Leren in verband

[flyaway]

Hopelijk staat dit op het goede forumgedeelte.

Ik zat laatst wat te denken en kwam op het volgende uit, vraag me af of het klopt.

Volgens mij leer en onthoud je het beste in verband. Dit werkt ook uit in bijvoorbeeld dit: eerst lustte iemand geen bloemkool. Toen maakten we er een bloemkooltaart van die wel lekker was en sindsdien lust diegene wel bloemkool los. Hetzelfde geldt voor avocado, ooit in guacamole geprobeerd en nu eet die persoon avocado dagelijks los op brood. Blijkbaar wordt in het hoofd de connectie gemaakt met het gerecht waarin het wel lekker was en is het vervolgens eetbaar. Dit zal dan wel weer voortkomen uit het jagen en verzamelen tijdperk, foutief als 'giftig' bestempelde dingen die toch eetbaar blijken te zijn.
Verder onthoud ik een route alleen in verband, maar dat zal wel komen doordat ik een vrouw ben. Op tv was ooit een show M/V waarin ze zeiden dat vrouwen routes daarom moeilijker kunnen navertellen, omdat alles in verschillende stukjes in het brein zit opgeslagen, terwijl mannen het gewoon in één pakket voor zich kunnen zien. (vrouw in grot, man aan het jagen, moet route kennen). Ook heb ik gemerkt dat als ik woordjes probeer te leren, ik ze vaak onthoud doordat ik weet waar ze op het papier stonden. Later verdween die connectie en begreep ik de woorden gewoon in één keer.
Heeft iemand een idee waarom dit zo is? Waarom dit werkt? Werken je hersenen dus vooral met dingen verbinden en vinden ze het moeilijk om dingen die geen verband hebben met andere dingen op te slaan, dus compleet nieuwe informatie?

Wat je bedoelt heet in jargon niet "leren in verband", maar inductief redeneren, d.w.z. incidenten/gevallen generaliseren tot een algemeen verband. Mensen redeneren inductief, omdat dit de "grote stappen, snel thuis"-methode is; er is veel minder rekenkracht vereist voor inductief redeneren en je kan snel nieuwe dingen leren. Daarom is de mens i.h.a., tenzij men erg veel traint, slecht in deductief redeneren (zeg maar: logisch nadenken): een simpele computer kan veel beter rekenen dan een mens, die in principe over meer rekenkracht beschikt. Ook is de mens slecht in kansberekeningen, omdat inductieve redeneringen bij kansen de mist ingaan. Daardoor doen mensen mee aan loterijen, heeft men vliegangst, is men racistisch (Ahmed heeft mijn zoontje geslagen, amagad die kut-Turken!!11~ - inductieve redenering), maar onderschat men ook reële risico's (rijden zonder gordel, seks zonder condoom, e.d.).

Overigens redeneren andere dieren dan de mens op gelijkaardige wijze, zo heb ik bijvoorbeeld mijn kat geleerd te komen als ik roep doordat ik haar dan een snoepje geef. Er zit geen logisch of noodzakelijk verband tussen het snoepje en het roepen, maar door inductie heeft de poes geleerd dat na het roepen meestal een snoepje volgt.

Kazet Nagorra schreef:

verhaal

Precies wat kazet zegt.

Verder is het probleem van 'hoe wij iets leren' een lastig probleem. De hersenen zijn sowieso het meest 'onbekende' deel van het menselijk lichaam.
Leerprocessen, geheugen en onderbewuste processen zijn allemaal wel in kaart gebracht (als in, we weten waar ze plaats vinden), maar hoe het allemaal precies te werk gaat weten we nog (lang) niet.

Zelf denk ik dat het rekenkracht-punt van essentieel belang is. Dat het simpelweg niet mogelijk is voor de mens om de gehele dag en bij alle uitspraken die je doet volledig 'rationeel' te blijven redeneren. Jammer genoeg zijn er wel grote verschillen tussen hoe vaak mensen 'minder-rationele' denkmomenten hebben.

[Deathmember]

Ik zie niet helemaal in hoe inductief redeneren hier iets mee te maken heeft . Inductief redeneren is het maken van (universele) oordelen/wetten op basis van emperische ervaringen. Niet het leggen van verbanden tussen twee verschillende dingen. Een voorbeeld van inductief redeneren is: wanneer ik bloemkool eet, krijg ik altijd een vieze smaak in m'n mond. Waar er natuurlijk wel een verband is, maar de redenatie is dat je gaat voorspellen dat het zo is omdat je het zo ervaart, nu en voor altijd. De conclusie van zo'n redenatie is dan ook niet per definitie waar (zoals bij deductie).

Ik denk niet zozeer dat we leren door dingen te verbinden, maar onthouden door deze verbindingen. Wat we wel weten van de hersenen is dat het vergeet en alleen door herhaling kan de informatie bewaard blijven (Vergeetcurve). Dit betekent, hoe meer verbindingen je legt, hoe meer je herhaalt en dus blijft weten (ook dit is een voorbeeld van inductief redeneren ).

Daarnaast heb je natuurlijk nog een heel aantal stoornissen die het een en ander wat moeilijk maken, maar laten daar even niet van uitgaan . Overigens is een Memento een leuke film hierover .

Ik zou de bloemkool etc wel afschuiven op 'tussen de oren', waar het idee van de ervaring de persoon beinvloedt heeft (totdat hij gemerkt heeft dat zijn beeld van de ervaring niet klopte). Wat de route betreft, zover ik weet hebben beide geslachten verschillende manier van onthouden: vrouwen onthouden dmv objecten (na de kerk rechts), mannen in afstanden en simpele aanwijzingen (bijvoorbeeld: na 100m, 2de rechts). Grappig is ook dat vrouwen zich tot +-10 objecten kunnen herinneren (na ~10s kijken naar de objecten) terwijl mannen zich maar +-7 kunnen herinneren. Dit zijn natuurlijk allemaal statistieken (en grotere leugenaars zijn er niet). Ik denk ook dat dit wel een historische achtergrond heeft.

Om nog even over de rekenkracht wat te zeggen, mensen hebben zeker weten meer rekenkracht dan een computer maar niet zo'n ijzersterk geheugen. Even los ervan hoeveel impulsen je hersenen elke seconde verwerken (wat dit in computer-wereld aan kracht zou vergen) kan je tegelijk hiervan leren en andere data van je geheugen ophalen, allemaal in real-time. Computers zijn hier nog lang niet, het hoogste wat we kunnen zijn neurale netwerken die in staat zijn tot leren van patronen. Wanneer iets buiten dit patroon valt, moet de computer het leren zonder hiervoor terug te kunnen grijpen op vroegere ervaringen. Waar computers wel goed in zijn, is 'simpel' rekenen (zoals: pi is afgerond op 1.2411 biljoen decimalen door een supercomputer in 600 uur - mbv Yasumasa Kanada).

ps. Ode ook aan Akira Haraguchi, die kon tot 100.000 decimalen (van pi) noemen in 16 uur.

Deathmember schreef:

Ik zie niet helemaal in hoe inductief redeneren hier iets mee te maken heeft . Inductief redeneren is het maken van (universele) oordelen/wetten op basis van emperische ervaringen. Niet het leggen van verbanden tussen twee verschillende dingen. Een voorbeeld van inductief redeneren is: wanneer ik bloemkool eet, krijg ik altijd een vieze smaak in m'n mond. Waar er natuurlijk wel een verband is, maar de redenatie is dat je gaat voorspellen dat het zo is omdat je het zo ervaart, nu en voor altijd. De conclusie van zo'n redenatie is dan ook niet per definitie waar (zoals bij deductie).

Je hoeft mij niet uit te leggen wat inductie en deductie zijn, maar de TS doelt duidelijk op inductie.

Om op die verbindingen terug te komen, ik heb bij psycholinguistiek (in erg vereenvoudigde versie) geleerd dat je hersenen gegevens gewoon opslaan in een verbindingsnetwerk. Ik weet niet of dit gelijk staat aan de verbindingen tussen neuronen, maar het komt iig daarmee overeen. Als jij bijvoorbeeld het fenomeen 'tafel' in je hoofd opslaat, dan worden er mogelijk verbindingen gelegd met 'poten' en 'blad' en 'eten', en misschien ook met 'studeren' of 'Kolonisten van Catan', enzovoort. En elke keer als een van die ideeën geactiveerd wordt, wordt daarmee ook een netwerk aan andere dingen geactiveerd.

Om maar terug te komen op de bloemkool - bij het idee 'bloemkool' werd bij die persoon dan in eerste instantie onder andere 'vies!' geactiveerd. Maar doordat er tegenwoordig ook een idee 'lekkere bloemkoolschotel' is, en de link tussen bloemkool en lekkere bloemkoolschotel blijkbaar actiever is dan die tussen bloemkool en vies, wordt er niet meer automatisch gedacht dat bloemkool vies is.

Ofzo? Ik trek ook maar een theorie door

[JaJ]

Morgan schreef:

Om op die verbindingen terug te komen, ik heb bij psycholinguistiek (in erg vereenvoudigde versie) geleerd dat je hersenen gegevens gewoon opslaan in een verbindingsnetwerk. Ik weet niet of dit gelijk staat aan de verbindingen tussen neuronen, maar het komt iig daarmee overeen. Als jij bijvoorbeeld het fenomeen 'tafel' in je hoofd opslaat, dan worden er mogelijk verbindingen gelegd met 'poten' en 'blad' en 'eten', en misschien ook met 'studeren' of 'Kolonisten van Catan', enzovoort. En elke keer als een van die ideeën geactiveerd wordt, wordt daarmee ook een netwerk aan andere dingen geactiveerd.

Om maar terug te komen op de bloemkool - bij het idee 'bloemkool' werd bij die persoon dan in eerste instantie onder andere 'vies!' geactiveerd. Maar doordat er tegenwoordig ook een idee 'lekkere bloemkoolschotel' is, en de link tussen bloemkool en lekkere bloemkoolschotel blijkbaar actiever is dan die tussen bloemkool en vies, wordt er niet meer automatisch gedacht dat bloemkool vies is.

Ofzo? Ik trek ook maar een theorie door

Ik heb wel ooit gehoord dat je dingen alleen maar onthoudt als je ze af en toe ophaalt en weer wegschrijft (ik zou zeggen, duh, what else is new, maar blijkbaar zijn daar processen voor gevonden (hoewel ik geen bron heb, ik ben af )). wat dat betreft zou dat dan ook vast wel voor je opvattingen over bloemkool kunnen gelden.

Deathmember schreef:

ps. Ode ook aan Akira Haraguchi, die kon tot 100.000 decimalen (van pi) noemen in 16 uur.

Deze filmpjes passen ook mooi in het kader van deze thread.