Advertentie | |
|
15-03-2016, 14:17 | |
Beh wat naar dat die mensen op school je het leven zo zuur hebben gemaakt, en dat nog bovenop je gehoorproblemen.
Hoe oud ben je nu, 17? Dat betekent dat je bijna volwassen bent, en dan wordt het zo langzaamaan tijd om te doen wat jij zelf wil met je leven. En daar hoort ook bij dat je gaat afrekenen met je verleden. Dat je werd mishandeld op school is klote, maar dat is geweest. Het is zo zonde van je tijd als je je steeds maar rot moet voelen om wat er vroeger is gebeurd. Gelukkig heb je al een mooi begin gemaakt door het hier eens op te schrijven. Zou je het wel aandurven om je moeder het verhaal dat je hebt geschreven aan haar te laten lezen? Misschien dat je daarna wel met haar kunt praten over je problemen. Vergeet niet dat zij al je hele leven voor je zorgt, en niets liever wil dan dat jij gelukkig bent. Dus als het veilig is om met iemand te praten, dan is het wel met haar.
__________________
"Haar linker borst is groter, evenals haar rechter"
|
15-03-2016, 14:23 | ||
Citaat:
Waarom durf je niet met je moeder te praten? Ze is je moeder, staat dicht bij je en zal je heus niet uitlachen. Als het niet zo goed met je gaat is het juist heel fijn om met iemand te praten. Anders loop je er ook maar alleen mee rond en verbetering komt niet zomaar uit de lucht vallen.
__________________
"Ariel, listen to me. The human world is a mess. Life under the sea is better than anything they got up there."
|
15-03-2016, 15:41 | ||
Citaat:
mijn moeder raakt best wel snel emotioneel. en ik heb er echt een hekel aan als andere mensen gaan huilen om mijn problemen |
15-03-2016, 16:57 | ||
Citaat:
__________________
"Haar linker borst is groter, evenals haar rechter"
|
20-03-2016, 19:17 | ||
Citaat:
Afrekenen met je verleden? leven wij niet om een verleden te maken? elke seconde die je achterlaat is verleden.. Dus hoe kan je daar mee afrekenen? Het feit is dat dit meisje totaal haar eigenwaarde is kwijt geraakt omdat ze gevoelsmatig verlaagd is door leeftijdsgenoten die zelf ergens een leegte hebben. |
20-03-2016, 19:22 | ||
Citaat:
__________________
"Ariel, listen to me. The human world is a mess. Life under the sea is better than anything they got up there."
|
20-03-2016, 19:32 | ||
Citaat:
|
20-03-2016, 19:44 | |
Hoi,
Ik heb je verhaal en de reacties even goed doorgelezen en het verbaast me keer op keer hoe mensen er toe in staat zijn om anderen zoiets aan te doen. Allereerst ben ik blij om gelezen te hebben dat het probleem met je oren in kaart is gebracht en het waarschijnlijk "Verholpen" is. Ik las in een reactie dat je liever niet je moeder aan het huilen maakt. Bewust of Onbewust doe je dat omdat je haar niet tot "last" wil zijn, omdat je ziet dat het gene wat JIJ hebt haar pijn doet. Ik begrijp dat het lastig is, maar soms moet je proberen even uit de situatie te stappen en alles even vanaf de bovenkant te bekijken zodat je goed het overzicht hebt en alles goed kan beoordelen. Stel je dan eens de vraag, waarom huilt mijn moeder wanneer ik kom met mijn gevoelens? Omdat ze denkt "Ach, heb je haar weer" Nee, natuurlijk niet. Ze huilt omdat jij er JUIST toe doet en jij even waardevol bent als ieder ander mens hier. Probeer je dan ook eens de vraag te stellen, waarom hebben die personen mij gepest? Alleen omdat jij toevallig aan 1 oor doof bent? zou dat echt hun motivatie zijn geweest om vervolgens over te gaan tot schelden, kleineren, schoppen en slaan? Of zouden ze het doen omdat ze onbewust zelf ergens een leegte of onzekerheid hebben die ze willen vullen? Onbewust voelen die mensen zich zo laag, dat ze jou gaan gebruiken om zichzelf er van te overtuigen dat het wel mee valt met ze. "Zie je wel, zij is veel lager dan mij" waardoor ze zichzelf beter voelen. Deze personen zijn zichzelf niet eens bewust dat dit de reden is van hun gedrag en handelingen. in bijna alle gevallen komt door gebrek aan bevestiging in de opvoeding. Realiseer je dus dat het gene wat je overkomen is niet ligt aan de problemen met je gehoor, of wie jij bent als persoon, maar dat het komt door hun eigen onzekerheid en leegte. Dat hun toevallig jou daarvoor gebruikt hebben heb je geen invloed op. Ze zoeken onbewust naar in hun ogen de zwakste schakel ongeacht wat die gene mankeert en krijgen in de groep bevestiging van mede-pesters dat het slachtoffer "lager" is dan zij, en ze er wel degelijk toe doen. Probeer jezelf weer te laten inzien dat jij nog steeds de zelfde bent als toen je geboren was, en dat die "Ik" die ergens in jou zit echt 100% even veel waarde heeft als ieder ander. Neem je zelf ook niet kwalijk dat je verlegen bent, of dat je wat meer moeite hebt met sommige dingen. En probeer er echt met mensen over te praten, ook met je moeder. Voel je zelf niet direct tot last wanneer je ziet dat het anderen verdriet doet, maar probeer het positief te zien en realiseer je dat het juist betekend dat je er WEL toe doet, en JUIST niemand tot last bent. |
20-03-2016, 21:05 | ||
Citaat:
En ik heb jouw advies gelezen, en dat is niet wezenlijk anders dan het mijne, dus ik geloof dat we het wel met elkaar eens zijn. Mijn boodschap was namelijk ook niet "get over it" maar, ga er iets mee doen zodat je er minder/geen last van hebt. Dus praten, en nadenken over hoe je het in de toekomst anders wil doen. Als je jezelf de slachtofferrol blijft aanmeten dan vangen andere mensen dat op, en blijf je eindeloos gepest worden. Natuurlijk is dat hufterig van die andere personen, maar weerbaarheid is juist iets dat iedereen moet leren, ook als je gepest wordt (of misschien wel juist). En ik kan het weten, want ik ben ook uitgebreid gepest in het verleden.
__________________
"Haar linker borst is groter, evenals haar rechter"
|
21-03-2016, 14:07 | ||
Citaat:
|
23-03-2016, 08:53 | |
bedankt voor jullie hulp, ik heb er nog niet met mijn moeder er over gehad. ik ben wel met mijn beste vriend er over wezen praten. ik ken hem al sinds ik 4 was. dit heeft wel geholpen. ik voel me nu iets vrolijker en de mensen die me nog plagen, die negeer ik gewoon. ik heb er helemaal geen zin om naar het verleden te kijken en ik doe nu gewoon de dingen die ik leuk vind om te doen. en ik merk eigenlijk wel dat ik steeds meer dingen durf. verder weet ik nog steeds niet of ik dit aan mijn moeder wilt vertellen, maar als dit zo door gaat is het helemaal niet nodig vind ik. ik snap dat ze veel van mij wilt weten, maar soms is het gewoon beter om dingen te verbergen. (het zou ook nu een slecht moment zijn om het te gaan vertellen, omdat mijn pa en ma 25 jaar zijn getrouwd en aankomende donderdag word mijn vader 50... oftewel, dat wordt eten hahaha)
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
Mijn moeder is depressief Droppiex | 11 | 17-06-2012 16:42 | |
Psychologie |
Slaapstoornis voorbode voor depressie Troy McClure | 17 | 13-12-2009 09:50 | |
Psychologie |
depressief? Ik weet het zelf niet meer. trophus | 58 | 03-05-2007 10:48 | |
Liefde & Relatie |
Valentijn, wat gaan jullie doen? Vini-Vidi-Vici | 113 | 11-02-2004 11:01 | |
Psychologie |
Kunstmatig ziek Lil'Girl | 20 | 01-10-2003 20:44 | |
Psychologie |
Help! Depressie heeft uitwerking op lichaam :'( IkBenRadeloos | 11 | 08-12-2002 22:52 |