Het-grote-lucht-je-hart-topic #157

[Eend]

Poeh...het enige positieve aan morgen is dat ik twee heerlijke Multivlaai taarten heb besteld

Ik ben zo moe Heb vandaag 9,5u gewerkt en ben gesloopt. Ik voel me echt heel klote... Morgen moet ik om 10u bij het ggz zijn en ik ben benieuwd wat ze voor me in petto hebben. Ik denk namelijk niet dat ik al klaar ben om één keer in de week/twee weken een gesprek te hebben en verder thuis te zitten. Volgens mij is dat voor mij de snelste weg naar beneden...

Het gaat op zich allemaal wel iets beter nu, maar nu heb ik het gevoel dat ik alles ook in handen MOET houden, niets even wat mag laten vieren of mezelf soms een beetje ruimte geven om te voelen wat ik voel. Alsof het niet meer mag.
Ik word gek van de druk die ik op mezelf leg...

Zaterdagochtend kreeg ik een dikke paniekaanval in de Albert Heijn, en het was er zo druk dat ik direct dissocieerde... Mijn moeder heeft me maar aan de hand meegenomen, omdat het anders niet goed kwam. Ik voelde me zo'n kneus...
En zelfs toen ik 's avonds voor acht man een barbecue ter ere van mijn vaders verjaardag had voorbereid inclusief uitgebreid dessert etc, kon ik er niet eens voldoening uit halen dat ik ondanks de ontzettende kutochtend en moeilijke middag die ik had gehad, het toch nog voor elkaar had gekregen er iets van te maken, omdat er één biefstuk wat taai-ig was. Eén biefstuk! Ik weet dat het nergens op slaat, maar dat voelt dan gewoon meteen alsof alles mislukt was en nja...
Ben gewoon een wandelende epic fail...

[MooZboot]

Oh dit moet ik even kwijt
Ik hAat mijn lichaam, dan heb ik een keelonsteking en dan ben ik bang dat hè iets anders is en dan het minste kleinste dingetje word ik al helemaal bang van
Stomme puberteit .
Ga een leven zoeken op marktplaats ofzo.

[Missy1234567890]

Heksjuh schreef:

Missy: wanneer heb je je sollicitatiegesprek?

Vanmiddag. En ik ben best wel zenuwachtig eigenlijk. Heb wel iets aan voorbereiding gedaan, maar het is niet dat ik alles zo kan opdreunen... (dat wil ik ook helemaal niet, maar ben bang dat ik dichtklap tijdens het gesprek of overvallen word door een vraag). Stiekem heb ik er helemaal geen vertrouwen in en dat is geen fijne instelling om een gesprek mee in te gaan. Oja, en ik moet ook nog enthousiast en vooral, ontspannen, daar gaan zitten. Nouja, we will see.

Over jou, is het dan niet juist een goed idee om naar de huisarts te gaan? Je kunt toch iets laten uitsluiten, is het niks lichamelijks, dan is het dus iets psychisch, of andersom. Dan kun je daar weer verder mee. Ik begrijp je verder wel hoor, ik ga ook niet snel naar de huisarts en al helemaal niet voor iets in mijn ogen onbenulligs, of iets waar ik geen last van heb maar er eigenlijk niet hoort te zijn of zitten. Ik ga pas zodra ik mezelf helemaal gek heb lopen maken dat het vast iets heel ernstigs is of als het al bijna uit zichzelf genezen is.

OT: ik word gek van een van onze buren die constant dezelfde muziek op heeft staan en net hard genoeg dat ik het kan horen. Gister heeft het al uren opgestaan en nu hoor ik het weer. Ik ga de radio maar eens aanzetten denk ik.

[darkfairy]

vanmiddag met me moeder en me zusje naar uden geweest.
het werd daardoor wel druk in me hoofd.
daarna nog lichttherapie gehad wat gelukkig goed helpt voor me huid.
zometeen nog even naar het dorp toe.
en iemand die ik van boekel ken die zaterdag hier is geweest.
heeft net de fotos door gestuurd die van haar en mij gemaakt zijn.
en verder zie ik nog wel wat ik vandaag ga doen.

[Hawahaai]

@Missy1-0: Hoe ging je gesprek?

OT: De vakantie is echt voorbij. En misschien voel ik me nog wel meer moe dan toen de vakantie begon. En ik dacht toen dat dat niet mogelijk zou zijn.

[Eend]

Moeilijk om van iedereen afscheid te nemen...

Was ik maar een doorsnee persoon met een diploma en een baan. Nu ben ik alleen maar aan het kliniekhoppen

[Em.]

Ik ben niet meer alleen thuis.

*Hoort ouders stommelen, broertje praten*

Zucht.

[Eend]

Ja, rust...

Dank je IcedEarth, hoop dat bij jou alles goed gaat

En sterkte HealOver, ik hoop dat je een goed gesprek bij de GGZ hebt gehad en je daar wat mee verder kunt.

@Heksjuh: Even bij de huisarts langs is niet zo'n slecht idee, hoor, met vage klachten heb je inderdaad wel kans dat ze niks vinden maar dan heb je in ieder geval de geruststelling dat je lichamelijk in orde bent en kun je eens overwegen bij de studentenpsycholoog of zo langs ?

OT: Morgen weer naar dagbehandeling. Ik voel me zo'n aansteller want het is de afgelopen dagen best aardig gegaan, afgezien van het feit dat ik nog steeds moe ben en twaalf uur per dag slaap en een beetje lusteloos en zo nu en dan een sombere bui en een heel klein beetje am, maar niets dramatisch of zo ... heb het idee dat ik best goed genoeg zou kunnen functioneren om aan het werk te gaan of te studeren of zo. Niet dat ik weet wat ik zou gaan doen, maar iets.

Nou ja, woensdag maar eens horen of ze mij daar bij de dagbehandeling willen houden of niet.

[darkfairy]

me hoofd raakt weer steeds voller.

[Eend]

Morgen komt steeds dichterbij... Net weer afscheid genomen...

[kroot]

@missy: idd hoe ging je gesprek?
@eend: veel succes morgen.

ja ov weer geldig vandaag! Morgenochtend sporten, tenminste als ik op tijd mijn bed uit kan komen.
Gisteren voor het eerst mijn zweerknopjes eruit gehaald. Tenminste een vriendin laten doen, ze zaten zo vast. Doet wel een beetje pijn en toen ik gisterenavond andere knopjes indeed ging het weer bloeden, maarja goed schoonhouden maar.

[Vogelvrij]

IcedEarth schreef:

Nou ik ben terug uit het zuiden en heb geeneens pijn gehad.
Heb jij er veel last van?
Ik ben heel benieuwd hoeveel pijn het doet houd je me op de hoogte ;-). half september heb ik een eerste consult bij kaakchirurg en dan wachten op de afspraak voor het verwijderen.

Ik weet niet, ik heb wel regelmatig pijn in mijn mondholte of zo, kan het niet precies omschrijven, maar dat komt misschien ook omdat ik mijn tanden 's nachts heel erg op elkaar klem. En ik heb nu dus ergens in september een afspraak, ik dacht eigenlijk meteen voor het verwijderen, maar ik heb nog steeds geen bevestiging gehad

[darkfairy]

me hoofd raakt nog voller dan het al was.
gelukkig morgen weer een gesprek met me huisarts.

[blurred]

Droomvlucht schreef:

Ik ga donderdag onder narcose voor 3 verstandskiezen en het vullen en bijwerken van 5 vullingen plus nog wat zooi. Vind wel het narcose idee wat eng

Ik mag 3 november voor de eerste twee.

Ik ben zó blij als x terug van vakantie is en als we dan eindelijk weer een goed gesprek hebben.

[Hawahaai]

Keuzes, keuzes, keuzes. Lastig.
En voor mezelf opkomen. Ook lastig.

Ik moet donderdag ochtend naar de kaakchirurg voor het verwijderen van verstandskiezen.. Geen zijn

darkfairy schreef:

me hoofd raakt nog voller dan het al was.

boem

[darkfairy]

Repelsteel schreef:

boem

morgen vertrek ik in de nacht met mijn ex-vriend naar turkije. Nou was mijn moeder vandaag bij mij om me op te halen uit de kliniek en samen nog de stad in te gaan. We kwamen mijn ex-vriend tegen en hij is met ons mee de stad in gegaan maar hij gedroeg zich echt raar. Hij had plotseling vandaag besloten toch een master studie te gaan doen terwijl hij nog geen idee heeft hoe hij dat moet financieren (hij is 30 en krijgt dus geen geld meer van de ib-groep/DUO). Hij sprong de trap af en klapte daarbij tegen het raam aan wat brak. Gelukkig was hij niet gewond. In zijn gesprekken sprong hij van de hak op de tak en vaak reageerde hij heel raar. Bovendien staarde hij veel en was veel in gedachte. Hij betaalde een tientje voor 1 kopje koffie. Veel dingen herinnerde hij zich een paar minuten later niet meer. Ik had hem net aan de telefoon en toen vroeg hij of ik had gegeten terwijl ik hem een uur van te voren nog aan de telefoon had en ik hem vertelde dat ik bij mijn broer pannenkoeken aan het eten was.
Nouja, om een lang verhaal kort te maken... Mijn moeder vond hem manisch overkomen en ik maak me hartstikke zorgen. Stel dat hij in Turkije helemaal manisch of psychotisch wordt, wat moet ik dan?

[darkfairy]

@lentekriebel kun je er het niet met hem erover hebben?.
of mischien tegen zijn familie ofzo?.
want het lijkt me niet goed nee.

@darkfairy: ik heb hem bij me uitgenodigd dus hopelijk komt hij zo nog bij me langs. Hij deed alleen een beetje vreemd aan de telefoon. Hij zei dat hij aan het twijfelen was, ik denk dat hij bedoelde over onze relatie maar ik kreeg er geen vat op. Hij zei ook dat hij nog moest eten en dat hij in de stad was. Ik ben benieuwd hoe laat hij hier voor de deur staat.

[darkfairy]

@lentekriebel ik hoop voor jou dat hij nog komt.
en dat er wat uit het gesprek komt.

[kroot]

Ik heb iets gedaan waardoor ik echt achterlijk veel pijn heb achter mijn rechterschouder. Had vandaag weer mijn eerste repetitie met mijn koor en ik kon niet eens met rechts dirigeren zo pijn deed het. Als het morgen nog zo is maar even fysio bellen. De opkomst van het koor was trouwens 5 mensen! Ik wist maar van 4 afmeldingen. Dus maar even een mailtje rondsturen of ze zich aub willen afmelden als ze niet kunnen.

Ik heb met hem gepraat. Hij zei zelf gelukkig ook al dat het niet goed met hem ging. Ik zei tegen hem dat ik het vreemd vond dat hij van de trap af sprong en daardoor tegen het raam botste dat brak. Hij begon een heel verhaal over vrouwen en dat hij in contact stond en koppelde dat aan die sprong van de trap.

Hij vertelde ook dat hij naar het ABC was geweest (de kliniek) en dat hij had gesproken met mensen daar en dat hij voor morgen een afspraak heeft met de psychiater. Daar ben ik wel blij om. Ik ga morgen ook proberen met de psychiater te spreken om mijn zorgen te uiten. Verder heb ik hem gezegd dat hetmisschien beter is als we niet op vakantie gaan. We hebben nog geen beslissing genomen maar praten morgen verder.

Ik voel me rot omdat ik me zorgen maak om hem. Tikkeltje egoïstisch misschien, maar ik baal er ook van als de vakantie niet door gaat. Er zijn me nu al zoveel vakanties door de neus geboord. Ik vind het echt niet leuk.

[Vogelvrij]

Lentekriebel, dat is toch logisch, dat je hartstikke baalt dat je vakantie misschien niet doorgaat, waarschijnlijk heb je je erop verheugd en je bent vast ook wel aan vakantie toe, even weg van hier, dan is het heel begrijpelijk dat je je nu rottig voelt. Overleg vandaag maar eens met je psychiater wat het beste is, succes hoor.

OT: Ik vind september nu ineens wel heel dichtbij komen hoor

[darkfairy]

vanochtend bij de huisarts geweest.
kon gelukkig weer alles kwijt bij haar.
ze heeft me been verbonden en gedesinfecteerd.
ik moet oppassen dat het niet nog roder word en gaat ontsteken.
en moet er de eerste dagen telkens wat nieuws op doen.
heb een verwijzing voor fyshio fitness gehad.
waar ik hopelijk volgende week kan beginnen.
heb ook van me gedachtes en me angsten verteld.
me moeder heb ik ook van me angsten verteld.
al weet ik dat ik me moeder hier heel veel pijn mee doe.
want ze vroeg er gelijk na toen ze me spullen van de apotheek zag.
ik probeer het allemaal in te houden maar dat gaat zo lastig.
straks naar de film met me moeder en daar heb ik wel zin in.

Ok, de vakantie gaat nu definitief niet door. Hij denkt nu nog dat hij alleen gaat, maar waarschijnlijk wordt hij gedwongen opgenomen. Wat een kut situatie. Ik ben al de hele dag in de weer. Ik heb een gesprek met de arts geregeld. zijn moeder op de hoogte gebracht, met de crisisdienst in gesprek geweest. Ik ben moe, maar straks komt het gesprek met de crisisdienst nog en ik ben bang dat hij heel kwaad wordt op mij.

[darkfairy]

@lentekriebel ik denk dat je er goed aan gedaan hebt.
en jammer van je vakantie.

ot.
de film viel tegen en duurde best wel lang.
daarna zijn we nog even de stad in geweest dat was gezellig.
ik vind het alleen kut dat ik me gedachtes niet uit kan schakelen even.

[Heksjuh]

Lentekriebel: het klinkt wel alsof je goed gehandeld hebt

Missy: hoe ging je gesprek?

Missy en Friday: bedankt
Ik ben juist bang dat ik lichamelijk helemaal in orde ben. Dat zou voor mij eigenlijk geen geruststelling zijn Ik ben bang dat het iets psychisch is en ik voel er niet zo veel voor om naar een psycholoog te moeten. Ik weet ook niet wat ik dan moet vertellen. Het is niet alsof er iets gebeurd is wat het verklaard.
Ik moet binnenkort toch naar de huisarts omdat ik mogelijk een allergie heb (en misschien is dat ook wel de verklaring), dus ik zal het er dan wel over hebben. Anders is het waarschijnlijk gewoon stress (ja, zelfs in de vakantie heb ik nog stress.. Alles wat nog voor mijn onderzoeksstage geregeld moet worden, en de inschrijving bij de universiteit is ook nog steeds niet gelukt en ik heb nu nog ongeveer een week om dat voor elkaar te krijgen...).

[kroot]

He mijn fysio in DH is op vakantie. Dus toen maar de fysio in Breda gebeld, daar kan ik vrijdagochtend terecht. Het doet zo'n pijn!!!
Vandaag op het werk kwam even een vriendinnetje langs, gelukkig maar want ik moest een doos uitpakken en het lukte niet om hem open te krijgen, fijn die arm opeens.
Rijles voor morgenvroeg maar afgebeld. Straks ER en in therapie kijken en daarna lekker slapen!!

[darkfairy]

@kroot wat heb je aan je arm?.
en de ER en in therapie zijn inderdaad leuke programma's .

Heksjuh schreef:

Missy en Friday: bedankt
Ik ben juist bang dat ik lichamelijk helemaal in orde ben. Dat zou voor mij eigenlijk geen geruststelling zijn Ik ben bang dat het iets psychisch is en ik voel er niet zo veel voor om naar een psycholoog te moeten. Ik weet ook niet wat ik dan moet vertellen. Het is niet alsof er iets gebeurd is wat het verklaard.

Heksjuh, ik heb ook nog steeds geen idee waarom ik in godsnaam zo in de knoei met mezelf zit. Heb ook niets wat het zou kunnen verklaren. En dat vind ik best irritant, maar goed, feit blijft dat het gewoon niet gaat en dat er iets aan moet gebeuren, he. Gewoon vertellen wat er nu mis is. Goed in ieder geval dat je het er met de huisarts over gaat hebben

OT: Vandaag mijn eerste evaluatie gehad, op zich wel een redelijk gesprek vond ik. Ik denk dat ze het toch op een persoonlijkheidsstoornis (ontwijkend/borderline) gaan gooien, ze zijn er nog niet helemaal uit want ik "houd het allemaal zo vaag en onduidelijk". Maar ik geloof dat ik er al wel op had gerekend, want het idee doet me weinig.

Nu wil B. met mijn ouders praten en dat vind ik dan weer helemaal niet fijn. Was woest op mijn ouders vanmiddag toen ik thuis kwam en zij natuurlijk die evaluatie wilden bespreken. En maar kritiek op de GGZ en hoe die-en-die er ook helemaal niet tevreden over was en het allemaal zo lang duurt en er niets uit komt en ik er een psycholoog bij moet zoeken en bla bla bla. Sodemieter toch even op ja Ik wou dat ze nooit achter mijn problemen waren gekomen. Kon ik gewoon lekker mooi weer blijven spelen in plaats van dit kutgedoe aan te moeten horen. Ik red mij al tien jaar met mijn probleempjes, misschien niet altijd even goed, maar op hun hulp zit ik nou ook echt niet meer te wachten. Als ze hadden gewild dat ik ze in vertrouwen zou nemen en zo hadden ze mij maar anders op moeten voeden, nu is het te laat.

[kroot]

darkfairy schreef:

@kroot wat heb je aan je arm?.
en de ER en in therapie zijn inderdaad leuke programma's .

Ik weet het niet achter mijn rechterschouder doet het onwijs pijn bij wat ik ook doe. Dus zal wel iets verkeerd zijn geschoten.
Ik ga gauw nog een uurtje tentamen leren. En ik las net een mail van school, we beginnen de 6e. Maar ik moet de 3e mijn rooster ophalen. Moet ik speciaal op een neer naar Utrecht, handig!

[darkfairy]

kroot schreef:

Ik weet het niet achter mijn rechterschouder doet het onwijs pijn bij wat ik ook doe. Dus zal wel iets verkeerd zijn geschoten.
Ik ga gauw nog een uurtje tentamen leren. En ik las net een mail van school, we beginnen de 6e. Maar ik moet de 3e mijn rooster ophalen. Moet ik speciaal op een neer naar Utrecht, handig!

hopen dat het snel weer over is dan.
wat voor opleiding doe je?.

[Missy1234567890]

Het gesprek maandag ging hartstikke goed, al zeg ik het zelf, ook al was ik 10 minuten te laat omdat ik het niet kon vinden. Het was echt een heel ontspannen gesprek, ik was in het begin natuurlijk wel zenuwachtig, maar ik had twee heel relaxte en aardige mensen tegenover me. Het was ook niet echt een interview waarbij zij de vragen stelde en ik antwoordde; het was echt een gesprek met elkaar waardoor zij wel een idee kregen hoe ik was als persoon en als potentiële collega. Ik ging ook met een erg positief gevoel terug naar huis, ik had echt het idee dat het klikte en ik had echt hoop op een goede afloop.

Vanmorgen werd ik al gebeld door de manager die ook bij het gesprek zat. Het komt er eigenlijk op neer dat alles goed aan mij was, persoonlijkheid, gevolgde opleiding, eigenschappen en werkervaring en dat ze mij graag had willen aannemen als er een hbo-functie vacant stond, maar niet voor deze functie omdat ik een te hoog niveau ervoor had. Ze was bang dat ik het werk al gauw te saai zou gaan vinden en ook dat ik geen aansluiting zou vinden bij de collega's vanwege het niveauverschil. Dat was dus wel een domper, zeker omdat ik er zo'n goed gevoel over had. Ze hebben het wel heel netjes afgehandeld en ik heb nog zeker 10 minuten met haar aan de telefoon gezeten. Ze heeft de keuze helemaal toegelicht en ook nog wat ideeën aangedragen voor andere functies waarnaar ik zou kunnen zoeken. En ook vaak benadrukt dat ik heel geschikt ben voor dit soort werk qua alles eigenlijk, alleen dan wel op hbo ipv. mbo-niveau.

Aan de ene kant ben ik wel blij dat het gesprek zo goed ging en dat ik ook goed overgekomen ben tijdens het gesprek en ik ben wel blij met alle complimentjes over mijn persoonlijkheid enzo. Maar aan de andere kant is het wel echt een gemiste kans, ik had daar echt graag willen werken, werkervaring in die richting op willen doen en er verder in willen doorgroeien. Het leek me echt leuk daar, een leuk klein team, leuk werk, prima locatie. Maar helaas.

Nu maar weer verder solliciteren. En nog 6 dagen werken voordat ik weer werkloos word..

[darkfairy]

fijn om te horen hoe het met mensen is.
die al eerder uit de opname/dagbehandeling weg waren.
lekker weer even bijgekletst.
en het is goede afleiding.

[blurred]

@ Missy: Ik weet niet of het nou juist een positief iets is dat je afgewezen wordt omdat je overgekwalificeerd bent en té goed overkomt tijdens zo'n gesprek, of dat dat juist ontzettend frustrerend moet zijn...

[Vogelvrij]

Frustrerend, natuurlijk. Eerst krijg je jarenlang te horen dat vwo en universiteit het beste is wat je kunt hebben en vervolgens word je voor alle leuke banen afgewezen. Maar goed, Missy, wel fijn natuurlijk dat het gesprek goed ging, zo heb je in elk geval een goede solliciteerervaring opgedaan

Hij is alleen op vakantie gegaan. In het gesprek met de crisisdienst deed hij of er niks aan de hand was. Hij concentreerde zich enorm en dan lukt het hem 10 minuten om normaal te doen. Het gesprek met de crisisdienst duurde ook maar 10 minuten dus zeiden ze dat hij geen gevaar vormde en dus op vakantie mocht gaan. We hebben hem nog proberen om te praten om nu te annuleren en later op vakantie te gaan. Ook hebben we nog gekeken of zijn moeder niet mee kon, maar dat kon niet. Nu zit hij dus in Turkije. Iedereen zegt dat ik een goede beslissing heb gemaakt maar het voelt alsof ik hem in de steek laat. Ik hoop van ganse harte dat hem daar niks gebeurt. Zijn moeder staat paraat mocht hem iets overkomen...

[Bright Blue]

Ik leef momenteel best wel zelfstandig. Wat denk ik best wel goed voor mij is, want dat is ook een teken dat ik 'vroeger' te veel nodig had. Ik had de goedkeuring van mensen nodig, omdat ik die niet van mezelf had. En die heb ik nu wel! Komt misschien mede omdat ik ergens als vrijwilliger werk, als junior, en ze vonden het me na 2 dagen zo goed doen, dat ik een functie hoger ben geplaatst! Niet dat daar mijn goedkeuring weg zou moeten komen, maar ik ben er wel blij mee. (Ik werk bij een organisatie die een week leuke spellen organiseert voor kinderen van 6 tot 12, en ik begelijd de V.I.P.'s. De kinderen die wat meer aandacht nodig hebben.) Vrijwilligers werk voeld goed om te doen, ik vind het leuk. Ik denk dat ik het vaker ga doen! Ik leer er zó veel van.

[darkfairy]

de angst speelt weer op.

[blurred]

Vandaag was het weer zo ver: ik heb iets 'kwalijks' gedaan op het werk. Dat is vast advocatentaal voor iets niet goed doen. Dat klopt ook ergens wel.

Ik heb totaal geen studieachtergrond in of ervaring met ICT. En toch ben ik min of meer hoofdverantwoordelijk voor het beheren van de twee websites van ons kantoor. Dat is niet zozeer besproken als gewoon zo gelopen. Nu waren er wat problemen met de oude host, daar draaide alles niet goed op. Nu heb ik met veel moeite, zonder hulp te krijgen van een partij die dat wel zou moeten bieden, (ook omdat hij het via-via voor een belachelijk laag vriendenprijsje deed, en dus geen extra service bied, wat ik helemaal begrijp, en waardoor ik het heel vervelend vond om hem steeds aan z'n mouw te trekken voor hulp), een nieuwe host gevonden. Daarop draait één van de twee sites nu prima. De tweede moet nog van de oude naar de nieuwe host worden verhuisd.

Dat is een karwei dat ik absoluut niet zelf kan, wil en durf te doen. Dat moet een goede andere partij met kennis van zulke dingen doen. Maar die ene die de websites heeft helpen maken voor een vriendenprijsje, gaat daar extra kosten voor rekenen. Niks mis mee, ware het niet dat hij gewoon niet reageert op mijn verzoek om een offerte. (Zou ik waarschijnlijk ook niet doen als mijn eerste factuur nog niet voldaan was, maar dat kan ik natuurlijk niet hardop tegen mijn baas zeggen) Nu gaan wij binnenkort van systeembeheerder wisselen, en de mogelijk nieuwe systeembeheerder kan het eventueel ook doen. Probleem opgelost, zou je denken.

Ware het niet dat er, door al het gehannes om die tweede website uberhäupt online te krijgen, de duizend andere taken die ik heb, de kennis waar het me aan ontbreekt en de moed die me in de schoenen zinkt als ik het probeer te doorgronden, omdat ICT-taal voor mij abracadabra is, is het moment dat de oude host de website zal verwijderen bijna aangebroken. Dat dat maandag zou zijn realiseerde ik me gisteren plotsklaps. Natuurlijk werken we nog niet samen met die mogelijke nieuwe partij, heeft degene die ons nu helpt niet gereageerd op mijn herhaaldelijke verzoeken, weet ik ook niet meer wat ik moet doen en is het nu dus 'kwalijk' dat de site maandag wordt verwijderd terwijl we nu nog geen oplossing hebben.

Dat soort dingen blijven dan constant door mijn hoofd spoken. Ik kan midden in de nacht wakker worden en dan niet meer in slaap vallen omdat zoiets me ineens te binnen schiet. En denk constant dat ik het niet goed doe, dat het aan mij ligt en dat blijft dan maar malen. Het ligt ook deels aan mij, maar mijn God: ik vraag me af of er binnen andere bedrijven dit soort dingen worden gevraagd van mensen die er totaal niet voor zijn opgeleid? Of het ergens anders net zo onduidelijk en hectisch werkt als hier? Ik weet dat er overal wat is, maar soms weet ik echt niet meer of het nou aan mij ligt of aan mijn baas.

[Missy1234567890]

@ Blurred en Vogelvrij: ik beschouw het ook maar als een positieve solliciteerervaring, maar baal er wel van. Ik vraag me ook af waarom ze me überhaupt uitgenodigd hebben, aan mijn cv was toch te zien dat ik universitair opgeleid ben? Of ik had me minder goed moeten voordoen tijdens het gesprek, maar dat lijkt me ook weer niet de bedoeling.

OT: ik kan nog 8 weken langer blijven op de plek waar ik nu werk. Het werd me vandaag gevraagd en aanvankelijk zei ik dat ik het niet wilde, maar toen dacht ik, ik kan toch geen werk gaan weigeren dat me spontaan aangeboden word, dus heb even met m'n vriend gebeld en overlegd en toen toch maar ingestemd. Ik vind het eigenlijk niks, ik ben het werk inmiddels wel zat en de collega's zijn ook niet zo leuk en ik ben dus nog langer weg van huis. Maar eigenlijk heb ik geen keus, doe ik het niet zit ik werkloos thuis te niksen, nu heb ik tenminste nog 2 maanden inkomen, een nuttige dagbesteding, een normaal ritme én weer 2 maanden langer om een fatsoenlijke baan te vinden.

Ik weet niet of ik er goed aan gedaan heb.
Maar het is mijn zusje, die 5 jaar jonger is, en waar ik van hou.

Volgende week grasweek!
Dit weekend werken & BBQ

[UH4R2MG5]

Ik word op school al jaren gepest omdat ik zwart ben, ze slaan me en dan zeggen ze dat als ik thuis iets zeg dat ik dan doodgemept word ik heb er nog nooit met iemand over gepraat en ik ben een beetje depressief maar hoe moet ik het oplossen

Bah, ik ben weer eens ziek Heb echt verschrikkelijke buikpijn, en nou ben ik door mijn pds wel wat gewend, maar dit is écht pijnlijk. Kan niet eens bewegen zonder in elkaar te duiken vd pijn en toen ik net in bad lag moest ik er gewoon uit, omdat het golven van het water teveel pijn deed Hoop maar dat het snel over is, ik wilde wel afvallen maar alleen rijstewafels kunnen eten en constant diarree hebben is ook niet alles (al vindt de latente eetstoornis in mij het wel prima:ik weet dat het niet goed is)

Mijn gesprek dinsdag bij het ggz was wel oke... De therapeute lijkt me erg aardig, maar ik schrok best wel toen bleek dat ze F gekend heeft en ook op gesprek heeft gehad. Voelt nu echt alsof ik in haar voetsporen loop...
Deze therapie zou inderdaad maar voor 1x in de week zijn, en dat vind ik best wel eng. Ik ben bang dat het dan héél snel weer mis zal gaan...
Overigens vond ik het rapport van mijn dagbehandeling, waaruit deze therapeute stukken voorlas maar een beetje mager. Misschien stond er nog wel meer in, maar nu leek het net alsof er alleen maar aantekeningen in stonden die de psychiater heeft gemaakt. De psychiater die ik welgeteld 1x gesproken heb

Nja, we zien wel... Eerst maar eens van m'n buikpijn afkomen...

Hij is opgepakt in Turkije en naar een ziekenhuis gebracht. Hij ziet gelukkig nu wel in dat het echt niet goed met hem gaat en wil terug naar Nederland. Er moet nog het een en ander geregeld worden met de verzekering maar ik hoop dat hij snel terug is in Nederland.