|
gehele verhaal..... nieuwe deel is aangegeven (uiteraard compleet met spellingsfouten....)
-----------------------------------------------------
De felle ochtendzon schijnt in je ogen wanneer je de deur van je grachtenpand achter je dichttrekt.
Met je mooie maatpak aan, leren aktetasje met Apple power book erin aan je schouder en een beker Starbucks koffie in je hand stap je de drukte van de tram weer in. Je hangt tegen een paal aan zodat je niet om kunt vallen en relatief rustig je koffie kunt drinken. Zo gaat het nou elke dag. Vijf dagen per week, vijftig weken per jaar en nog nooit heb jij een zitplek in je tram, lijn 3, kunnen vinden. Na tien minuten stap je uit voor je kantoor. Zo'n groot glazen, hypermodern gebouw, waar jij zelfs als manager maar een nummer bent. De sleur komt een beetje in je leven. Nou ja, een beetje. Je hebt deze baan nu al een jaar of zeven en de sleur zat er al vrij snel in. Het eerste jaar kon je nog leuk veranderingen doorvoeren. Zorgen dat de zooi die de vorige manager achter had gelaten opgeruimd werd. Je bracht een mooi systeem aan, zodat iedereen precies wist wat hij moest doen en waar hij naartoe moest met problemen. Het systeem werkt perfect. Je zou trots op jezelf mogen zijn. Na dat jaar was alleen het leuke er al een beetje af. Er was weinig mogelijkheid tot vernieuwen. Je was vanaf toen vooral bezig met het aannemen van nieuwe mensen, vergaderen, cursussen geven, je kent het wel. Al ruim vijf jaar doe je alleen nog maar hetzelfde, de sleur van je leven.
Je hebt een goed betaalde baan, een leuk appartement, prima vrienden, maar toch is dit niet helemaal wat je verwachtte toen je begon met je studie. Accountancy, het beloofde land.
Je had je eindexamen gedaan en eigenlijk wist je niet precies wat je wilde. Je schreef je dus maar in om in Utrecht accountancy te gaan doen. Leuk werk, verdiende goed, aldus je vriendjes die dat ook gingen studeren. Het was een hype, accountancy. Je zocht een kamer en uiteindelijk kocht de vader van een van je vrienden een mooi huis waar jij dan wel een kamer mocht huren. Dat huis stond dan wel op naam van jouw vriend en niet op die van diens vader, want dat was belastingtechnisch zo voordelig, net als de huurprijs die best schappelijk was. De vader van Willem, zo heette die vriend die nu in feitte ook je huurbaas was geworden, was financieel adviseur dus die zal het allemaal wel weten. Daarom was Willem natuurlijk accountancy gaan doen; kon hij altijd zorgen voor een mooi belastingvoordeeltje.
Maar goed, daar zat je dan. Leuke kamer in een prima pand tussen al je oude vrienden. Helemaal alleen, zonder pappie en mammie en hartje zomer. Binnen de kortste keren stonden de lege bierkratjes al op de gang en was de keuken een puinhoop. Het echte leven, het studentenleven was begonnen! Willems vader, Harm, kwam vaak langs. Dan dronk hij gezellig een biertje mee. Vaak nam hij dan nog wel een biertje en een derde en vierde gingen er ook prima in. Soms net zo lang tot hij een heel krat achterover geklokt had. Hij legde dan een briefje van 25 gulden op tafel en verdween weer. Stomdronken, want met dat tempo hield geen lever het meer bij natuurlijk. Op een gegeven moment kwam hij standaard elke vrijdagmiddag. Dan dronk hij maar een biertje en kwam alsnog die 25 gulden weer op tafel. Pas later, toen het al te laat was, begrepen jullie van Willem dat het steeds slechter ging met het huwelijk van zijn ouders. Eerst raakte zijn vader dus aan de drank en alsof dat nog niet erg genoeg was hield hij er later nog een affaire met een blond meisje, tien jaar jonger, op na ook. Pas na jullie ontgroening hoorde jullie dat zijn ouders in een scheiding lagen. Belastingtechnisch minder voordelig, zo meldde Willem. Op dat moment besloot je nooit in zo'n situatie te willen belanden.
Het was eind augustus. Ontgroeningstijd.
Als je accountancy ging doen en een beetje netwerk op wilde bouwen, was daar geen ontkomen aan. In de zomer hadden jullie van Willems vader wel leren drinken, dus dat kwam goed uit. Om de eerste dag nog een beetje goed door te komen besloten jullie vast wat in te drinken. Met een stom dronken kop kon je natuurlijk nooit onder de indruk raken van alle vernederingen die je moest doorstaan. Eigenlijk was het een wonder dat julie zo waggelend niet eens meteen geweigerd werden uberhaupt deel te nemen aan de ontgroening. Gelijk hadden jullie wel: de eerste dag was makkelijk te doorstaan geweest. Wat jullie je echter niet beseft hadden was dat de klap de volgende morgen door het enorme slaapgebrek, de fijne kater en het te weinige voedsel, twee keer zo hard aan zou komen. Ach, hoe lang duurt zo’n ontgroening ook helemaal? Een week of drie, meer niet. Wat kleren gaan stuk, je raakt uiteput, word vernederd, maar verder…
Na je ontgroening kreeg je een mooie jaarclub. Je had het beter gedaan dan Willem, die uiteraard had lopen brallen dat hij in het meest prominente clubje zou komen.
Je had het leuk op de kroeg. Ging er vaak eten, bleef dan hangen om te borrelen en soms nog eventjes, heel eventjes dansen. Je ging spelen in een kroegbandje. Was vaak weg, zag je huis nog maar weinig. Je studie? Ja, ach, na een half jaar liet je dat al weer wat verwaarlozen, te veel misschien. Je werd nog net niet van je studie getrapt zeg maar.
Je repeteerde met je bandje, ging drinken, kwam vroeg thuis, na een lange nacht.
Willem werd jaloers. Jij was weinig thuis, had minder aandacht voor je huisgenoten. Dat jij met blauw aanlopende voeten door het huis moest lopen, omdat rekeningen weer niet betaald waren. Dat jij je eigen koelkast maar aanschafte voor je eigen kamer, omdat die in de keuken niet meer schoon te krijgen was… Het deerde je allemaal niet meer. Jij betaalde, jij zette de vuilnis die zij maakten keurig buiten. Niets aan de hand; jouw verantwoordelijkheid niet. Je had je bandje!
Je had weer eens een mooie avond. Gezellig met de band gegeten en mocht optreden aan de overkant. Met gratis drank werden jullie betaald. Daar deden jullie het wel voor. Prima avond. Na het optreden nog even aan de bar gehangen en met de barmeisjes kletsen; nog meer gratis drank.
De bar sloot, er hoefde niet opgeruimd te worden dus de meisjes gingen met jullie mee de kroeg in.
Jullie gaven de meisjes een drankje en je raakte in een geannimeerd gesprek over jullie optreden, de woonplaatsen van jullie ouders en bier. Even later, inmiddels al half drie, gingen je vrienden weg. Jij dus ook. Maar niet zonder haar, zo besloot je. Je vroeg haar mee. Het kostte je moeite, maar ze ging mee, al woonde ze eigenlijk aan het andere eind van de stad. Ze had wel zin in een kopje thee zei ze. Een van je vrienden naam haar fiets over, jij droeg haar tas. Jullie liepen samen naar jouw huis.
(nieuw)
Gezellig dronken jullie samen nog wat. Een kopje thee, puur voor het idee. Ze vond het heerlijk. Jouw vriend ging maar weer naar huis en jullie zwaaiden hem uit.
Tussen alle slapende huisgenoten bleven jullie alleen achter. Je nam haar mee naar je kamer. Jullie praatten wat, je zette wat muziek aan. Het was gezellig, een mooie sfeer en dat terwijl je haar amper kende. Je keek op je horloge: twintig over drie. Je vond het wel tijd om naar bed te gaan. Je vroeg of ze nou wel bleef slapen. Ze bleef.
In jouw eenpersoonsbed. Missie geslaagd, ze kwam echt een kopje thee drinken. Het werd een heftige, maar tegelijk zwoele en tedere nacht.
Het werd ochtend, een uurtje of negen. Je kriebelde over haar buik, genoten nog even van elkaar. Om twaalf uur pas, stonden jullie echt op. Je gaf haar een handdoek, dan kon ze douchen terwijl jij een boterham voor jullie smeerde en thee zette. Met natte haren kwam ze de keuken inzetten. Zo lief, zo teder. Dat je haar ooit hebt kunnen gebruiken voor een one night stand. Nou ja, ze wist zelf ook wel waar ze mee bezig was, mocht je aannemen vond je. Je gaf haar een boterham en een kopje thee en ging zitten. Je keek nog even naar haar, voor je haar het huis uit zo schoppen en nooit meer zou zien.
Jij zat nog even lekker met je kopje thee in de te vuile keuken toen Willem brak binnen kwam zwalken; kotsend over de vloer. “Gatver, Willem!” Hij ging zitten en legde zijn hoofd op de tafel. “Ga je dat niet opruimen?” Willem zuchte iets onverstaanbaars terug. “Jezus, Willem! Nou ja, als je maar uit mijn kamer blijft, ja!”
Je stond op en ging douchen. Weer tijd voor de kroeg, je vrienden en de band, vond je.
Eigenlijk was je leventje wel prima zo. Je had veel vrienden, zat vaak in de kroeg en neukte je suf. Geld was geen probleem; je vader was vroeger ook lid geweest.
Toch was je nu niet meer echt tevreden. Je woonde toch in een leuk huis, met je oude vrienden. Je maakte naar hartelust muziek. Wat kon nou helemaal het probleem zijn? Je studie ging niet al te best, maar goed, dat kwam wel vaker voor. Al je huisgenoten waren gaan skieen, maar jij was niet meegevraagd. Je bandleden waren aan het feestten in Leiden. Je was alleen. Rust en ruimte genoeg om de afgelopen tijd eens te overzien. Je bedacht dat je weinig vrienden meer over had. Dat je meer was gaan brallen dan Willem ooit gedaan had. Dat je one night stands niet meer zomaar one night stands waren, maar dat je meisjes mee je bed in lokte met de belofte op een mooie toekomst. Een mooie toekomst voor jou alleen ja. Je had voor een nacht een lekkere neuk, maar haar stuurde je teleurgesteld naar huis. Soms hoorde je maanden later nog via via, dat die meisjes er om gehuild hadden, dat ze je echt hadden geloofd.
Willem kon dan wel kotsen in de keuken en niet alles al te best regelen, maar hij studeerde tenminste nog een beetje en had wat betreft vrouwen nog geen negatief imago opgebouwd. Dat was bij jou allemaal wel wat anders.
Zo alleen voelde je je alleen maar kutter. Met een pakje sigaretten ging je in je bed liggen. Je moest iets doen.
Maar wat?
Je vond jezelf een hufter geworden. Anderen vonden dat kennelijk ook. Dat moest maar eens veranderen. Je dronk een goedkope fles champagne leeg en rookte goed door. Vandaag deed er even niet toe. Vanaf morgen ging je alles anders doen.
Dat deed je ook. Voor de verandering had je je wekker gezet. 09.00uur werd je wakker van het radionieuws. Tijd voor een douche. Nu je huisgenoten er toch niet waren kon je mooi even opruimen. Je zorgde voor een schone keuken, haalde de koelkast leeg en vulde deze met nieuw bier. Keukenkastjes werden volgestampt met zakken chips en pinda’s. Schimmels werden uit pannen verwijderd. De keuken kon weer gebruikt worden. Binnen een dag maakte je het huis aan kant en deed je nog een stukje administratie. Als je huisgenoten dan thuiskwamen kon je een feestje met ze vieren. Je moest ze laten weten dat je ze niet vergeten was. Dat je heus niet zo’n hufter was als je leek. Het moest weer worden zoals vroeger. Over drie dagen kwamen ze weer terug.
__________________
ja, maar...
Laatst gewijzigd op 27-11-2005 om 22:11.
|