deel 4&5 van vervolg verhaal!

[fruitmand]

Hee !
Jezus, het was kerst, en ik ben helemaal vergeten dat het tijd was om mijn volgende deel te posten, sorry
Het vorige deel (#3) is deze : http://forum.scholieren.com/Forum8/HTML/000700.html
Het volgende deel vind ik persoonlijk zelf heel erg saai! Het is wel nodig om te lezen, want het is crucial voor de amusantere stukken die later voorkomen! Omdat dit een saaier stuk is dan de stukken hiervoor en de stukken die hierna komen, heb ik ook gelijk het 5de deel gepost zodat jullie door kunnen lezen. Veel leesplezier!
Kus-x-
Fab!

Deel 4


“ Hee, Marielle, ik wou eventjes met je praten. Kom je eventjes binnen?” Marielle knikte en volgde hem zijn kantoor in.
“ Ik wist het wel!” Dacht ze. “ Hij gooit me eruit, ik kan de Jive niet goed genoeg, hij wilt me niet meer hebben…” Haar knieën knikten terwijl ze hem volgde, en ging zitten in een van de stoelen.
“ Ik wou je complimenteren…” zei hij, en lachte toen hij de verbaasde blik zag in de ogen van Marielle. “ Ik vind dat je de Jive geweldig doet, en de andere dansjes ook allemaal trouwens. Je bent echt de beste vrouwelijk danser die we hier hebben. Precies op tempo, soms een verkeerde stap maar dat is volkomen begrijpelijk. De kunst van stijldansen is niet om de stappen goed te doen, maar de uitstraling. Jij hebt een uitstraling waar alle leraren een zwak voor hebben, vooral ik. Je doet het geweldig meid, doorgaan zo.”
“ Bedankt…” fluisterde Marielle. Ze wou opstaan om uit het kantoor te lopen, maar Meneer. Joost begon verder te praten.
“ Er is over anderhalve maand een speciale competitie, de beste stijldansers op jouw niveau doen mee. Ik wou je graag ervoor opgeven, maar ik moet natuurlijk wel jouw permissie ervoor hebben.”
“ Wow…wou je mij daarvoor vragen?”
“ Natuurlijk meid, je bent geweldig. Zou je er wat meer over willen weten?”. Marielle knikte enthousiast. “ Nou, er zijn 3 verschillende dansjes die je moet dansen op die wedstrijd. De Rumba, de Jive, en de Cha Cha. Jullie worden…”
“ Maar meester, ik kan de Jive nog helemaal niet!” Schreeuwde Marielle geschrokken.
“ Dan heb je nog anderhalve maand om hem perfect te krijgen. Ik weet zeker dat het je zal lukken. Er wordt gekritiseerd over je ritme en tijdgevoel, je flexibiliteit, de danspassen natuurlijk, en je uitstraling. Iedereen krijgt een prijs, de eerste 3 een beker, goud zilver brons. Je krijgt ook een cijfer uit tien. Het komt bijna nooit voor dat iemand een 10 uit 10 krijgt, dat komt ongeveer maar 1 keer voor per 3 jaar. Maar de cijfers maken niet uit, wat belangrijk is, is dat je de wereld laat zien wat jouw passie is!” Marielle viel bijna flauw, ze klonk allemaal zo geweldig. Dat de meester haar hiervoor vroeg was echt een grote mysterie.
“ Ik zou het dolgraag willen proberen!” Zei Marielle.
“ Geweldig, ik ben trots op je. Ga nu maar snel omkleden, je moeder staat vast al te wachten.” Lachte hij, en wees naar de deur.
“ Bedankt! Heel erg bedankt!” Zei Marielle dankbaar, en rende dolblij het kantoor uit.
Toen ze thuis aankwam, sprong ze als een meisje van 5 jaar op haar bed. Ze was zo enorm blij, ze had al jaren gewacht op zo’n kans, en nu kreeg ze eindelijk een. Ze kon niet wachten om het morgen aan iedereen te vertellen. Ze was veel de ongeduldig, dus ze pakte de telefoon en draaide het nummer van T.J.
“ Hallo, u spreekt met Tim Jan,” zei hij heel deftig.
“ Hee T.J, met Marielle!”
“ Jelle! Goh, wat is de speciale gelegenheid?”
“ Ik wil je iets vertellen,” zei ze geheimzinnig.
“ Shoot,” zei T.J en wachtte geduldig aan de andere kant van de lijn.
“ Nou, ik was dus net op dansles. Meneer Joost, de leraar, hij vroeg me om mee te doen met een speciale danscompetitie!”
“ Je meent het niet! Meid, wat geweldig!” Schreeuwde Tim Jan. Marielle vergat haar eigen blijdschap zelfs bijna toen ze die van hem hoorde.
“ Ja he?! Hij zei dat ik een hele grote kans maakte om te winnen!”
“ Nou, dan moet je hard gaan oefenen! Ik weet ook zeker weten dat je het kunt hoor! Ik ben trots op je!” De twee vrienden kletsten nog een tijdje door over de hele danscompetitie, en hingen toen op. Marielle’s humeur kon niet meer stuk. Ze wist zeker dat dit het beste was dat haar ooit zou overkomen, T.J en haar leraar vonden allebei dat ze een goede kans maakten. Ze zou alles doen om die gouden beker te winnen, alles.


Deel 5 (het 2de hoofstuk)


Hoofdstuk 2

Isabelle parkeerde haar fiets tussen twee andere fietsen in het rek, stak een sigaret aan, en liep naar de ingang van de discotheek. Daar liet ze bewijs zien van het feit dat ze boven de 16 was, en liep ze op haar gemakje naar binnen. Ze keek rond en lachte naar een paar mensen die ze had leren kennen tijdens haar stapavonden. Isabelle was gek op uitgaan, ze sloeg geen enkel weekend over om te gaan stappen. Ze ging soms met een paar mensen van school, Tim Jan of Flora, maar ze vond het beter als ze alleen ging. Dan had ze meer vrijheid, en was ze makkelijk beschikbaar voor anderen.
Ze ging aan de bar zitten, en tikte haar nagels op de tafel.
“ Hee Piet, krijg ik nog een drankje of hoe zit het? De klok kan volgens mij niet langzamer tikken dan hij nu doet,” zei Isabelle droog.
“ Hee Ies, meisje, hoe is ie!”
“ Goed hoor. Ik heb wel zin in een biertje, na al dat studeren op school.”
“ Komt eraan,” zei de barman, en schonk fluitend een pilsje voor haar in. “ Roep maar als je nog iets wilt,” zei Piet, en Isabelle knikte. Ze keek op de dansvloer, die 3 kwart leeg stond. Vond je het gek, het was pas kwart voor tien, de meeste mensen kwamen pas rond half elf binnen. Isabelle had gewoon geen zin om uren in de rij te staan. Ze zag een van haar vele goede stapvrienden die ook vroeg was gekomen en stapte op hem af. Ze tikte hem zachtjes op de schouder, en keek hem met een grote lach aan.
“ Isabelle, hoi!” zei de jongen enthousiast, en gaf haar een zoen.
“ Hoi Max, hoe is ie!”
“ Goed joh! Lekker he? Zo’n avondje stappen!”
“ Heerlijk,” zuchtte Isabelle overdreven. “ Ik word helemaal ziek van dat school gedoe.”
“ Haha, nu nog een jaartje en je kan net zoals de rest elke avond uitgaan zolang je wilt!” Ze praatte nog een tijdje verder over het vrije leven van een student. Max studeerde voor de brandweer, hij was een echte lefgozer. Een spannend baantje zag hij wel zitten. Isabelle trouwens ook wel, het leek haar niets om iets saais als rechten of economie te studeren. Je moet lol hebben en goed geld verdienen tegelijk. Ze ging met een groep mensen aan de bar zitten, en ze dronken nog een paar pilsjes. De dansvloer leek voller en voller te worden, en voordat ze het wist zat Isabelle alleen aan de bar, en de rest van haar vrienden te dansen. Ze keek rond, en zag dat iemand aan een tafeltje haar aanstaarde. Isabelle gaf hem een kille blik, en keerde zich om. Ze voelde zijn ogen in haar achterhoofd branden, en keerde zich weer om. Hij keek haar nog steeds aan, en ze merkte dat hij oogcontact probeerde te maken. Isabelle negeerde hem, en concentreerde zich op haar pilsje.
“ Hee Ies, die jongen ziet je volgens mij wel zitten,” zei Piet lachend.
“ Welke jongen?” vroeg Isabelle, alsof ze nergens vanaf wist.
“ Die aan dat tafeltje. Hij kijkt je al tien minuten non-stop aan.”
“ Goh, ik moet een kijkatractie op de kermis worden, krijg ik lekker veel fans,” zei Isabelle sarcastisch.
“ Loop eens naar hem toe, maak een praatje met hem,” stelde Piet voor.
“ Joh, Piet, kop houden. Je weet dat ik geen relatie wil, en hij is duidelijk iemand die dat wel ziet zitten. Geen haar aan mijn kop die er over denkt om naar hem toe te lopen! Hij is trouwens helemaal niet mijn type!”. Integendeel, de jongen aan de tafel was helemaal haar type. Donkere mysterieuze ogen, donker haar, mooie kleren…hij had wel iets. Isabelle wou het alleen niet toegeven, want als er een iets was wat ze niet wou was het wel verkering. Ze had een hekel aan verkering. Dat had ze niet altijd gehad, maar die haat begon vanaf het moment dat ze door haar ex werd gedumpt. Ze hadden anderhalf jaar een relatie, en ze hield zielsveel van hem, maar hij dumpte haar voor een ander. Hij was opnieuw verliefd geworden, zei hij, en hij wou haar niet meer aan een lijntje houden. “ Had je me maar wel aan een lijntje gehouden,” dacht Isabelle. Dan was ze niet zo gekwetst geraakt. Nu vond ze liefde maar niets, ze kon ook van jongens genieten zonder liefde. Jongens waren goed voor de sex, of voor de vriendschap, maar zeker niet als vriendje.

[Skatertjuh13]

cool

more! more! MOOORE!

[stroopwafel]

Skatertjuh13 schreef:
cool

more! more! MOOORE!

2x

[fruitmand]

merci