Hulp nodig met eindwerk

[Muchacha]

Hallo iedereen,

ik moet dinsdag mijn eindwerk presenteren. Dit wilt zeggen dat ik voor een jury moet verschijnen en dat ik in een 7-tal minuutjes mijn eindwerk moet voorstellen. Je kan dit doen door een beknopte weergave te geven van de inhoudstafel of door je thesis te overlopen, maar de juryleden hebben de scriptie al gelezen dus lijkt me dit wat saai. Ik zou graag wat origineels doen. Mijn eindwerk gaat over het Stockholmsyndroom. Dit is de emotionele binding die ontstaat tussen een slachtoffer en een dader, bv na een gijzeling, ontvoering, mishandeling, ...
Heeft er iemand een origineel idee'tje?

xxx

[Tovenaar]

Ten eerste, waarom vraag je dit op Letteren? Presenteren is toch wat anders dan het schrijven van verhalen, columns, scripties en dergelijke. En om je echt te kunnen helpen zou je misschien wat meer informatie over je scriptie moeten geven. Wat is je hoofdvraag/hypothese, wat is het antwoord daarop, hoe heb je de scriptie aangepakt, welke argumenten gebruik je om jouw mening te verdedigen.

[Muchacha]

Ik vraag het hier omdat ik denk dat hier veel creatieve zielen zitten Het gaat het niet om het presenteren zelf, maar om de inhoud van mijn inleiding. Ik moet mijn scriptie inleiden en wil dit op een originele manier doen ipv de inhoudstafel gewoon af te rammelen.
Mijn eindwerk is een literatuurstudie over het Stockholmsyndroom. Ik heb dus geen hypothese of onderzoeksvraag hierover, ik geef enkel antwoord op de vraag "wat is het?" (en wanneer komt het voor, wat zijn de kenmerken, met welke andere psychiatrische ziektes staat het in verband en ik bespreek enkele gevalstudies errond)

[I C U]

Wat je zou kunnen doen is een situatie voorleggen van iemand die het Stockholmsyndroom heeft. Een anekdote, of iets dergelijks. Zoiets doe ik als ik me wil uitsloven met een presentatie of werkstuk Verder ben ik ook maar een n00b

[Muchacha]

Heb ik ook al aan gedacht, maar jammer genoeg (voor mij dan ) zijn er niet zoveel specifieke gevallen bekend. En diegene die wel bekend zijn, staan reeds in mijn eindwerk dus moet ik niet opnieuw bespreken. Vandaar dat ik dacht aan een verhaaltje te verzinnen... Maar ja, het moet dan wel anders zijn dan de andere casusgevallen, vanuit een ander perspectief zeg maar. En zo'n groot licht ben ik niet

[I C U]

Wat houdt dit syndroom dan in? Wat zijn de symptomen? Is het te behandelen?
Voordat er een verhaal neergezet kan worden zou(den) ik (wij) dat wel moeten weten...
Edit: O, geloof dat dat al in je eerste post stond...

[Tovenaar]

Een anekdote lijkt me dan inderdaad een goede oplossing. Je zou bijvoorbeeld een kort verhaaltje kunnen schrijven over een gijzeling, waarbij het slachtoffer en de dader langzaam nader tot elkaar komen en zelfs verliefd worden. Dat is immers het Stockholmsyndroom. Het hoeft niet echt gebeurd te zijn, maar ik raad je wel aan om het serieus te brengen, met gevoel voor de emoties die het slachtoffer doormaakt. (van angst via vertrouwen naar genegenheid voor de dader, tot zelfs vaak een blinde verliefdheid, maar dat proces zul je zelf ongetwijfeld kennen) Ik denk dat je op die manier zeker de interesse van de jury toont.

[Tovenaar]

Grmbl, waarom kan je ook geen posts meer verwijderen.

[Tovenaar]

Edit, ging iets mis

[I C U]

Ken je dat boek Gegijzeld van Evert Hartman? Ik geloo fdat daar ook zoiets een rol speelt. De gijzelaars vertellen tijdens die gijzeling hun verhaal, waardoor er meer begrip voor hun situatie onstaat. Misschien dat je er een stuk uit kan voorlezen? Of is dat dan net weer iets té?

[Muchacha]

Ik moet dit verhaal wel presenteren, en zo'n toneelwonder ben ik ook niet Het is geen les Drama ofzo. Het lijkt me dus ook moeilijk om een verhaal te schrijven, want het mag niet geromantiseerd worden...

[Muchacha]

I C U schreef op 11-06-2005 @ 16:26 :
Ken je dat boek Gegijzeld van Evert Hartman? Ik geloo fdat daar ook zoiets een rol speelt. De gijzelaars vertellen tijdens die gijzeling hun verhaal, waardoor er meer begrip voor hun situatie onstaat. Misschien dat je er een stuk uit kan voorlezen? Of is dat dan net weer iets té?

Nee, dat ken ik niet! Maar lijkt me wel een goed idee! Ik ga maandag eens snel kijken in de bib

[Tovenaar]

Muchacha schreef op 11-06-2005 @ 16:29 :
Ik moet dit verhaal wel presenteren, en zo'n toneelwonder ben ik ook niet Het is geen les Drama ofzo. Het lijkt me dus ook moeilijk om een verhaal te schrijven, want het mag niet geromantiseerd worden...

Je romantiseert dan het onderwerp niet, je romantiseert de band tussen slachtoffer en dader. Maar dat gebeurt toch juist bij het Stockholmsyndroom? Alleen, leg nu even uit wat er precies moet gebeuren, want je hebt het nu weer over toneel? Een scriptie is toch tekst, je hoeft het toch neem ik aan niet uit te beelden?

[I C U]

Muchacha schreef op 11-06-2005 @ 16:31 :
Nee, dat ken ik niet! Maar lijkt me wel een goed idee! Ik ga maandag eens snel kijken in de bib

Wanneer moet je dit uitvoeren, eigenlijk?

Succes iig!

[Muchacha]

Tovenaar schreef op 11-06-2005 @ 16:31 :
Je romantiseert dan het onderwerp niet, je romantiseert de band tussen slachtoffer en dader. Maar dat gebeurt toch juist bij het Stockholmsyndroom? Alleen, leg nu even uit wat er precies moet gebeuren, want je hebt het nu weer over toneel? Een scriptie is toch tekst, je hoeft het toch neem ik aan niet uit te beelden?

Het lijkt me geen goed idee om de band te gaan romantiseren, want vaak is dit niet het geval. Het slachtoffer krijgt, als overlevingsmechanisme, sympathie voor de dader zijn daden, ze gaat alles vanuit zijn perspectief zien en weigert om geholpen te worden door personen van buitenaf (bv. de regering bij gijzelingssituaties).
Wat er moet gebeuren: ik kom binnen, de jury stelt zich voor en ik moet mijn scriptie inleiden. Ik kan dit doen door een stukje video te laten zien, of door zoals jullie voorstellen een anekdote te vertellen. Ik had al een stukje geschreven waarin ik vermeld naar de vaagheid van het onderwerp. Ik wil op de een of andere manier duidelijk maken dat het SS veel méér is dan enkel een band, het is namelijk in eerste instantie een overlevingsmechanisme. Jammer genoeg vind ik hierover niet veel info meer...
Een zelfgeschreven verhaal voorbrengen doe je niet met het af te lezen, je moet het kunnen 'brengen', begrijp je? En dat vind ik al iets te toneel-achtig

[Muchacha]

I C U schreef op 11-06-2005 @ 16:33 :
Wanneer moet je dit uitvoeren, eigenlijk?

Succes iig!

Dinsdag, om 13.30

[Tovenaar]

Ah, je bedoelt in feite te zeggen met 'overlevingsmechanisme' dat de menselijke geest uit wanhoop zich gaat binden aan de dader, om zichzelf te beschermen tegen een al te ruwe behandeling of zelfs een moord? Dus in wezen een manier om je over de haat voor iemand heen te zetten, omdat het eigenbelang van overleven zwaarder weegt dan de vernederingen en pijnen die het slachtoffer ondergaat, en de angst voor wraak zo groot is dat alle hulp op het uitschakelen van de dader wordt afgewezen...interessant...

[Tovenaar]

http://www.ufowijzer.nl/tekstpagina/...mSyndroom.html

Hier geeft een professor meer uitleg over deze denkwijze. Misschien heb je er wat aan.

[Muchacha]

Tovenaar schreef op 11-06-2005 @ 16:42 :
Ah, je bedoelt in feite te zeggen met 'overlevingsmechanisme' dat de menselijke geest uit wanhoop zich gaat binden aan de dader, om zichzelf te beschermen tegen een al te ruwe behandeling of zelfs een moord? Dus in wezen een manier om je over de haat voor iemand heen te zetten, omdat het eigenbelang van overleven zwaarder weegt dan de vernederingen en pijnen die het slachtoffer ondergaat, en de angst voor wraak zo groot is dat alle hulp op het uitschakelen van de dader wordt afgewezen...interessant...

Yeps, dat bedoel ik Zeker interessant, maar geen makkelijk onderwerp

Tovenaar schreef op 11-06-2005 @ 16:46 :
http://www.ufowijzer.nl/tekstpagina/...mSyndroom.html

Hier geeft een professor meer uitleg over deze denkwijze. Misschien heb je er wat aan.

Die site kende ik al (geloof me, ik ken elke site op het internet daarover denk ik ) en dat stukje over die cognitieve dissonantie is reeds besproken in mijn eindwerk zelf

Edit: en ik vind die site eng

Muchacha schreef op 11-06-2005 @ 16:31 :
Nee, dat ken ik niet! Maar lijkt me wel een goed idee! Ik ga maandag eens snel kijken in de bib

Ik geloof dat er een film over is, genaamd Seesaw, die daar ook over gaat. Het gaat over de ontvoering van een meisje van ouders die rijk waren, en nu heel veel losgeld moeten betalen wat ze niet hebben. En om de mensen die hem willen zien niet te grieven:

Spoiler

Uiteindelijk gaat ze met hem naar bed én krijgt ze een kind van hem... dus als dat geen stockholmsyndroom is, dan weet ik het niet meer

Overigens heeft Muse ook een nummer genaamd Stockholm Syndrome, misschien kun je daar de tekst wel van gebruiken?

[Tovenaar]

Eigenlijk zou je een film moeten zoeken die over dit onderwerp gaat, en dan een fragment eruit laten zien. Ook op die manier kun je de aandacht van de jury vasthouden. Ze zien graag concrete situaties, zonder eerst de vaak droge stof aan te horen, althans zo is mijn ervaring. Ik zal eens voor je spitten, kan me herinneren dat ik er wel eens een film over gezien heb.

[Tovenaar]

Hehe..ja Seesaw, zo heette die film, je was net eerder krummel. En over dat nummer: als het zou mogen zou je moeten vragen om dat af te mogen spelen, mits de tekst natuurlijk duidelijk genoeg is. Muse kennende past die muziek heel goed bij de ietwat duistere sfeer van dit onderwerp.

[Tovenaar]

Nog een andere film voor je, ''Patty Hearst'', over een ontvoerde milionairsdochter die zich later in de film voegt bij de linkse terroristen die haar gegijzeld hadden. (overigens een waargebeurd verhaal)

[Muchacha]

I won't stand in your way
let your hatred grow
and she'll scream
and she'll shout
and she'll pray
and she had a name
yeah she had a name

and I won't hold you back
let your anger rise
and we'll fly
and we'll fall
and we'll burn
no one will recall
no one will recall

this is the last time I'll abandon you
and this is the last time I'll forget you
I wish I could

look to the stars
let hope burn in your eyes
and we'll love
and we'll hope
and we'll die
all to no avail
all to no avail

this is the last time I'll abandon you
and this is the last time I'll forget you
I wish I could

this is the last time I'll abandon you
and this is the last time I'll forget you
I wish I could
I wish I could

Dit is de tekst. Maar de muziek laten horen lijkt me geen goed idee, ik krijg er zelf hoofdpijn van

Ik ga eens zoeken naar die film, misschien kan ik hem morgen nog snel huren... Maar een stukje film laten zien lijkt me zo easy...

[Muchacha]

Tovenaar schreef op 11-06-2005 @ 17:02 :
Nog een andere film voor je, ''Patty Hearst'', over een ontvoerde milionairsdochter die zich later in de film voegt bij de linkse terroristen die haar gegijzeld hadden. (overigens een waargebeurd verhaal)

Zij is casestudy number one in mijn eindwerk
Dus is uitgesloten, haar verhaal is reeds uitgebreid besproken
Toch bedankt

[Tovenaar]

Je zou ook de situatie kunnen schetsen waarin een van de juryleden ontvoerd wordt, gemarteld wordt etcetera, en dan met hem/haar ingaan op de vraag hoe wanhopig hij/zij zich zal voelen. Dan ontwikkel je een discussie over de vraag of de menselijke geest bestand is tegen een situatie waarin bijvoorbeeld Patty Hearst heeft gezeten, en hoe radeloos je eigenlijk kunt worden in zo'n situatie.

[Muchacha]

Ik weet niet zeker wie er in de jury zetelt. Enkel mijn promotor ken ik. De andere is de voorzitter en dan nog een expert op vlak van het onderwerp waarover de scriptie gaat. Zal bij mij wel een psychiater ofzo zijn
Hmmm, misschien wel een goed idee. Al lijkt het mij wel heel eng om iemand van de jury eruit te pikken "Zo meneer X, beeld je eens in dat..." tegen iemand die je niet kent... En als ik mijn promotor kies, lijkt het alsof we forever friends zijn

[Tovenaar]

Je hebt toch niet voor niets een ''eigen'' promoter? Tis inderdaad alleen een kwestie van durf en de goede vragen stellen, maar als je heel veel van dit onderwerp al gelezen hebt weet je vast wel waar je over moet praten.

[Muchacha]

Ik kan wel iets zeggen over hoe moeilijk het moet zijn om te blijven bij iemand die je mishandeld, enkel door die band die ontstaat is in de loop van de jaren. En dan verder vertellen als een mogelijke hypothese; Bv: Beeld je zelf eens in dat je wordt gegijzeld. Je bent daar en daar en dat gebeurt, dat eisen de gijzelnemers van de regering en jij wordt zo en zo behandeld. Lijkt het niet makkelijker om het standpunt van je daders in te nemen dan je te verzetten tegen hun actie en blablabla... Zoiets?
Hmmm, klinkt wel ok Maar dan moet ik nog op een realistische gijzeling komen he. Iemand die de supermarkt overvalt omdat ie zelf een kleinhandel groenten heeft is bv. niet echt overtuigend

[Tovenaar]

De fictieve gijzeling kan toch ook in het buitenland gebeuren? Neem een land als Colombia, waarin drugsbaronnen de steden in hun greep hebben. Stel het jurylid voor de situatie waarin hij lekker een weekje in zo'n land op vakantie denkt te gaan, er een geblindeerde Mercedes komt langs scheuren en hem meeneemt, omdat de criminelen iemand nodig hebben om de politie op afstand te houden. Gewoon typisch een geval van ''op het verkeerde moment op de verkeerde plaats''

[Muchacha]

Tovenaar schreef op 11-06-2005 @ 17:27 :
De fictieve gijzeling kan toch ook in het buitenland gebeuren? Neem een land als Colombia, waarin drugsbaronnen de steden in hun greep hebben. Stel het jurylid voor de situatie waarin hij lekker een weekje in zo'n land op vakantie denkt te gaan, er een geblindeerde Mercedes komt langs scheuren en hem meeneemt, omdat de criminelen iemand nodig hebben om de politie op afstand te houden. Gewoon typisch een geval van ''op het verkeerde moment op de verkeerde plaats''

Geniaal
Dus meneer Jurylid zit ff lekker in Bogota te shoppen op een van de plaatselijke marktjes en wordt ontvoerd met zijn vrouw door drugsbaronnen. Wat zouden ze kunnen eisen? Want het moet erop uitdraaien dat meneer Jurylid en zijn vrouw sympathie kunnen krijgen voor de situatie van de gijzelnemers. Wat me nogal moeilijk lijkt bij drugsverkopers... Iets met terugsturen van illegalen naar een slecht land lijkt me daarin makkelijker. Niet?

[Tovenaar]

Of je doet, zoals in het geval van Hearst, een verzetsorganisatie. Onderstaand artikel is van 7 juni 2005, daar moet je wel wat informatie kunnen uithalen over de huidige situatie in Colombia.

Ruim een derde van de leden van het Colombiaanse parlement onderhoudt banden met de rechtse paramilitaire Verenigde Zelfverdedigingsstrijdkrachten AUC. Dat heeft een van de leiders van de AUC, José Vicente Castano, gezegd in een interview met het Colombiaanse weekblad Semana.

Volgens Castano is ten minste 35 procent van de Colombiaanse parlementariërs "bevriend" met de AUC. "En in de volgende verkiezingen zullen wij het aantal vrienden nog doen toenemen", zei hij.

De AUC werden in de jaren '80 opgericht door grootgrondbezitters en cocaïneproducenten om zich te beschermen tegen de marxistische rebellen van de FARC en het ELN. Zowel de linkse als de rechtse gewapende bewegingen verdienen grof geld aan de handel in cocaïne.

De Colombiaanse president Alvaro Uribe reageerde geschokt op de uitlatingen van Castano. Hij zei de bewering van de AUC-leider uiterst serieus te nemen en zei dat de paramilitaire invloed op het parlement een groot gevaar voor de democratie in Colombia vormt. Procureur-generaal Luis Camilo Osorio eiste van Castano onmiddellijk de namen van de parlementsleden die banden onderhouden met de AUC, die op zowel de Amerikaanse als Europese lijst van terroristische organisaties voorkomen.

De Verenigde Naties hebben Uribe er herhaaldelijk van beschuldigd de rechtse paramilitairen minder hard aan te pakken dan de linkse rebellen in Colombia. Uribe ontkent dat. Hij zei dinsdag dat de regering zich extra gaat inzetten om het voor politici mogelijk te maken het hele land zonder gevaar te doorkruisen in aanloop naar de verkiezingen van 2006. Hij zei te hopen dat kandidaten in die verkiezingen voor het eerst in decennia geen toestemming hoeven te vragen aan gewelddadige groepen of zij bepaalde gebieden mogen bezoeken.

Castano is een van zo'n twaalf leiders van de ongeveer dertienduizend paramilitairen die de AUC tellen. Uribe wil dat alle paramilitairen voor het eind van dit jaar ontwapend zijn, maar het parlement kan het niet eens worden over de strafvermindering die zij moeten krijgen als zij de wapens neerleggen.

[Muchacha]

Mja maar dan...?
Ontvoering door leden van de AUC omdat zij poen pakken met verkopen van cocaïne? Lijkt me moeilijk om daar sympathie voor te voelen...

[Tovenaar]

Nee bijvoorbeeld een ontvoering door FARC (links), blijkbaar worden die minder hard aangepakt dan de rechtse rebellen. Dan zou je bijvoorbeeld kunnen aanhalen hoe een paar zonen van de leiders koelbloedig worden afgeschoten door de regering. Kijk en dan krijgt meneer of mevrouw jury wel wat meer sympathie voor zijn ontvoerders denk ik.

[Muchacha]

Is dit niet een beetje een te-ver-van-ons-bed-show?
Het idee is overigens wel goed, maar ik vrees voor mijn kennis over die organisaties

[bracelance]

Begin met een grappige opmerking en deel hand-outs uit, daar scoor je extra punten mee

[Tovenaar]

Muchacha schreef op 11-06-2005 @ 17:49 :
Is dit niet een beetje een te-ver-van-ons-bed-show?
Het idee is overigens wel goed, maar ik vrees voor mijn kennis over die organisaties

Tja..

Misschien wat eenvoudigere situatie: een man schiet de moordenaar van zijn kind dood, vlucht, politie komt achter hem aan en hij sleept het jurylid mee in z'n auto, als bescherming. Zijn eis is dan uiteraard om naar het buitenland te kunnen vluchten, zonder dat de politie hem volgt. Meneer of mevrouw jurylid is natuurlijk eerst bang en haat de dader, maar doordat de gijzelaar zijn verhaal langzaam begint te vertellen, en bijvoorbeeld foto's laat zien van zijn vermoorde zoon/dochter breekt er langzaam iets in mevrouw/meneer jury, ook al door het beleefde optreden van zijn gijzelaar.

[Toedeledokie]

het kan ook aan mij liggen, dat ik het verkeerd heb opgevat/gelezen

maar kan je niet gewoon Arjan Erkel als voorbeeld nemen
die arts van artsen zonder grenzen raakte ook bevriend met zijn gijzelaars, en zelfs achteraf haatte hij ze nog niet

[Muchacha]

Tovenaar schreef op 11-06-2005 @ 17:56 :
Tja..

Misschien wat eenvoudigere situatie: een man schiet de moordenaar van zijn kind dood, vlucht, politie komt achter hem aan en hij sleept het jurylid mee in z'n auto, als bescherming. Zijn eis is dan uiteraard om naar het buitenland te kunnen vluchten, zonder dat de politie hem volgt. Meneer of mevrouw jurylid is natuurlijk eerst bang en haat de dader, maar doordat de gijzelaar zijn verhaal langzaam begint te vertellen, en bijvoorbeeld foto's laat zien van zijn vermoorde zoon/dochter breekt er langzaam iets in mevrouw/meneer jury, ook al door het beleefde optreden van zijn gijzelaar.

Ja, zo'n verhaal is al net iets simpeler... Maar het lijkt me nogal onrealistisch dat die kerel de slachtoffers echt zou doden... En één man boezemt minder angst in dan een terroristische organisatie... Sorry, ik ben niet gauw tevreden (ik moet er gewoon volledig kunnen achterstaan, anders kan ik het nooit overtuigend brengen )

[Muchacha]

Toedeledokie schreef op 11-06-2005 @ 18:13 :
het kan ook aan mij liggen, dat ik het verkeerd heb opgevat/gelezen

maar kan je niet gewoon Arjan Erkel als voorbeeld nemen
die arts van artsen zonder grenzen raakte ook bevriend met zijn gijzelaars, en zelfs achteraf haatte hij ze nog niet

Yeps, Arjan Erkel is een goed voorbeeld hierover. Ik heb hem bewust niet meer opgenomen in mijn eindwerk omdat het anders te uitgesmeerd werd
Het idee van Tovenaar zegt met wel degelijk iets! Ik moet alleen nog een gepaste organisatie vinden, een eis aan de overheid en een lieve gijzelnemer, liefst meerdere