'gebroken' met een vriendin

[waves]

Alvast mijn excuses voor het lange verhaal.

A. was een goede vriendin van me. Ik kon altijd goed met haar opschieten en we gingen vaak leuke dingen doen samen. Dat alles veranderde behoorlijk toen ze 2 jaar geleden iets met haar eerste vriend R. kreeg. Bijna al haar tijd ging aan hem op. Niet leuk voor mij, maar ik begreep het wel.
Het ging uit met R. en ze ging weer gezellig wat dingen met mij doen en kort daarna kreeg ze iets met J. Ik mocht J. wel en ik kreeg niet zo lang daarna iets met zijn beste vriend D. We deden met z'n viertjes af en toe wat dingen en het was dan heel gezellig. Ze begreep niet zo goed dat het afentoe niet de bedoeling was dat haar vriend meeging. Ze wilde hem overal bijhebben. Ze zei zelfs dat hij persé meewilde, wat niet waar was. Weer ging vrijwel al haar tijd naar haar vriendje. Het leek net of ze me niet meer nodig had. Het contact verwaterde wat. Als ik het gevoel heb dat ik overbodig ben, ga ik geen uitgebreid contact zoeken. Zo ben ik niet. In de zomervakantie ging het uit met J. Ik troostte haar en we gingen weer dingen samen doen. Harstikke leuk.
Na wat om jongens heengehangen te hebben, kreeg ze haar huidige vriend T. (hopelijk volgen jullie het nu nog ). Leuke jongen enzo, niets mis mee. Maar we gingen naar de film, wil ze daarna meteen naar haar vriend toe. In de stad zei ze wel wat tegen een andere vriendin waar ik mee in de stad was, maar niet tegen mij. Ze praatte ook op msn nauwelijks meer tegen me, wat ze altijd wel deed. Ik kreeg elke keer het idee dat ze niet met me wilde praten, daar ook geen tijd voor wilde maken. Laatst kwam ik haar met het uitgaan weer tegen. Ze zei 'hoi' en liep weg en ik heb haar daarna ook niet meer gezien. Ik voel me aan de kant geschoven, ik ben niet meer nodig.
Nu kreeg ik vorige week een mail van haar dat ze het gevoel had dat ik haar tijdens het uitgaan negeerde. Ze nodigde me ook uit voor haar verjaardag afgelopen week. Ik smste haar dat ik juist het gevoel had dat zij mij juist negeerde en dat ik het gevoel had dat ik aan de kant werd geschoven, met een aantal situaties daarbij. Ik vroeg haar of ze misschien ergens tijd had om er over te praten. Dat had ze niet. Ze wilde niet. Ze schreef dat het haar beter leek om elkaar minder te zien en dat we blijkbaar uit elkaar waren gegroeid.
Toen was voor mijn gevoel de maat vol; als het voor haar niet meer hoefde, dan voor mij ook niet meer. Ik ben ook niet naar haar verjaardag gegaan. Vriendschap verbroken dus.

Stiekem doet toch heel veel pijn. Ik weet dat ze de persoon is die constant om een jongen heen moet hangen, zo is ze. Maar ik had niet gedacht dat het zo ver zou komen. Dat ze toch moeite zou willen doen voor een van haar oudste vriendschappen. Ik heb echt mijn best gedaan, maar ik ga me niet opdringen als ik het gevoel heb als ze mij niet wil spreken.

En ergens voel me schuldig. Had ik dingen anders moeten doen?


Dit moest ik even kwijt. Als je het gelezen hebt, bedankt .


Iemand anders nog verhalen over verbroken/verloren vriendschappen?

[MTpower]

Dat soort dingen gebeuren

Ik kon het altijd wel goed vinden met iemand, maar op een gegeven moment mocht die niet meer met mij omgaan van zijn ouders...
Ik zou een slechte invloed hebben (wat ik soms ook wel heb )

Met een vorige goede vriende (lees: jaar of 10 beste vriend) is het contact gewoon verwaterd, na de brugklas spraken we elkaar steeds minder, kregen beide andere vrienden waar we veel mee omgingen.
Gewoon uit elkaar gegroeid.
Toch lijkt het me leuk nog eens contact met hem te zoeken en iets te gaan doen, bioscoopje ofzo
Ben eigenlijk wel beniewd of het nog een beetje klikt.

[BrunetJuh]

Jaa die dingen gebeuren! Ik had vroeger altijd een hele goede vriendin, maar nu zegt ze nog nauwelijks hoi! Ze is zo veranderd. Ze trekt zich van iedereen terug. Ach, mensen veranderen en vriendschappen dus ook. Het is niet leuk natuurlijk, maar het gebeurd wel.

Je kunt nog wel een keer vragen om te overleggen over jullie vriendschap. Maar als ze daar weinig zin in heeft, lijkt het me vrij zinloos.

[Prue Halliwell]

heb ik ook meegemaakt..
Haar laatste woorden waren: ik bel je nog wel... Is inmiddels 5 jaar gelden..

Het slijt wel..

Een meisje bij mij in de klas zei altijd: andere vrienden, andere tijden.
Ik denk dat dat ook geldt, er zijn maar weinig mensen die echt je hele leven lang bij je blijven, om het maar even zo stellen.
Ik heb eens een vriendin voor de keuze gezet: Hij of ik. Ze koos voor allebei, ze zou haar tijd verdelen. Na een maandje heb ik toen gezegd dat ik het zat was, dat het alleen maar erger was geworden, en dat het voor mij niet meer hoefde. Twee maanden later was het uit, en kreeg ik een mailtje dat ze me miste, en dat ze me terugwilde als vriendin. Ze kon doodvallen. Ik ben liever alleen dan bij mensen die me gebruiken, alleen als ze me nodig hebben.
Verder heb ik een vriendin die ik (wegens omstandigheden van haar kant) eerst een tijd al heel erg lang niet had gesproken, en toen we weer contact kregen hebben we heel veel ruzie gehad. Hoe vaak ik wel al niet tegen haar gezegd heb dat ik het zat was, dat het niet meer hoefde. En toch is het best erg, ik neem altijd weer contact op. Ik kan goed zonder haar hoor, maar ze heeft iets waar door ik haar moeilijk kan laten gaan. Net zoals ik voor sommige jongens een zwak heb, heb ik dat voor haar ook, alleen dan niet in de zin van verliefd zijn, maar 'gewoon' vriendschap. Best maf. En dat terwijl ze me meer pijn doet dan iets anders....

[Anaïs]

Van het 3de t.e.m. 6de middelbaar had ik een hele goeie vriend... We vertelden alles aan elkaar. We zijn zowaar samen van puber naar jongvolwassende geëvolueerd, wat toch wel een hechte band veroorzaakt. Toen we op de proclamatie in het 6de 'tot ziens' zeiden, bedoelde hij blijkbaar 'vaarwel', want sindsdien (3j geleden) heb ik niets meer van hem gehoord. Behalve vorig jaar op de trein, hij stond vlak voor me aan de deur om uit te stappen. Ik zei 'Hallo', hij negeerde me en zodra de deuren opengingen spurtte hij ervandoor. Ik heb geen flauw idee waarom hij die keuze heeft gemaakt en ik vind het nog steeds erg jammer.

[cagie]

Ik heb een vriendin gehad die ik al vanaf mijn derde/vierde jaar ken. We zijn samen opgegroeid, de hele basisschool bij elkaar in de klas gezeten en ook op de middelbare school kwamen we bij elkaar in de klas. Zij is iemand die regelmatig liegt en heel snel op mensen jaloers is. Zo was zij vroeger bijvoorbeeld jaloers op bepaalde dingen die ik van mijn ouders mocht. In de 5de van de middelbare school zaten we voor het eerst niet meer bij elkaar in de klas. In het begin was het contact nog goed maar later verwaterde dat. In de zomer daarna bleek dat wij allebei bij dezelfde baas werk hadden. In eerste instantie was het heel gezellig totdat ze mijn toenmalige vriendje ging beschuldigen van vreemgaan met haar. Hier bleek totaal niks van waar te zijn en er ontstond een flinke ruzie. Als ik haar tegenwoordig tegen kom dan doen we alsof we elkaar niet kennen. Vooral in het begin deed dat heel veel pijn omdat we toch heel wat jaartjes goede vriendinnen waren geweest.
Maar ja de pijn slijt en naar mate de tijd verstrijkt krijg je andere vrienden waar je net zoveel lol mee kunt hebben.

[anabolen-henk]

zo te horen was ze niks voor jouw, wees dus maar blij

grtz. love dr. henk

[DEREALPUNANI1]

anabolen-henk schreef op 26-01-2006 @ 19:36 :
zo te horen was ze niks voor jouw, wees dus maar blij

grtz. love dr. henk

wijs gesproken henk

Ik heb ook laatst een vriendschap beëindigd, nou ja, gedegradeerd. Van beste vriendinnen naar gewone vriendinnen. Wij zien elkaar nog wel, maar het blijft rot.

[Henkje]

Ja idd. Met een paar mensen van de basisschool heb ik nog contact Ik denk dat dat ook wel voor langere tijd doorgaat.
Met twee 'vriendinnen' van de middelbare school is het zelfde gegaan als ik uit jouw verhaal opmaak. Beide kregen een vriend en sindsdien heb ik niets meer van ze vernomen, toen we van school gingen. Ik heb wel een paar keer voorgesteld om wat af te spreken, maar dat is er nooit meer van gekomen.
Één meisje belde me nog omdat het uitging met haar vriend of ik even langs wilde komen. Goed als ik was, ben ik (woonde ruim drie kwartier fietsen verder) langs gekomen en spraken we af elkaar wat vaker te zien. Ik vertelde dat ik het niet zo leuk vond hoe het was gelopen, blablabla we zouden weer vriendinnen zijn. twee dagen later was het weer aan met haar vriend en ik heb haar nooit meer gezien en 1x gesproken op msn, maar ze had geen tijd...
Wel zonde, ik had best leuke vriendschappen, maar het gebeurt nu eenmaal...

[vosje16]

In de basisschool had ik een beste vriendin N. Toen we naar de humaniora gingen, hebben we elkaar gedurende 2 jaar bijna niet meer gezien. Daarna heeft zij weer contact met me opgenomen en sindsdien ze we elkaar weer af en toe om uit te gaan. Ik kom nog heel erg goed overeen met haar, maar 't is niet dat we elke dag bij elkaar willen zijn en leuke dingen doen. We hebben elk nog ons aparte leven, maar dat wil nog niet zeggen dat ik haar niet meer als een vriendin beschouw!

Nu dat ik op 't unief zit, zie ik mijn beste vriend trouwens ook niet veel meer. Zeker nu hij een vriendin heeft en ook al zijn tijd met haar wil doorbrengen. Begrijp ik wel, maar het blijft mijn beste vriend. Ik weet dat hij mij in ieder geval niet zou negeren ofzo, moest ik hem ergens tegenkomen, maar hij heeft nu gewoon wat minder tijd...en ik ook.

[Jahney]

Ik en me beste vriendin waren vet close, dede alles samen, wisten alles van elkaar, gingen samen op vakantie, waren altijdddd bij elkaar..
en toen opeens..
kregen we heel veel ruzie..
omdat ik haar te veel wilde beschermen..en zij vond mij te overheersend in onze vriendschaprelatie..
en toen dumpte ze me..
ik heb er heel veel verdriet van..
ze was mijn allesje..mijn wereldje..
aan de ene kant misschien niet goed..want ik leerde niet echt andere mensen kennen enz ..was alleen met haar bezig..maar aan de andere kant mis ik haar natuurlijk wel..hoe ze was..want ze is nu ook heel anders gaan doen..ik zie haar nog elke dag op school maar we zeggen niks..
en ik mis hoe de vriendschap tussen ons 2 was en daar kan ik nog flink een potje om janken..het was wel een bijzondere band die we hadden..