Hoe je leven weer op orde te krijgen.

[In_stilte]

Alles lijkt mis te zijn. In mijn hoofd klopt niks meer en ik weet niet hoe ik alles weer op orde kan krijgen.

Mijn vriend is twee weken geleden voor 3 maanden naar het buitenland gegaan. Met de afspraak gewoon vrij te zijn, maar wel contact te houden, en na die drie maanden gewoon te kijken hoe het ging.
Nu heb ik een week na hij weg ging een heel bot mailtje gekregen en toen ik vroeg wat dat betekende en of hij dan alstjeblieft eerlijk kon zijn zei hij dat het niet zijn bedoeling was bot te zijn, maar dat hij niet meer verliefd was, dat het al was voor hij wegging.
Dat hij wizt dat we het nu niet op konden lossen dus dat dat als hij terug was zou moeten zijn. Maar dat hij niet geloofde dat het verliefd zijn weer terug zou komen. Dat hij nog wel van me hield enz enz.... Maar dat hij nu daar was.
Toen ik dit hoorde, na dit gesprek voelde ik me opgelucht, ik wist het iig en dan klaar. Maar nu krijg ik nog weleens mailtje van hem en verteld hij dan vanalles van daar over alle leuke dingen en ook al die leuke meisjes. Hij is daar gelukkig en is vrij.... en toen begon ik te denken.

Ik kom er achter dat mijn leven zo hetzelfde is, zo ongezond...
Maar ik zou niet weten hoe ik mij leven kan verbeteren alles lijkt niet meer te kloppen.

Ik zit dit jaar in het examen jaar en alles stress begint eigenlijk nu al, als je je huioswerk niet doet steek je jezelf als het ware een oog uit bij je examens.
Ik wil graag wat gezonder leven, dus ben ik gestopt met roken en probeer ik meer te sporten.
Ik moet thuis ontzettend veel doen omdat mamma 1,5 jaar geleden is overleden en het huis niet kan verrotten. Pappa is heel druk, moet werken, moet naar de psycholoog, doet zijn best alles te verwerken.

Ik moet zoveel, en ik heb nergens zin in. Ik heb een heel goede vriendin maar zij lijkt zo veel verder weg, ik kan met haar altijd praten maar niet als het slecht met mij gaat. Pappa wil ik niet belasten hij heeft het vaak al moeilijk genoeg. Mijn broer en zus zitten in Amsterdam (ik in brabant) en daar kan ik dus helemaal niet mee praten.

Ik heb geen idee hoe ik mijn leven nu op orde kan krijgen naast alle dingen die ik MOET doen. Ik wil zo graag gelukkig zijn maar ik vraag me af of dat wel mogelijk is, of ik niet blijf hangen, iedereen om me heen lijkt gelukkig te zijn...

Sorry voor het lange verhaal, maar ik moet het kwijt...
Hoe kan ik mijn leven nou weer op orde krijgen ?

Misschien kun je voor jezelf eens op papier zetten wat jij nou echt zou willen. Dus niet wat anderen willen, maar wat jij zou willen. Kijk daarna wat er haalbaar is en ga proberen die dingen te bereiken.

Misschien kun je er ook met mensen over praten. Je broer en je zus zis je vast wel eens of je zou ze op kunnen bellen, als je dat wilt. Of misschien een goede vriendin. Of toch je vader, je hoeft hem niet alles te vertellen, maar een gedeelte kan misschien best wel. Hij heeft het moeilijk, maar jij ook denk ik en jullie kunnen er misschien wel voor elkaar zijn. En eventueel samen naar mogelijke oplossingen zoeken (één keer in de week of desnoods één keer in de twee weken bv. een schoonmaakster, scheelt jou een hoop werk in huis, 's avonds samen koken of omstebeurt ofzo). En misschien is het geen slecht idee om eens met iemand op school of bv. ook een psych te praten, om je leven op orde te krijgen.

Ik denk btw dat je je ook niet moet verkijken op de mensen om je heen, lang niet iedereen is echt gelukkig. Veel mensen doen net als of, jij misschien ook wel.

Sterkte en succes!

Kijk ook naar de dingen die je al bereikt hebt! Schrijf ze desnoods op, zodat je ze niet vergeet en je er op de slechte momenten even naar kunt kijken.

[Bitchy-Angel]

ik zou het echt niet weten sorry
maar ik vind idd dat je je echt niet met andere mensen mag vergelijken van die zijn WEL gelukkig en ik NIET want daar schiet je nix mee op... schijn bedriegt er zijn meer mensen die doodongelukkig zijn alleen zij zetten een masker op praten er niet over en kroppen het in zichzelf op!!!!
zet plz geen masker op en ga met mensen praten alleen zo kan je je leven weer op een rijtje zetten

[L1]

misschien een idee om georganiseerd te leven. Beetje schematisch. Dan kun je vandaar uit verder. Probeer een beetje vastigheid te krijgen. Veel sterkte in ieder geval

[In_stilte]

Het leven dat ik nu leid is behoorlijk schematisch, maar ik doe alles maar zonder echt ergens van te genieten. Juist het schema dat ik had zorgde ervoor dat de tijd verstrijkt, maar geeft nergens echt zin aan.
Het grootste probleem is dat ik altijd andere mensen help, ik vind het heerlijk met ze te praten zoalang het maar niet over mij gaat.

Ik weet niet zo goed hoe ik iemand zou kunnen vertellen dat niet alles lekker loopt, want tot nu toe heb ik alles nog vrijwel zelf opgelost. Zelfs toen mamma stierf heb ik mezelf opgelapt, ik kan het niet hebben om geholpen te worden. Ik wil niet dat mensen me als zwak zien, ik wil niet dat ze schrikken.

[Quiana]

Het is niet erg om zwak te zijn, je hóeft niet alles alleen
te doen... Ook jij bent een mens, met haar eigen moeilijk-
heden, net als iedereen, dus daar hoef je je absoluut niet
voor te schamen oid...

En dan nog. Is het zwak, als je er voor vecht om je (weer)
goed te voelen? Ik vind van niet.

Je hoeft ook niet meteen alles op tafel te gooien, maar je zou wel kunnen beginnen met aangeven hoe je je werkelijk voelt bv. Dus niet heel de dag maar lachen als je je eigenlijk zwaar klote voelt bv. En je hoeft dingen ook niet als drama te brengen, gewoon er over praten helpt soms ook al voldoende. Je weet dan iig ook hoe anderen dingen zien.

Je bent niet zwak als je je zelf laat zien, eerder sterk. Er is moed voor nodig om te laten zien hoe je werkelijk bent en hoe je je werkelijk voelt, veel meer moed dan altijd maar net doen of alles geweldig gaat.

Verzin dingen die je echt leuk vindt en doe die dingen ook gewoon. Als jij op een vrije dag opeens zin krijgt om lekker te stadten ofzo, wat let je? Doe het dan gewoon.

'k heb nu ff geen tijd om verder te reageren...

[In_stilte]

Ik weet niet zo goed waar ik voor moet vechten, ik probeer wel de dingen waar ik mee zit te verbeteren. Maar het lijkt niet echt goed te zijn. Ik wil eigenlijk ver weg zijn, gewoon alles op een rijtje krijgen, lang nadenken over wat ik wil. Maar ik lijk nergens tijd voor te hebben. Als ik nou gewoon niet zo vast zat..

Ik vraag me af waar ik hulp zou kunnen vinden waar ik mezelf ook prettig bij voel. Met mijn vader kan ik gewoon heel slecht praten, mijn zus zit nu in portugal... en met mijn broer kan ik zoieso minder over serieuze dingen praten... Wat blijft er dan over

[kleine wicca]

Je moet vechten voor jezelf, dat lijkt me duidelijk. En tis op zich ook niet zo gek daje niet helemaal 100 in je vel zit, hallo, je moeder is overleden, das niet zomaar iets zeg!! misschien heb je dat nog niet helemaal goed verwerkt, en dan ook nog al die stress voor je examens, en n deel van t huishouden erbij.....tis nogal wat hej!
Je moet iig geval accepteren dat het dus normaal is dat je je niet super voelt, dat helpt vaak al een heleboel.
En dan zal je moeten gaan bedenken wat het belangrijkste voor je is, zou je het erg vinden als je je examens niet haalt? ga daar dan voor. Als je het niet erg zou vinden om n jaar over te doen (misschien omdat je door de stress weinig hebt opgepakt) doe dat dan wat rustiger aan en praat erover met mensen van school.
stel prioriteiten en accepteer je "beperkingen" das denk ik het belangrijkste....Probeer t zwart op wit te zetten, letterlijk en figuurlijk op n rijtje te zetten. Niet in de vorm van n schema ofsow, maar gwoon wat je wil enzo.......
njah...
succes ermee!!

[Frondish]

..wat ik zou doen als ik in jouw schoenen stond is:

gewoon met mijn vader erover praten want ik weet zeker dat ik hem er niet mee zou belasten omdat als ouder zijnde zijn je kinderen heel belangrijk voor je voor zover ik weet dan.. en ik geloof dan best dat jou vader het niet erg vind om erover te praten.. je hebt tenslotte wel je moeder verloren en je zit in een examen jaar dat lijkt me anders zeer zwaar om te verdragen

en om jezelf misschien wat op te vrolijken (nou moet je maar niet op mij letten want in dit soort gevallen ben ik makkelijk) maar ik zou dan eerst de dingen doen waar ik echt behoefte aan heb dus het een beetje over de dag verdelen... als jij het leuk vind om te winkelen ofzo dan zou ik op de dag lekker winkelen en dan als je om een uur of 6 gegeten hebt je examens gaan leren.. ik denk dat ik het zo zou doen


je zal nu vast denken... dat mannetje van 14 pffff
ik zeg gewoon wat ik zou doen kijk maar of je er wat aan hebt

Veel sterkte in ieder geval

In_stilte schreef op 18-09-2003 @ 23:05:
Ik weet niet zo goed waar ik voor moet vechten, ik probeer wel de dingen waar ik mee zit te verbeteren. Maar het lijkt niet echt goed te zijn. Ik wil eigenlijk ver weg zijn, gewoon alles op een rijtje krijgen, lang nadenken over wat ik wil. Maar ik lijk nergens tijd voor te hebben. Als ik nou gewoon niet zo vast zat..

Als je thuis niet met iemand kunt praten, dan zou ik ergens anders iemand zoeken. Wat iemand anders al zei, je moeder is overleden. Dat verwerk je niet zo 1, 2, 3, das logisch. En dan idd ook nog je examens erbij, ik vind het ook wel logisch dat je jezelf nu tegen komt. Praten helpt meestal erg goed om de dingen op een rijtje te krijgen, een professioneel iemand kan je daar nog eens extra bij helpen. En je hebt dan ook automatisch de tijd. En als je zelf (ook) per se na wilt denken: maak er dan tijd voor, verplicht jezelf bv. elke dat tot een half uurtje nadenken. Beperk het dan ook tot de tijd die je jezelf er voor geeft, dat half uurtje is je 'pieker-halfuurtje', daar in mag je piekeren en nadenken, de rest van de dag niet.