Groot leeftijdsverschil

[Neiu]

Op dit deelforum zijn een aantal forummers die een relatie hebben met iemand die veel ouder is dan zij zelf zijn en dan bedoel ik leeftijdsverschillen van meer dan 10 jaar. Tot je 23e/24e kan zelfs een verschil van drie jaar al veel zijn, later trekt dit wel weg, omdat je in dezelfde fase terechtkomt. Maar op het moment dat er echt een decennium en/of een generatie tussenzit lijkt het me dat je een ander leven hebt dan je geliefde.

Mijn vraag aan deze forummers is: Hoe zie je je toekomst met diegene? Het lijkt me dat je andere verwachtingen hebt en andere wensen, hoe breng je dat in balans en kan dat ueberhaupt wel?
En voor de andere forummers: hoe denken jullie hierover? Vind je zo'n leeftijdsverschil onbespreekbaar of wel oke en waarom? Zie je daar toekomst in (niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen), denk je dat dat goed mogelijk is?

Dit topic is trouwens absoluut niet bedoeld om te vertellen hoe ziek je zulke leeftijdsverschillen wel niet vindt, als dat al zo is.

[The0]

Verschilt zoals je al zei hoe oud de personen zelf zijn. Ook maakt de mentale leeftijd nogal veel verschil. Boven de zeg 3 jaar onder de 20 vind ik echt te veel, maargoed, er zijn relaties die wel lukken. Denk dat ieder dat het beste voor zichzelf kan beoordelen of het 'kan'..

[I C U]

Er zijn, wat mij betreft, grenzen aan leeftijdsverschillen. Een meisje van bijvoorbeeld 16 met een man van 40 vind ik niet kunnen. Echt beargumenteren kan ik het niet, maar naar mijn gevoel klopt dat gewoon niet. Verder maakt het mij niet uit, als de relatie jou en je partner maar gelukkig maakt.
Zelf weet ik niet of ik snel iets zou beginnen met iemand van 10 jaar ouder, zeker omdat onze levens of de invulling daarvan heel verschillend zouden zijn. Het blijft lastig, maar als het qua gevoel goed zit, dan moet het kunnen. Ik kijk trouwens niet snel naar mannen die tien of meer jaar met mij verschillen...

[Neiu]

The0 schreef op 14-06-2005 @ 17:59 :
Verschilt zoals je al zei hoe oud de personen zelf zijn. Ook maakt de mentale leeftijd nogal veel verschil. Boven de zeg 3 jaar onder de 20 vind ik echt te veel, maargoed, er zijn relaties die wel lukken. Denk dat ieder dat het beste voor zichzelf kan beoordelen of het 'kan'..

Neiu schreef:
en dan bedoel ik leeftijdsverschillen van meer dan 10 jaar

Wat vinden jullie dan van een relatie van iemand van 17 en de ander 27?

[Loezzel]

motormuis schreef op 14-06-2005 @ 18:09 :
Wat vinden jullie dan van een relatie van iemand van 17 en de ander 27?

Dat ligt aan de personen: hoe volwassen is degene van 17 en hoe jong is degene van 27? Als je snapt wat ik bedoel...
Ik denk dat het bij sommige mensen best kan. En als het niet kan, komen die 2 er vanzelf achter. Want een relatie werkt toch niet als het mentale leeftijdsverschil te groot is.
Ik heb er niet zo'n problemen mee. Ik ben zelf 20 en mijn beste vriend wordt over 2 maanden 28. Toch kunnen we ontzettend goed met elkaar opschieten. Dus ik denk dat een relatie ook wel zou kunnen werken als het leeftijdsverschil zo groot is.

[I C U]

motormuis schreef op 14-06-2005 @ 18:09 :
Wat vinden jullie dan van een relatie van iemand van 17 en de ander 27?

Hmm... Beetje lastig. Ik geloof dat het een te groot gat is, maar als het voor anderen werkt...

[Olivia2005]

Een leeftijdverschil is heel persoonlijk, zolang je je er maar goed en comfortabel bij voelt. De vriend van mijn zus is 14 jaar ouder dan zij en zij hebben een superrelatie! Zij is 25 en hij 39.

Ik ben nu 20, mijn vriend wordt dit jaar nog 30. We schelen dus bijna 10 jaar.
We zijn al 5 jaar samen (dus vanaf mijn 15de, hij was toen 24 en werd in dat jaar 25). In het begin hadden we echt wel moeite met het verschil, niet zozeer tussen ons, maar meer het feit dat andere mensen er problemen mee hadden. Maar we wilden elkaar absoluut niet opgeven, 't voelde al heel snel alsof we elkaar al járen kenden, terwijl dat dus helemaal niet zo was. Dat hoorde ik ook vaak van vrienden; jullie praten met elkaar alsof jullie elkaar al je hele leven kennen. Na veel gepraat en nagedacht te hebben, besloten we dat we absoluut samen verder wilden en dat hebben we dus ook gedaan. (We wonen nu 3 jaar samen.)

Het verschil van 15 naar 25 lijkt heel erg groot, voor mijn gevoel in ieder geval. Ik zat toen nog op de middelbare school, hij was al afgestudeerd en werkte op de universiteit. Maar het verschil leek tussen ons helemaal niet groot. We konden héél goed met elkaar praten, zonder dat hij betuttelend sprak. En dat is nu nog steeds zo; hij promoveert in september en ik begin in september aan een universitaire studie. We hebben dus vrij verschillende levens (gehad), maar de balans vinden is nooit erg moeilijk geweest, dat ging vanzelf...

Ja, oke ik snap het. Het lijkt mij ook best moeilijk om dan zijn vrienden te leren kennen. En om unerhaupt er achter te komen of hij jou ook leuk vind

Als je zelf studeert, in de twintig bent en je vriend werkt ook nog als aio op een universiteit, dan vind ik die tien jaar eigenlijk een ondergeschikt verschil. Tien jaar kan daarentegen wel een enorm verschil opleveren als het bijv. gaat om een meisje van zeventien dat nog op de middelbare school zit met een kerel van zevenentwintig die al jaren fulltime werkt.

[Shitonya]

Mijn grens is ongeveer 4 jaar. Ik val simpelweg niet op veel oudere mannen en geestelijk vind ik 4 jaar ook net kunnen. Ouder wordt meestal net iets te serieus, te saai vooral. Denken sneller aan samenwonen/kinderen en daar zit ik echt niet op te wachten.
Voor andere zou het wel kunnen werken als ze geestelijk een beetje op 1 lijn zitten, maar een leeftijdsverschil van 8 jaar of meer...kleine kans dat dat goed gaat, maar niet onmogelijk. Ik ken zelfs een man met een vrouw van 25 jaar jonger, dus tja

Eigenlijk ben ik op zoek naar een ongeveer gelijke partner wat betreft bijv. algemene ontwikkeling en dat soort zaken, een gelijkgestemde. Ik ben dus niet op zoek naar een vrouw van 27 die valt op jongetjes van zeventien en ik hoop niet dat ik over tien jaar een meisje van zeventien tegen het lijf zal lopen dat op dat moment bijna net zo erudiet is als ik.

nare man schreef op 14-06-2005 @ 18:31 :
Als je zelf studeert, in de twintig bent en je vriend werkt ook nog als aio op een universiteit, dan vind ik die tien jaar eigenlijk een ondergeschikt verschil.

Hoezo? Omdat hij min of meer ook nog studeert?

[Lorelei]

Andijvie schreef op 14-06-2005 @ 18:38 :
Hoezo? Omdat hij min of meer ook nog studeert?

Mja, omdat je in ongeveer dezelfde levensfase zit.


Ik ben het daarin deels wel met nare eens.. maar niet helemaal. Zou ook raar zijn als ik het daar helemaal mee eens was.

Andijvie schreef op 14-06-2005 @ 18:38 :
Hoezo? Omdat hij min of meer ook nog studeert?

Ja. En vooral omdat je in hetzelfde leefmilieu zit. Of je dan aan de ene dan wel aan de andere kant van de collegezaal zit maakt niet zoveel uit.

Huh? Nog geen moralistisch praatje van Mark Almighty?

nare man schreef op 14-06-2005 @ 19:12 :
Ja. En vooral omdat je in hetzelfde leefmilieu zit. Of je dan aan de ene dan wel aan de andere kant van de collegezaal zit maakt niet zoveel uit.

Geven aio's bij jullie college dan?

Mephostophilis schreef op 14-06-2005 @ 19:17 :
Geven aio's bij jullie college dan?

Mijn vriend iig wel, niet vaak grote colleges, maar hij is wel tutor en begeleid ook veel scriptanten.

[Lorelei]

Mephostophilis schreef op 14-06-2005 @ 19:17 :
Huh? Nog geen moralistisch praatje van Mark Almighty?

Wat is in dit geval moralistisch? "Als je maar gelukkig bent" of te grote leeftijdsverschillen zijn fout, fouter, foutst?

[x-spekkie-x]

Mijn vriend is ook 10 jaar ouder dan ik. Ik was net een paar maanden 18 en hij was net 28 geworden toen we elkaar leerde kennen.
Hij was toen heel erg speels en jong. (Nog geen echte werkervaring met van 9 tot 5 banen).

Nu zijn we bijna 2 jaar verder en ben ik bijna 20, hij bijna 30 (klinkt oud ). Hij is nu wel erg veranderd sinds het begin (minder speels, serieuzer) wat komt doordat hij sinds ruim een half jaar een echte baan heeft. ('s Ochtends om 6 uur op, 's avonds om half 8 thuis). Maar ook ik ben veranderd. Ik zat eerst in 6 VWO, woonde thuis, terwijl ik nu bijna mijn propedeuse heb gehaald en ook al bijna een jaar op kamers woon.

Toekomstplannen hebben we nog niet echt, maar dat is wel een punt waarop het makkelijk stuk zou kunnen lopen.
Samenwonen is namelijk geen optie en zou dan nog zeker 3 jaar duren. Voor mij is dat geen probleem, maar met zijn leeftijd denkt hij daar toch serieuzer over na.

Tot nu toe gaat het nog goed Het leeftijdsverschil vind ik niet te merken. Ik vind het meer liggen aan een verschil in karakter

[JH]

Ik denk dat het aanvaardbaar zijn van leeftijdsverschillen met name komt, zoals Neiu al aangaf, door de fase van je leven waarin je zit.
Als je jong bent gaat dat allemaal nog heel snel, voortdurend verander je, en pas je je aan. Wanneer je halverwege de 20 echter volwassen bent kom je in een lange fase waarin die verschillen niet zo snel meer optreden, de acceptatie van leeftijdsverschillen in de relatie zijn dan simpel te accepteren.
algemeen vind ik dat wanneer je nog jong bent, voor het gemak iig onder de 20 de verschillen in leeftijd een beetje beperkt moeten blijven.

[Kaa]

Ik denk dat verschillen in leeftijd (groot of klein) in feite geen probleem zijn. Mits onder bepaalde voorwaarden; de twee personen moeten op 1 lijn liggen, vooral qua belevingswereld, het maakt dan neit uit of ze verschillende levens leiden want ze begrijpen elkaar. Andere voorwaarde kan zijn dat de situatie en middelen aanwezig zijn om zo'n relatie te laten werken. De afstand die normaal gesproken wordt gecreeerd door bijv baan, school etc, moet verkleind worden door iets waarbij je weer bij elkaar komt, samenwonen is n pre dus, en moet dan mogelijk zijn.
En er moet geen druk van buitenaf zijn, je moet gewoon normaal kunnen functioneren, zowel in je eigen leven als in een leven waarbij de ander aanwezig is, de situatie moet dus enigzins geaccepteerd worden door bijv personen die erg belangrijk zijn in het leven van de partners.
Als al die dingen in evenwicht zijn, is een leeftijdsverschil gewoon geen enkel probleem...want er zijn dan geen factoren die tegen het geheel zijn...

[Mark Almighty]

Neiu schreef op 14-06-2005 @ 17:52 :
Dit topic is trouwens absoluut niet bedoeld om te vertellen hoe ziek je zulke leeftijdsverschillen wel niet vindt, als dat al zo is.

Aaaah, shoot!

[Konijn]

nare man schreef op 14-06-2005 @ 18:31 :
Tien jaar kan daarentegen wel een enorm verschil opleveren als het bijv. gaat om een meisje van zeventien dat nog op de middelbare school zit met een kerel van zevenentwintig die al jaren fulltime werkt.

Ik ben 20, zat op de middelbare school (als ik donderdag te horen krijg dat ik geslaagd ben tenminste, anders is het zit) en mijn vriend is bijna 30, en werkt al 7 jaar fulltime.
En toch geen last van verschillen. Ik denk dat het heel erg aan de personen zelf en de situatie ligt. In ons geval (omdat de relatie niet begonnen is toen ik nog heel jong was ofzo) is er ook geen commentaar van buitenaf en kunnen we lekker onze gang gaan.
Ben het verder met Kaa eens, behalve dat samenwonen betreft, ik denk niet dat dat per se hoeft voor een geslaagde relatie.

Konijn schreef op 14-06-2005 @ 21:11 :
Ik ben 20, zat op de middelbare school (als ik donderdag te horen krijg dat ik geslaagd ben tenminste, anders is het zit) en mijn vriend is bijna 30, en werkt al 7 jaar fulltime.
En toch geen last van verschillen.

Leuk voor je. Ik zei ook niet dat het altijd of per definitie zo moest zijn.

[Mark Almighty]

Mephostophilis schreef op 14-06-2005 @ 19:17 :
Huh? Nog geen moralistisch praatje van Mark Almighty?

Als er genoeg verzoekjes komen wil ik best van wal steken, hoor.

grl schreef op 14-06-2005 @ 19:29 :
Wat is in dit geval moralistisch? "Als je maar gelukkig bent" of te grote leeftijdsverschillen zijn fout, fouter, foutst?

Dat eerste is vooral politiek correct.

[Lorelei]

nare man schreef op 14-06-2005 @ 21:20 :
Dat eerste is vooral politiek correct.

Mja, da's misschien wel waar. En daar schijnt Mark Almighty een groot tegenstander van te zijn


-is-ie dan daarom ook niet gelukkig, of is dat een foute conclusie -

[Marcade]

nare man schreef op 14-06-2005 @ 21:20 :
Dat eerste is vooral politiek correct.

De uitspraak "Als je maar gelukkig bent" politiek correct? Dat mag je me is uitleggen waarom dat politiek correct is.

[Neiu]

Kaa schreef op 14-06-2005 @ 21:06 :
Ik denk dat verschillen in leeftijd (groot of klein) in feite geen probleem zijn. Mits onder bepaalde voorwaarden; de twee personen moeten op 1 lijn liggen, vooral qua belevingswereld, het maakt dan neit uit of ze verschillende levens leiden want ze begrijpen elkaar. Andere voorwaarde kan zijn dat de situatie en middelen aanwezig zijn om zo'n relatie te laten werken. De afstand die normaal gesproken wordt gecreeerd door bijv baan, school etc, moet verkleind worden door iets waarbij je weer bij elkaar komt, samenwonen is n pre dus, en moet dan mogelijk zijn.
En er moet geen druk van buitenaf zijn, je moet gewoon normaal kunnen functioneren, zowel in je eigen leven als in een leven waarbij de ander aanwezig is, de situatie moet dus enigzins geaccepteerd worden door bijv personen die erg belangrijk zijn in het leven van de partners.
Als al die dingen in evenwicht zijn, is een leeftijdsverschil gewoon geen enkel probleem...want er zijn dan geen factoren die tegen het geheel zijn...

Hoe denk je bij een groot leeftijdsgevoel dan over de verdere toekomst?
Ik zie het echt niet gebeuren dat mijn vriend (alstie idd veel ouder is dan ik) veel eerder komt te overlijden dan ikzelf en dat ik dan gewoon verderga. Misschien heeft dat ook te maken met mijn rare beeld van gezamenlijke ontwikkeling in samen gedeelde fasen, maar het lijkt mij heel raar. Ook als je kinderen zou willen.

[Mark Almighty]

grl schreef op 14-06-2005 @ 21:33 :
Mja, da's misschien wel waar. En daar schijnt Mark Almighty een groot tegenstander van te zijn


-is-ie dan daarom ook niet gelukkig, of is dat een foute conclusie -

Nou, als je me een beetje volgt, zie je juist dat ik daar niet zo'n voorstander van ben. Als "als je maar gelukkig bent" een voorbeeld zou zijn van politieke correctheid, zoals Nare zegt, ben ik dus niet politiek correct, want ik ben juist geneigd om "fout, fouter, foutst" te schreeuwen. Maar dat mag niet van de ts.

[Neiu]

Marcade schreef op 14-06-2005 @ 21:34 :
De uitspraak "Als je maar gelukkig bent" politiek correct? Dat mag je me is uitleggen waarom dat politiek correct is.

Alles accepteren/tolereren onder het mom van "als je maar gelukkig bent" om een confrontatie te voorkomen en iedereen binnenboord te houden.

[little nemo]

Mark Almighty schreef op 14-06-2005 @ 21:39 :
Nou, als je me een beetje volgt, zie je juist dat ik daar niet zo'n voorstander van ben. Als "als je maar gelukkig bent" een voorbeeld zou zijn van politieke correctheid, zoals Nare zegt, ben ik dus niet politiek correct, want ik ben juist geneigd om "fout, fouter, foutst" te schreeuwen. Maar dat mag niet van de ts.

hmmm.... ik weet niet wat ik politiek correcter vind, 'als je maar gelukkig bent' of gewoon 'je moet iemand van je eigen leeftijd zoeken' ... hangt er een beetje vanaf hoe je het brengt denk ik

[Neiu]

Mark Almighty schreef op 14-06-2005 @ 21:39 :
[...]want ik ben juist geneigd om "fout, fouter, foutst" te schreeuwen. Maar dat mag niet van de ts.

geen geschreeuw in mijn topic.

[Konijn]

nare man schreef op 14-06-2005 @ 21:16 :
Leuk voor je. Ik zei ook niet dat het altijd of per definitie zo moest zijn.

Dat bedoelde ik ook niet . Ik gebruikte alleen jouw stukje omdat t me aan mijn situatie deed denken.

@Neiu: Heb jij zelf een relatie met een groot leeftijdsverschil?

[Sherco]

Shitonya schreef op 14-06-2005 @ 18:38 :
Mijn grens is ongeveer 4 jaar. Ik val simpelweg niet op veel oudere mannen en geestelijk vind ik 4 jaar ook net kunnen.

Dat dacht ik dus ook, tot ik mijn huidige vriend tegen kwam, die is 5 jaar ouder. (noouu, 5,5 eigenlijk ).
Maargoed, het gaat hier over grote leeftijdsverschillen. Ik vind eigenlijk dat mensen moeten doen wat ze willen, zo lang ze het maar bewust doen. Iemand van 15 kan nog niet de complete gevolgen van een relatie met iemand van 25 overzien imho, maar iedereen boven de 20 is (hopelijk) oud en wijs genoeg om zelf te bepalen wat kan werken en wat niet.
Het verhaal over in dezelfde fase zitten gaat volgens mij niet helemaal op, het gaat er meer om dat de gene die "verder" is, ook de fase van de ander heeft meegemaakt. Mijn moeder is ook weer gaan studeren toen ze al in de 30 was, en mijn vader kon daar prima mee omgaan aangezien hij het zelf ook gedaan had. Dus helemaal in dezelfde fase zitten lijkt me niet nodig. Op 1 lijn zitten qua toekomstbeeld (samenwonen, trouwen, kinderen...) is natuurlijk wel handig, maar dat is in elke relatie, ook die zonder grote leeftijdsverschillen.

[Marcade]

Neiu schreef op 14-06-2005 @ 21:40 :
Alles accepteren/tolereren onder het mom van "als je maar gelukkig bent" om een confrontatie te voorkomen en iedereen binnenboord te houden.

Is dat politiek; alles accepteren en tolereren onder 't mom van "Als je maar gelukkig bent" ?

Ik dacht juist dat politiek meer in 't teken was van niet alles accepteren, regels opstellen en gevoelszaken buiten schot laten.

[Mark Almighty]

Marcade schreef op 14-06-2005 @ 22:04 :
Is dat politiek; alles accepteren en tolereren onder 't mom van "Als je maar gelukkig bent" ?

Ik dacht juist dat politiek meer in 't teken was van niet alles accepteren, regels opstellen en gevoelszaken buiten schot laten.

De term 'politiek correct' heeft in de regel dan ook weinig te maken met echte politiek.

[Lorelei]

little nemo schreef op 14-06-2005 @ 21:42 :
hmmm.... ik weet niet wat ik politiek correcter vind, 'als je maar gelukkig bent' of gewoon 'je moet iemand van je eigen leeftijd zoeken' ... hangt er een beetje vanaf hoe je het brengt denk ik

Ik vind het allebei nogal politiek correct.

Neiu schreef op 14-06-2005 @ 21:40 :
Alles accepteren/tolereren onder het mom van "als je maar gelukkig bent" om een confrontatie te voorkomen en iedereen binnenboord te houden.

Dank.

Ik bedoel inderdaad vooral anderen niet voor het hoofd stoten, vooral vermijden controversiële uitspraken te doen, vooral vermijden een oordeel te vellen over een ander. Dát is politiek correct. Mensen die controversiële onderwerpen afdoen met een cliché als "ach, als ze maar gelukkig zijn" of "ach, die mensen zijn nu eenmaal zo" zijn politiek correct (en strontvervelend).

[Marcade]

nare man schreef op 14-06-2005 @ 22:15 :
Dank.

Ik bedoel inderdaad vooral anderen niet voor het hoofd stoten, vooral vermijden controversiële uitspraken te doen, vooral vermijden een oordeel te vellen over een ander. Dát is politiek correct. Mensen die controversiële onderwerpen afdoen met een cliché als "ach, als ze maar gelukkig zijn" of "ach, die mensen zijn nu eenmaal zo" zijn politiek correct (en strontvervelend).

grl schreef op 14-06-2005 @ 22:11 :
Ik vind het allebei nogal politiek correct.

Dan is 'je moet iemand van je eigen leeftijd zoeken' dus zeker niet politiek correct omdat je daarmee een deel van de mensen tegen het hoofd stoot.

[miro]

Ik ben het eens met Nare. Wat ie als eerste zei dan. Of ja dat laatste ook

[Somebody Special]

Ik weet dat ik weer een hoop vervelende reacties zal krijgen van bepaalde mensen (die mensen weten wel wie ik bedoel..).
Opmerkingen doen mij niets, zeg wat je te zeggen hebt, verklaar mij voor gek, maak hem voor weet ik wat uit maar leg uit waarom!

Ik ben 21 en ben al ruim 3 jaar samen(wonend) met mijn 28 jaar oudere vriend (voor de niet zo snelle rekenaars, hij is dus 49).
Ik begrijp het volkomen dat jullie meteen jullie mening klaar hebben, dat zou ik namelijk ook hebben!
Het klinkt niet gezond, dat weet ik, maar we voelen er ons erg goed bij!

Hij viel nooit op jonge vrouwen, ik altijd al op oudere jongens/mannen, we hebben het niet opgezocht, het is ons overkomen.
We hebben elkaar via ICQ leren kennen en na 6 maanden hebben we elkaar voor het eerst irl gezien.
Ik was toen al een hele poos verliefd, hij werd het op dat moment..
4 maanden later gingen we samenwonen, inmiddels dus ruim 3 jaar geleden

Nu komt vast de vraag in jullie op "Hoe reageerde je ouders?"
In eerste instantie natuurlijk niet positief, welke ouder ziet zijn dochter nou graag met een man van (toen nog) 45 thuiskomen?
Nadat ze hem een paar keer hadden gezien en gesproken merkten ze dat hij geen kwade bedoelingen met mij had en trokken ze bij.
Mijn broer had het er langer moeilijk mee omdat hij vond dat hij zijn kleine zusje moest beschermen.
Nu is alles koek en ei, hartstikke gezellig!

Van het leeftijdsverschil merk ik erg weinig, hij is zo gek als een deur en zéér jong van geest en ik ben altijd vrij volwassen geweest.

Hoe zie je je toekomst met diegene?
Ik denk niet veel aan de toekomst, ik leef eigenlijk mijn hele leven al van dag tot dag.
Ik weet dat de toekomst anders zal zijn dan bij anderen, ik weet dat we nog tegen een heel groot struikelblok aan zullen lopen maar ik weet dat ik op dit moment heel erg gelukkig ben en het voor geen goud op wil geven voor wensen van later!

Het lijkt me dat je andere verwachtingen hebt en andere wensen, hoe breng je dat in balans en kan dat ueberhaupt wel?
Ik heb niet het idee dat ik andere verwachtingen heb dan hij.

[Kaa]

Neiu schreef op 14-06-2005 @ 21:38 :
Hoe denk je bij een groot leeftijdsgevoel dan over de verdere toekomst?
Ik zie het echt niet gebeuren dat mijn vriend (alstie idd veel ouder is dan ik) veel eerder komt te overlijden dan ikzelf en dat ik dan gewoon verderga. Misschien heeft dat ook te maken met mijn rare beeld van gezamenlijke ontwikkeling in samen gedeelde fasen, maar het lijkt mij heel raar. Ook als je kinderen zou willen.

geeft een jongere vriend dan de garantie dat hij langer in leven zal blijven dan jij?
Kinderen is inderdaad een struikelblok, vooral wanneer de oudere partner er aan toe is en de ander juist nog van het eigen leven wil genieten, maar dan kom je dus weer op belevingswereld, dat soort dingen moeten gewoon in evenwicht zijn, en dat kan je pas beoordelen wanneer je twee persoonlijkheden naast elkaar legt en gaat bekijken of dat een mogelijkheid is...in geval van groot leeftijdsvershcil.
Ik denk wel dat er heel wat denkwerk gedaan moet worden voordat mensen, die n groot leeftijdsvershcil in hun relatie hebben zich er totaal op gaan storten. De voors en tegens moeten duideljk zijn enzo.
Toekomstbeelden zijn in elke relatie (lijkt mij) ontzettend betrekkelijk, ook bij geen of weinig leeftijdsverschil. Dat lijkt me geen reden om geen relatie te beginnen met een ouder iemand.

[Marcade]

Somebody Special schreef op 14-06-2005 @ 22:44 :
Ik denk niet veel aan de toekomst, ik leef eigenlijk mijn hele leven al van dag tot dag. Ik weet dat de toekomst anders zal zijn dan bij anderen, ik weet dat we nog tegen een heel groot struikelblok aan zullen lopen maar ik weet dat ik op dit moment heel erg gelukkig ben en het voor geen goud op wil geven voor wensen van later!

Als je om elkaar geeft; denk je dan juist niet aan elkaars toekomst? Je wilt toch 't beste voor je partner; niet alleen nu, maar ook morgen, en verder in de toekomst?

Ik bedoel drugs kan nu ook heerlijk en fijn zijn; maar in de toekomst kan je er nogal kapot aan gaan.

Ik vraag me echt serieus af wat jullie gaan doen in de toekomst met dat struikelblok.

[Neiu]

Konijn schreef op 14-06-2005 @ 21:50 :
Dat bedoelde ik ook niet . Ik gebruikte alleen jouw stukje omdat t me aan mijn situatie deed denken.

@Neiu: Heb jij zelf een relatie met een groot leeftijdsverschil?

Nee, mijn vriend is zo'n 3 jaar ouder dan ik ben. Ik zat erover na te denken n.a.v. het programma over vader worden op oudere leeftijd van RKK dat eergisteren werd herhaald. De vrouwen van deze mannen waren gemiddeld 20 jaar jonger dan hun man en spraken over het waarschijnlijk eerder overlijden van hun man en de invloed daarvan op de kinderen. Zo kwam ik op dit topic.

[Kaa]

Marcade schreef op 14-06-2005 @ 22:49 :
Als je om elkaar geeft; denk je dan juist niet aan elkaars toekomst? Je wilt toch 't beste voor je partner; niet alleen nu, maar ook morgen, en verder in de toekomst?

Ik bedoel drugs kan nu ook heerlijk en fijn zijn; maar in de toekomst kan je er nogal kapot aan gaan.

Ik vraag me echt serieus af wat jullie gaan doen in de toekomst met dat struikelblok.

true...op n gegeven moment moet je wel aan de toekomst gaan denken lijkt me ivm bepaalde zekerheden. Maar zo oud zijn ze nou ook weer niet toch? stel; 28 en 56, dan begint de tijd toch wel te dringen om zaken op orde te krijgen. maar het kan nooit kwaad om eens wat uit te zoeken. lijkt me Of in ieder geval altijd rekening te houden met wat de mogelijkheden zijn in de toekomst, da tje weet waar je mee bezig bent...

[Somebody Special]

Marcade schreef op 14-06-2005 @ 22:49 :
Als je om elkaar geeft; denk je dan juist niet aan elkaars toekomst? Je wilt toch 't beste voor je partner; niet alleen nu, maar ook morgen, en verder in de toekomst?

We hebben het regelmatig over de toekomst maar weten dat het struikelblok zal blijven.
We zien het tegen die tijd wel, wie weet lost het zich vanzelf op.

Ik weet dat het onze (of voornamelijk mijn0 kop in het zand steken is maar wie dan leeft, wie dan zorgt.

[Kaps]

Hmhm... Ik ben wel wel flirterig bezig met een meisje van 17 (geloof ik) En ze is leuk en mooi en intelligent en ze flirt leuk terug. Maarja... Er zit wel een enorme rem op bij mij vanwege die leeftijd.

Ik zie mezelf bijvoorbeeld al bij dr ouders aankomen: "Hoi, ik neuk jullie schattige kleine dochtertje"