Alleen

[kaleidoscope]

*zucht* Nooit gedacht dat ik hier ooit nog een topic zou gaan openen maar ik weet het echt even niet meer hoor
Ik loop nu al maaanden rond met een rotgevoel,ik voel me de hele tijd vet alleen..en achtergelaten en ik moet het nu echt even kwijt...
Een tijd geleden had ik heel veel vrienden,maar hier in lelystad is het normaal dat je elke week nieuwe vrienden hebt ben ik er laatst achter gekomen,ik had een vriendinnetje waar ik heel goed mee kon opschieten we deden alles samen enzo en we gingen nog met een hele groep andere om,na school even gezellig met zn alle ergens wat drinken en in het weekend samen uit.
Toen op een gegeven moment ging ze me negeren,en kortaf doen.
Toen ik vroeg wat er was kreeg ik het antwoord "jah je snijd in jezelf voor aand8 ik wil nie meer met je omgaan"
Ik werd ontzettend boos...ik vondt het niet eerlijk dat ze zoiets,zoiets waar ik me zo voor schaamde belachelijk maakte.
De volgende dag had ze al een andere vrienden,al mn andere vrienden begonnen me ook te negeren als ik er bij zat werd iedereen aangesproken behalve mij.
Afspraken die had werden stuk voor stuk afgezegd.
Ik kreeg ongelovelijke ruzie's thuis,mn moeder begreep me niet "je vindt wel andere vrienden" die vrienden waren m'n alles.
Ik zit nu al maanden alleen thuis,ik mis alles..ik mis iedereen,ik probeer niet terug te denken aan hoe 'het'was maar probeer verder te leven...maar het is zo moeilijk.
Ik heb met zelfmoord ideeen in mn hoofd rondgelopen omdat ik nix meer aan kon,had mezelf niet meer in de hand maar ben tot inkeer gekomen..gelukkig.
Ik verlies alles waarvan ik van hou,niks lukt meer..op school kan ik me niet meer concentreren ik spijbel weken achter elkaar en zelfs school mist me niet eens..
M'n moeder loopt continue tegen me te schreeuwen en ik krijg overal de schuld van,nu weet ik dat ik een puber ben en sommige dingetjes er gewoon bijhoren..maar sommige dingen gaan gewoon echt te ver bv: Ik was zaterdagavond uitgeweest,ik moest om 1 uur bellen,ik belde maar er werd tot 3 keer toe niet opgenomen.
Kom ik thuis(had geen sleutel mee,was niet nodig zei mn moeder)bel aan...gebeurt nix.
10 minuten later sta ik nog voor de deur..en daar heb ik dus ongeveer 3 kwartier gestaan..puur geluk kwam mn moeder EINDELIJK kijken of ze de deur op slot had gedaan en zag ze me "kon je geen sleutel mee nemen" was wat ze zei...ik ben naar boven gestormd en weer de hele avond gehuild,zoals ik mezelf al maanden in slaap huil.
2 weken geleden was ik mn tanden aan't poetsen en mn moeder had een glaasje teveel op,ik liet dr maar met rust probeerde een ruzie te vermijden want ze was al een beetje pissig op een gegeven moment komt ze boven "lig je nu nog niet in je bed,je houdt iedereen wakker"en ze douwt me tegen de muur aan en geeft me een klap in me gezicht.
Zelfde verhaal als altijd..ik storm mn kamer in en huil mezelf in slaap.
Ik ben een tijdje(2 maanden ) ook 'obsessief verliefd' geweest en dat is ook nix geworden ik voelde me stom lelijk en dik,een vriendin van mij die me zo genaamd aan hem zou koppelen koppelde hem achteraf toch maar aan zichzelf en ik bleef weer alleen achter...
Nu heb ik de laatste tijd ook nog last van slapeloosheid..ik kan gewoon niet meer in slaap komen,wat ik ook doe.
Ik wil niet zo zijn,ik hik nu gewoon tegen een depressie aan...of misschien zit ik er al in ben al maanden niet meer 'echt'gelukkig geweest,dingen die ik doe die leuk zijn maken me vrolijk..maar gelukkig nee.
De paar vrienden die ik nog heb wonen niet in lelystad,kzie ze maar heel soms of tijdens het uitgaan bij alles wat ze zeggen of doen vraag ik me wel af of ze me wel aardig vinden,of ze me niet ook in de steek zullen laten.
Ik twijfel ook heel erg aan mezelf..bij alles wat ik denk of zeg denk ik "meen ik dit echt of lieg ik tegen mezelf"
Ik ben nu 1 maand gestopt met snijden,ik begrijp eindelijk dat het me niet verder gaat helpen,alleen maar verder de put in.
Ik weet het niet meer
Ik moest het gewoon even kwijt,sorry.


------------------
The magic of first love is our ignorance that it can never end

[Dit bericht is aangepast door CemetarySlut (04-02-2002).]

[*Norena*]

meisje als je nog eens wat meer erover wilt vertellen mag je het altijd zeggen...

Soms voel ik me ook erg alleen maar dan is het om een andere reden..Die vrienden die je hebben laten vallen zijn niets waard!!!

liefs Norena

[kaleidoscope]

*Norena* schreef:
meisje als je nog eens wat meer erover wilt vertellen mag je het altijd zeggen...

Soms voel ik me ook erg alleen maar dan is het om een andere reden..Die vrienden die je hebben laten vallen zijn niets waard!!!

liefs Norena

Het gaat niet alleen om die 'vrienden' het gaat om alles dat ik mezelf niet meer begrijp,dingen doe die ik niet wil...mezelf niet meer in de hand heb.
En niemand me begrijpt.

[*Norena*]

Meisje..ik herken veel in je!!

Je bent als je het mij vraagt...beetje verdiept in alles..Verdriet.noem maar op..

Zoek je positieve kanten eens op!!
iedereen heeft die dus ook jij!!

Mischien wil je dit allemaal wel niet aanhoren!!.. maar goed..zeg het toch maar eens als je iets wilt vertellen mag je dat altijd..liefs Norena

[wicce]

pff, ja, ik weet wat je bedoelt hoor..
dit klinkt misschien heel luchtig maar, het leven zit soms mee en soms tegen. en dat hangt af aan hoe je zelf iets ervaart.
maar iedereen heeft momenten in zen leven dat gewoon even alles kut is, en iedereen komt daar ook weer uit.. je leven eindigt niet als je vrienden je om een duistere rede niet meer echt zien staan, ook al lijkt dat zo soms. probeer er het beste van te maken, misschien is een tijdje alleen niet zo een gek idee, het klinkt raar, maar misschien..
je moet zeg maar leren jezelf bezig te houden zonder dat je er iemand bij nodig hebt. ik weet het: moeilijk. als ik op zaterdagmiddag of avond alleen ben voel ik me absoluut niet lekker, maar dan ga ik iets creatiefs doen ofzo, of sporten, iets wat mijn gedachten er vanaf houd.

ik doe precies hetzelfde als jij als ik ruzie heb met mijn moeder. zij kan ook af en toe heel hard zijn, en dat begrijp ik absoluut niet van haar. ik ren dan ook weg en ga huilen..erg kwetsend. wat ik op een gegeven moment heb gedaan is gestopt met huilen, naar haar toe gegaan en gezegd dat ik het absoluut niet prettig vind dat zij zo doet. en als je moeder iets teveel op heeft, wacht dan tot morgen, maar laat het niet gewoon in de lucht. je boelt je zeker weten veel beter als je het uitpraat. zeg in ieder geval hoe jij je voelt tegen haar.


------------------
~~ whoever saves one life, saves the world entire ~~

[Dit bericht is aangepast door wicce (04-02-2002).]