Mijn collega's en ik krijgen heel vaak het verwijt dat wij niet genoeg betrokken zijn bij de mensen, en dat wij het te moeilijk maken voor de mensen om betrokken te zijn bij ons. Mensen spraken, vooral in de tijd van Pim Fortuyn, over "daar in Den Haag".
Zijn jullie het daarmee eens? Is er een grote afstand tussen de politiek en de mens? Is de politiek te zeer een vak geworden en verwaarloost zij de mensen waarover zij regeert in het beoefenen van haar eigen vak?
Ik zeg persoonlijk: ja en nee.
Kijk, als de mensen het zeggen, kunnen ze geen ongelijk hebben. Daarom ben ik ook frequent de straten opgegaan toen er campagne gevoerd werd. Ik heb geprobeerd mensen te benaderen en dichterbij hen te komen. Aan de andere kant denk ik dat politiek een heel ingewikkeld vak is, dat nu eenmaal vaak met zich meebrengt dat de niet-politici en -politicologen het niet zullen begrijpen.
Ik denk dat het heel belangrijk is dat het gevoel bij de mensen terugkomt, dat er contact is met de mensen in Den Haag en dat er om hen gegeven wordt door de overheid. Daarom twijfel ik ook in de beantwoording van mijn eigen vraag. Ik denk dat de betrokkenheid van Den Haag groot is, en ook groot genoeg. Ik denk evenwel dat het gevoel van de mens hersteld moet worden en dat daar ook een heel belangrijke taak ligt voor de politici. Ze moeten mensen meer in het hart raken.
__________________
Ja en nee.
|