Hoi,
Het is een lang verhaal dus ik zal het een beetje logisch proberen te omschrijven. Ik ben nu 19. Op de basisschool had ik nog wat vrienden (vrienden die ook thuis kwamen spelen enzo) op de middelbare school had ik eigenlijk alleen nog vrienden op school (beter gezegd mensen waar ik in de pauze bij zat) maar toen al ging ik eigenlijk nooit uit en sprak ik eigenlijk met niemand buiten school (ook niet via whatsapp ofzo) ik ben nu gestopt met school en voor mezelf te begonnen maar ik spreek nu eigenlijk helemaal niemand meer. Ik ben altijd al verlegen geweest maar ik krijg nu steeds meer het gevoel dat ik gewoon bang wordt voor mensen (als ik bekenden tegen kom in de supermarkt kijk ik liever de andere kant op, als ik er echt niet omheen kan zeg ik snel hoi en loop ik door enz) nu was hier pas dorpsfeest (4 dagen bier drinken) en daar ben ik wel heen geweest maar dan ga ik vaak stil bij wat oude bekenden van de middelbare school staan en dan zeg ik eigenlijk niet zoveel, zodra ik wat meer gedronken heb wordt ik wel wat losser en gezelliger (ik kom dan snachts thuis met een random zonnebril en een of andere hoed waarvan ik geen idee hoe ik eraan kom) maar zonder alcohol ben ik weer heel stil. Doordeweeks en savonds voel ik me vaak eenzaam omdat ik alleen thuis zit en iedereen leuke dingen doet, ik kan me dan ook echt fixeren op iemand en echt jaloers worden als diegene het leuker heeft als ik. Het gekke is alleen dat ik het niet fijn vind als iemand tegen mij praat omdat ik graag rustig alleen ben, alleen als ik alleen ben mis ik gezelligheid en drukte. Ik heb ook het gevoel dat ik steeds depresiever wordt (ik heb niet echt zin om wat te doen, geen motivatie en het kan me eigenlijk niet zo veel meer schelen) ik heb besloten dit jaar mijn leven om te gooien maar waar moet ik beginnen?
|