Manisch depressief

[<3 Fleurtje]

Goedemiddag.

Ik wil even mijn verhaal kwijt, zodat jullie daarna een mening kunnen geven of mij misschien kunnen helpen.

Het zit zo: Mijn vader - een man van in de 50- heeft altijd al een moeilijk karakter gehad (vb: moeilijk om mee te praten, discussie voeren moet je niet proberen, streng -niet altijd rechtvaardig-, nogal hard met woorden, etc)
Nu, de laatste tijd (zo'n 5maanden) is zijn manier van doen er echt niet op vooruit gegaan. Hij heeft dagen dat hij mensen afblaft (vooral mijn moeder en mij) dat hij niet voor rede vatbaar is, voor het kleinste dingetje uitvliegt, hij zich terugtrekt in zijn werkplaats, hij kritiek heeft op alles, en ga zo nog maar even verder. Zo een 'bui' duurt meestal 2-3 dagen. Als mijn moeder en ik hem dan tot bedaren proberen te brengen maken we het enkel erger, en kan het goed zijn dat de bui vele langer duurt.
Is de bui eindelijk over, dan is hij een lieve man, praat hij rustig, leest zijn krantje en is een pak socialer.

M'n moeder heeft nu een paar dagen terug een artikel gelezen over manisch depressief zijn. Ik heb er nu ook een klein stukje informatie van gehaald (van op het net) om hier te plaatsen.
Mijn moeder denkt dat mijn vader dus met het MDS-syndroom zit.

Nu is m'n vraag: herkent iemand dit? Is het dit ook effectief? Hoe kan ik het nagaan of mijn vader dit écht heeft? Wat kan je er dan aan doen?

Heb er een kleine tekst bijgestoken voor mensen die het niet kennen.

MDS is een stoornis die zich kenmerkt door uitersten in stemming en activiteit. Men kan enerzijds uiterst uitbundig en daadkrachtig zijn (de manie) of juist uiterst teruggetrokken en inactief (de depressie). Deze wisselingen kunnen grote gevolgen hebben voor degene die het treft zelf, voor zijn omgeving (sociaal) en op het werk. In de uitersten van de stemming is opname in een psychiatrisch ziekenhuis vaak niet te vermijden. Door het afwisselende karakter van de stemmingswisseling wordt MDS ook wel Bipolaire (Stemmings) Stoornis genoemd

Ps: liefst serieuze reacties, ik ben nu al helemaal op van al de opmerkingen en ruzies hier in huis, waardoor ik niet meer slaap en echt op ben.

Bedankt op voorhand
*
Fleur

[jij]

Hey!

in jouw verhaal zie ik nergens echt dingen die lijken op de "manie" die bij een MDS voorkomt, zoals: euforie, onrealistische grootse ideeën en uitbundigheid,... Is jouw vader zo?

groetjes, meike
en veel sterkte ook, lijkt me niet makkelijk om daarmee samen te leven..

[<3 Fleurtje]

soms is hij uitbundig: zoals dat hij mijn moeder opeens op de mond pakt terwijl hij dat nooit doet (als je dat uitbundig noemt)
of hij wilt opeens met zen allen op restaurant.

Ideeën die niet kunne heeft hij ook, zoals terug op vakantie gaan, maar dat kan niet omdat m'n moeder fysische problemen heeft.

Hij heeft in die dagen ook een enorme eigendunk. en dat is naar het schijnt ook een symptoom

[Fantôme]

hoihoi!!

ja, ik weet wat manisch depressief is, of jou vader dat heeft? geen idee... daarvoor heb je psychologen en psychiaters om dat vast te stellen. Ik geloof wel dat er wat aan te doen is (therapien, medicijnen ed).
Zelf herken ik me erin.. al is het niet zoals bij je vader. Bij mij kan een bui in 5 minuten ineens omslaan zonder een aanwijsbare reden. zo ben ik heel erg vrolijk en zo super down. Maar ik blaf dan geen andere mensen af, nee, ik reageer het op mezelf af... ook niet echt de goede manier heb ik het idee.

Het is een rotsituatie... misschien een idee om je vader het artikel te laten lezen of er mee te komen wanneer hij in een 'goede' bui is?

liefs, wen

[aapje]

Bij manisch depressieve mensen wisselen hoogte en diepte punten zich heel snel af. Je vader kan natuurlijk depressief zijn maar als hij manisch depressief zou zijn heeft hij ook manische tijden, waarin hij dus overmatig blij zou zijn en nergens gevaar in ziet.(alles positief zien) Verder kunnen ook de manische tijden best lang duren, niet zow van zo nu ben ik een weekje depressief en nu een paar dagen manisch.

Het lijkt mij meer op een midlifecrisis!

Op de leeftijd van je vader begint het bij de volwassene door te dringen dat de helft van zijn leven er al op zit.Nu de volwassene geconfronteerd wordt met het feit dat hij ouder word, komen vragen en twijfels op hem af over eigen keuzes, levenswijze en levensdoelen tot nu toe.Hij kan nu immers terug kijken op de resultaten en hij beseft dat hij, wil hij nog iets aan zijn leven veranderen, nu moet handelen.
Bij deze tijdelijke crisis is het psygisch evenwicht verstoord! En daardoor kan het dus komen dat je vader (tijdelijk) even niet zichzelf is

[Fantôme]

streepje schreef op 08-03-2004 @ 15:28:
zit je vader niet toevallig in een midlifecrisis?

daar dacht ik ook aan, maar dan is hij voor een man vrij vroeg...

[aapje]

~~Fantôme~~ schreef op 08-03-2004 @ 15:32:
daar dacht ik ook aan, maar dan is hij voor een man vrij vroeg...

Het kan zelfs al op hun 40ste beginnen als ik me niet vergis

[Fantôme]

streepje schreef op 08-03-2004 @ 15:43:
Het kan zelfs al op hun 40ste beginnen als ik me niet vergis

ja... het kan... I know. maar mannen zijn hier over het algemeen zo'n 10 jaar later mee dan vrouwen, dus over het algemeen rond de 60 dat dit gebeurd. het kan vroeger natuurlijk... Maargoed.. het zou kunnen, ik heb erook aan gedacht hoor .

[aapje]

~~Fantôme~~ schreef op 08-03-2004 @ 15:49:
ja... het kan... I know. maar mannen zijn hier over het algemeen zo'n 10 jaar later mee dan vrouwen, dus over het algemeen rond de 60 dat dit gebeurd. het kan vroeger natuurlijk... Maargoed.. het zou kunnen, ik heb erook aan gedacht hoor .

Het lijkt mij het meest voor de hand liggend, maar het kan net zo goed zo zijn dat hij zich lichamelijk niet lekker voelt en hij daarom niet zichzelf is.

[Fantôme]

streepje schreef op 08-03-2004 @ 15:52:
Het lijkt mij het meest voor de hand liggend, maar het kan net zo goed zo zijn dat hij zich lichamelijk niet lekker voelt en hij daarom niet zichzelf is.

er kan van alles aan de hand zijn.
(daarom zei ik ook in mn post dat ik niet kan beoordelen of haar vader manisch depressief is of niet)

[aapje]

~~Fantôme~~ schreef op 08-03-2004 @ 15:54:
er kan van alles aan de hand zijn.
(daarom zei ik ook in mn post dat ik niet kan beoordelen of haar vader manisch depressief is of niet)

precies je kan uit haar verhaal niet echt iets halen waar je van kan zeggen dat hoort precies bij dat en dat ziekte beeld..

[Fantôme]

streepje schreef op 08-03-2004 @ 16:00:
precies je kan uit haar verhaal niet echt iets halen waar je van kan zeggen dat hoort precies bij dat en dat ziekte beeld..

hmhm... idd ja. het kan van alles zijn.
en op de vraag of hij misschien manisch depressief kan zijn... ja, dat kan best.. maar dat herleid ik niet echt uit haar verhaal. als ik dat lees kan het nog zoveel zijn.

[phensicske]

Enkele kenmerken van een manie:

= ziekelijk, extreem opgewekte stemming en een algemene ontremming.

Alles is prachtig, maar de persoon voelt zich dan wel opgejaagd en nerveus.

Het abnormaal kort slapen (3h soms).

Heel vlug denken en dat kan hem uiten in veel en snel praten, maar voor anderen moeilijk verstaanbaar.

De persoon is zeer extreem, waardoor hij anderen en zichzelf in gevaar brengt.

Bv. onbeperkt geld uitgeven, roekeloos autorijden, overdreven alcoholmisbruik...

Meerderwaardigheidsgevoel.

Aandachtstekorten. Ofwel uiterst waakzaam (alles opmerken) of juist een gedachtenvlucht (snel afgeleid.)

Prikkelbaarheid.

Hallucinaties en wanen.

Soms zijn deze mensen in staat tot grote prestaties.



Wat valt er aan te doen?

Hospitalisatie. Vooral medicatie.


Ik geloof niet dat je vader dit heeft.

Weetje:

Manisch-depressiviteit komt bij 1% van de bevolking voor, met een overwicht van vrouwen.

Men noemt dit ook een bipolaire depressie.


't Is dus echt een ziekelijk iets waar weinig aan gedaan kan worden zonder professionele hulp. Onderschat dit niet en plak niet direct een etiket op je vader. Zo'n wisselende stemmingen kunnen idd van de middle life crisis zijn, of door financiële problemen waar jij misschien geen weet van hebt, of misschien zijn er zelfs seksuele problemen tussen je ouders...

Wacht nog ff af en informeer bij de huisdokter.