2003, 13:13
Medea
Avatar van Medea
Medea is offline
Niet echt een gedicht, maar een grafschrift. Ik vind het ontzettend mooi, vooral de Latijnse versie.


Indien je een toevallig oponthoud weet te dulden, reiziger, blijf dan even staan.
Ik zal leren hoeveel tranen onze akker reeds heeft voortgebracht.
Dit was Flavia Nicopolis de dierbaarste echtgenote van Aelus Stephanus.
Ze zal mij altijd dierbaar zijn zolang als ik leef.
Geen enkele rust verkwikt mij nog behalve het beeld van mijn vrouw; in mijn slaap haal ik haar weer die de goden geroofd hebben. Altijd zal ik herhalen: 'Flavia Nicopolis' jouw zoete, lieve naam en vaak zal ik mijn tranen sprenkelen over jouw graf.
Mogen de Schimmen het horen.
Hopelijk zullen op jouw graf nieuwe bloemen groeien met een groene tak, ofwel een bloeiende duizendschoon met de roze of purpere glans van viooltjes.
Dan zal een voorbijkomende reiziger die deze bloemen zal zien het opschrift lezen en zeggen tot zichzelf: Deze bloem is het lichaam van Flavia Nicopolis."
__________________
... een beetje liefde alstublieft...
Met citaat reageren
Oud 03-12-2003, 22:38
dinki
dinki is offline
weet niet waar het vandaan komt, maar ik ken het van binnen en van buiten, al heel lang...

hoor eens nacht
weet je wat ik wou?
dat je niet zwart was
maar geel
of wit
of heel lichtblauw
dan was ik niet meer bang voor jou
Met citaat reageren
Oud 06-12-2003, 13:38
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Citaat:
Medea schreef op 10-11-2003 @ 13:13:
Niet echt een gedicht, maar een grafschrift. Ik vind het ontzettend mooi, vooral de Latijnse versie.


Indien je een toevallig oponthoud weet te dulden, reiziger, blijf dan even staan.
Ik zal leren hoeveel tranen onze akker reeds heeft voortgebracht.
Dit was Flavia Nicopolis de dierbaarste echtgenote van Aelus Stephanus.
Ze zal mij altijd dierbaar zijn zolang als ik leef.
Geen enkele rust verkwikt mij nog behalve het beeld van mijn vrouw; in mijn slaap haal ik haar weer die de goden geroofd hebben. Altijd zal ik herhalen: 'Flavia Nicopolis' jouw zoete, lieve naam en vaak zal ik mijn tranen sprenkelen over jouw graf.
Mogen de Schimmen het horen.
Hopelijk zullen op jouw graf nieuwe bloemen groeien met een groene tak, ofwel een bloeiende duizendschoon met de roze of purpere glans van viooltjes.
Dan zal een voorbijkomende reiziger die deze bloemen zal zien het opschrift lezen en zeggen tot zichzelf: Deze bloem is het lichaam van Flavia Nicopolis."

Wil je de titel en schrijver nog evn vermelden?, dan zet ik 't er bij...
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Oud 06-12-2003, 13:40
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Citaat:
dinki schreef op 03-12-2003 @ 22:38:
weet niet waar het vandaan komt, maar ik ken het van binnen en van buiten, al heel lang...

hoor eens nacht
weet je wat ik wou?
dat je niet zwart was
maar geel
of wit
of heel lichtblauw
dan was ik niet meer bang voor jou
zou je het toch even willen opzoeken?
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Oud 16-12-2003, 21:47
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Alsjebl. Lovetear...

Ik vind dat er al een mooi aantal is verzameld!...maarrrr er kan meer bij!, er zijn nog dichtertjes en dichteresjes hier op het forum die nog wat kunnen plaatsen hier
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 28-12-2003, 11:55
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Citaat:
mrs me schreef op 22-12-2003 @ 15:55:
Van Hans Andreus:

Voor een dag van morgen

Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man alleen maar een vrouw,
dat een mens zo liefhad
als ik jou.

Deze staat er al in, ik zet je naam wel in de ''lijst" goed?
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Oud 04-01-2004, 19:27
sublime
Avatar van sublime
sublime is offline
jeej nog meer plint bombardement scheelt mij weer werk
Met citaat reageren
Oud 05-01-2004, 09:31
Anne
Avatar van Anne
Anne is offline
Citaat:
sublime schreef op 04-01-2004 @ 19:27:
jeej nog meer plint bombardement scheelt mij weer werk
Lang leve de plint-website!
__________________
Hm... Larstig... ;)
Met citaat reageren
Oud 23-01-2004, 10:02
Gantboy86
Avatar van Gantboy86
Gantboy86 is offline
Je kijkt me aan, ik voel je ogen branden,
Je bent wat zenuwachtig en pakt mijn handen.
Deze stilte voelt niet goed,
maar jij weet niet wat je zeggen moet.
Het liefst zou ik nu weg gaan,
ik wil hier niet machteloos staan.
Jij probeert het uit te leggen,
maar ik ben sprakeloos en kan niks meer zeggen.
Je zegt dat ik er niet om moet huilen,
dit is de allerlaatste keer dat ik bij jou kan schuilen.
Het is voorbij.....
Met citaat reageren
Oud 23-01-2004, 18:43
Dreamerfly
Avatar van Dreamerfly
Dreamerfly is offline
Citaat:
Gantboy86 schreef op 23-01-2004 @ 10:02:
Je kijkt me aan, ik voel je ogen branden,
Je bent wat zenuwachtig en pakt mijn handen.
Deze stilte voelt niet goed,
maar jij weet niet wat je zeggen moet.
Het liefst zou ik nu weg gaan,
ik wil hier niet machteloos staan.
Jij probeert het uit te leggen,
maar ik ben sprakeloos en kan niks meer zeggen.
Je zegt dat ik er niet om moet huilen,
dit is de allerlaatste keer dat ik bij jou kan schuilen.
Het is voorbij.....
Wat is de bedoeling hiervan ???
ALs je iets plaatst hier, >van een "bekende dichter(es)" +titel+naam, anders niet.>Lees bij Belangrijk
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Met citaat reageren
Oud 24-01-2004, 00:37
Gantboy86
Avatar van Gantboy86
Gantboy86 is offline
jajaja
Met citaat reageren
Oud 24-01-2004, 23:30
Verwijderd
ik heb het volgende stukje ergens in een boek gelezen (Ogen van Tijgers geloof ik) ik zal het wel eens opzoeken

maar ik vind het nog steeds zó mooi.

Verberg je gezicht in een waas van licht
Met citaat reageren
Oud 26-01-2004, 18:03
SeXy DiVa
SeXy DiVa is offline
Stilte
Ik kon niet zeggen wat ik voelde
Ik heb het ook niet uitgelegd
Maar toch wist jij wat ik bedoelde
De stilte had het al gezegd
Als ik je kuste of je griefde
In blijheid of in droefenis
De liefde is pas echte liefde
Als stilte taal geworden is…

Trouw
Trouw is liefde die niet wijkt
Voor verdriet en tegenslagen
Trouw kan wachten en verdragen
Ook als alles hopeloos lijkt
Trouw is liefde die het houd
Ook als onbegrip haar teistert
Liefdeloosheid haar verbijstert
Trouw is echt ze is als goud…

Niemand
Niemand die het weten kan
Hoeveel ik van je hou
Niemand die mij troosten kan
In mijn verdriet om jou
Niemand die begrijpen zal
Hoe vreselijk ik je mis
Niemand die beseffen zal
Hoe erg die pijn wel is…

Jij
Zoals jij was
Zoals jij bent
Warme gedachten
Ongekend
Uit respect
Uit verdriet
Mis ik je warmte
Vergeet mij niet…

Veilig
Al weet ik dat je veilig bent
geborgen bij de Heer
de lege plaats blijft onvervuld
ik zie je hier nooit meer
Al weet ik dat je veilig bent
verlost van alle pijn
ik kan mijn vragen niet meer kwijt
kan nooit meer bij je zijn
Al weet ik dat je veilig bent
ik zoek en vind je niet
ik vraag het aan een lege lucht
of je mij hoort en ziet
Al weet ik dat je veilig bent
mijn hart wil er niet aan
dat je, die ik niet missen kan
voorgoed bent heengegaan
Al weet ik dat je veilig bent
ik zie je hier nooit meer
maar als het donkert, zeg ik zacht
tot ziens, bij God de Heer…

Wanneer ik jou het meeste mis
Als men dat vragen zou
Zeg ik wanneer ik wakker wordt
Maar ook `s middags mis ik jou
En `s avonds als ik slapen ga
Veel meer dan ik had verwacht
Mis ik je tot het ochtend wordt
Ik mis je dag en nacht…

Love memories
If I could have a lifetime wish
A dream that would come true
I`d wish and pray with all my heart
For yesterday and you

A thousand words can`t bring you back
I know because I`ve tried
Neither will a thousand tears
I know because I`ve cried

You left behind my broken heart
And happy memories too
But I never wanted memories
I only wanted you
__________________
***don't be scared to fly alone, find a path that is your own***
Met citaat reageren
Oud 28-01-2004, 18:04
Angel
Avatar van Angel
Angel is offline
Thuiskomen – Mischa de Vreede

zullen ze wat zeggen
en wat zullen ze zeggen
als ik door de deur kom
wat zie je eruit
je bent ver weg geweest
of zullen ze niets zeggen
en alleen maar kijken
of niets zeggen zelfs niet kijken
maar doorgaan met doen

hier ben ik dan
hun vriendelijke vreemdeling
ik spreek de taal der mensen
hoe is het weer
het weer ja
het is weer nee
het is weer mooi weer
buiten



Voorgeslacht – Bergman

’s nachts liggen ze bij mij
de boer
de visser
de koopman
’s morgens staan ze in mij op
het stugge hoofd
het klinkbare woord
de bedachtzame stap
e kleden mij zwijgend aan
de effen das
het weerbarstige boord
de behoedzame bril
ze blijven over mij gaan
de gepaste grap
het onwillig verstand
het argwanend geloof
’s avonds zitten ze neer
de zwijgende wil
de zekere hand
het matige glas
en ’s nachts liggen ze bij mij
de koopman
de visser
de boer



Vragenderwijs – Guillaume v.d. Graft

Ik vroeg het aan de vogels
de vogels waren niet thuis

ik vroeg het aan de bomen
hooghartige bomen
ik vroeg het aan het water
waarom zeggen ze niets
het water gaf geen antwoord

als zelfs het water geen antwoord geeft
hoewel het zoveel tongen heeft
wat is er dan

wat is er dan
er is alleen een visserman

die draagt het water
onder zijn voeten
die draagt een boom
op zijn rug
die draagt op zijn hoofd een vogel.
Met citaat reageren
Oud 22-02-2004, 12:56
Anne
Avatar van Anne
Anne is offline
Hoor. Maar ik kan niet horen
GvL618


Hoor. Maar ik kan niet horen. Mijn oren dicht gestopt.
Mijn adem opgekropt. Mijn hart van leegte zwaar.
Ik ben nog niet geboren. Ik ben niet, ik. Niet waar.

Hoor. Maar ik wil niet horen. Zou ik uw woord verstaan,
ik moest uw wegen gaan, U volgen hier en nu.
Ik durf niet zijn geboren en leven toe naar U.

Hoor, roept Gijin mijn oren en jaagt mijn angst uiteen.
O stem door merg en been verwek mij uit het graf,
uw mens opnieuw geboren. O toekomst, laat niet af.



Als kind van God zijn droom
A.C. Bronswijk


God heeft jouw naam verbonden met zijn Naam.
Jouw leven is getekend door zijn zegen.
Jij mag als mens nu kiezen voor de wegen,
waarop Gods woord jouw voeten vóór wil gaan.

Jij mag jouw voeten zetten op het pad,
dat leidt naar toekomst en naar een nieuw leven,
waarin de liefde, wereldwijd gegeven,
de maat wordt van Gods liefde mensenstad.

God heeft jouw naam verbonden met zijn droom
van mensen, die in Christus willen bouwen,
het koninkrijk van recht en van vertrouwen.
Leef zegenrijk, als kind van God zijn droom!
__________________
Hm... Larstig... ;)

Laatst gewijzigd op 22-02-2004 om 13:01.
Met citaat reageren
Oud 27-02-2004, 16:19
Co
Avatar van Co
Co is offline
Liefe
______

verleid me, verstik me
pak mijn vrijheid af
bemin me, beperk me
ga je gang want ik ben laf

je wilt samen smelten
een onnozel idee
maar ik ben romatisch
ik ga erin mee

kneed me en knecht me
wees lief en gemeen
gun me de plek
van het blok aan je been

als jij mijn vrouw bent
ben ik je man
dan vechten we samen
voor dat wat niet kan

we doen nog meer water bij onze wijn
todat er alleen nog maar
water zal zijn

helder maar smakeloos
geen kleur meer, geen gloed
zo leven we samen
de dood tegemoet

weg met de eenzaamheid
leve de sleur, jaloezie
irritatie, gesprekken
gezeur

de liefde geeft hoop
liefde heeft zin
de liefde is een valstrik
maar ik trap er zo graag in

steeds dezelfde fouten
steeds dezelde pijn
bijna net zo gruwelijk
als helemaal alleen te zijn

misschien is het deze keer anders
misschien is het deze keer waar
is alle wijsheid van de wereld maar een fabeltje
ik wil het graag geloven
want ik houd zoveel van haar

het spel is weer begonnen
ik zit er middenin
verslaafd als een verslaafde
verzetten heeft geen zin

ik kan alleen verliezen
mijn hart en mijn verstand
de liefde laat pas los
als ze is opgebrand

dan ben je weer jezelf
alleen en onbemind
maar volwassen en verstandig
totdat het weer begint
_________________________________

Hans Teeuwen, industy of love (2003)
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 27-02-2004, 20:20
DvoorA
Avatar van DvoorA
DvoorA is offline
een gedicht dat ik echt heel mooi vind is deze van Herman Gorter:

Zie je ik hou van je,
ik vin je zoo lief en zoo licht -
je oogen zijn zoo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.

En je neus en je mond en je haar
en je oogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.

Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent.

Oh ja, ik hou van je,
ik hou zoo vrees'lijk van je,
ik wou het helemaal zeggen -
Maar ik kan het toch niet zeggen.

ik vind het zooooo lief geschreven
__________________
There is nothing real outside our perception of reality, is there?
Met citaat reageren
Oud 27-02-2004, 20:24
sublime
Avatar van sublime
sublime is offline
Citaat:
DNMB schreef op 27-02-2004 @ 20:20:
een gedicht dat ik echt heel mooi vind is deze van Herman Gorter:
staat er al bij ik was je voor > een van mijn nederloandse favorieten
Met citaat reageren
Oud 27-02-2004, 20:56
DvoorA
Avatar van DvoorA
DvoorA is offline
Citaat:
sublime schreef op 27-02-2004 @ 20:24:
staat er al bij ik was je voor > een van mijn nederlandse favorieten
nou ja, je hebt wel smaak ik zag hem helemaal over het hoofd
__________________
There is nothing real outside our perception of reality, is there?
Met citaat reageren
Oud 01-03-2004, 17:55
Trashed
Trashed is offline
You and Me supposed to be us
You and Me suppossed to be one
But now their is no us
Us is gone
forever

Uh Ja sorrie ik weet niet van wie die Is ;$
Vinden jullie het wat...ik vond hem wel Mooi
Met citaat reageren
Oud 03-03-2004, 20:00
misshobbit
Avatar van misshobbit
misshobbit is offline
COMMUNION

Viggo Mortensen

1.
WE'VE LEFT SHORE SOMEHOW
BECOME THE FRIENDS
OF EARLY THEORY
CLOSE ENOUGH TO SPEAK
DESIRE AND PAIN OF ABSENCE
OF MISTAKES WE'D MAKE
GIVEN THE CHANCE.

EACH SMILE RETURNED
MAKES HARDER AVOIDING
DREAMS THAT SEE US
LYING IN EARLY EVENING
CURTAIN SHADOWS, SKIN
SAFE AGAINST SKIN.
BLOOM OF COMPASSION
RESPECT FOR MOMENTS
EYES LOCK TURNS
FOREVER INTO ONE MORE
VEIL THAT FALLS AWAY.

2.
THIS AFTER SEEING YOU
LAST NIGHT, FIRST TIME
SMELLING YOU WITH
PERMISSION: SHOULDERS TO
WONDER OPENLY AT
AS CAREFULLY KISSED
AS THOSE ARMS
WAITED IMPOSSIBLY ON.
THEY'VE HELD ME NOW
AND YOUR BREATH
DOWN MY BACK
SENT AWAY NIGHT AIR
THAT HAD ME SHAKING
IN THE UNLIT ANGLICAN
DOORWAY.

3.
ARE WE RUINED FOR
FINDING OUR FACES FIT
AND WANT TO KNOW MORE
ABOUT MORNING? IS
FRIENDSHIP CANCELLED
IF WE CAN'T CALL
EACH OTHER ANYMORE
IN AMNESIA, INVITE
OURSELVES TO LAST GLANCES
UNDER SUSPICIOUS CLOCKS
TELLING US WHEN WE'VE
HAD ENOUGH?

4.
YOUR STEADY HANDS
CRADLING MY GRATEFUL
SKULL: WERE YOU TAKING
IN MY FACE TO
SAVE AN IMAGE
YOU'VE RARELY ALLOWED
YOURSELF AFTER LEAVING
THAT COLD ALCOVE?
AM I A PHOTOGRAPH
YOU GAZE AT IN
MOMENTS OF WEAKNESS?

YOU ORDERED ME
OFF MY KNEES
INTO YOUR ARMS.
WASN'T TO BEG
THAT I KNELT; ONLY
TO SEE YOU ONCE
FROM BELOW.

TRIED TO SAY SOMETHING
THAT FILLED MY MOUTH
AND LONGED TO REST
IN YOUR EAR.
DON'T DARE WRITE
IT DOWN FOR FEAR IT'LL
BECOME WORDS, JUST
WORDS.


Second Opinion

Viggo Mortensen

The glow inside another red-crossed pelvis

Will drain when they crush that little bulb.

Menstual minstrels drift in

From the weedless garden.

the immaculate blue flame

from the fake fireplace

burns the corner of my eye.

can’t stop staring at nothing.

A gloved hand opens the door,

and the man enters soothingly,

with an air of respect for the dead.

encourangesus to look on the bright side.

black pants hide your pain afterwards,

and there’s a cookie on a napkin

and a paper cup of red juice

to replace your strenth.

We drive home without blinking

because the sun isn’t real.
__________________
Cuándo sabes cómo te llamas, cuándo nadie te escucha...
Met citaat reageren
Oud 04-03-2004, 22:13
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
De bijdrage van Snakeboy:

Citaat:
Snakeboy schreef op 04-03-2004 @ 20:27:
Heb het niet zelfgeschreven;
Maar vind het toch mooi om te posten.
--

Kort leed melden de vogels,
Die dicht komen te staan;
Maar in de verte,
Dat het op reis u wel zal gaan.

--taro

Ziet ge die ruiter draven?
Goed nieuws brengt hij u aan...
Laat ons eens onderzoeken:
Vanwaar komt het vandaan?

--taro

Door 't teken van de vissen,
Word heil u toegezegt,
Indien de kaart ten minste,
Voordelig is gelegd.

--taro

look at earth from outer space
everyone must find a place
give me time and give me space
give me real, don't give me fake

--chris martin (coldplay - politic)
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 05-03-2004, 19:51
Sky Jewel
Avatar van Sky Jewel
Sky Jewel is offline
Varg Vikernes a.k.a. Count Grishnackh a.k.a. Burzum - Dunkelheit
When night falls
She cloaks the world
In impenetrable darkness
A chill rises
From the soil
And contaminates the air
Suddenly...
Life has new meaning


http://www.lyricsdomain.com/2/burzum/dunkelheit.html

Eigenlijk een songtekst, maar met grote poëtische waarde.
Met citaat reageren
Oud 11-03-2004, 20:45
Angel
Avatar van Angel
Angel is offline
Maar hij vergat haar te kussen
en toen hij het kasteel verliet was het stil achter hem,
de lucht was grijs,
de rozenhagen hoog en stijf,
er scharrelden wat mussen rond,
maar hij had haast, wist niet waarom,
en toen iemand hem staande hield en vroeg
of het al donker was
wist hij ook dat niet
en zei dat het waarschijnlijk nog licht was
en dat hij het zelden mis had
en reed toen door.
thuisgekomen werd hij bestormd: ‘en?
heb je haar gekust?’
‘ach’, zei hij, ‘dát ben ik vergeten’, sloeg zich voor zijn hoofd.
maar toen hij terugkwam spoorslags,
was het kasteel verdwenen, of
was er nooit geweest,
en hij kwam niemand tegen,
de geur van rozen
was hij kwijt.


Toon Tellegen. Uit: gedichten 1977-1999
Met citaat reageren
Oud 12-03-2004, 09:44
Not for Sale
Avatar van Not for Sale
Not for Sale is offline
De laatste brief – Bertus Aafjes

De wereld scheen vol lichtere geluiden
En een soldaat sliep op zijn overjas
Hij droomde lachend dat het vrede was
Omdat in zijn droom een klok ging luiden

Er viel een vogel die geen vogel was
Niet ver van hem tussen de kruiden
En hij werd niet meer wakker want het gras
Werd rood, een ieder weet wat dat beduidde

Het regende en woei. Toen het herbegon
Achter de grijze lijn der horizon
Het bulderen – goedmoedig – der kannonnen

Maar uit zijn jas, terwijl hij liggen bleef
Bevrijdde zich het laatste wat hij schreef
Liefste, de oorlog is nog niet begonnen.



1 maart, een gedicht van mij, lijkt tamelijk beïnvloed (onbewust) door dit gedicht. Horizon en herbegon, lachen en ontwaken, en meer.

Ik vind het echt heel mooi. Wrang, zuur, maar ook mooi.
__________________
I thought we were an autonomous collective!

Laatst gewijzigd op 12-03-2004 om 09:48.
Met citaat reageren
Oud 12-03-2004, 18:49
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Citaat:
Not for Sale schreef op 12-03-2004 @ 09:44:
De laatste brief – Bertus Aafjes
Die is zeker mooi .
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 26-03-2004, 14:26
In Your Room
Avatar van In Your Room
In Your Room is offline
I wandered lonely as a cloud

I wandered lonely as a cloud
That floats on high o'er vales and hills,
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils;
Beside the lake, beneath the trees,
Fluttering and dancing in the breeze.

Continuous as the stars that shine
And twinkle on the Milky Way,
They stretched in never-ending line
Along the margin of the bay:
Ten thousand saw I at a glance,
Tossing their heads in sprightly dance.

The waves beside them danced, but they
Outdid the sparkling waves in glee.
A poet could not but be gay,
In such a jocund company:
I gazed - and gazed - but little thought
What wealth the show to me had brought;

For oft, when on my couch I lie
In vacant or in pensive mood,
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude;
And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils.

~ William Wordsworth (1770-1850)
__________________
And if rain brings winds of change, let it rain on us forever.
Met citaat reageren
Oud 26-03-2004, 20:25
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Priére du soir

Laat mij mijn beide handen schutten om de schat,
het dwaze glazen beeld van ons beminnen;
en laat mij leeren nimmer te bezinnen
wat ik eens goede of kwade beelden heb gehad.

Het beeld is in mijn warme droomen virginaal,
gelijk wij ons dat immers allen wanen.
Wij zien zo graag in alle eenden zwanen...
zooals wij nog verlangen naar het oud verhaal.

Wij moeten onze liefde niet bespreken.
Ons hart zegt somtijds wooden die wij niet verstaan.
Ik heb ons beeld nu, ach, en laat mij in de waan
dat het nooit vallen zal en nooit zal breken.

Will Wemerman.

Vooral die laatste strofe vind ik zo mooi.
Wie kent deze schrijver en kan mij iets over hem vertellen? Het enige wat ik weet is dat hij op 25 jarige leeftijd is overleden.
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 28-03-2004, 12:12
Anne
Avatar van Anne
Anne is offline
Zoete zoen
Je lippen druipen van honing. Hooglied 4


Wat is dat daar
waar smaakt dat naar?

Ik sta verstomd met open mond
van lippen die van honing druipen
je tong die langzaam aan komt kruipen
bij mij binnen, draait daar rond.

Klaverhoning, volle room
witte gesmolten chocolade
roze frambozenlimonade
van jou, zoete suikeroom

Nou weet ik het weer.
Jij smaakt naar meer.


Karel Eykman
Uit: Waar het om gaat: 7 x 7 Bijbelse gedichten



Het gedicht zelf vond ik niet zozeer erg goed. Ik erger me aan het metrum in de 3e strofe en het woordje 'suikeroom', ik vind het te gerijmd. Maar de 2e strofe en het onderwerp op zich maakt alles goed.
__________________
Hm... Larstig... ;)
Met citaat reageren
Oud 29-03-2004, 17:21
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Niemand kent will wemerman?
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten De laatste keer..
PooW
83 02-12-2005 15:36
ARTistiek Gedichten
Kirre
9 22-07-2004 08:22
Verhalen & Gedichten Ladies and gentlemen: 't Harde
jsoes
4 24-12-2003 21:48
Huiswerkvragen: Klassieke & Moderne talen gedichtenbespreking deel 3
Wouty
6 19-10-2001 19:07
Huiswerkvragen: Cultuur, Maatschappij & Economie hier zijn bijna alle antwoorden van De Stad...
0 22-03-2001 20:57
Huiswerkvragen: Cultuur, Maatschappij & Economie Heeft iemand de antwoorden van CKV De Stad
2 22-03-2001 20:41


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:07.