hallo kristeeeell,
de antwoorden op jou vragen zijn erg eenvoudig.
de UV/VIS methode wordt gebruikt op laboratoria om te bepalen hoeveel licht er door een vloeistof wordt doorgelaten/opgenomen. Sommige chemische stoffen hebben de eigenschap dat zij licht van een bepaalde golflengte van het spectrum absorberen. De concentratie van zo'n stof in een mengsel kan bepaald worden door de extincie te meten. de VIS methode werkt alleen maar bij gekleurde oplossingen, een voorbeeld is kaliumpermanganaat oplossing. heldere vloeistoffen kunnen bijvoorbeeld met een chemische reactie worden gekleurd (redox). om de concentratie van een stof te kunnen bepalen is het maken van een verdunningsreeks nodig waarbij de concentratie van alle verdunningen bekend is. vervolgens moet worden gecontroleerd of je monster binnen de waarden van je hoogste en laagste concentratie valt. door eerst alle verdunningen te meten kan een ijklijn gemaakt worden waarvan een liniaire vergelijking te berekenen is (excel). vervolgens kun je je monster meten en met behulp van deze extinctie de vergelijking oplossen. eventueel kan de concentratie ook grafisch worden bepaald door het aflezen in de grafiek echter is deze techniek niet erg nauwkeurig bij kleine hoeveelheden. als de molaire extinctiecoëfficiënt (ε) bekend is (BINAS) kan ook de Wet van Lambert-Beer worden toegepast.
Je UV-Vis spectrometer kan niet het volledige UV-afscannen, omdat onder de 190 nm lucht begint te absorberen, en dan kan je dus niet gewoon meer meten onder standaardomstandigheden. Dus tussen 190 en 380 (400) zit je in het UV-gebied van je spectrometer, daarboven in het zichtbare (en je haalt zelfs al een deel van het infrarood binnen boven de 750).
ik hoop jullie hiermee op weg te helpen de voorwaarden staan er in en enkele voor en nadelen
zelf vind ik deze techniek erg omslachtig en gebruik liever andere onderzoeksmethoden
basniek
analytisch chemisch analist
|