Advertentie | |
|
13-12-2010, 17:20 | |
Wat is "Ik kan het niet meer aan" een verdomt makkelijk excuus voor alles. Ik kan het misschien echt niet meer aan, maar blijkbaar leef ik nog wel dus kan ik het echt wel aan. Wat ik niet meer aan kan is mijn gemis proberen op te vullen, met behulp van andere mensen. Wat is het toch makkelijk om die jongen te verlijden, en ik voel me niet eens schuldig omdat ik het niet eens meen.
Ik kan het heus wel aan.
__________________
mijn handtekening
|
13-12-2010, 17:50 | |
Verwijderd
|
@Kika, Wanneer moet je weer naar het ziekenhuis?
Ik hoop echt voor je dat er snel een oplossing komt want die pijn lijkt me echt niet fijn. Vind t dapper dat je zo doorgaat met je leven!! Ik kan wel naar de vertrouwenspersoon gaan, gelukkig is t n juf waar ik sowieso wel n band mee heb, en die mij wel regelmatig advies geeft en corrigeert etc. Maar wat moet ik dan zeggen? Ik wil niet meer in dit dorp wonen? Ik wilde dat ik geld had om het huis uit te gaan? En mijn pgber gaat ws weg en ik wil dat niet? Daar kan zij toch ook niets aan doen? Ik heb sinds het weekend echt mega slechte internetverbinding, en ws blijft dat nog wel ff zo. Nu kom ik echt mezelf tegen. Besef ik hoe afhankelijk wij mensen zijn van internet. En hoe sterke drang ik heb om hier mn verhaal te doen. En hoeveel tijd ik normaal gesproken op internet zit. Nu doe ik dus echt alleen de hoognodige dingen op internet. Maar ik heb nu de laatste dagen ineens wel meer tijd voor tekenen gekregen daardoor. |
13-12-2010, 18:10 | |
Ik ga het er lekker allemaal uitgooien, ook al leest er niemand naar het maakt me even niet uit. Ik wil verdomme trots op mezelf kunnen zijn. Ik accepteer die kut gevoelens al lang, en ik moet eerlijk zijn dat ik geen vertrouwen meer heb in het hele mannelijke geslacht. Klinkt naïef, en ik overdrijf, maar ze boeien me echt helemaal niks meer. Ik verwacht niks meer van me, dan kunnen ze me ook niet meer teleur stellen. En ik besef heel goed dat dit maar over heel weinig jongens gaat (namelijk, mijn exen) maar ik zit er niet meer over in. Ik ben er klaar mee, ik wil ze nooit meer zien, of spreken of wat dan ook.
__________________
mijn handtekening
|
13-12-2010, 18:56 | |
Ik heb over een paar dagen tentamen maar ben ik een ontzettende luie bui, hele dag gewerkt en nu zit ik alweer een paar uur voor de tv. Ik moet mezelf een schop onder mijn kont geven, of desnoods er een van vriendje krijgen, verdorie!
@ Bright Blue: Probeer in die gevoelens ook het posititeve te zien, Dus niet alleen 'ik ben klaar met jongens' maar dan liever 'ik heb geen jongen nodig om me gelukkig te voelen, ik ben zelf gelukkig en zelfstandig'! Als je vertrouwen in jezelf hebt kom je vast snel genoeg een leuke jongen tegen die jouw liefde en aandacht wel waardeert en waard is, en zo niet: dan liever maar alleen! |
13-12-2010, 19:36 | ||
Citaat:
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
13-12-2010, 20:42 | ||
Citaat:
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
13-12-2010, 22:50 | |
Ben bang dat morgen echt een rotdag wordt. Misschien wordt het dat juist met zo'n instelling, maar ik heb dat gevoel nou eenmaal. Ik heb geen mailtje gehad en heb dus ook niks kunnen doorsturen, daar kan ik morgen weer over gaan bellen dus. Mijn begeleidster wil de info morgen hebben... Ik kan er natuurlijk niks aan doen dat die man niet heeft gemaild, maar ik zal het wel te horen krijgen.
Ik heb echt een knoop in m'n maag, niet normaal. Zit allemaal smoezen te bedenken om morgen thuis te blijven, maar ik ga toch wel uiteindelijk. Ik moet gewoon rustig blijven en me niet door haar en haar mailtjes laten opfokken, maar dat is zo moeilijk. Nu maar eens richting bed, dat ben ik ook aan het uitstellen, zodat het nog langer duurt voordat het morgen wordt.. Om half 6 gaat de wekker alweer. |
14-12-2010, 05:53 | |||
Verwijderd
|
Citaat:
K zou wel willen dat ik dat gewoon durfde maar durf dat echt niet Citaat:
OT: heb me vergist, ben half 6 opgestaan ipv half 7 terwijl ik toch altijd al zo moe word van die dinsdagen Gister graffiti laten vallen in de bijkeuken, ouders dus lekker blij met de nieuwe kleur vloer. hoop maar dat ze niet te boos worden t is dr trouwens al bijna vanaf. En ik haat mezelf, niet mezelf maar mn autisme, waarom moet ik dr zo vaak last van hebben en tegen dat gezeik aanlopen? Altijd maar weer onzeker doen, en zenuwachtig zijn voor de simpelste dingen. Niets kan ik zonder voorbereiding van bijna n uur. niets, maar dan ook niets....... Gister was mn tante nog langsgeweest btw, en ik krijg mss blauwe extensions in mn haar!! gewoon n paar plukjesXD |
14-12-2010, 07:46 | ||
Citaat:
__________________
mijn handtekening
|
14-12-2010, 08:32 | ||
Citaat:
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
14-12-2010, 10:43 | |
Pff, ik voel me zo slecht de laatste 2 weken.
Dat laat ik hem niet weten want dan gaat hij een beslissing voor mij maken, en dat is onnodig.. ik kan dit trekken, en ik zal het zo lang trekken als nodig is, zodat ik kan zeggen dat ik ervoor gevochten heb. Maar ik ben zo vreselijk moe, elke keer als het iets beter gaat weet ik dat het ook weer slechter kan gaan met een vingerknip. Misschien zou het beter zijn, misschien zou alles logischer worden.. maar ik wil het niet..
__________________
Ik heb liever een kat in m'n huis, dan een jaguar in de garage
|
14-12-2010, 13:50 | |
Zo, na grootse afwezigheid (in elk geval in mijn posten, ik houd jullie natuurlijk altijd in de gaten ) meld ik mij weer even. Het gaat goed, beter dan gedacht en zeker voor deze tijd van het jaar. Ik ben gisteren aangenomen bij de KT als vrijwilliger waar ik meteen heel veel zin in heb. M'n studie loopt niet echt op rolletjes maar heel slecht gaat het ook weer niet.. Het belangrijkste is eigenlijk het feit dat m'n eten zoveel stabieler is en dat ik weer even een periode heb waarin ik drugs verafschuw (het is natuurlijk altijd de vraag hoelang die duren ) en goed voor mezelf wil zorgen.
Er is wel echt een hoop anders geworden, teveel om allemaal op te schrijven hier. Maar ik heb toch maar besloten niet voor de carriere als glansrijke borderliner te gaan, maar proberen ermee te leven en zo goed mogelijk veiligheid en stabiliteit voor mezelf te zoeken. Tja. Klinkt wel erg utopisch nu en ik weet dat ik binnekort vast een enorme misstap bega en dan het gevoel krijg weer onderaan de ladder te staan maar voor nu gaat het goed en ben ik er blij mee.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
14-12-2010, 17:05 | |
@ Nijn: super! Ik hoop voor je dat het zo blijft gaan zoals het nu gaat. Wat is KT eigenlijk?
OT: het viel wel mee vandaag, al wacht ik nog op de dag dat ik er echt met veel zin heen ga. Ik heb een kerstpakket gekregen, leuk dat stagiaires er ook één krijgen. Niet echt ideaal om zoiets zonder auto te vervoeren, maar ik kon niet anders. Heb nu dus behoorlijk last van m'n armspieren. Eerst in de bus, toen in de trein en vervolgens moest die doos achterop m'n fiets mee naar huis, dat was nog wel de grootste uitdaging. Heb over normaal 10 minuten fietsen, een half uur gelopen. Maar hij is heel thuis gekomen, wacht even op m'n vriend en ga hem dan open maken. Straks na het eten ga ik m'n presentatie voor de opleiding afmaken, die heb ik donderdag. En ik schijn ook aan het eind van deze week het cijfer van m'n opdrachten te krijgen. Ben benieuwd. |
14-12-2010, 22:07 | |
@nijn: fijn om van je te horen! Goed bezig. En zelfde vraag als Missy, wat is KT?
van half ziek naar helemaal ziek. Vanochtend wel rijles gehad, daarna weer bed in gedoken. Vanmiddag en vanavond concert moeten dirigeren. Paracetamol is een held! Maar na het concert van vanavond is het weer bagger. Maar ik moest nog een opdracht afmaken en voor middernacht inleveren. Dat is net gedaan. En het lullige is, ik kan niet uitzieken. Ik moet per se morgen naar school. Bah! |
14-12-2010, 22:55 | |
Hm. Alles is gewoon een beetje bluh. Terwijl alles eigenlijk best prima ging. En de activiteit vanavond was ook heel leuk, maar toch ook weer niet. Maar niet zo niet leuk dak me er bluh van moet voelen. hm, stom!
Oh! Ik wil ook een kerstpakket van mn werk, maar ik verwacht het niet. Vind mensen op de fiets met zo'n doos wel hilarisch. Vooral het moeilijke gezicht wat erbij getrokken wordt vaak
__________________
Speel zonneschijn, ook als het regent!
|
15-12-2010, 07:38 | |||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Zondag heeft mijn vader mijn arts gemaild, welke mij geopereerd heeft. Die man is erg aardig en leeft ook met je mee. Ook is hij goed, wat ik vooral heel belangrijk vind. Als iets niet lukt dan blijft hij door gaan en dan geeft hij het niet op. Hij zei dat hij me niet vergeten was want hij vond het vervelend dat hij niks voor me heeft kunnen betekenen. Hij gaat nu bij hem in het ziekenhuis praten om te kijken of zij nog wat kunnen doen. Ik ben benieuwd wat hieruit komt. Ik denk dat ik daar liever naar een reumatoloog ga, zodat ik daar toch weer 'blanco' kom. Dat ze me naar een arts sturen die zelf in het lumc heeft gewerkt, zegt genoeg. Waarschijnlijk hebben zij nog wel contacten met haar. Ook lijkt het me slim om misschien weer geopereerd te worden. Dan halen ze maar weer een stukje kapsel weg voor onderzoek. Inmiddels is er zo veel veranderd dat er misschien ook wel wat is aan te tonen in mijn kapsel. Of denk ik verkeerd en kan dit niet? OT: Ik voel me de afgelopen dagen wel weer sterk. Ik blijf gelukkig meestal positief denken en dat helpt me echt enorm. Ben alleen ziek, heel erg verkouden en ik heb tijden dat ik een kwartier/half uur lang echt om de minuut een beetje moet spugen. Ik weet echt niet hoe het kan. Het is niet normaal overgeven en ik heb het nog nooit gehad. Ik denk dat het komt doordat ik gestopt ben met mijn medicijnen, m'n maag heeft natuurlijk veel troep gehad het afgelopen jaar. |
15-12-2010, 17:08 | |
Verwijderd
|
Goddamn, ik heb het helemaal gehad. Is dan alles voor niets geweest? Ik voel me weer even wanhopig als maanden geleden, heb ik de strijd naar het geluk dan echt voor niets gevoerd? Het voelt alsof ik aan de rand van een afgrond hang, ik weet het niet meer. Tranen die ik te lang binnen heb gehouden willen naar buiten, maar ik wil niet huilen. Dan wordt het gevoel dat ik faal een faler, een grote loser ben alleen maar bevestigd. Ik haat het, alles, mezelf.
|
15-12-2010, 20:33 | ||
Citaat:
OT: Beslissing genomen over het sporten, al is het maar tijdelijk. Dat geeft wel rust. Nu nog twee hektische werkdagen en dan vakantie.... |
16-12-2010, 12:32 | |
Verwijderd
|
Alleen thuis, voor de verandering. Meestal is er altijd wel iemand bij mij om "op te passen". Ik voel me zo wankel. Zit elke dag wel wat te huilen, om niks, om van alles. Gister serieuze gesprekken gehad op de dagbehandeling, met mijn groepsgenootje over hoe frustrerend en verdrietig het is dat die suicide-gedachten, als je ze eenmaal hebt toegelaten, bij elke tegenslag weer terugkeren; met A. over mijn hernieuwde cynisme en pessimisme wat de behandeling en de toekomst betreft. Therapeuten doen wel suggesties, maar ik voel mij er niet toe in staat. Ik wil alleen maar vluchten. Jarenlang van alles en nog wat gedaan ondanks mijn angsten, ik heb elke keer weer de angst moeten overwinnen, maar het is er niet minder van geworden, alleen maar meer en meer want ik heb steeds meer te verliezen. Ik ken de statistieken ook, over depressies en angststoornissen, en ik weet wat voor toekomst die voor mij voorspellen. Ik weet het even niet meer. Ik ben 'beter', maar dit is nog steeds geen leven.
|
16-12-2010, 15:37 | |
Vanmorgen m'n presentatie van de opleiding gehad en het ging goed! Ik had het hoogste cijfer van de groep van vandaag, een 7+ en heel veel goed commentaar (zegt meer dan een cijfer vind ik). Dus ik ben blij, al was ik ook helemaal niet zo zenuwachtig, omdat ik wel weet dat ik kan presenteren.
Morgen nog werken (blegh) en dan is het alweer weekend. Zo lekker erwtensoep maken, daar is het het weer wel voor. |
16-12-2010, 19:25 | |
Verwijderd
|
Heb deze week dagbehandeling ook weer overleefd. Met moeite, dat wel.
Ik voel me er niet echt geaccepteerd en het staat me zo tegen om tegen zoveel mensen dingen te vertellen die bijvoorbeeld mijn ouders betreffen, omdat zij daar in mijn ogen gewoon niets mee te maken hebben. Mijn mentor zegt dat het wel beter zal worden naarmate ik me veiliger ga voelen in de groep, maar ik zie het eigenlijk gewoon niet gebeuren. Het voelt zo oneerlijk om dingen over mijn vader of andere leden van ons gezin te vertellen, wanneer de mensen in kwestie zich niet kunnen verdedigen en terwijl ik er niet van overtuigd ben dat de informatie in goede handen is... @Friday: ik denk aan je! |
16-12-2010, 19:32 | |
maandag naar het werk gebeld wanneer nou echt me laatste werkdag is.
wat dus volgende week donderdag is. dat voelt best wel raar aan na 4 jaar. en deze week een dag gewisseld om te werken. vanwege de kerstviering die we dinsdag hadden. het was een gezellige dag op het werk. en toen hadden we van 15:00 tot 18:30 kerstviering in de kantine. het was wel raar om sommige collega's. na 4 jaar voor het laatst gezien te hebben dinsdag. maar ik heb ook een aantal foto's gemaakt alvast. morgen ben ik dus vrij omdat ik dinsdag gewerkt heb. verder wil ik er eigenlijk nog niet aan denken dat volgende week donderdag. me allerlaatste dag op het werk is. ik heb wel al bij dagbehandeling geregeld. dat ik tot er dagbesteding is gevonden. ik weer 5 dagen in de week in dagbehandeling kom vanaf volgende week. dat zal wel weer wennen zijn en verder was het een week met super veel angsten. waar ik gewoon knettergek van word. dat heb ik gisteren ochtend ook bij de huisarts verteld. ik heb ook om medicijnen erbij gevraagd. maar dat moest ik aan me psychiater vragen. en gelukkig had er iemand anders afgezegd bij de psychiater. dus toen kon ik gisteren al terecht in zijn plaats. en dit keer kon er wel iemand met me mee naar de psychiater toe. maar ze gaat me geen medicijnen voor me angsten meer voorschrijven. omdat ik al een hele tijd lexapro heb. er moeten gewoon dingen aan me situatie veranderen zegt ze. en me angsten blijven toch wel komen en weg gaan zei ze. verder heb ik vanochtend creatieve therapie gehad. en dat was wel gezellig om toch weer meer met het groepsprogramma mee te doen sinds kort. vanmiddag heb ik bezigheidstherapie gehad. en nou heb ik gelukkig een lang weekend.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
16-12-2010, 20:17 | |
Ik besef het nog niet echt maar ik heb vakantie Echt bizar vroeg maar wel super fijn. Helaas ben ik ziek Heb het koud, ben rillerig en m'n keel en oren voelen niet fijn. En dat terwijl ik zaterdagochtend op vakantie ga Hoop dat ik nog een beetje opknap. Gisteravond om half tien gaan slapen en vanmorgen voelde ik me wel goed maar in de loop van de dag toch weer wat minder. M'n huisarts belde vanmorgen ook om m'n longfunctie af te zeggen maar heb de afspraak toch maar laten staan zodat ik even m'n longen kan laten luisteren even naar m'n handen kan laten kijken want volgens mij is het toch een soort eczeem ofzo. Naja, heb nu wel meer tijd om de laatste dingetjes te doen dus dat is wel fijn. M'n schoonmoeder komt me om drie uur ophalen met m'n spullen, superlief Dan ga ik zaterdag weg en m'n vriend komt pas donderdag. Vind dat best raar en ook wel lang om hem niet te zien (al is lang relatief maar tegenwoordig zijn we bijna elke dag samen), maar met m'n schoonfamilie is ook fijn en vind het supergaaf om met hem kerst te vieren daar dus heb er wel erg veel zin in. Nu nog beter worden. Ga zo maar naar bed, zie morgen wel verder.
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
17-12-2010, 12:53 | |
Verwijderd
|
Kerstmis, Oud&Nieuw.
Ik kom er niet onder uit helaas. Ik hoop dat ik 2 weken vakantie overleef. Als het zo begint dan ga ik er aan onder door. Wat is goed voor mij? Ik weet het niet. Beslis alsjeblieft voor mij. Zij heeft gezegd dat ik haar mocht mailen als het niet oke ging. Maar dat durf ik niet Ze is de enige wie ik een beetje vertrouw en waar ik terecht kan. |
17-12-2010, 12:57 | |
Ik heb een Wii gekocht op therapeutische basis Mijn psycholoog vond dat het goed was voor mijn conditie en dat het goed was, dat ik mezelf een cadeau heb mogen geven
Whiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeej
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
17-12-2010, 13:31 | ||
Citaat:
OT: Minder last van mijn buik gelukkig, meer vermoeid, meer nachtmerries, bijna vakantie . (En erg druk, vandaar deze samenvatting...) |
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 |