Advertentie | |
|
23-08-2009, 15:28 | |
Ik was weer even vergeten hoe vanzelfsprekend dingen kunnen zijn Vannacht was ik op een feestje, kom ik daar een oude niet-zo-bekende tegen, op het moment dat we samen richting huis fietsen vraagt hij me mee naar een vriend van hem dus dat was wel gezellig!
Alleeen vind ik het stom dat hij nu niet smst, maar anderzijds, het was gewoon vriendschappelijk enzo. Had zijn nummer sowieso via een gezamenlijke vriendin gekregen dusja. Maarr gisteren was er - althans van mijn kant - wel wat spanning maar misschien is dat verpest omdat ik gewoon niets deed (as usual, want ik durf nooit) Verder heb ik net foto's geüpload op Hyves van vakantie en daardoor krijg ik weer helemaal het vakantiegevoel! Het positieve van de vakantie dan . Ik voel me wel een beetje slecht, want ik zou meedoen aan de intro van de UvA en ik heb al een week introductie van Geneeskunde gehad, maar omdat ik zo MOE ben van alles (alle problemen op vakantie, niet om de vriendin maar omdat ze ziek was enzo) en gewoon behoefte heb aan rust, ga ik niet. Alleen nu voel ik me zo'n afhaker ! Edit: OJA en ik voel me nog een grotere afhaker omdat ik heb beloofd dat ik vrijwilligerswerk ga doen, ik heb ook al een maatje en we hebben al een afspraak gehad die superleuk was, maar nu zie ik me genoodzaakt het stop te zetten omdat ik het in tijd gewoon niet ga redden als ik ook nog wil sporten, autorijlessen, studeren, vrienden wil zien, WERKEN (oja) enzovoorts. Maar ik vind het zo ongelofelijk lullig om het af te zeggen, want het was een goede match en eigenlijk was de afspraak voor een jaar en zij denken dus dat ze gebakken zitten. Maar wanneer komt het punt dat je voor jezelf kunt gaan kiezen? Ik vrees dat het moment nu gewoon is aangebroken. Ik moet werken omdat ik anders niet kan rondkomen, ik moet sporten om me beter te voelen en ik moet studeren omdat dit verdorie de studie is die ik altijd al heb gewild. En ik wil het niet verprutsen. Maar hoewel ik deze punten rationeel op een rijtje zet, voel ik me er emotioneel toch zo slecht onder... Is het dan misschien toch niet de goede keuze? Iemand die hier ervaring mee heeft misschien? |
23-08-2009, 19:59 | |
Verwijderd
|
Mijn god, het is alsof het totaalplaatje stukje bij beetje wordt afgebroken en ik het met steeds een beetje minder moet gaan doen. Vraag ik nou echt teveel? En waarom kon het dan een tijd geleden wel? Ik word er echt zo gefrustreerd van, zo vervelend is dit. En erover praten? Nee, natuurlijk niet. Ik moet het er maar mee doen, right?
Ik moet echt een keer een boksbal aanschaffen, want dit wordt echt te erg. |
23-08-2009, 21:04 | ||
Citaat:
heb er vandaag weer 3 gegrepen. goed van je vriend. en bedankt . ot. ik ben vanmiddag even met me ouders me tante en de oom van me moeder naar de kermis geweest en ik ging na een kwartiertje weer weg. want ik belde de taxi hopper of ze me om 19:15 konden komen ophalen. om me naar de afdeling te brengen. had ik om 19:30 gebeld waar ze bleven zei die vrouw die opnam. 'ja ze kunnen een kwartiertje later komen'. om 20:00 waren ze er nog niet. en toen smsde ik me moeder of het goed was dat ik de taxi hopper afbelde. en dat ik naar de afdeling belde dat ik morgen middag kom. en dat mocht van haar dus ik had de taxi hopper afgebeld. en naar de afdeling gebeld de man van de verpleging die er is. deed er wel een beetje moeilijk over omdat ik morgen vroeg yoga heb. maar later vond hij het toch wel goed. en toen hij vroeg hoe het weekend was. heb ik hem eerlijk gezegd dat ik erg onrustig ben. en dat ik het am nog maar net kan inhouden en toen smste me moeder me of ik nog even naar de kermis kwam. en iedereen zat er nog en me opa was er toen ook. en toen ging ik grijpen en zoals elk jaar was er weer iemand. die me belachelijk ging maken. er liep daar een jongen met zijn vriendin. en die jongen stopte en ging met zijn gezicht mijn gezicht na doen. en toen liepen ze weer lachend aan. en toen liep ik trillend naar het terrasje toe waar me familie zat. en zei het met tranen in me ogen tegen me moeder. ik dacht dat dat gepest nou eindelijk wel opgehouden was. maar blijkbaar toch niet. en toen ging ik even met me moeder en me tante over de kermis. en toen had ik weer 2 knuffels gegrepen. ik had s'middag's al een rat gegrepen van ratta toeie. en net uil voor me moeder en een tekenfilm figuur voor me eigen. van lilo en stich wat best wel leuk is. en daarna ben ik met me moeder en me tante in een atractie gegaan. en ik voel me nog klote door dat gepest. en ik krijg er weer allerlei gedachtes door.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
Laatst gewijzigd op 24-08-2009 om 12:50. |
23-08-2009, 21:16 | |||
Citaat:
Citaat:
__________________
没有什么不能够面对!
|
23-08-2009, 21:17 | |
Succes HaWaHaai en marrel en alle anderen die morgen weer gaan beginnen!
@ Nienna*: Ik heb het niet gehad met vrijwilligerswerk maar vorig jaar bijv. wel met commissies die ik moest opgeven. Dat vond ik ook heel erg vervelend en jammer want ik had er wel echt zin in! Maar ik besefte me net als jij dat je op een bepaald punt voor jezelf moet kiezen. Dat voelt soms heel verkeerd, maar toch is het de juiste beslissing. Anders doe je alles maar op halve kracht en daar wordt je alleen maar ongelukkiger van. Dit komt nog wel een keer Tja, het nieuwe collegejaar staat weer voor de deur.. Oke, ik heb nog twee weken maar in die tijd moet er ook nog zoveel gebeuren. En als we straks bezig zijn, er komt ineens weer zoveel op me af.. Het wordt vast allemaal leuk maar oef! Ik moet zoveel regelen en doen, opruimen, boeken halen, personeelsuitje organiseren, familiedag organiseren, trouwdag van m'n ouders organiseren, werken, theatercursus(!), therapie, afrijden, sporten en zo gaat het maar door. Alles leuk, alles zelf gekozen maar het is wel een hoop. Gelukkig ken ik mezelf redelijk en weet ik dat het af en toe best zwaar zal worden, maar dat het goed komt als ik genoeg rust neem. Dus mijn goede voornemen voor dit jaar om minstens een vrije middag en drie vrije avonden in de week te hebben, moet ik echt goed in stand gaan houden! Wat zal dit jaar brengen? Morgen over een maand ben ik alweer 19.. het afgelopen jaar is zo waanzinnig snel gegaan, ik kon het zelf amper bijhouden. Wij staan samen stil bij de volle maan, die zilver op ons pad strooit, staat iets te gebeuren dat voelen we wel aan al weten we nooit wat.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
23-08-2009, 22:10 | |
Verwijderd
|
Ik zie op tegen het nieuwe studiejaar Ik zit echt in een klotegroep waarvan ik nu al weet dat bepaalde mensen uitgekotst gaan worden. En ik wil verdomme ook een keer zelf iets doen. Ik wil niet alleen maar samenwerken. Ik heb even uitgerekend dat ik al 5 jaar studies doe waarbij je moet samenwerken en ik ben het enorm zat.
|
23-08-2009, 22:13 | ||
Citaat:
Oja, echt weer een actie: gisteren om 19.00 klaar met werken, wil ik mijn verfkleren gaan uittrekken en eten halen, werd ik vanmorgen om 7.30 wakker, met kleren aan en lenzen in!!! Moet niet veel gekker worden. Ik denk erover om therapie af te bellen voor morgen. Ik heb er geen zin meer in, het lukt toch niet. En ik moet huiswerk maken ervoor en daar ben ik nog niet aan begonnen... |
23-08-2009, 23:55 | |
Verwijderd
|
En er zijn zoveel dingen die ik nog moet doen, maar ik word al gek als ik eraan denk om naar buiten te gaan. Ik wil met niemand praten. Ik wil niet gezellig doen. Ik wil niet naar werk of school. Ik wil slapen en een week lang niets doen.
Laatst gewijzigd op 24-08-2009 om 01:06. |
24-08-2009, 01:33 | |
Morgenavond finaletafel; vandaag meerdere BN'ers eruit gespeeld met poker!
Morgen kan ik minimaal 1.500 en maximaal 22.000 winnen, damn, en dat was dus mijn eerste keer in Holland Casino. Pff, het leidt me zelfs even af van de sores met m'n ex, te vet.
__________________
"DAS WAR EIN BEFEHL!"
|
24-08-2009, 08:48 | |
Bah, ik zie op tegen therapie, ik voel me daar echt niet op mijn plek, ik vind de sfeer niet prettig, maar als ik daar iets van zeg dan word het gezien als weglopen van mijn problemen en bah ik weet gewoon niet wat ik er mee moet en wat ik dan wel zou willen. Hele maag weer van slag door de stress. Hopelijk valt vandaag mee. Gelukkig is het maar een paar uurtjes.
__________________
> Zou het leven ook een eigen kijk op mij hebben? <
|
24-08-2009, 10:06 | |
@ Darkfairy: als mijn vriend tegen iemand zo zou doen als die jongen en dat meisje die jij op de kermis tegenkwam, had hij toch echt een klap te pakken. En nee ik ben echt niet gewelddadig (juist helemaal niet), maar dit vind ik zo'n laag bij de grond gedrag en ik weet zelf ook hoe het is op gepest te worden. Toen wij vorige week op de kermis waren, zat er een meisje bij een atrractie met een wijnvlek op haar gezicht. Ze zat achter een luikje want ze hoorde bij de kermis. En toen liep er dus serieus een jongen terug om haar eens goed te bekijken. Daarna al lachend teruglopend naar zijn vrienden en er liep ook nog een groepje pubermeisjes langs, giebelend. Toen zei ik tegen mijn vriend dat die lui echt een klap moesten krijgen, omdat het zo lullig is wat ze deden en gelukkig was hij het met me eens. Ik word echt zo boos als ik mensen dit soort dingen zie doen. ()
|
24-08-2009, 11:55 | ||
Citaat:
|
24-08-2009, 12:27 | |
Gisteren naar de verjaardag van zijn oma en tante geweest. Ik was er wel een beetje zenuwachtig voor Ik heb zijn familie niet echt gesproken maar de meesten kwamen wel aardig over. Ik heb me wel vermaakt daar, en ik vind het toch ook wel bijzonder dat ik erheen mocht want het is toch wel een familie ding.
Nog een week tot het nieuwe studiejaar begint, en ik moet nog zoveel doen. Waarvan ik de meeste dingen al sinds het begin van de vakantie aan het uitstellen ben. Maar nu moet het voor woensdag allemaal gebeuren, want woensdag ga ik de laatste dingen verhuizen en dan is mijn kamer hopelijk helemaal klaar. Ik zie een beetje op tegen het nieuwe studiejaar. Ik vind het wel prima hoe mijn leven nu gaat. Werken, me bezighouden met de sport en trainen, afspreken met mijn vriendje. En dat allemaal zonder druk of zorgen over leren en opdrachten maken. Ik zie er een beetje tegenop om weer op mezelf te gaan wonen hoewel ik er aan de andere kant ook wel naar uit kijk. Ik heb alleen een hekel aan boodschappen doen, koken en afwassen. Vooral aan koken. Ik ben benieuwd hoe het straks zal gaan, ook hoe het straks tussen hem en mij zal gaan. Ik heb een fijne twee maanden gehad Ik maak me nu al druk over het nieuwe studiejaar en raak nu al in paniek bij de vele dingen die ik nog moet doen. Straks maar even een lijstje maken. En proberen te genieten van de dingen die ik deze week nog ga doen in plaats van me er druk over te maken. Gewoon alles op me af laten komen in plaats van druk maken, het zal wel goed komen. Alleen een beetje jammer dat ik hier thuis meteen ruzie met iedereen heb En ik vind echt niet dat dat mijn schuld is. Volgens mij kunnen mijn ouders, en dan vooral mijn moeder, het niet zo goed hebben dat ik een vriendje heb en tijd met hem doorbreng. En mijn zusje haalt het bloed onder mijn nagels vandaan. Eerst wekenlang chagrijnig doen en uiteindelijk een paar dagenlang tegen niemand iets zeggen, en dan nog nemen mijn ouders haar in bescherming en zijn ze tegen mij aan het snauwen terwijl ze iets aan haar gedrag zouden moeten doen. Wat dat betreft ben ik ook wel blij dat ik straks op kamers zit. Ik hoop alleen dat ik het met geld allemaal ga redden. Want ik wil eigenlijk binnenkort stoppen met mijn krantenwijk omdat ik daardoor verplicht zaterdag naar huis moet. En ik wil geen baantje op zaterdag omdat ik bang ben dat ik dat niet met school en sport ga redden. We zullen wel zien hoe het dit jaar gaat lopen.
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
|
24-08-2009, 15:31 | |
Vandaag was dus een leuke dag, eerste dag van me vervolgopleiding op de HBO Ik was blij dat ik nog een paar medeklasgenoten vond van me vorige klas. Alleen jammer dat een meid die in me klas zat (op de MBO) niet meer is komen opdagen op de HBO Ik dacht ben ik niet het enige meisje van mijn de MBO. Maar goed die andere jongens van mijn vorige klas zijn ook harstikke tof dus het gaat een leuke jaar worden.
Soms haat ik het wel dat ik verlegen ben. Ik moest van iemand aanhoren dat ik soms doe alsof ik in mijn eigen wereld leef Dat doe ik niet express en dat vond ik niet leuk om te horen. Daar zit ik nu ook een beetje mee omdat ik het vandaag hoorde. Maar ja ik kon toch niet echt met die persoon opschieten Maar ja soms ben ik zo verlegen tegen bepaalde mensen dat ik me totaal geen houding weet te geven, zo te zien uit dat zich weer in "leven in me eigen wereld´ . Ach ja what-ever...
__________________
Als ik de mensen soms hoor zeggen: het leven is hard, vraag ik me altijd af: in vergelijking met wat ?
|
24-08-2009, 18:43 | |
Maandag begint het, dag intro en dinsdag meteen les. Wel vreemd dat ik pas maandag mijn boekenlijst ga ontvangen maar goed. Heb nog werkelijk geen moment spijt gehad van mijn keuze te stoppen op de uni maar ben wel enigszins bang dat het niveau op het hbo gewoon veel te laag ligt voor mij. Heb teveel verhalen gehoord over mbo'ers die naar het hbo gingen en het niveau van een klas compléét omlaag halen...hopelijk heb ik daar geen last van.
__________________
wat een heerlijkheid
|
24-08-2009, 19:12 | |
Bah, waarom baal ik altijd zo van mijn leven als ik weer eens een dag therapie heb gehad. Ik voel me echt niet gelukkig zo. Maar wat ik dan wel zou willen. Vrijdag weer eens naar m'n psych toe, kijken of ik het er met haar over kan hebben. Al is zij vast van mening dat ik die behandeling gewoon moet doen.
__________________
> Zou het leven ook een eigen kijk op mij hebben? <
|
24-08-2009, 19:19 | |
@Sonho: Vind je het fijn dat je maandag wordt opgenomen of vervelend? Als ik zo je laatste berichten lees, lijkt het me niet verkeerd, of wel? Wel bijzonder dat het ineens zo snel gaat! Sterkte iig.
@ justhannah: is dit de therapie die bij die opname hoort waar je laatst over vertelde? Waarom vind je de therapie/groep niet leuk? @ Dith: hoe kunnen mbo'ers het hbo niveau dan naar beneden halen? De lesstof en boeken/moeilijkheidsgraad staat toch vast voor een opleiding lijkt me, daar kan de klas toch niet veel aan veranderen? OT: Vandaag gewerkt en rijles gehad. Ik merk dat ik in de auto een beetje zenuwachtig ben en dat ik daardoor wat steekjes laat vallen. Sowieso voel ik me gespannen, waarschijnlijk gewoon omdat het nieuwe collegejaar weer voor de deur staat, maar ja. Ik kijk er wel naar uit, het wordt volgens mij wel echt leuk en gezellig en ik ga het best aankunnen, heb niet voor niets mijn jaar gehaald. Maar toch, net als Heksjuh zegt, ik vind mijn leven wel prima zo. Beetje werken, met vrienden afspreken, geen eindeloze stress over tentamens en papers. Mja, laat ik nu maar gewoon deze laatste twee weken proberen te genieten, er komen nog genoeg leuke dagen aan waarin ik allerlei gezellige dingen ga doen. Beter even nog genieten dan nu al beginnen met stressen. En dat gaan we nu eens even doen door op de bank te ploffen met Private Practice. Oh en ik vind het niet leuk dat J. me niet terugmailt want het personeelsuitje is al over anderhalve maand en er is nog niets besloten en als het straks een flop wordt vind ik dat echt niet grappig. En ik moet echt-echt-echt dingen gaan bedenken voor de familiedag. Wat een organisatiezooi
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
24-08-2009, 20:15 | |
Verwijderd
|
Aloha, stelletje bofkonten, ik ben weer begonnen met colleges vandaag! Pff. Ook nog even lekker in het park gelegen. Dat mocht ook wel Maar nu alweer opdrachten maken, yea-ah.
En inderdaad, goede keuzes voelen niet goed. Ik laat het hp straks schieten, maar zo gaan die dingen. Laatst gewijzigd op 25-08-2009 om 10:28. Reden: Hmm..volgens mij geen komma s ('s) |
24-08-2009, 20:23 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
24-08-2009, 21:10 | ||
Citaat:
__________________
"Falling feels like flying, until you hit the ground. And everything looks beautiful, until you take a look around"
|
24-08-2009, 21:30 | ||
Citaat:
Het staat me nog steeds enorm tegen dat ik gewoon 1,5 jaar mijn hele leven op moet geven, dat de behandeling altijd op de 1ste plek moet staan, dus nooit meer spontane uitjes, vakantie volgend jaar kan ik vergeten terwijl ik daar nu al naar uit kon kijken, alle dingen die van invloed kunnen zijn op de stabiliteit van mijn leven moet ik eerst in de groep bespreken, 5 dagen in de week bezig met mezelf
__________________
> Zou het leven ook een eigen kijk op mij hebben? <
|
24-08-2009, 22:09 | ||
Citaat:
Oh wat een drama dag. Vanmorgen therapie afgebeld, ik dacht dat ik verder zou instorten als ik zou moeten praten. En instorten kan ik op dit moment niet gebruiken: school en alle activiteiten beginnen binnenkort weer. Belde ze me terug dat ze gehoord had dat ik ziek was. Ik zei dat dat niet echt zo was. Hele discussie over te veel doen, te slecht eten en doorgaan. Ze stond erop dat ik woensdag langs zou komen. Ik wilde niet. Maar ze zei dat we desnoods een bakkie koffie gingen drinken, oke dat doe ik wel. Op mijn werk wilde ik doorgaan, verborgen houden, en doorgaan. Niet gelukt. Het verven ging slecht en het was te dun waardoor mijn baas naar mij uitviel. Uiteindelijk wel gezegd dat ik me gewoon belabberd voelde. Maarja hij vond dat ik erover moest praten omdat hij een soortg pseudo-papa van mij is. Nouja ik zei natuurlijk weer niets. GRRRR |
24-08-2009, 22:27 | |
Verwijderd
|
Ja het is weer zo ver. school begint weer. negatieve gedachten springen omhoog. en het mooie weer is binnen kort afgelopen. Ik kan niet meer vluchten. Geen vakantie dus real life. Het is beter dan vorig jaar toen ik dag behandeling had? maar oh wat is er aan de hand met me, en zal ik daar ooit antwoord op krijgen..
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 |