|
Dagen gingen voorbij en ik dacht niet meer aan de brief, aan het geheim dat het met zich mee droeg. Pas eergisteren kwam ik hem tegen bij een grote opruimbeurt. Meteen moest ik weer denken aan de oude man, aan zijn woorden. Open hem pas als je er klaar voor bent . Ik vroeg me toen af of ik er al klaar voor was. Mijn vinger raakte de verzegeling aan. Zacht en teder. Toen peuterde ik uiterst voorzichtig de envelop open. Een dikke, roomkleurige brief kwam tevoorschijn. Met mooie krulletters was het beschreven, beginnend met mijn naam. Sophie. Ik wilde de brief lezen, maar mijn moeder riep mij voor het eten. Of hoe je het ook wilt noemen, een vieze prak, gerecht á la Amanda. Maar ik had honger, dus werd de trap in een hoop tempo afgerent. De maaltijd verliep stroef. Niemand zei iets en at zwijgend hun maaltijd op. Ik maalde er niet om. Het gebeurde wel vaker en mijn gedachten waren bij de brief die ik wilde lezen. Ik was dan ook geïrriteerd toen mijn moeder mij de afwas liet doen. Heather en Louisa werden nooit opgezadeld met huishoudelijke taken. Soms voelde het alsof mijn moeder meer van hen hield dan van mij. Gelukkig was het snel gedaan en kon ik naar boven, waar ik het mezelf gemakkelijk maakte tussen al de rommel. Ik vouwde de brief open en begon te lezen.
Lieve Sophie,
Als je deze brief te lezen krijgt, dan betekent het dat ik ben overleden en het je niet persoonlijk heb kunnen vertellen. Je hebt deze brief van Jack gekregen, zoals hij vast al heeft verteld, was hij mijn beste vriend in het bejaardentehuis, mijn steun en toeverlaat. Hij weet alles en vandaag zal jij ook alles te weten komen. Ik begin bij het begin.
Twintig jaar geleden leerde Jason Amanda kennen. Ze waren dolverliefd en al snel werd ze aan mij voorgesteld. Ik mocht haar vanaf het begin al niet, maar ik wilde het geluk van mijn zoon niet verpest. Ik verwachtte dat het snel over zou zijn, maar hun liefde voor elkaar was groter dan verwacht. Twee jaar later trouwden ze. Allebei pas twintig jaar jong en toen al verbonden voor het leven. Ik vertelde Jason nog dat het te snel ging, maar zo verliefd als hij was, wilde hij niet luisteren. Al snel was Amanda zwanger van Heather. Hun geluk leek oneindig, maar dat was het niet. Jason begon steeds meer te werken om alles te bekostigen en na de geboorte van hun tweede dochter, Louisa, werden de werkdagen steeds langer. Maar eenmaal thuis, was hij er voor zijn vrouw en kinderen. Zielsveel hield hij van hen.
Maar geluk duurt niet eeuwig. Amanda was niet blij met het vele werken van haar man en vond zichzelf te jong om altijd maar thuis te zitten. Op een avond vertelde ze aan Jason dat ze ruimte nodig had, haar jeugd wilde inhalen. Ze liet Heather en Louisa bij mijn 25-jarige zoon en ging er vandoor. Gelukkig was ik er om hem te steunen, anders had hij het niet gered. Diepbedroefd was hij en hij ging vaak stappen om zijn zorgen te vergeten. Op één van die avonden leerde hij Alicia kennen. Een aardige, mooie vrouw, maar verliefd was hij niet. Desondanks werd ze zwanger en na negen maanden werd een prachtig meisje geboren. Sophie genaamd. Amanda is niet je echte moeder, maar Alicia.
Maar hier stopt het verhaal niet. Amanda kwam er via via achter dat Jason een kind had verwekt bij een andere vrouw, terwijl ze nog steeds getrouwd waren. Blind van woede stormde ze mijn huis binnen, vier weken na de bevalling. Heather en Louisa waren uit logeren en jij lag in je bedje op zolder. Amanda werd eerst razend op je vader, maar toen ze Alicia uit de keuken zag komen, richtte ze haar woede op haar. Ik weet niet precies wat haar nu zo boos maakte. Zij was tenslotte degene die afstand had genomen. In ieder geval liep die ruzie uit de hand, ver uit de hand! Amanda sloeg je moeder meerdere malen en duwde haar tenslotte zo hard tegen het keukenblok aan dat ze bewusteloos op de grond viel. Althans, ze leek bewusteloos. Al snel kwamen we erachter dat ze niet meer ademde. Ik pakte de telefoon om het alarmnummer te bellen, maar Amanda hield me tegen. Ze zei dat ze het lichaam wel ergens zou dumpen, niemand mocht hier iets over weten. Wij hielden onze mond, want ze dreigde om de kinderen mee te nemen naar een plek hier heel ver vandaan, als we ook maar iets aan iemand vertelden. En de kinderen waren alles voor Jason.
Jaren gingen voorbij. Jason en ik hielden onze monden en jij groeide samen met je zussen op als een echte familie. Alleen was het duidelijk dat Amanda veel minder van jou hield, dan van haar ‘echte’ dochters. Maar jij beschouwde haar als je echte moeder, heel logisch ook, want voor jou was er geen andere moeder, jij kende Alicia niet.
Recentelijk kwamen Jason en Amanda familieleden van Alicia tegen. Alicia’s broer en zus. Ze gingen naar een cafeetje voor een gesprek. De broer van Alicia, Hugh genaamd, vertelde zachtjes dat ze het verhaal om de dood van zijn zus niet geloofde. Amanda had er namelijk voor gezorgd dat het een ongeluk leek en de politie had ook niets gevonden wat wees op moord. Ze zeiden dat ze wisten dat Amanda Alicia had vermoord en dat haar dochter, jij dus, nog leefde. Ze eisten jou op en als je ouders niet deden wat ze vroegen, dan zouden ze naar de politie gaan. Ik weet nog dat Jason bij mij kwam, huilend, hij wilde jou niet kwijt, maar als hij het niet deed, dan zouden hij, Amanda en ik de gevangenis in gaan. Wij waren tenslotte medeplichtig.
Je hebt vast wel de ruzies tussen Amanda en Jason gehoord. Het is namelijk nog ietwat ingewikkelder geworden. Ze willen jou niet opnemen in de familie, maar je doorverhandelen aan mensen in het drugscircuit. Om zo hun schulden gedeeltelijk af te lossen. Hoe hartverscheurend Jason en Amanda het ook vonden om je weg te geven, ze stemde toe, ze waren van mening dat ze Heather en Louisa niet aan hun lot konden overlaten, omdat zij in de gevangenis zaten!
Vanaf hier wilde Jason mij niets meer vertellen, voor mijn eigen veiligheid vertelde hij mij. Sophie, ik raad je aan om te vluchten. Zo ver mogelijk weg van deze plaats, van je familie en vrienden. Verdwijn voor een paar weken, maanden, misschien wel jaren en probeer een nieuw leven op te bouwen. Voor je eigen veiligheid. Ik wil je nog lang niet hierboven bij mij hebben. Je hebt een grote toekomst voor je. Je bent slim, vindingrijk en je hebt een persoonlijkheid die iedereen waardeert. Vertrek de dag dat je de brief opent. Neem niet te veel mee en vertel niemand dat je vertrekt. In deze envelop zit geld om ze ver mogelijk te reizen.
Veel succes mijn lieve Sophie, zorg dat ze je niet te pakken krijgen.
Veel liefs,
Elizabeth Kopper.
~
|