Wat is er toch met mij?

[)Vampje(]

Ik zie het de laatste tijd echt niet meer zitten. Dan heb ik het niet over zelfmoord hoor, maar ik ben gewoon erg verdrietig.
Ik zie mijn zusje van 14 de foute kant op gaan met een te lage opleiding en met veel te oude jongens, mijn vader is nu werkeloos (ouders zijn gescheiden) en vorige keer werd hij daardoor depressief, mijn moeder heeft een vriend die zogenaamd in scheiding ligt met zijn vrouw, en daar lijdt ze heel erg onder. Ze ziet hem ook maar heel soms, als ie even tijd heeft. En dat al 2 1/2 jaar lang.
Verder heb ik vorig jaar Pfeiffer gehad, waarvan ik nu duidelijk weer een terugval heb; opgezette lymfeklieren, misselijk worden van alles wat ik eet... Ook zit ik niet lekker in mijn vel, ben meestal niet tevreden met mijn uiterlijk, vind mezelf te mager...Daarom doe ik nu mijn best om meer te eten, maar als ik misselijk van alles word gaat dat een beetje moeilijk..En dan heb ik ook nog een hekel aan mijn werk op zaterdag. Ik haat alle dagen die ik zonder mijn vriend doorbreng. Alleen school vind ik nog wel leuk. Ik zit ook nog met een paar personen uit mijn verleden, daar moet ik de laatste tijd vaak aan denken.
Ik denk dat een opeenstapeling van deze zaken me zo verdrietig maakt, maar wat doe ik eraan? In een psycholoog of wat dan ook heb ik geen zin.
Het enige lichtpuntje dat ik zie is mijn vriend, maar op hem kuur ik alles af. Ik weet dat dat fout is, maar ik kan het niet helpen; ik heb niemand anders om alles kwijt te kunnen. Stom eigenlijk; ik verheug me er altijd enorm (te erg gewoon) op als hij komt, maar als hij er dan is begin ik al te zeiken.. Zo verpest ik het voor hem ook nog! Ik snap sowieso niet wat hij in me ziet, maar goed.
Hmz..ingewikkeld probleempje!

[TMLWKY]

tjah dat is echt een rotsituatie

Ik denk dus dat die vriend van je moeder niet helemaal eerlijk is, maargoed, daar gaat het dus niet om.

Wat jij moet doen is toch hulp zoeken denk ik... En dan hoeft het niet per sé gelijk een psycholoog te zijn: het kan ook een goede vriend(in) zijn! Als het maar iemand is met wie je goed kunt praten... Zodat niet alles zegmaar op je vriend terecht komt, want als hij echt de enige is met wie je kunt praten enzo houdt dat niet alleen in dat er een enorme belasting op hem komt, maar ook dat jij waarschijnlijk helemaal instort als je hem kwijtraakt (ik heb het dan niet per sé over uitmaken, maar stel dat ie een ongeluk krijgt ofzo?)

Ik denk dus dat je met mensen moet praten... Dat kan met mensen die je in het echt kent, of met mensen van internet (ik heb zelf een tijdje terug ook problemen gehad met depressiviteit enzo en ben heel goed geholpen door iemand van dit forum), maar je moet in elk geval met iemand praten.

Als je er over wilt praten met mij: fabianblomsma@hotmail.com (MSN).

Heel veel sterkte ermee. *knuffol*

Heejhoi...

Wat rot zeg, als ik jou verhaal zo lees...
Maar als ik jou was zou ik toch ook een vertrouwenspersoon, praatpaal opzoeken hoor, je moet het duidelijk van je af praten, maar wat je ook kunt doen is een dagboek kopen, daar kan je lekker je 'ei' in kwijt en hoef je niet te letten op bepaalde woordenkeus...

Ik weet niet of je hier wat aan hebt...

Gegroet...De Pien...

[)Vampje(]

Dank jullie wel, ik weet dat jullie gelijk hebben.
Wat TMLWKY zegt, is echt helemaal juist. Ik wil er dan ook graag over praten, aangezien mijn beste vriendin en ik vandaag dus ook met elkaar gebroken hebben... Maar dat was overigens een bewuste keuze, ik bedoel alleen dat ik nu niemand anders dan mijn vriend heb om hier echt serieus over te praten..

Nou ja, zoals ik al eerder zei vind ik echt dat jij teveel op je vriend leunt..

je zegt in dit topic al letterlijk dat hij je enige lichtpuntje is..

Meis, wat zijn nou jou wensen, voor jou alleen, voor jou persoonlijk? Je dromen, dingen die je altijd al wou doen? Ookal zijn ze nog zo klein.. Je hebt het hier over veel dingen van anderen, je zusje, je vader, je moeder, je vriend.. maar waar ben jij in dit verhaal? wat wil JIJ? Waar heb JIJ behoefte aan? Voor helemaal jou alleen.. Dus geen dingen als dat de problemen van de mensen om je heen worden opgelost.. nee, kijk es even alleen naar jezelf.. Je hebt behoefte aan je vriend, dat is duidelijk.. maar dat kan niet alles zijn

waar droomde je als klein meisje van? Wat zijn je passies? je liefdes? Wat kan je hart nog meer sneller doen kloppen, wat zijn de dingen waar je ook nog zin van krijgt..

(voor mij persoonlijk zijn het bijv. dingen als dieren, dansen, reizen, spannende dingen als bungeejumpen, abseilen, tokkelen, parachutespringen enz.)

En wat is er precies op tegen met een psycholoog te gaan praten? Je hebt behoefte om te praten, om te 'zeiken' maar hebt het gevoel dit teveel bij je vriend te doen en hem hiermee te belasten omdat je naar niemand anders toe kan. Waarom dan niet naar iemand toe gaan die speciaal daarvoor bestaat? Wat is er op tegen het te proberen? Ik ken zat mensen die bij een psycholoog lopen, om gewoon af en toe hun verhaal eens kwijt te kunnen..

Probeer je daarbij eens te beseffen dat al die dingen die jij opnoemt niet jou verantwoordelijkheid zijn. Ze hebben weliswaar invloed op je leven, en gebeuren wel met mensen die jij liefhebt, maar het zijn niet jouw eigen problemen, dat moet je je beseffen. Ik weet echt dat het moeilijk is als het slecht gaat met naasten, mijn moeder is depressief geweest, en ik weet hoe erg het stak als mn broertje werd gepest in de straat of op school zo af en toe. Ik weet hoe het door je hoofd spookt hoe je je zorgen blijft maken maar je moet je er ook van kunnen distatiëren en je bezig houden met je eigen leven.

Ga es op zoek naar die dingen die het leven leuk maken voor jou, voor JOU!

[)Vampje(]

Dusjcrib schreef:

Meis, wat zijn nou jou wensen, voor jou alleen, voor jou persoonlijk? Je dromen, dingen die je altijd al wou doen?
waar droomde je als klein meisje van? Wat zijn je passies? je liefdes? Wat kan je hart nog meer sneller doen kloppen?

Ik ben op dit moment bijvoorbeeld heel erg met school bezig (6 vwo), vind het ook elke dag heel leuk om te gaan en ik verheug me ontzettend op de toekomst, het studeren. Daarin wil ik heel veel gaan bereiken, ik ben van plan journaliste en advocate te worden en daar wil ik dan ook vreselijk goed mijn best voor gaan doen.
Verder vind ik het gezellig om met een vriendin of mijn moeder naar de stad ofzo te gaan, bijvoorbeeld na school.
Dan wil ik ook nog mijn motorrijbewijs gaan halen volgend jaar, zodat ik vaker eens lekker in mijn eentje kan gaan rijden.

En wat is er precies op tegen met een psycholoog te gaan praten?

Ik hou niet van de verplichting:"Zo, vanavond moet ik om 19u daar zijn" Nee, ik praat liever via het forum, de mail of met een vriendin/tante.

Vampiria schreef:
[B]
Ik ben op dit moment bijvoorbeeld heel erg met school bezig (6 vwo), vind het ook elke dag heel leuk om te gaan en ik verheug me ontzettend op de toekomst, het studeren. Daarin wil ik heel veel gaan bereiken, ik ben van plan journaliste en advocate te worden en daar wil ik dan ook vreselijk goed mijn best voor gaan doen.
Verder vind ik het gezellig om met een vriendin of mijn moeder naar de stad ofzo te gaan, bijvoorbeeld na school.
Dan wil ik ook nog mijn motorrijbewijs gaan halen volgend jaar, zodat ik vaker eens lekker in mijn eentje kan gaan rijden.

Ik hou niet van de verplichting:"Zo, vanavond moet ik om 19u daar zijn" Nee, ik praat liever via het forum, de mail of met een vriendin/tante.

Maar nu dan? Je praat over dingen in de toekomst, waar je je dan op verheugd en dergelijke.. In je verhaal zeg je dat je vriend je enige lichtpuntje is.. en wat ik dus bedoel is dat je andere lichtpuntjes moet creëren voor jezelf.. in het hier en nu, niet in de toekomst..

Je bent dan kennelijk geïnteresseerd in Journalistiek.. daar kan je nu toch al een hoop mee doen? Ik ken wel een aantal jongeren die al voor de krant schrijven, al is het dan alleen op internet of voor de Spits. Het is een begin. Of zou je niet mee kunnen werken aan de schoolkrant? Op die manier ben je ook al gedeeltelijk bezig met je toekomst dingen..

Probeer meer lol en plezier te halen uit kleine dingen, in plaats van het veel in de toekomst zoeken. Want je noemt dan wel een aantal dingen, maar in je eerste verhaal zeg je erg verdrietig te zijn en je vriend als enige lichtpuntje te zien.. dan ontbreekt er kennelijk verder toch nog iets.. of niet?

En ja, als je dan nu zegt ik praat liever op deze en deze manier, waarom zeg je dan in je eerste verhaal het gevoel te hebben alleen bij je vriend terecht te kunnen en alles over hem heen te storten. Dan heb je kennelijk toch nog een uitlaatklep nodig.. ??

Ik begrijp het niet zo goed meer.. je schrijft een stuk, en ik reageer daarop.. En vervolgens reageer je op een manier alsof die dingen die in je eerste stuk mis zijn helemaal niet mis zijn zeg maar.. Ja, dan kan ik verder ook neits meer zeggen natuurlijk

[)Vampje(]

Dusjcrib schreef:


Je bent dan kennelijk geïnteresseerd in Journalistiek.. daar kan je nu toch al een hoop mee doen? Ik ken wel een aantal jongeren die al voor de krant schrijven, al is het dan alleen op internet of voor de Spits. Het is een begin. Of zou je niet mee kunnen werken aan de schoolkrant? Op die manier ben je ook al gedeeltelijk bezig met je toekomst dingen..

Ja, zoiets is idd een heel goed idee!

Probeer meer lol en plezier te halen uit kleine dingen, in plaats van het veel in de toekomst zoeken. Want je noemt dan wel een aantal dingen, maar in je eerste verhaal zeg je erg verdrietig te zijn en je vriend als enige lichtpuntje te zien.. dan ontbreekt er kennelijk verder toch nog iets.. of niet?

Ja, ik beleef eerlijk gezegd meer plezier aan dingen als ik ze samen met mijn vriend doe, dan wanneer ik ze alleen doe. Ik zit bijvoorbeeld liever met mijn vriend voor de tv dan alleen. Ik ben gewoon té graga bij hem, en dat is niet gezond, dat weet ik. Maar wat doe ik daar aan? Ik weet dat ik andere, leuke dingen voor mezelf moet zoeken, maar die doe ik al. Ik lees, ik luister muziek, maak huiswerk, kijk tv, ga stadten en zit op internet, maar toch ga ik bijvoorbeeld liever met mijn vriend toeren of een film kijken. Ik zou niet weten hoe ik die gedachte kan veranderen...

En ja, als je dan nu zegt ik praat liever op deze en deze manier, waarom zeg je dan in je eerste verhaal het gevoel te hebben alleen bij je vriend terecht te kunnen en alles over hem heen te storten. Dan heb je kennelijk toch nog een uitlaatklep nodig.. ??

Weet je wat het is; ik ben gewoon niet zo'n prater, ook niet tegen mijn vriend. Ik doe alleen verevlend op die momenten, maar dat doe ik ook tegen mijn moeder/zusje. Ik ben dan gewoon kwaad over dingen die me door andere mensen aangedaan worden, en dat reageer ik dan af op degenen van wie ik hou. Behoefte aan praten heb ik echter niet, vandaar o.a. ook dat ik niet naar een psycholoog wil.

Ik begrijp het niet zo goed meer.. je schrijft een stuk, en ik reageer daarop.. En vervolgens reageer je op een manier alsof die dingen die in je eerste stuk mis zijn helemaal niet mis zijn zeg maar.. Ja, dan kan ik verder ook neits meer zeggen natuurlijk

De negatieve dingen die ik schrijf, schrijf ik op de momenten dat ik me slecht voel. Dan zie ik alles somber in enzo. Maar zodra het weer goed gaat, snap ik niet waarom ik me eerst zo verdrietig voelde. Dat komt bij mij heel erg met vlagen.
Die dingen die ik in mijn eerste stuk schreef zijn zeker mis, maar op sommige momenten kan ik er iets beter mee omgaan dan op andere momenten. Snap je me een beetje? Tsja, ik ben een rare...

Vampiria schreef:
[B]
Ja, zoiets is idd een heel goed idee!


[B]Ja, ik beleef eerlijk gezegd meer plezier aan dingen als ik ze samen met mijn vriend doe, dan wanneer ik ze alleen doe. Ik zit bijvoorbeeld liever met mijn vriend voor de tv dan alleen. Ik ben gewoon té graga bij hem, en dat is niet gezond, dat weet ik. Maar wat doe ik daar aan? Ik weet dat ik andere, leuke dingen voor mezelf moet zoeken, maar die doe ik al. Ik lees, ik luister muziek, maak huiswerk, kijk tv, ga stadten en zit op internet, maar toch ga ik bijvoorbeeld liever met mijn vriend toeren of een film kijken. Ik zou niet weten hoe ik die gedachte kan veranderen...

[B]Weet je wat het is; ik ben gewoon niet zo'n prater, ook niet tegen mijn vriend. Ik doe alleen verevlend op die momenten, maar dat doe ik ook tegen mijn moeder/zusje. Ik ben dan gewoon kwaad over dingen die me door andere mensen aangedaan worden, en dat reageer ik dan af op degenen van wie ik hou. Behoefte aan praten heb ik echter niet, vandaar o.a. ook dat ik niet naar een psycholoog wil.

De negatieve dingen die ik schrijf, schrijf ik op de momenten dat ik me slecht voel. Dan zie ik alles somber in enzo. Maar zodra het weer goed gaat, snap ik niet waarom ik me eerst zo verdrietig voelde. Dat komt bij mij heel erg met vlagen.
Die dingen die ik in mijn eerste stuk schreef zijn zeker mis, maar op sommige momenten kan ik er iets beter mee omgaan dan op andere momenten. Snap je me een beetje? Tsja, ik ben een rare...

Ik snap je wel hoor.. herken het zelf ook wel..

Maar euh, de dingen die jij opnoemt zijn dingen die je zelf doet maar wat nogal dagelijkse dingen zijn. Ik denk dat het minder is als je grootsere dingen hebt die echt kenmerkend zijn voor jou. Lezen, tv kijken en dergelijke doet iedereen. Maar bij iets dat puur jou interesseert en wat jij heel leuk vind en wat echt kenmerkend is voor jou zal je ws meer lol hebben in je eentje dan bij dagelijkse dingen..

[miekmuis]

Blaaaaaagh wat stom allemaal! Ik is laatste tijd ook vreselijk sipjes enzo. Weet echt niet meer wat ik moet.
Maar wat bedoelde je met mensjes uit je verleden?

[)Vampje(]

miekmuis schreef:
Blaaaaaagh wat stom allemaal! Ik is laatste tijd ook vreselijk sipjes enzo. Weet echt niet meer wat ik moet.
Maar wat bedoelde je met mensjes uit je verleden?

Persoontjes van het mannelijk geslacht die me gebruikt hebben.