Oud 03-10-2007, 16:37
Lethe
Lethe is offline
De titel is misschien enigszins overdreven, maar feit blijft wel dat ik mensen opbellen heel moeilijk vind. Bellen naar bedrijven, bijvoorbeeld een bank, een winkel etc., maar ook bellen naar bekenden vind ik lastig. Ik moet nu bijvoorbeeld de abn amro bellen en ik zit het al de hele tijd uit te stellen Zo erg vind ik het. De telefoon opnemen heb ik dan weer geen moeite mee.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die dit 'probleem' hebben. Heeft het iets te maken met verlegenheid? Ik ben op zich vrij verlegen.
__________________
Nice
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 03-10-2007, 16:42
Droomvlucht
Avatar van Droomvlucht
Droomvlucht is offline
Heeeel herkenbaar.

Ik ben bang dat ik mensen tot last ben, dat ik stomme dingen ga zeggen, dat ik op het verkeerde moment bel, dat ze boos op me worden, niet aardig doen, dat ik niets meer weet te zeggen, dat ik rare dingen zeg, niet uit mijn woorden kom.

Heel vervelend.
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 16:45
)Vampje(
)Vampje( is offline
Ik herken het ook. Precies hetzelfde verhaal. Altijd maar angst om te bellen (laat staan bellen om me voor mn werk ziek te melden ofzo, oh my...)
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 16:54
Verwijderd
Herkenning! Al ben ik er wel min of meer van af, omdat mijn moeder er op een gegeven moment gek van werd en me letterlijk dwong allerlei telefoontjes te plegen. Hoe mee je het doet, hoe makkelijker het wordt, is mijn ervaring.
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 16:56
Rob
Avatar van Rob
Rob is offline
Fobie zou ik 't niet noemen, maar ik heb ook een hekel aan bellen. Voornamelijk mensen van mijn stage of mensen die ik niet ken.
Iemand die ik al ken, doe ik niet zo heel moeilijk over, maar in 't algemeen doe ik 't liever niet als het ook anders kan.
En anders is 't een flinke zucht en dan toch maar bellen.

Ik word liever gebeld.
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 17:18
Verwijderd
Probeer eens een lijstje voor jezelf te schrijven dat je af wilt werken? Dat werkt bij mij heel goed:

"Goedenmiddag, u spreekt met... Ik bel over... komt het gelegen?"
Dat is dan deel 1. Voor deel 2 kun je een aantal punten opschrijven die je wilt behandelen.

En veel oefenen. Heel heel heel veel. Dat is echt toch de enige manier.
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 17:36
Yana
Avatar van Yana
Yana is offline
Je moet niet vragen of het gelegen komt, dan hebben mensen te snel een excuus om nee te zeggen.

Verder herken ik het wel. Ik heb zelfs een hekel aan de telefoon opnemen, ook bij bekenden. Ik heb het idee alsof ik uitermate opgewekt moet doen, terwijl ik me vaak juist niet zo voel. Dan laat ik de telefoon maar gewoon rinkelen, zodat ik tenminste ook geen rol hoef te spelen en antwoorden hoef te geven.

Gek genoeg werk ik wel bij een bedrijf waar ik voornamelijk aan de telefoon hang en heb ik 8 maanden lang zo'n beetje 24-40 uur in de week bij de belastingtelefoon gewerkt - toch ook niet de makkelijkste mensen die je te spreken krijgt. Dat ging eigenlijk wel prima en ik vind het ook helemaal niet zo vervelend. Kwestie van wennen.

Blijft het wel een feit dat ik liever naar zakelijke instanties bel dan privé, want zakelijk =/= persoonlijke vragen .

Waarom ben ik toch altijd zo lang van stof? Volgens mij had ik mijn punt ook in 2 zinnen duidelijk kunnen maken.
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 18:11
duivelaartje
Avatar van duivelaartje
duivelaartje is offline
Ja, ik ook!

Ik begin het al wel te leren. Alleen met onbekende nummers heb ik nog een beetje moeite. Ik durf nu ook zelf afspraken te maken bij kapper, dokter, opticien en laat het m'n moeder niet meer doen. Maar zomaar iemand opbellen om mee te kletsen gaat nog niet zo makkelijk bij mij. Ik ben bang voor stilten, dan ik niet uit m'n woorden komen en de anderen mij niet begrijpen en het niet lukt mezelf uit te drukken.

Heel raar, want zonder telefoon klets ik echt een eind weg. Als het telefoongesprek ook eenmaal soepel loopt kan ik ook flink praten. Maar het aanzetten tot het bellen heeft me vaak echt zweethandjes en kriebels in m'n buik bezorgd. Oefenen is wel de truc. Gewoon doén. Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan.
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 18:45
Verwijderd
Oh, ik vind telefoongesprekken ook redelijk vervelend als het niet echt ergens over gaat, ik hang niet snel een uur met iemand aan de telefoon. Mijn vriend kan dat wel, die is gerust drie kwartier met zijn broer aan het kletsen, ofzo. (Jaaa twee mannen, hoe kan het ).
Maarreh, ik schrijf soms letterlijk zinnen op die ik wil zeggen, vooral van deel 1 van het gesprek. Die lees ik dan voor - dat kan, want de ander ziet je toch niet Later gaat de rest meestal wel vanzelf.
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 19:08
Verwijderd
oh, ik heb het heel erg gehad. ik geloof ik dat 2 jaar achter elkaar heb geweigerd een telefoon in mijn handen te nemen, pas toen ik wist dat ik op kamers wilde binnen korte tijd, ben ik wer voorzichtig begonnen te telefoneren. Tegenwoordig doe ik er neit meer zo moeilijk over. Ik ben zekerder van mezelf geworden en hersenspoel mezelf dat het niet eng is en dat werkt wel. Hoe vaker je het doet, hoe beter het gaat, hoe cliché ook. En zoals krummeltje zei, een lijstje maken dat helpt. Als ik een instantie ga bellen neem ik eerst even in een minuutje door wat ik wil gaan zeggen, alvorens ik bel. Werkt goed!
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 19:13
Verwijderd
Geen fobie, maar ik heb een hekel aan bellen. De enige personen met wie ik ook bel zijn mijn vriend en mijn moeder. De rest sms of mail ik. Ik vind het verschrikkelijk.
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 19:14
Yana
Avatar van Yana
Yana is offline
Veel mensen met een telefoonangst/hekel aan de telefoon
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 19:15
Verwijderd
Wie heeft het toch ooit uitgevonden, die telefoons
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 19:16
Lethe
Lethe is offline
Ik ben gelukkig niet de enige! Ik herken heel veel in jullie verhalen. Bij mij is het ook vaak de angst dat ik iemand tot last ben met mijn telefoontje. Of iets geks zeg. Of me verspreek. En dat diegene me dan maar raar vindt of zo. Krummeltje, ik neem van tevoren ook altijd door wat ik ga zeggen en hoe. En als ik een bedrijf bel schrijf ik het ook op. Dat heb ik net weer gedaan toen ik naar de bank moest bellen voor een nieuwe pinpas. Het ging best goed, achteraf valt het altijd mee.
__________________
Nice
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 21:07
duivelaartje
Avatar van duivelaartje
duivelaartje is offline
Ja, tot last zijn! Dat vind ik vooral vervelend, dat het ongelegen komt.
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 21:48
Aurora
Avatar van Aurora
Aurora is offline
Ik heb het zelf ook gehad, ik durfde nog niet eens de kapper te bellen voor een afspraak.

Inmiddels werk ik op de salesafdeling van een groot bedrijf waarin ik de hele dag met jan en alleman aan de telefoon hang en zelfs naar Spanje moet bellen. Er is dus nog hoop
__________________
what a lovely day to shape your dreams
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 22:58
Verwijderd
Ach, wie heeft er geen belangst?
Ja, natuurlijk zijn er mensen die het een fluitje van een cent etc etc, maar volgens mij heeft minstens éénvijfde van de mensen (van onze leeftijd) er wel wat problemen mee. We zijn nu net op de leeftijd dat we het allemaal zelf moeten doen, alle officiële telefoontjes, maar dat we er nog heel weinig ervaring mee hebben. En aan de telefoon mis je alle lichaamstaal van de ander en er zit ook geen backspace-knop of edit-knop op.

Oefenen helpt heel veel. Als je eenmaal merkt dat het eigenlijk altijd wel goed gaat, wordt het steeds makkelijker. Echt. Maar ja, daar heb je de eerste paar keren niets aan.
Dus:
- Spreek met jezelf een datum en tijd af wanneer je belt. Op die manier kun je het niet uitstellen. Schrijf deze tijd in je agenda en/of vertel hem tegen iemand (je ouders bijvoorbeeld of een huisgenoot of vriend).
- Schrijf puntsgewijs op wat je wil zeggen en wat je wil weten. Bedenk welke vragen de ander aan jou zou kunnen stellen. Schrijf in een paar woorden op wat je antwoord dan gaat zijn. Hou dit lijstje erbij als je belt.
- Je kunt je beginzin alvast letterlijk bedenken en even oefenen ("Goedenmiddag, met Allure Vee, ik bel u omdat ik een vraag heb over mijn internetverbinding") zodat je niet over je woorden struikelt of in het begin met je mond vol tanden staat.
Met citaat reageren
Oud 03-10-2007, 23:19
Skilly
Avatar van Skilly
Skilly is offline
Vroeger had ik hier veel last van. Vooral bij eten bestelen of als ik dingen moest regelen van en bank of dergelijke. Grote reden was omdat ik niet wist hoe ik de dingen moest zeggen en wat ik kan verwachten. Ik schreef toen inderdaad hele teksten op. Om mensen te bellen stelde ik ook vaak uit.

Maar daarna ging ik mezelf dwingen om gewoon te bellen. Want als je steeds denk de mensen gaan me niet snappen... Ik ben vast niet de eerste die dan niet weet "hoe het moet". Maar na een tijdje wende ik eraan en heb ik nu geen telefoon angst meer.

Hoewel ik nog steeds liever live naar mensen ga ook bedrijven dan dat ik bel. Maar als ik nou helemaal naar leeuwarden moet gaan om een nieuwe bankpas aan te vragen....nee dan liever de telefoon.

Enige tip die ik heb voor de andere slachtoffers: gewoon jezelf dwingen om te bellen. Ik lees net dat je vrij verlegen ben. Ik ben dat ook. Mara het voelt goed als je iets heb gedaan waar je een angst voor heb. Het geef een gevoel van: was ik hiervoor bang?

Maar ik denk dat telefoonangst met de jaren wel minder wordt automatisch.
__________________
Als ik de mensen soms hoor zeggen: het leven is hard, vraag ik me altijd af: in vergelijking met wat ?
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 04-10-2007, 00:25
Verwijderd
Hmmz, het zou beter zijn als ik meer in die richting ging. De rekening van deze maand was weer 230 euro * zucht *
Als ik zo vrij mag zijn om tips te geven van een geoefend beller:
Bij een wat 'zakelijker' gesprek is het handig als je vooraf bepaald wat je te weten wil komen. Bijv: Ik wil duidelijkheid over een rekeningafschrift. (we breien even voort op de ABN)

Dan bel je op, stelt je uiteraard even netjes voor en je zegt: 'Ik hoopte iemand te spreken die mijn vragen kan beantwoorden over een rekeningafschrift.' (of waar je dan ook voor bellen moet: 'Ik wilde graag iemand spreken die mij wat kan vertellen over een afstudeeronderzoek.' 'Ik ben geintresseerd in een cursus pottenbakken')
Mensen weten dan meteen waarvoor je belt, zodat er op dat punt in ieder geval geen verwarring kan ontstaan.
Als je dan de persoon in kwestie aan de telefoon krijgt leg je je probleem/vraag voor: 'Ik heb mijn rekeningafschrift gekregen maar er staat iets op wat ik niet overgemaakt heb. Wat moet ik nu doen?' (of; ik wil graag deelnemen aan die cursus, kan u me meer informatie geven?)
Dan krijg je waarschijnlijk uitleg en het is het handigst als je dat even opschrijft. Ik vergeet in ieder geval altijd van alles als ik aan het bellen ben. Vervolgens check ik ook nog even of ik het goed begrepen heb en zo ja, dan bedank ik voor de moeite.

Bedenk dat de persoon aan de telefoon jou niet kan zien, dus dat scheelt dan weer. Ze zien dus niet dat je moeite met het gesprek hebt en misschien een rood hoofd krijgt of wat dan ook. (geen idee of dat daadwerkelijk te zien zou zijn aan je ) En je bent echt niet de enige persoon die ze aan de telefoon krijgen. 10 tegen 1 dat ze aan het eind van de dag niet eens meer weet waarom jij ook alweer gebeld hebt.

En als je verder met bekenden niet graag belt scheelt het dat het niet altijd noodzakelijk is. Vaak kan je het af doen met een sms'je ofzo.

Misschien kan je de bedrijven een mailtje sturen met het probleem enzo met de vraag of ze telefonisch contact willen opnemen? (aangezien je met de telefoon opnemen dan weer geen probleem hebt)

Ik geef toe, ik heb er zelf geen ervaring mee, maar wie weet heb je er wat aan. Maar wat de rest ook zei: vooral veel oefenen. Op den duur gaat het steeds beter
Met citaat reageren
Oud 04-10-2007, 10:11
Verwijderd
Citaat:
Ach, wie heeft er geen belangst?
Ik.

Dit is nu een van de weinige dingen, die ik ook echt niet kan begrijpen.

Want laten we wel wezen: als het stoort, dan hoor je het meteen, en als mensen onvriendelijk doen, kun je de hoorn erop smijten. Als je belt, ben je veiliger als wanneer je mensen life aanspreekt: door de telefoon steken ze geen mes in je donder, en ze eten je ook niet op.

Ik krijg stiekem het vermoeden dat het een beetje aangepraat is, die belangst. Het is niet hufterig bedoelt, maar als je het vaak doet, word je ook immuun voor lullige mensen, of kijk je sneller door die reacties heen.
Met citaat reageren
Oud 04-10-2007, 10:58
Verwijderd
Ik vond bellen vroeger het fijnste wat je kon doen als je iets moet regelen, omdat ik aan de telefoon ineens heel goed uit m'n woorden kon komen, mensen waren altijd vriendelijk, niets aan de hand. (Hoewel opnemen in die tijd altijd nog makkelijker was dan zelf bellen; maar dat laatste deed ik ook gewoon.) Ik heb nooit nare telefoonervaringen gehad ofzo.
Nu kan ik allebei niet meer. Ja, ik kan mijn man, zus en ouders bellen en opnemen wanneer zij bellen, maar als ik een onbekend nummer op m'n telefoon zie staan, dan durf ik de telefoon niet eens meer vast te houden. Voor bellen geldt hetzelfde; zodra ik iemand moet bellen, raak ik m'n telefoon niet meer aan.

Ik heb een sociale angststoornis en belangst past daar natuurlijk perfect bij... Maar rationeel wéét ik dat het juist heel veilig is; als mensen gigantisch onvriendelijk zijn, dan hang je gewoon op.
Met citaat reageren
Oud 04-10-2007, 11:04
Verwijderd
Citaat:
Ja, tot last zijn! Dat vind ik vooral vervelend, dat het ongelegen komt.
Dan moeten ze de telefoon niet opnemen.

Of je vraagt idd of het gelegen komt, dan weet je het.

Maar ik houd zelf ook niet zo van bellen. Gelukkig heb ik een bijbaantje waarbij ik heel veel gebeld wordt en zelf ook regelmatig moet bellen, in het begin was dat wel eens lastig, maar het wordt steeds makkelijker, maar privé bel ik nog steeds amper, alleen is het nu vooral omdat ik er gewoon niet echt behoefte aan heb.

Wat er al veel zeiden: het steeds weer doen/veel oefenen helpt. (Therapieën voor angststoornissen zijn niet voor niets vaak op die manier opgezet. )
Met citaat reageren
Oud 04-10-2007, 11:11
Vogelvrij
Avatar van Vogelvrij
Vogelvrij is offline
Wauw, een heel topic vol mensen die net als ik een hekel hebben aan bellen

Ik probeer gewoon zoveel mogelijk via de mail te regelen. Maar sommige mensen kijken nooit naar hun mail en dat is dan wel irritant. Tegenwoordig durf ik wel redelijk de zakelijke telefoontjes te plegen, dat is inderdaad toch een kwestie van gewoon dóen, maar ik hakkel altijd vreselijk en kom als een volslagen debiel over. Privé bel ik eigenlijk nooit, nou ja, soms belt mijn moeder me, maar daar blijft het bij.
Ik vind het vooral lastig omdat je enkel de stem hoort en niet ziet hoe iemand verder kijkt en zo.
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
Met citaat reageren
Oud 04-10-2007, 17:48
Missy1234567890
Avatar van Missy1234567890
Missy1234567890 is offline
Ik heb er ook nog wel een beetje last van, hoewel het veel erger is geweest.
Ik dacht altijd dat ik vloeiend moest praten en als je dat denkt dan lukt dat natuurlijk nooit Nu probeer ik dat niet meer te denken, n.a.v. de vraag hoe erg het was als ik een beetje hakkelde. Nu is mijn hoofddoel een boodschap over te brengen en als die er niet vloeiend uitkomt, is dat jammer, áls die er maar uitkomt.

Ik schreef eerst ook altijd op wat ik wilde gaan zeggen. Dat bleek voor mij niet zo'n goede methode, omdat dat juist mijn gehakkel veroorzaakte. Het enge aan telefoneren was voor mij het moment van het nummer intoetsen en het moment dat de telefoon overgaat. Zodra er iemand opnam, was m'n angst weg en kon ik gewoon m'n verhaal doen, zonder briefje dus. Dus dan begon ik en dan keek ik halverwege op m'n briefje en daar stond het heel anders dan wat ik inmiddels spontaan op dat moment bedacht. Ja, dan krijg je raarlopende zinnen.
Nu bel ik dus alleen nog maar zonder briefjes. Ik bedenk van tevoren wat ik ongeveer wil gaan zeggen, maar ik schrijf het niet meer op. Dit werkt erg goed voor mij.

Het klopt dat je alleen van je angst af komt door je ermee te confronteren en in dit geval dus veel te gaan bellen. Ik moet de laatste tijd ook meer bellen, elke week het uitzendbureau om mijn werktijden door te geven en als ik dat niet doe, heb ik dus ook geen werk. En vaak spreken ze ook nog voicemail in en dan moet ik terugbellen, maar hoe moeilijk is dat? "Ik zag dat ik een voicemail van u had en daarom bel ik even terug." Dan komen zij wel met de reden van hun telefoontje.
Met citaat reageren
Oud 04-10-2007, 18:00
Verwijderd
misschien wel grappig te vertellen: de eerste keer dat ik weer belde met iemand, dat was met een meisje uit mijn therapiegroepje om het te oefenen, zei ik in plaats van mijn eigen naam, de naam van de gene die ik belde , gewoon omdat ik zo zenuwachtig was en me al helemaal had ingeprent wat de ander zou gaan zeggen.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 04-10-2007, 18:09
Verwijderd
Ik had het ooit ook, maar moest i.v.m. mijn vorige baan en het op mezelf gaan wonen zoveel telefoontjes plegen dat het op een gegeven moment normaal werd.

Tips die ik mensen kan geven:
- Denk niet te lang erover na. Kies het nummer en bel. Gooi jezelf in het diepe.
- Als je een bedrijf of instelling belt, ben jij de klant. Zij moeten jou helpen en niet andersom. Dat heeft het voor mij een stuk makkelijker gemaakt.
- Het is niet erg als je iets niet weet of je verspreekt. Hoe vaak heb ik wel niet een bedrijf gebeld en kreeg om half 2 's middags vrolijk "goedemorgen" te horen? Iedereen verspreekt zich, lekker boeiend Heb je iets niet bij de hand, zeg je "ik pak het er even bij". Geen probleem, hoef je het ook niet van te voren allemaal uit te gaan zoeken (word je alleen maar zenuwachtig van).

En nog wel meer, maar ik ben lui vandaag
Met citaat reageren
Oud 05-10-2007, 00:26
Verwijderd
Ik heb er ook last van, ik zal nooit en te nimmer iemand zomaar opbellen om een gezellig praatje te maken.
Dingen die echt gedaan moeten worden doe ik wel, gewoon opbellen en niet teveel over nadenken werkt het beste.
Met citaat reageren
Oud 05-10-2007, 00:35
Verwijderd
Ik haat bellen ook inderdaad. Ik zal ook niet iemand bellen om te vragen hoe het gaat. sms of mail. Klote-onpersoonlijk maar wel veiliger. Ik dwing mijzelf altijd om iets te regelen via telefoon of wat ook, omdat ik het soms bijzonder aanstellerig van mezelf vind. Ik zit nu in Latijns-Amerika voor werk en nou moet ik het in het Spaans doen. Getverdemme. MAar ik denk maar zo: nu in het Spaans, straks in Nederland piece of cake.
Met citaat reageren
Oud 05-10-2007, 01:05
Lieved
Avatar van Lieved
Lieved is offline
heb ik ook, ik laat andere mensen bellen of ik weet niet wat ik moet zeggen en verspreek me 10x.....echt vervelend. tip is dat je een uur lang alle dingen gaat bellen die je nog moet bellen na 3x heb je zoiets van dit kan ik toch wel succes
__________________
als ik hier iets zeg dan ben ik me waarschijnlijk aan het vervelen
Met citaat reageren
Oud 05-10-2007, 09:56
Hawahaai
Avatar van Hawahaai
Hawahaai is offline
Ik vind het geen enkel probleem om (lang) te bellen met bekenden, maar onbekenden opbellen vind ik een ramp. Hier zit dan nog wel een verschil in: een bedrijf o.i.d. opbellen waarbij ik het scenario van het gesprek al ken (bijv. een afspraak maken bij de opticien) vind ik minder erg dan een 'vrijer' telefoongesprek, bijvoorbeeld het bellen van een nieuwe stageplaats om een afspraak te maken voor de kennismaking. Ik ben dan altijd bang dat ik niet uit mijn woorden kom, ondanks dat ik alle gegevens al op papier heb staan, maar ik ben ook bang dat ik de naam van degene die opneemt niet versta, en dan dus vraag naar degene die ik al aan de lijn heb. (Ik weet wel dat dat komt doordat ik vaak oorontsteking had/heb en daardoor dus soms weinig versta aan de telefoon, maar die angst blijft, ook als ik geen last van mijn oren heb.)
Met citaat reageren
Oud 05-10-2007, 18:17
Verwijderd
Had ik ook altijd heel erg, ook al belde ik vrienden/vriendinnen me hart zat in me keel voelde me erg onrustig. Maar heb het afgelopen jaar zoveel moeten bellen dat het nu bijna geen probleem meer heb
Met citaat reageren
Oud 06-10-2007, 12:31
Tink*
Avatar van Tink*
Tink* is offline
Ik heb ook een gigantische hekel aan bellen. Als ik thuis bij m'n ouders ben neem ik gerust de telefoon op, nergens last van, maar als iemand me op mijn mobiel belt dan durf ik vaak al niet op te nemen. Gewoon omdat ik weet dat diegene mij moet hebben. Onbekende nummers neem ik sowieso niet op dan. En als ik iemand moet bellen dan moet ik vaak heel lang moed verzamelen om het te doen. Ik communiceer ook veel liever via de mail, maar goed, sommige mensen doen alles met de telefoon en dat matcht dan niet. ;x Maar in situaties dat het handig is, zoals op meetings oid dan neem ik gewoon op en bel ik ook gewoon, ik weet niet, die grens is er dan niet, dan doe ik het wel. Dat is zo vreemd. Misschien ook omdat er meer mensen bij zijn dat ik het dan wel doe, omdat ik het dan wel durf ofzo, laten zien dat ik het wel kan, ik weet niet wat het is.
__________________
Je was een glasblazer met een wolk van diamanten aan zijn mond
Met citaat reageren
Oud 06-10-2007, 18:49
Southtown
Avatar van Southtown
Southtown is offline
Ik denk dat dit vooral te maken heeft met het ontbreken van alle lichaamstaal (je kan niet afgaan op gelaatsuitdrukkingen, je hebt geen ogen om mee te communiceren, het lichaam kan je niets zeggen over de subtext van het gesprek e.d.): het enige waar je kan op afgaan is wat er gezegd wordt en hoe het gezegd wordt. Bij e-mail, sms of chatten heb je zelfs niet de manier van praten die dingen verraadt over wat er exact gecommuniceerd wordt, maar het is dan wel niet in real-time (zelf bij het chatten heb je een relatief lange periode waarin je mag reageren, in tegenstelling tot telefoongesprekken en face-to-face gesprekken die een vrijwel onmiddelijk antwoord vereisen).
Met citaat reageren
Oud 07-10-2007, 01:44
Verwijderd
Ik vind bellen dan wel niet zo leuk, maar ik snap niet dat je moeite kunt hebben met het opnemen van de telefoon?
Met citaat reageren
Oud 07-10-2007, 02:13
Verwijderd
Ik heb het ook een tijdje gehad in een onzekere periode waarin ik bang was dat ik neit uit mijn woorden zou komen of iets dergelijks (volgens mij voortgekomen uit een of ander stom telefoongesprek waarin ik iets wilde regelen, maar dat helemaal niet lukte omdat ik niet meer wist wat ik nou precies moest zeggen ofzo). Bij mij hielp het dan erg om vooraf goed te bedenken wat ik wilde gaan zeggen, etc. Ik heb het eigenlijk maar heel kort gehad (een paar maandjes) en het is vanzelf overgegaan.
Het zou heel goed kunnen dat je verlegenheid ermee te maken heeft. Ik denk juist dat je je zekerder moet gaan voelen en het juist zou helpen als je eerst voor jezelf uiteen zet wat je wil zeggen (maak bv. een lijstje met punten) en des noods een beetje het gesprekbegin oefent voor jezelf in welke bewoordingen je iets wil zeggen.
Succes!
Met citaat reageren
Oud 07-10-2007, 02:17
Nonaj
Avatar van Nonaj
Nonaj is offline
Citaat:
Ik vind het geen enkel probleem om (lang) te bellen met bekenden, maar onbekenden opbellen vind ik een ramp. Hier zit dan nog wel een verschil in: een bedrijf o.i.d. opbellen waarbij ik het scenario van het gesprek al ken (bijv. een afspraak maken bij de opticien) vind ik minder erg dan een 'vrijer' telefoongesprek, bijvoorbeeld het bellen van een nieuwe stageplaats om een afspraak te maken voor de kennismaking. Ik ben dan altijd bang dat ik niet uit mijn woorden kom, ondanks dat ik alle gegevens al op papier heb staan, maar ik ben ook bang dat ik de naam van degene die opneemt niet versta, en dan dus vraag naar degene die ik al aan de lijn heb. (Ik weet wel dat dat komt doordat ik vaak oorontsteking had/heb en daardoor dus soms weinig versta aan de telefoon, maar die angst blijft, ook als ik geen last van mijn oren heb.)
Ik heb het juist met mensen die ik wel ken. Dan ben ik er niet zo dol op om te gaan bellen. Ik ben dan vooral bang dat het niet gelegen komt en dat ze dan boos op me worden ofzo.

Bij onbekenden en bedrijven kan het me niks schelen. Die zijn ervoor om tijdens kantooruren lastig gevallen te worden per telefoon en ik kom ze verder toch nooit meer tegen, ik moet alleen op dat moment een gunst van ze gedaan zien te krijgen of info inwinnen. Lekker boeiend.
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 07-10-2007, 15:54
Hawahaai
Avatar van Hawahaai
Hawahaai is offline
Citaat:
Ik heb het juist met mensen die ik wel ken. Dan ben ik er niet zo dol op om te gaan bellen. Ik ben dan vooral bang dat het niet gelegen komt en dat ze dan boos op me worden ofzo.

Bij onbekenden en bedrijven kan het me niks schelen. Die zijn ervoor om tijdens kantooruren lastig gevallen te worden per telefoon en ik kom ze verder toch nooit meer tegen, ik moet alleen op dat moment een gunst van ze gedaan zien te krijgen of info inwinnen. Lekker boeiend.
Ik heb juist de gedachte dat mensen die me kennen, weten hoe ik ben en het dan ook niet zo erg vinden als ik even niet uit mijn woorden kan komen. Bij onbekenden heb ik altijd het gevoel dat ik me moet bewijzen en dat de eerste indruk die ik maak, cruciaal is voor de rest van het gesprek of vervolgafspraken.
Met citaat reageren
Oud 08-10-2007, 11:33
GeleBloem
Avatar van GeleBloem
GeleBloem is offline
Ik denk inderdaad dat veel mensen het zullen herkennen.

Vermijden werkt alleen maar angstversterkend. Je maakt het alleen maar groter in je hoofd. Het is dus echt een kwestie van het doen. Ik vind het ook nog steeds erg spannend, maar dan denk ik: nu moet ik het echt doen! En dan gaat ie over en denk ik: shit, nu kan ik niet meer ophangen en moet ik wel. Dan gaat het meestal ook vanzelf, maar telefoon opnemen doe ik nog steeds alleen als ik het nummer ken. Maar ik ga vooruit
__________________
Durf te vliegen.
Met citaat reageren
Oud 08-10-2007, 15:21
duivelaartje
Avatar van duivelaartje
duivelaartje is offline
Citaat:
Ik vind bellen dan wel niet zo leuk, maar ik snap niet dat je moeite kunt hebben met het opnemen van de telefoon?
Wist ik dat maar.
Met citaat reageren
Oud 09-10-2007, 16:35
igfy
Avatar van igfy
igfy is offline
Ik heb er ook last van gehad, maar het is nu een stuk minder dan eerst. Volgens mij is het een vorm van faalangst, je bent bang dat je iets raars gaat zeggen of dat de ander iets raars van jou vindt. Bij mij heeft het inderdaad geholpen om gewoon veel te bellen, maar dat werkt niet voor iedereen. Mijn vader heeft het ook, en dat wordt ook niet minder als hij veel belt.

Het helpt om op te schrijven wat je wilt zeggen/vragen, bovendien vergeet je het dan ook niet. Ook helpt het wel een beetje om te gaan bellen als je bijna iets anders moet gaan doen, dan kun je er niet over gaan piekeren. Verder schijnt het zo te zijn dat als je in een dominante lichaamshouding bent, staand dus, dat je dan makkelijker belt dan als je op een stoel zit.
__________________
don't take life too serious.. you'll never get out of it alive
Met citaat reageren
Oud 19-10-2007, 15:19
Droyd
Avatar van Droyd
Droyd is offline
Heb het ook. Ik stel het net zoals jij uit en plan talloze keren opnieuw wat ik zeggen zal.

Ik zit er eerlijk gezegd nogal mee, vooral nu ik op zoek ben naar werk waar dit soort dingen regelmatig moet worden gedaan (zowel tijdens het zoeken naar werk, als in een echte werksituatie). Ik ben sowieso echt niet sociaal, dus dat is eigenlijk maar één van de problemen die dat met zich meebrengt.
__________________
And fall on my face on somebody's new-mown lawn
Met citaat reageren
Oud 23-10-2007, 12:03
Dinalfos
Avatar van Dinalfos
Dinalfos is offline
Ik haat telefoneren. Ik weet nooit wat ik moet zeggen, ook (juist?) niet als het met vrienden/familie/bekenden is. Er vallen dan ook steevast rare stiltes.
__________________
Why doesn't George R.R. Martin use Twitter? Because he killed all 140 characters.
Met citaat reageren
Oud 23-10-2007, 23:38
Cherry Springs
Avatar van Cherry Springs
Cherry Springs is offline
Ik bel mensen ook niet graag. Het is wel een beetje vreemd, want ik ken niemand die de telefoon op zou nemen en meteen boos zou worden omdat ik ongelegen bel ofzo.
Maar meestal als ik mensen bel dan is dat om iets te vragen ofzo, en dan ben ik wel eens bang dat dat een ontzettend domme vraag is. En als ik niets moet vragen, bijvoorbeeld als ik een telefoonpiramide moet afwerken ofzo, dan ben ik altijd bang dat de verkeerde persoon opneemt en als ik dan naar de persoon vraag die ik moet hebben, blijkt dat ik het verkeerde nummer heb en die persoon heel ergens anders woont.
Dat is me wel eens gebeurt, trouwens, toen ik 10 of 11 was ofzo. Toen belde ik iemand, en ik moest S hebben en die persoon die opnam kende S niet. Ik dacht, oh, verkeerde nummer! Dus ik daarna weer proberen. Zelfde persoon weer.
En toen zei S later op school dat dat haar oppas was die de telefoon altijd opnam en die S' naam niet wist en daarom niet wist wie ik bedoelde toen ik naar S vroeg. Lulkoek natuurlijk, ze heeft me gewoon het verkeerde nummer gegeven!
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
Met citaat reageren
Oud 24-10-2007, 12:14
Yab-Yum
Avatar van Yab-Yum
Yab-Yum is offline
Ik heb zelf altijd wel moeite gehad met mensen bellen, bedrijven en bekenden, en liet wat de bedrijven betreft mijn moeder het vooral opknappen. Op een gegeven moment kom je er toch wel achter dat dat niet eeuwig voort kan duren en een beetje zelfstandigheid wel handig is dus ga je t toch zelf proberen. En dan blijkt het wel mee te vallen, in die zin dat mensen zelden slecht reageren en als ze al slecht reageren hoef je het ook niet op jezelf te projecteren want niet iedereen is altijd aardig en vrolijk. Soms heeft iemand gewoon een slechte bui. Maar vaak zijn mensen zelfs beleefder dan je zou verwachten.

Het beste is: heel vaak en veel doen, desnoods oefenen door de blokker te bellen en vragen of ze een bepaalde electrische tandenborstel hebben ook al heb je die niet nodig, of de bieb bellen en vragen naar de openingstijden of iets dergelijks, dan gaat 't vanzelf beter. + Schrijf vantevoren even wat steekwoorden op, desnoods de eerste zin, en ga niet te lang oefenen want het makkelijkst gaat het met verstand op nul en gewoon doen, zoals bij de meeste dingen die je eng vind.
__________________
"Of course you can't understand anything i'm saying, but that's cool cause i'm still saying it."
Met citaat reageren
Oud 24-10-2007, 12:20
Yab-Yum
Avatar van Yab-Yum
Yab-Yum is offline
Oja, en realiseer je ook dat je je op een gegeven moment niet nog beter kan voorbereiden en je nooit alles onder controle kan houden. Je kunt je nooit 100% voorbereiden, want je weet nooit zeker hoe iemand reageert en hoe het gaat lopen. Als je dat kan accepteren ben je al een stuk verder want dan is het ook makkelijker jezelf toe te staan 'fouten' te maken.
__________________
"Of course you can't understand anything i'm saying, but that's cool cause i'm still saying it."
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
De Kantine [Belangrijk] Saaillicitatietopic: We zoeken een nieuwe forumbaas! #862
TopDrop
500 10-02-2010 19:04
Liefde & Relatie Hoe voel je je op relationeel gebied? #78
Rob
497 21-01-2008 20:25
Psychologie Telefoonangst.
CSN
53 01-10-2004 18:34
Liefde & Relatie Vluchtig contact
Dminor
264 04-03-2003 20:19


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:28.