Dag allemaal,
Vandaag ga ik mijn geluk eens op dit forum beproeven
Het is een songtekst, vandaar dat het een refrein heeft en het derde couplet een iets ander metrum heeft dan de rest.
Ik heb geprobeerd een serieuze tekst te schrijven, met een soort moraal erin... en ik geloof dat dat nog wel gelukt is ook.
Maar verdere oordelen laat ik graag aan jullie over.
De klokkenluider
hij glimlacht om de domheid
van de mens in het algemeen
van alles wat hij ziet
heeft de helft totaal geen weet
en de andere helft blijft zwijgen
tot zelfs hun botten zijn vergaan
en als hij het dan publiek maakt
dan heeft hij het weer gedaan
ik ben de klokkenluider
en ik zwerf van stad tot stad
van alles wat ik zeg
heb ik niets dan ellende gehad
hij wordt gehaat, verguisd, verweten
dat hij nooit zijn mond eens houdt
en daarbij zijn ze graag vergeten
dat hij vecht voor hun behoud
maar hij zwijgt niet, hij zal praten
praten tot hij niet meer kan
want dat niemand iets gezegd heeft
krijgt hij dan de schuld niet van
ik ben de klokkenluider
en ik zwerf van stad tot stad
van alles wat ik zeg
heb ik niets dan ellende gehad
en als de dood hem velt
en hij ligt onder de grond
dan worden de aanklachten waar
en zijn praatjes gegrond
hij draait zich niet om in zijn graf
hij wordt nooit een spook
hij mompelt slechts één ding
"ik zei het nog zo!"
ik ben de klokkenluider
en ik zwerf van stad tot stad
in alles wat ik zeg
heb ik toch gelijk gehad