Ik begrijp het gewoon niet..

[U*NiQ]

.. Na twee jaar een relatie te hebben met S. liep het allemaal niet meer zo. Praten loste weinig op en we hadden steeds meer ruzie. Dat zal allemaal wel meegespeeld hebben met het feit dat ik gek werd op R.
R. was al een langere tijd gek op mij en het werd iets tussen ons.

Even wat info over R.
R. had voor mij verkering gehad met L, die relatie heeft twee en een half jaar stand gehouden, door jaloezie van L. d'r kant is dat stuk gelopen. Later wilde L. het weer proberen. R. heeft hier over getwijfeld, tot hij een baan aangeboden kreeg in een dance dafe als bedrijfsleider (hij begint hier pas eind april). Hij heeft toen tegen L. gezegd dat hij bij zijn nieuwe baan geen vriendin kon gebruiken omdat hij dan veel minder tijd zou hebben. R. dacht dat L. hier niet tegen kon.

Daarna kwam ik in beeld. Na er veel om heen hebben gedraaid werd het toch was tussen ons. R. beweerde hardstikke blij met mij te zijn en was ook heel erg lief voor mij. Het ging vanaf het begin meteen hardstikke lekker tussen ons, ik voelde me helemaal mijzelf bij hem. We hadden het ook wel eens over zijn nieuwe baan; er zou dan veel veranderen. Ik was me daar ook echt bewust van, maar dacht dat het geen probleem zou zijn zolang we de tijd die we samen hadden maar op een gezellige manier zouden benutten.

Tot afgelopen donderdag. R. begon over mijn gedrag naar jongens toe tijdens het uitgaan. Ik zou te close zijn met die jongens. Nu valt dat wel mee, maar ik zei R. dat ik er rekening mee zou houden. Daarna begon R. over zijn nieuwe baan: Hij wist niet of ik het aankon. Elkaar zo wenig zien. Ik gaf aan dat dit voor mij geen probleem zou zijn. Maar R. zei toch dat hij er mee zat. "Misschien kan ik het wel niet hebben, als ik je zo wening zie.." R. zei dat hij niet meer wist wat hij moest doen, hij had het idee dat het door zijn nieuwe baan toch zou foutlopen tussen ons. Ik ben na een tijdje weggegaan omdat ik moest werken. Voordat ik ging werken knuffelde hij me en zei dat het allemaal wel goed zou komen. Het zou zeker niet uitgaan!

De volgende dag ging ik weer naar R. Ik had die avond daarvoor een brief bij R. in de brievenbus gestopt die ik tijdens het werken naar hem had geschreven. Een brief waarin ik duidelijk had gezegd hoe ik erover dacht. Het was een lieve brief. R. stuurde me later nog een sms. "Schatje, bedankt voor je lieve brief. Het komt goed tussen ons, we gaan leuke dingen doen. Ik hou van jou. Kus"
Dus ik had er weer vertrouwen in en ging met een goed gevoel naar R. Op het begin leek er ook niks aan de hand te zijn. We hebben wat gekletst en geknuffeld tot ik weer over het gesprek van de vorige dag begon. R. gaf aan dat hij nog steeds niet wist of hij wel verder wilde met mij. Nu kwamen bij mij de tranen. Ik begreep er helemaal niks van! R. zei dat het hem speet, dat hij er niks aan kon doen en dat hij wilde nadenken. Ik kon hier niet tegen en ben gegaan, naar een vriendin van mij. Daar heb ik hem nog een smsje gestuurd, dat hij ons een kans moest geven en waar ik die avond zou slapen. Het zou in de eerste instantie de bedoeling zijn dat ik bij hem zou slapen, maar ik wist niet hoe het nu zat. Ik kreeg geen sms terug dus ik belde hem. Geen gehoor. Ik besloot maar weer naar hem toe te rijden. Net voor ik bij hem was kreeg ik een smsje. Daar stond in dat ik beter thuis kon slapen, R. wilde mij geen valse hoop geven. Ik twijfelde nog even: ik kon omdraaien of toch doorgaan naar R. Ik koos voor het tweede. Ik stopte voor de deur en toeterde, R. kwam naar beneden.
"Ik kan hier niet tegen.. " Wat niet, vroeg hij. Waarop ik antwoorde dat ik gek werd van onzekerheid, ik wilde duidelijkheid en wel meteen. Waarop R zei: "Nou, als je het zo wil.. Dan is mijn antwoord nu nee." Ik vroeg: "Dus het is uit?!" "Ja!" zei hij. En hij liep naar binnen om de spullen die nog bij hem lagen te pakken.

Ik ging helemaal verdrietig naar de stad, waar een vriendin van mij ook was. Ik ben maar even gebleven, ik voelde me bijhoorlijk klote.
Later heb ik R. nog aan de telefoon gehad. Ik vroeg of hij wel ging stappen die avond, hij zei dat hij het nog niet wist maar hij zou wat laten weten als hij wel ging. Ik ben gewoon gaan stappen, maar heb niks van hem gehoord. Ik heb hem ook niet gezien. Toen ik hem probeerde te bellen stond zijn telefoon uit, dat betekende waarschijnlijk dat hij al te bed lag.

Mja, ik moest het allemaal even kwijt. Ik zit er bijhoorlijk mee, vooral omdat het zo ineens is allemaal. Zijn reden om mij te 'dumpen' vind ik zwak, hij zou het eerst kunnen proberen, ... Ik heb moeite met accepteren dat het mooie wat we hadden ineens over is, omdat het gewoon lekker liep. Afgelopen woensdag waren we nog samen op internet aan het kijken voor een vakantie (wat volledig van zijn kant af kwam: mijnheer wilde zo graag met mij op vakantie!) .. Twee dagen later is het ineens uit. En God, ik wil zo graag bij hem zijn.. Ik mis hem echt ontzettend..
Wat denken jullie, dat ik nu het beste kan doen? Hem vergeten? Duidelijk maken dat ik hem mis? Afwachten? Ik weet het echt niet meer..

[x-spekkie-x]

Ik neem aan dat je het ondertussen wel uitgemaakt hebt met S?
Gezien je redenen, dat het niet meer lekker liep tussen jullie, is het dan wel goed dat het uit is met S

Verder over R, ik krijg een beetje het idee dat hij geen vriendin wil met zijn werk, zodat ie daar een beetje kan vozen. Dat hij vrijgezel wil zijn vanwege zijn werk waar hij blijkbaar veel meisjes tegen komt.

Als je echt weer terug bij R wilt komen zou ik over bovenstaande praten. Ik zou echt de echte reden willen horen.

Als de reden het bovenstaande is, dan geef ik je weinig hoop

volgens mij wil R helemaal geen vriendin en vind hij zijn nieuwe baan gewoon een fantastische excuus (?) om het uit te maken... Waarover twijfelt hij, want welke redenen hij ook geeft (zoals je in je verhaal uitlegt) helemaal duidelijk is het nog niet. Allemaal van die wazige dingen...

Tsja, Kut voor je en succes ermee.

Hem vergeten no doubt about it. Hij draait de boel om, hij kan zelf geen vriendin gebruiken bij zn nieuwe baan.

[BrunetJuh]

hij houdt je aan het lijntje. ik zou hem nu gewoon vergeten en op zoek gaan naar leuke jongens die wel leuke dingen met jou door wil brengen en je niet in onzekerheid brengt.

[yapo]

Eerlijk gezegd denk ik niet dat 't nog wat wordt Als R. nu al weet dat 't niet gaat werken terwijl jij hem aanbiedt om het gewoon af te wachten zit er iets niet lekker, denk ik. Het lijkt erop dat hij gewoon helemaal geen vriendin wil

sterkte

[Someboy]

Sowieso dat dit gebeurd is zegt genoeg. Ik denk niet dat het dan nog 'iets' kan worden, hoe jammer het ook klinkt.
Het is vast moeilijk hem te vergeten, dat weet ik, maar het is als ik het zo hoor wel het beste.

Genoeg andere jongens joh !! (al klinkt dit zeer stom)