angst voor filosofie/mindfuck

[samsung123]

Hoi mensen,

Ik zit met een probleem, ik heb al eerder een bericht geplaatst op een ander forum hierin was ik erg in de war over de dood. Dit is opzich wel genezen, komt af en toe wel terug maar niet erg.

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen dus ik ga mijn best doen om het verhaal zo goed mogelijk te vertellen en mijn probleem zo goed mogelijk duidelijk te maken.

Ik ben altijd al een beetje filosofisch geweest in het leven, alleen heb ik dit altijd een beetje onderdrukt omdat het me bang maakte. Zoals ik al eerder vertelden heb ik een angst oor de dood gehad en daar echt(bijna obsessief) over nagedacht en natuurlijk veel gelezen. Dan ontkom je niet aan de filosofie vragen en aspecten die voorbij komen, ik kreeg er opzich wel een beter gevoel van, want het heeft mijn probleem nu wel grotendeels opgelost. Gaande deze weg ben ik dus vragen en stellingen tegengekomen die mij dus ongeloofelijk angstig maken, omdat ik er gewoon met mijn hoofd niet bijkan. Ik ben vragen en stellingen zoals dit tegengekomen:

Er bestaat geen realiteit/alles is een illusie
Er bestaat niet iets zoals vrije wil
Is alles wel echt?(teruggekoppeld aan de eerste vraag)
Feiten bestaan niet
Tijd bestaat niet
Bewustzijn bestaat niet
Alles is al eens een keer gebeurd

Ik heb over al deze onderwerpen wat gelezen in de hoop er wat meer van te begrijpen zodat ik er mee om kan gaan. Het heeft avanrechts gewerkt. En ik snap niet dat ik de enige ben die voor dit soort vragen of stellingen bang is, want volgens de filosofie (vooral de pessimitische filosofen) is alles dus gewoon allemaal maar nep en besta ik eigenlijk niet eens en leven wij allemaal in parallele multiversums met 10 dimensies, waar dus iemand exact zoals jij een andere belissing maakt en dus een totaal ander leven lijd, en dan komt er ook nog eens bovenop dat alles dit al eens een keer gebeurd is.

MIJN VRAAG
-he relativeren mensen dit als ze deze stellingen tegenkomen en erin verdiepen en erachter komen dat het wel eens de waarheid zou kunnen zijn.(total mindfuck)
-Hoe relativeren filosofen dit en hoe leven deze mensen, want volgens mij moet je zwaar depressief/doorgedraaid zijn wil je continu met dit soort gedachtes geconfronteerd worden.
-Hoe leer ik hiermee om te gaan zonder er een angst voor te hebben en misschien een gerustellend antwoord erop te vinden. Het lijkt me dat filosofen daar ook over nagedacht hebben.

Gegroet en alvast bedankt.

-he relativeren mensen dit als ze deze stellingen tegenkomen en erin verdiepen en erachter komen dat het wel eens de waarheid zou kunnen zijn.(total mindfuck)

Schouders ophalen en doorgaan. Ik begrijp niet zo goed waarom je je druk zou moeten maken over je voorbeelden?

-Hoe leer ik hiermee om te gaan zonder er een angst voor te hebben en misschien een gerustellend antwoord erop te vinden. Het lijkt me dat filosofen daar ook over nagedacht hebben.

Beseffen dat filosofie relatief is en dat het toch niets gaat veranderen aan hoe je leven verloopt.

[Stijndetrein]

Ik zal je vertellen dat ik de genoemde vragen zelf ook onder ogen heb gekregen en over heb naged8. Ik vind het af en toe ook onbevredigend dat het waar kan zijn, maar angst? Gelukkig heb ik een tweelingbroer waarmee ik volledig op 1 lijn zit. wij delen onze slaapkamer (niet het bed!) en kunnen hier interessante gesprekken over voeren. Hij stelde pas nog het volgende (ik d8, is misschien wel leuk voor jou


Sta je er wel eens bij stil dat je hele geheugen en daarmee ook je referentiekader 5 minuten geleden tot stand kan zijn gekomen?


Over je vragen:

Hoe mensen relativeren dat het wel eens de waarheid zou kunnen zijn: Mensen die hier intensief/obsessief mee bezig zijn, vinden het waarschijnlijk niet eens beangstigend. Bij jou is er duidelijk iets mis, als ik dat zo mag stellen. Heb je wel eens geprobeerd om er anders tegenover te staan, om er zelfs de humor van in te kunnen zien? Dan heb ik het o.a over mijn geopperde vraag van net.

Je laatste vraag is hoe je ermee om kunt gaan. Ik denk dat je er goed aan doet om er met iemand anders met een redelijke intelligentie over te praten, als je het echt freaking eng vindt, zou je dat natuurlijk in een lichtzinnige, ontspannen sfeer kunnen doen snap je? Dat is relativeren. Als dit echt niet helpt, kun je ook in de avond/nacht in je bed (daar denk je er waarschijnlijk het meest over, vanwege de intense rust die je daar waarschijnlijk ervaart) naar radio1 luisteren (freq 98.9) om die filosofie van je af te zetten

Ik hoop van harte je te hebben geholpen
Stijn

[arPos]

Koop the hitch-hikers guide

-he relativeren mensen dit als ze deze stellingen tegenkomen en erin verdiepen en erachter komen dat het wel eens de waarheid zou kunnen zijn.(total mindfuck)

Ik door het prachtig te vinden áls dat de waarheid is.

-Hoe relativeren filosofen dit en hoe leven deze mensen, want volgens mij moet je zwaar depressief/doorgedraaid zijn wil je continu met dit soort gedachtes geconfronteerd worden.

|
Vreemd genoeg niet, alles draait in mijn ogen om "probability" maar dat heeft geen enkele invloed op hoe goed ik me erover voel, of hoe slecht, ik vind dat juist een erg prachtig bestaan.

-Hoe leer ik hiermee om te gaan zonder er een angst voor te hebben en misschien een gerustellend antwoord erop te vinden. Het lijkt me dat filosofen daar ook over nagedacht hebben.

Ik denk niet dat je een meer geruststellend antwoord krijgt dan, "het is of het is niet"

Er bestaat geen realiteit/alles is een illusie
.

Die herken ik heel erg... Ik word verschrikkelijk vaak heel bang dat alles wat er gebeurt niet echt is, en dat ik alles zelf verzin. Af en toe krijg ik dan zo'n raar gevoel in mijn buik. Meestal is het gelukkig overdag weer over als ik tussen andere mensen ben. Wel heel vervelend dat je hier zoveel last van hebt!
Ik weet zo ook niet zo goed wat je eraan kunt doen, maar ik denk dat je vooral gewoon moet genieten van je leven of het nou realiteit of illusie is...

xxx

[mercurius70707]

samsung123 schreef:

Hoi mensen,

Er bestaat geen realiteit/alles is een illusie
Er bestaat niet iets zoals vrije wil
Is alles wel echt?(teruggekoppeld aan de eerste vraag)
Feiten bestaan niet
Tijd bestaat niet
Bewustzijn bestaat niet
Alles is al eens een keer gebeurd

MIJN VRAAG
-he relativeren mensen dit als ze deze stellingen tegenkomen en erin verdiepen en erachter komen dat het wel eens de waarheid zou kunnen zijn.(total mindfuck)
-Hoe relativeren filosofen dit en hoe leven deze mensen, want volgens mij moet je zwaar depressief/doorgedraaid zijn wil je continu met dit soort gedachtes geconfronteerd worden.
-Hoe leer ik hiermee om te gaan zonder er een angst voor te hebben en misschien een gerustellend antwoord erop te vinden. Het lijkt me dat filosofen daar ook over nagedacht hebben.

Gegroet en alvast bedankt.

Ten eerste is er een verschil tussen het feit dat alles in onze realiteit niet echt is en of alles wel echt is. Voor ons, mensen als aardbewoners, is het wel degelijk waarheid. Het is in dat geval maar net hoe je ertegen aankijkt.

In de eerste plaats ben ik het met je eens dat er niet zoiets bestaat als vrije wil, maar het is wel iets dat te ontwikkelen valt. Als je bewust bent van alles wat je doet, dan heb je vrije wil, denk ik. Maar dat is bijna niet te bereiken. Het gaat er niet om waar je bent maar wie je bent.

Dat je angst hebt, dat snap ik, dat heb ik ook een hele lange tijd gehad. Ik kijk er nu anders tegenaan. Ik relativeer dat door er afstand van te nemen. Bekijk alles objectief en neem het zoals het is. angst is een instinct emotie, het brengt teveel stress met zich mee en dat is niet gezond voor het lichaam. Vraag jezelf waarom je bang bent, en probeer aan jezelf uit te leggen waarom de angst irrelevant is, of waarom het juist wel relevant is.

[ESCLEPIOS]

Hoe je verder kunt gaan met beredeneren:
Ga terug naar je "driften"

Sex
Liefde
Eten en drinken
Lachen
Angst

[TeskeStraten]

Filosofie is prachtig vak. Leer je echt veel van!