Idee, iemand argumenten/suggesties?

[Yamyam]

Aangezien de politiek één grote rotzooi is; iedereen loopt maar in en uit, en dat komt de geloofwaardigheid niet ten goede, en ik denk dat dat deels komt doordat je tegenwoordig (ook al is er een 'drempelwaarde') je zomaar kunt aanmelden als lijst en je verkiesbaar kunt stellen zonder enige echte ervaring en jaren van werken, en oefenen. Daarom lijkt het mij een goed idee om de wet zo te veranderen dat mensen eerst een bepaalde (lange) tijd als stabiele partij moeten bestaan en dan pas mee mogen doen aan de verkiezingen. Goed idee of niet?

[Joostje]

lijkt me niet zo'n goed idee. Hoe zou zo'n partij dan ervaring op moeten doen? Met wat voor een doel zou zo'n partij bestaan voordat ze meedoet aan verkiezingen? Natuurlijk, er bestaan wel langdurig enkele partijen, zoals de NCPN, maar deze zijn duidelijk extraparlementair, en daarom is hun organisatie helemaal niet gericht op het parlement: Ze heeft dusniet meer ervaring in de politiek dan jij of ik.

[dystopia]

Je kunt ook politieke ervaring opdoen op andere manieren. Rosenmoller is bijvoorbeeld vakbondleider van FNV geweest en heeft daar ervaring opgedaan.

Daarnaast een nieuwe partij moet zich eerst bewijzen tegenover het volk als je het mij vraagt; en dan dus niet in de coalitie maar in de oppositie. Taak van de bevolking is om zich dat te realiseren en niet meteen een nieuwe partij in volle vertrouwen nemen. Laat ze zich eerst maar bewijzen in de oppositie. Taak van de formateur om zich dat ook te realiseren en niet (imo scheinheilig) te zeggen van 'ja het volk heeft besloten dat deze nieuwe partij een kans moet krijgen dus we gaan met hen samenwerken. Hoewel het wel hectisch is verlopen rondom de verkiezingen.
Dan sta je stukken minder in de belangstelling en weet je ook hoe dat is. De LPF weet dat (nog) niet. Ik ben niet tegen een nieuwe partij maar ik vind het wel spijtig om te zien dat een nieuwe partij zo snel zoveel stemmen wint en daarbij mag meeregeren terwijl vrijwel geen van de 26 politieke ervaring had op een enkeling na.

Aan de andere kant ook tijd voor een mentaliteitsverandering. Wat ik zie is dat overpopulaire gasten van de media de politiek in gaan en vanwege hun imago/populaireit stemmen (proberen te) vergaren (welk imago door diezelfde media in stand wordt gehouden!). Objectievere media. Meer (mogelijkheid tot) verdieping voor het maken van een keuze. Dat lijken me 2 zaken die de politiek ten goede zouden komen.

[NN]

Ik ben tegen.

Mensen kunnen al een erg lange ervaring hebben in iets anders en zo best geschikt zijn voor de politiek.
Zo zit ik zelf al sinds mijn middelbare schooltijd in de scholierenvertegenwoordiging (klassenvertegenwoordiger, lid van leerlingenraad/leerlingenparlement).
Nu ik studeer vertegenwoordig ik namens een politieke studentenbelangenvereniging studenten in de onderwijscommissie van mijn studie.
Al met al heb ik hierin dus een aardige ervaring. In de politiek heb ik die nog niet, maar desondanks acht ik mij best wel geschikt om daar in te participeren omdat ik ervaring heb met vertegenwoordiging van mensen.

Maar er zijn ook mensen die ervaring in iets hebben, maar desondanks niet geschikt voor de politiek. Bijvoorbeeld Hilbrand Nawijn. Hij studeerde rechten, moet dus op de hoogte zijn hoe de politiek en de rechtstaat in theorie in elkaar zit, maar brengt deze kennis in de praktijk absoluut niet naar voren.