Ok hier gaan we!
De titel zegt al veel, maar toch nog een kleine situatieschets.
Vannacht nadat we van een groot feest kwamen zijn mijn vriend en ik,samen met nog enkele mensen nog afgestapt op een fuif in ons jongerenbuurtcentrum.
Het was een leuke sfeer... totdat mijn ex-vriend een goeiedag kwam zeggen, en naast me wat kwam bijpraten.
(Info ex-vriend: Sinds de eerste minuut dat we uit elkaar waren, zijn we nog steeds vrienden. En ik vind dat zoiets ook zeer goed moet kunnen. We zijn anderhalve maand samen geweest en zijn al bijna 3 jaar uit elkaar.)
Maar dan heb je het probleem van de vriend. We zijn al meer dan 6maanden samen. En van in het begin heeft hij het er moeilijk mee dat ik nog vrij goed overeenkom met mijn ex-vriend.
Die 2 kennen elkaar nog van vroeger in de sportclub.
Telkens mijn ex-vriend op een fuif naar me toekomt voor 2minuten goeiedag te zeggen ,en te vragen hoe het gaat... wel dan verdwijnt mijn vriend.
Telkens weer opnieuw bolt hij het af, of naar de toiletten,of naar een andere gedeelte van de fuifzaal...
En ik zou daar iets van krijgen..., ze hebben nooit ruzie gehad mijn vriend en ex-vriend en toch kan mijn vriend het niet opbrengen om zelfs al bij mij te blijven staan, dan vraag ik nog niet om te spreken. Telkens hij het afbolt sta ik daar opeens alleen... en kan ik hem gaan zoeken.
Ik vraag me gewoon af, of iemand weet wat er in het hoofd van mijn vriend rondspookt?
Of moet ik gewoon maar aanvaarden dat telkens ik met mijn ex-vriend praat, ik een zoektocht mag beginnen naar mijn vriend?
Hij(mijn vriend) weet dat hij de eerste is waar ik echt serieuze gevoelens voor heb. Dat ik nooit iets met die ex-vriend weer zou beginnen.
Maar hij is van het principe als je er één keer iets voor kunt voelen, kun je dat ook 2keer.