Verwaarlozing

[GAnnoniemG]

Hoii.

Ik ben een meisje van 15 en ik maak heel veel mee de laatste 3 jaar. Mijn ouders zijn 3 jaar geleden gescheiden en mijn zus is toen aan de drugs gegaan en is hier een jaar later mee gestopt en heeft daarna een nieuwe verslaving gecreëerd. Ze is nu eigenlijk een alcholist. Hierdoor gaat alle aandacht altijd al naar mijn zus, ook omdat ze niet snel leert en gevoelig is voor verslavingen en daar dus ook niet van wil leren.

Ik krijg niet veel aandacht van mijn ouders en dat heeft heel veel effect op mijn gedrag. Ik praat thuis niet veel over mezelf omdat de aandacht daar nooit bij blijft. Als ik iets over mezelf wil vertellen, word ik vaak genegeerd of niet begrepen. Mijn moeder is in dit geval het ergst, omdat ze nu ook al 2 jaar een vriend heeft en haar liefde altijd ook naar hem gaat. Er word nooit wat aan me gevraagd, zoals: hoe ging het op school? Nee, dat nooit. Ik heb niet veel vrienden, omdat ik uit de laaste 3 jaar mijn vertrouwen ben verloren in mensen en geluk. Ik ben ook een heel apart meisje die graag doet wat ze wil.. dit komt dus ook niet goed uit opschool. Ik spreek altijd de waarheid omdat ik dat het juiste vind om te doen en daardoor heb ik ook altijd gezeik op school. Niemand begrijpt me.. ik weet dat mijn gedrag van thuis komt en ik ben heel eerlijk en kan me altijd goed rustig houden, maar ik voel me zo eenzaam. Er is geen aandacht voor mij. Ik word zelfs gepest door mijn eigen leraar, waar ik dus niet over kan praten. Hoe moet ik met mijn ouders praten hierover? Als ik over mijn gevoelens praat worden ze namelijk boos en zeggen ze dat ik blij mag zijn dat ik ouders heb. Mijn vader daar in tegen is ook depressies net als ik en dat maakt bij mij ook heel veel kapot van binnen.

Heeft iemand een idee over hoe ik met me ouders kan praten hierover?

[fizzle-fluffy]

Wat een nare situatie! Het is heel erg om je niet gehoord te voelen, ik begrijp dat je je nu ook erg machteloos voelt. Je vertelt dat je vader net als jij depressief is - is hij daarvoor in behandeling?
En jij? Als je je emotioneel erg slecht voelt is het helemaal niet ongewoon om de huisarts te bezoeken. Die kan je doorverwijzen naar iemand met wie je wellicht fijn kan praten. Ook zou hij of zij je kunnen helpen met je ouders aanspreken, door een tussenpersoon te zijn bijvoorbeeld. Op scholen zou er trouwens ook een vertrouwenspersoon moeten zijn, kun je die vertellen over je wrijving met je leraar? En over je ouders en je depressieve gevoelens?
Heb je vrienden of vriendinnen op school? Of zit je bij een club van iets dat jou erg interesseert, een sport of een orkest of zoiets? Zijn daar mensen bij met wie je goed kan opschieten? Als je samen leuke dingen doet dan kan je na een tijdje wellicht ook over persoonlijke dingen praten.. er zijn altijd ergens mensen die jou begrijpen, al voelt dat soms niet zo. Je moet ze alleen even vinden!

[Obelise]

Yo, had je al een pm gestuurd, maar omdat ik t niet erg vind dat publiek te stellen, schrijf ik hier wat.

Eerlijk: elke ouder maakt heel veel opvoed fouten en heeft nauwlijks tot niet de tijd/energie/liefde om met jouw opvoeding bezig te zijn.
Zoals ik vaker zeg, als je ouders je geweldig vinden en allea voor je doen, maakt dat -jouw- niet anders.

Hoe dan ook met professionals praten moet je alleen als je heel goed weet wat je die mensen verteld, anders zit je met een psychose label omdat je een keer een theekop naar hem toegooit omdat hij perongeluk in de lach schoot toen je vertelde dat je kat was gekatnapt.

Real story diffrent situation (en label was verwijderd)
Gewoon om te zeggen dat 10 jaar goed naar de hulpverlening zijn is minder waard dan 10 dagen verkeerd

Wil best t met je er over hebben hoe jij je leven kan verbeteren, groeit/sterft de rest mee terwijl je bezig bent

En als je ouders uit zichzelf niet helpen (aangezien je technisch hun huisslaaf bent) moet je t als voordeel zien dat ze je vrijheid geven

[Axel11]

Obelise schreef:

Yo, had je al een pm gestuurd, maar omdat ik t niet erg vind dat publiek te stellen, schrijf ik hier wat.

Niet iedereen stelt ongevraagde PM's van onbekenden naar aanleiding van een topic op prijs.

[Obelise]

Niet van topic afwijken, krijg je een waarschuwing voor!

[Elin3]

Axel11 schreef:

Niet iedereen stelt ongevraagde PM's van onbekenden naar aanleiding van een topic op prijs.

Obelise schreef:

Niet van topic afwijken, krijg je een waarschuwing voor!

Axel11 heeft wel gelijk, het is zelfs tegen de forumregels van Psychologie! Goed dat hij je daarop wijst dus. (Ik heb je er eerder vandaag ook op gewezen dat helpen via PM niet de bedoeling is -tenzij je iemand beter kent en toch wel PM''s stuurt naar die persoon - maar dat heeft ook weinig indruk gemaakt. Als je je niet aan de forumregels houdt dan kan dat jou wel een ban of waarschuwing opleveren.)

[Obelise]

...

Ik kreeg vorige keer een waarschuwing omdat ik durian op iets wees wat offtopic was, en toen was ik ook de enige die werd lastig gevallen

Nu doet deze muts en jij!!!
Doet zeer hoor het nazi regime hier

[Obelise]

EN WIE IS ER BEZIG MET DE TS?

Ik dus als enige van jullie 2

Obelise schreef:

...

Ik kreeg vorige keer een waarschuwing omdat ik durian op iets wees wat offtopic was, en toen was ik ook de enige die werd lastig gevallen

Nu doet deze muts en jij!!!
Doet zeer hoor het nazi regime hier

Deze "muts" is hier de baas en Axel is jarenlang FB geweest. Tevens hangen wij hier lang genoeg rond om te weten wat wel en niet op prijs gesteld wordt door de bank genomen, wat jij doet wordt dat niet in ieder geval. Stop met janken en blijf zelf ontopic, zeiksnor.