schildklier (hypo) vraagje

[blaatje]

hallo,

Ik heb sinds kort medicijnen voor mijn schildklier (thyrax hormonen), maar door de medicijnen ga ik me alleen maar slechter voelen. Ik heb huilbuien, zie alles somber in, ben niet meer vrolijk, mensen uit mijn omgeving vinden me zeurderig en 'niet gezellig meer', sociale contacten worden steeds minder (als die er al waren), enz. kortom: depri.

Ik had deze klachten hiervoor ook al, maar het was veel minder. Juist nu ik met de hormonen ben begonnen is het meer geworden, maar het was wel weer afgenomen..en toen moest ik weer de hormonen ophogen (omdat de TSH waarde groter werd), waardoor het weer erger werd.
Is dit nou de bedoeling?

Ik heb trouwens het idee dat ik niet echt serieus genomen word door de huisarts: hij ziet niet in om me door te verwijzen naar een internist, ondanks dat ik bij de relatief lage waarden (tsh = 7,4 en ft4 = 19 dus 'subklinische hypo') erg veel en hevige klachten heb, en ik grote titers antistoffen heb (tpo = 2490 en tg = 369).
Maar misschien zit ik wel gewoon te zeiken.

Een vriendin van mij slikte dat eerst ook, maar het hielp niet. Ze is toen overgestapt op een heel oud middel waarvan ik de naam niet weet, dat werkt beter.

[blaatje]

Oh, dat is jammer, ik had het graag opgezocht dan.

Ja, sorry, ik realiseer me nu dat je er niet zoveel mee kunt.
Ze vertelde me dat dat middel wat je noemde (meestal?) niet werkt voor je schildklier, maar dat alleen je temperatuur ervan stijgt.
Ze heeft een second opinion gehad en die heeft haar dit oude middel voorgeschreven, maar dat moest apart bij een apotheek in amsterdam gemaakt worden. Omdat het zelden meer voorgeschreven wordt.
Maar misschien kun je sowieso je arts om een ander middel te vragen. Als dit niet werkt moet je toch iets...

~lienepien~ schreef:

Ja, sorry, ik realiseer me nu dat je er niet zoveel mee kunt.
Ze vertelde me dat dat middel wat je noemde (meestal?) niet werkt voor je schildklier, maar dat alleen je temperatuur ervan stijgt.
Ze heeft een second opinion gehad en die heeft haar dit oude middel voorgeschreven, maar dat moest apart bij een apotheek in amsterdam gemaakt worden. Omdat het zelden meer voorgeschreven wordt.
Maar misschien kun je sowieso je arts om een ander middel te vragen. Als dit niet werkt moet je toch iets...

Ja, dat zou ik ook proberen; je hebt duidelijk ergens last van, als je arts dat ontkent, is het misschien ook handig toch een andere arts om een second opinion te vragen.

Ik weet niet hoe lang je al thyrax slikt, maar het kan heel goed dat je je door de medicijnen eerst slechter gaat voelen, pas na verloop van tijd (als je waarden beter worden) ga je je ook beter voelen en zelfs dan kan het nog heel lang duren voordat je je echt weer goed voelt. De hormoonwaarden in je bloed worden vaak pas heel langzaam beter en het gevoel reageert daar vaak ook heel langzaam op. En het stabiliseren van je waarden kunnen ook nog extra problemen met zich meebrengen, zeker als je antistoffen hebt, zoals jij.

Zeggen dat thyrax niet werkt kan echt pas nadat je het heel lang gebruikt hebt, het kan prima een aantal maanden duren voordat je je beter gaat voelen en zelfs dan is het dus vaak nog lang niet 100%. Als thyrax echt niet helpt zijn er nog veel andere dingen (euthyrox, dierlijk schildklierhormoon, middelen waar ook t3 in zit, enz.), maar dat is nu nog niet aan de orde.

Kom eens kijken op http://www.hypomaarniethappy.nl/phpbb/ . Echt een super forum...je zult zien dat de problemen die jij beschrijft heel normaal zijn en bij heel veel mensen met hypothyreoïdie voorkomen, maar dat het meestal uiteindelijk goed komt. Ook het verhaal van het niet serieus genomen worden door de huisarts is heel herkenbaar (jij hebt in zekere zin zelfs nog geluk dat de huisarts je is gaan behandelen, veel artsen doen dat niet...wat natuurlijk onzin is, want de waarden zijn gewoon niet goed en het feit dat je er klachten bij hebt maakt behandeling noodzakelijk).

Ik heb ook hypothyreoïdie en heb veel aan dat forum gehad (en nog steeds trouwens), qua informatie, maar ook qua herkenning en steun. In tegenstelling tot veel andere patiëntenfora vind ik het daar niet alleen maar 'o wat zij we zielig', maar probeert iedereen elkaar juist te helpen, te steunen en moed in te praten wanneer het even niet zo lekker gaat ed.

[blaatje]

Hoi leonoor,

Bedankt, ik zit al bij dit forum, maar zet er zoveel berichtjes neer dat ik het eventjes wilde laten (anders denken ze misschien dat ik teveel zeur ofzo). Het is inderdaad zo dat mensen daar positiever zijn.
Ik heb het eerst 6 weken 0,025 mg geslikt, en daarna moest ik bloedprikken, en was mijn TSH 1,2 gestegen dus ging ik het verdubbelen. Nu slik ik pas een week 0,050 mg.

Ik ben niet nieuwsgierig, maar: wie ben je daar? (1 + 1 = 2 (topic op psych, topic hier en topic op het hypoforum)...ik heb denk ik al een idee wie je daar bent... )

Ik denk dat daar wel meer mensen zitten die er 'verstand' (of: ervaring) van (mee) hebben, hier ken ik niemand die hypo is (niet dat ik ieder ken natuurlijk oid ). En ze denken er niet snel dat je zeurt, volgens mij, en zo wel, dan is dat toch jammer? En als je inderdaad bent wie ik denk dat je bent (), dan heb ik iig bij lange na nog niet het idee dat je zeurt of wat dan ook...kan me niet voorstellen dat de rest dat wel heeft.

Je slikt dus sinds zeven weken thyrax? Dat is echt nog maar heel kort...ook al voelt het niet zo. Ik denk dat je dan nog een tijdje geduld moet hebben, zeker als je TSH juist weer wat gestegen is. Er zijn heel veel mensen die zich na de start van de medicatie eerst minder gaan voelen, het kan dat je schildklier zo lang zo hard heeft moeten werken dat ie zodra er medicijnen binnenkomen 'denkt' van "hehe, eindelijk..." en nog minder gaat doen (wat hij eigenlijk al lang geleden 'wilde'), waardoor je waarden slechter worden en je je ook minder gaat voelen. Op een gegeven moment gaan je waarden zich, als het goed is, stabiliseren en dan zul je je waarschijnlijk langzaam steeds beter gaan voelen. Maar voor het zo ver is...daar kunnen wel een aantal maanden overheen gaan. Enorm vervelend, maar geduld is echt het enige dat helpt (en dat is soms enorm lastig, ik weet er alles van ).

Beetje het standaard verhaaltje, ook op hypoforum, maar het klopt...het is in ieder geval wel wat ik zelf ook heb ervaren en wat veel anderen daar ook beschrijven.