Ik denk aan jou. Aan hoe we het hebben gehad.
Aan hoe we het nooit meer zullen hebben.
Liefde. Zoveel liefde.
Jij weet hoe ik ben, wie ik ben.
Altijd was jij daar als ik jouw nodig had.
Elk minuut van de dag.
Ik was er voor jouw.
Ontelbare keren kan ik tellen, dat ik jou tranen heb weggekust, jouw haren streelde.
Ik vertelde je dat alles goed zou komen.
Een belofte.
Achteraf een valse belofte.
Jij kwam steeds dichter bij de afgrond.
Probeerde onbewust bij mee te trekken, in dat diepe,
oneindige gat.
Ik weet, je had me nodig. Je hebt me misschien nog steeds nodig.
Maar ik kon niet meer. Mijn energie was op.
Ik kon het niet aanzien, hoe je wegzakte.
Het speet me zo! Het spijt me nog steeds.
Pijn deed het, om je alleen verder te laten gaan.
Zonder mij.
Pijn deed het, om zonder jouw verder te moeten.
Mijn allerbeste vriend, mijn minnaar.
Voor mij was je de liefste jongen op de hele wereld.
Maar schat, het mocht niet meer zo zijn.
Maar onthoud, ik mis je, elke dag. Hoe je was.
En ik hoop met heel mijn hart dat je zo weer ooit zo zult worden.
__________________
Dat is de kracht van onafhankelijkheid!
Laatst gewijzigd op 13-04-2002 om 22:47.
|