Lastige situatie Contact ex terwijl vriend! Jullie mening?!

[ShiningStar]

Ik zal een lang verhaal kort proberen te maken.
Het zit namelijk zo.
3 jaar geleden had ik een vakantievriendje. Dat is uitgegaan door de lange afstand. Alleen ik heb ongelofelijk lang nog achter hem aangelopen. Niemand kon aan hem tippen. Terwijl ik geeneens contact met hem had. Hij is echt heel erg lullig geweest door me steeds te negeren.
Na 2 jaar hebben onze ouders weer contact gezocht en we hadden met zn allen een afspraak gemaakt.
Toen we daarheen gingen had ik net 2 weken een nieuw vriendje. In het begin was ik aardig in de war maar ik heb duidelijk de keuze gemaakt voor mn huidige vriendje.
Alleen de ouders hebben nu nog contact met elkaar.
Mn vriend (we gaan nu al 11 maanden met elkaar) heeft het er nog steeds erg moeilijk mee als we elkaar zien. Voor mij en voor dat ouwe vakantievriendje is het nu alleen nog vriendschap, maar mn vriend is bang dat hij op mn naieviteit (schrijf je dat zo?) in probeert te werken en zo langzaam mij probeert in te palmen. Mn ex weet duidelijk dat ik gekozen heb voor mn huidige vriend, maar deze vindt het vreemd dat ik nog steeds de 'behoefte voel' om contact met hem te houden.
Nou is mijn vraag: Hoe denken jullie daarover?! Moet ik mn eigen gevoel achter na gaan en contact met hem houden (via e-mail af en toe en dus bezoekjes met ouders) omdat ik het gewoon gezellig vind met die familie of moet ik het 'laten'.
Zijn dat algemene normen en waarden, dingen die je laat voor elkaar in een relatie.
Mn vriend heeft zelf ook zo'n soort situatie. Een goeie vriendin van hem zat ongelofelijk achter hem aan en ze bleef hem steeds smsen en bellen (1x over laten gaan) gewoon om aandacht te trekken. Mijn vriend heeft op zijn manier het hard duidelijk gemaakt dat hij haar niet moet en mij niet kwijt wil. Hij laat dus het contact. Hij belt haar niet meer terug en gaat ook niet meer bij haar thuis langs. Voor mij! Terwijl voor mijn tijd hij goed bevriend was met haar. Nou vind ik dat eigenlijk wel anders omdat ze elkaar toch geregeld zien via de kerk en zij echt achter hem aan zat en mijn ex niet achter mij aanzit. (mijn vriend denkt daar dus anders over)
Ik hoop dat het niet te warrig is anders hoor ik het wel.
Ik hoop dat jullie me je mening willen vertellen want ik zit er heel erg mee.

Liefs,
Mel

[[D0RIEN]]

wel zou ik er zeker van zijn dat ik mijn partner duidelijk maak dat het alleen maar een vriend is en niet meer, en mijn partner dus ook niet de aanleiding te geven om iets anders te gaan denken
(ik denk aan bepaalde meisjes die nog heftig met hun ex gaan flirten en zoenen enzo, maar ik neem aan dat je dat niet doet )

[ShiningStar]

Nee tuurlijk niet
Ik heb het mn partner al proberen duidelijk te maken maar het wil gewoon niet doordringen. Hij weet dat ik altijd zo gek op die jongen ben geweest en wantrouwt nu de hele situatie.
Hij blijft er op hameren dat ie het vreemd vind dat ik die 'behoefte voel' ....
en gaat daar ook dingen achter zoeken. Hij vind onze hele 'relatie' vreemd en dat kan ik best begrijpen vanuit zijn positie.
Maar wat moet ik nu doen?

[Sade]

ShiningStar schreef op 24-09-2003 @ 14:50:
Nee tuurlijk niet
Ik heb het mn partner al proberen duidelijk te maken maar het wil gewoon niet doordringen. Hij weet dat ik altijd zo gek op die jongen ben geweest en wantrouwt nu de hele situatie.
Hij blijft er op hameren dat ie het vreemd vind dat ik die 'behoefte voel' ....
en gaat daar ook dingen achter zoeken. Hij vind onze hele 'relatie' vreemd en dat kan ik best begrijpen vanuit zijn positie.
Maar wat moet ik nu doen?

Ja... ik zie het probleem zo: jij hebt een vriend waar je ooit heel gek op bent geweest, je vriendje is daar wantrouwig over, gaat er steeds meer over nadenken en zelfs de hele relatie vreemd vinden.
De oplossing lijkt me simpel. Vriend gewoon te vriend houden, vriendje laten zien dat je gek op hem bent, dat hij your perfect man is en je hem niet kwijt wilt.
Done

[infamous]

precies

zodra je vriendje er over inzit, laten merken dat je voor hem gaat! (zo laat je ook merken dat die andere gewoon een 'vriend' is)

het is namelijk onzekerheid van zijn kant, hij wil je gewoon niet kwijt, en als je dat doet gaat dat wel weer over lijkt me. Ik kan me heel goed voorstellen dat hij het er moeilijk mee heeft.

Laat hem dus gewoon merken hoeveel je om hem geeft...

[Marcade]

Ik vind wel dat je ook duidelijk moet maken, aan allebei, dat er grenzen liggen. Die vriend is er bang voor, dat je er ingepalmd word door truukjes van je vakantievriendjes, en sorry, helemaal ondenkbaar hoeft dat niet te zijn. Om zeker te weten dat dat niet gebeurt, moeten er gewoon duidelijk grenzen gedefenieerd worden.

Zoals, geen intieme gesprekken met dat vakantievriendje; geen geslijm. Altijd duidelijk wezen dat je al een vriend heb. Etc.

..

En eerlijk gezegd; waarom wil je met dat vakantie vriendje praten, waar komt de behoefte vandaan; vanwege diepe gesprekken die je toen met 'm gevoerd heb, of omdat die zo lekker (in bed) was?

Ik geloof niet in dat behoeftes uit de lucht komen vallen; zo naief ben ik nie

[Lindatje]

Nope zo denk ik er ook over. Waar komen die behoeftes vandaan? Eerst dacht ik ook dat het allemaal wel kon; omgaan met je ex. Maar het ligt er net aan welke behoeftes je daarbij hebt. Je moet heel eerlijk tegen jezelf zijn en honderd procent er zeker van zijn dat je helemaal niks meer voor je ex voelt. Ook niet dat beetje genegenheid. Ik had dat namelijk ook. Ik dacht dat ik niks meer voor hem voelde maar schijnbaar toch nog een beetje. En stukje bij stukje bleek dat ik hem niet kon vergeten. Uiteindelijk heb ik al het contact verbroken en ben ik me compleet op mijn huidige vriend gaan focussen. Daarna is het contact met mijn ex wel verbeterd maar ik zie hem niet veel meer. En ik vind het wel goed zo. Want nu voel ik echt niks meer voor hem, gelukkig maar.
Je moet gewoon je eigen grenzen bepalen en daar discipline voor hebben. Eerlijkheid en concequent zijn.... Maar ik snap wel dat het niet makkelijk is hoor.
Vergeet niet dat het altijd je EIGEN keuze moet zijn en niet die van je vriendje want dat kan hij niet van je vragen. Soms zijn vriendschappen te mooi om op te geven....

[suikerprinses]

Tsja... Uit eigen ervaring sta ik er niet zo positief tegenover.
Mijn vorige vriendje, had een nogal schattig exvriendinnetje... Ze zei tegen hem dat ik een arrogant kutwijf was, en dat ze mij kende * * En dat ie het beter met mij uit kon maken, en met haar weer wat moest beginnen. Hij bleef met haar omgaan, en mailen enzz... Op een gegeven moment was ik dat zo zat. Ik heb het contact niet verboden ofzow, maar hij heeft haar toen een duidelijke mail gestuurd. (Volgens mij zijn ze nu trouwens weer bij elkaar )

Maar.. als er echt niks achter zit bij jullie, en hij ook niet met mooie praatjes aankomt over dat hij je terug wil, dan is er niks aan de hand denk ik. Dan hoeft je vriendje zich nergens zorgen over te maken!